Must Have Been The Wind (3G Series #1)

Chapter 68

Chapter 68:

Hakuna Miran's Point of View.

Natitigan ko siyang nakatayo sa harapan ng pinto ko, bahagyang namumula ang mata niya at tila kaiiyak niya lang. "I'm gonna ask you one last time, Hakuna M-Miran. One l-last time so p-pick wisely." He cleared his throat and stared at my right eye.

"Just choose me now, I-I'll fix everything—"

"L-Laze hindi kasi ganoon 'yon, I-I just need to fulfill my lola's last wish." Napatitig siya sa akin, sumeryoso ang mukha.

"Y-You're just gonna pick me, Hakuna Miran. P-Pipiliin mo lang ako, what's hard?" He entered my room and closed my door, napaatras ako ng sumandal siya sa likod ng pinto ko.

Hirap na hirap siyang ipaliwanag ang gusto niyang mangyari, "I'm really sorry Laze." Napayuko ako.

"Miran.. hindi ka ba napapagod saktan ako? K-Kasi pagod na akong ipilit yung sarili ko—" Naputol ang sasabihin niya ng hindi niya mapigilang humikbi, "H-Habang andaming handa na piliin ako araw-araw.." Napaiwas tingin ako at pilit akong nagmatigas.

"H-Hindi mo naiintindihan." Bumuntong hininga ako.

"Eh ako? N-Naiintindihan mo ba yung nararamdaman ko? I-Inintindi mo ba ako?" Napunasan niya ang buong mukha at tsaka siya huminga ng malalim.

"N-Nangyari na—"

"Damn that reason, that's bullshit." Iniiwas niya ang tingin sa daliri ko na may sing sing.

"I e-expected a little, I thought you might change your mind and choose me. But I just made myself a fool and proved that you don't even love me a bit." Napahawak siya sa door knob ng pinto ko ng hindi niya na makayanan.

"B-Best wishes Mrs.Bautista.." Mariing sabi niya, halatang nasasaktan.

"I will respect your decision. I guess you know h-how much I fought for us but I ended up fighting alone." He sighed trying to hold his tears.

"We're totally done." Mariing sabi niya at blangko akong tinignan bago niya binuksan ang pinto at basta-basta na lumabas.

Natulala ako sa nilabasan niyang pinto, I made him suffer a lot and I am out of words.

Days past and Laze didn't work, nagtataka ang iba ngunit ako lang ang nakakaalam kung ano yung dahilan.

Mamayang gabi ay uuwi ako dahil sa dinner ng family, sinundo naman ako ni Terry at pagkapasok sa sasakyan niya ay may binigay kaagad siyang bulaklak.

"Thank you," matipid na sabi ko.

"I saw Laze Garcia, in front of the bar." Sa sinabi niya ay nalingon ko siya kaagad, "H-Huh? A-Anong ginagawa?" Kinakabahan na tanong ko.

"Do you want to check him?" Sa tanong niya ay nag-alangan ako kung kukunin ko ba yung opportunity o hindi.

"Let's check him before going to dinner." Huminga siya ng malalim at hindi na ako nakasagot, tinahak namin ang daan papunta doon ngunit nang nasa harapan na ng bar ay halos mag-alala ako kaagad ng makita ko siyang nakaupo sa gilid ng sasakyan niya sa parking lot.

A-Ang dami niya namang ininom.

Bumaba ako kaagad at lumapit sa kaniya, "Laze ano ba." Hirap na hirap siyang binuksan ang mata niyang bahagya oang namumugto.

Nangunot ang noo niya at tsaka sumandal sa sasakyan niya, "What are you doing in here?" Halatang lasing siya sa pananalita niya.

"Tumayo ka," tinulungan ko siyang tumayo at binuksan ko rin ang sasakyan niya.