My Anonymous Online Boyfriend ✔️

Chapter 36

"Kuya, hahatid mo ba kami?" tanong ko kay kuya habang isinusuot ko ang sapatos ko.

"Sa'n ba ang punta niyo?"

"Sa Makati raw gusto nila e..."

Sabay-sabay na napatingin sina mama, Kai at kuya sa akin habang may pagtataka sa mga mukha nila. Nagulat din ako kasi nagpaalam naman na ako kay mama, pero parang nakalimutan o hindi niya ata narinig na sa Makati ang punta namin. Tango na lang kasi siya nang tango kanina habang nagsasalita ako. Baka hindi niya ako pinapakinggan kanina kasi busy siyang magluto.

"Makati? Ang layo naman—"

"Hindi, mama... isasama ko na lang si kuya, 'di ba?" 

"Kuya, nando'n si kuya Niel. Bonding daw kayo."

Lahat sila ay tahimik na nakatingin sa akin, samantalang ako ay kanina pa daldal nang daldal. Don't tell me hindi nila ako papayagan, kung kailan nakabihis at nakaayos na ako, do'n pa sila hindi papayag.

"Ma, kasama naman po namin si kuya."

"Oo pala, ma. Napag-usapan kasi namin ni Niel na mag-bonding ngayon," dinig kong sagot ni kuya.t

"'Wag kayong paaabot ng gabi, ingatan mo 'yang kapatid mo Jin... iba na ang panahon ngayon," paalala ni mama kay kuya.

Bago pa man umakyat si kuya sa taas ay binigyan niya ang ng seryosong tingin. Totoong magkikita sila ni kuya Niel, hindi lang talaga prepared si kuya kasi tinatamad siyang umalis, pero dahil mahal niya ako, sasamahan niya ako—just to make sure that I am safe.

"Gala ka nang gala, ate. Saan na naman ang punta niyo ni kuya?" Umupo si Kai sa tabi ko tinaasan ako ng isang kilay.

"Aalis, malamang! Kasama ko naman si kuya kaya walang mangyayaring masama sa akin, okay?" sumbat ko sabay irap.

"Ba't 'di niyo kasi ako isama 'no? Kayong dalawa lang laging umaalis—"

"Wow ha? Ang kapal talaga... nagsalita pa ang laging late umuwi ngayon kasi nakakagala na sa hapon," I said as I crossed my arms and raised an eyebrow.

"Nagsalita ang mabunganga kong ate na akala mo taong bahay," madiin niyang sumbat sa akin.

"Walang introvert na gala nang gala ha? Walang gano'n, ate—"

"Kung sasampalin kita bakit 'di pa ngayon 'no?" inis kong sabi sa kaniya habang nakakunot ang noo ko.

Kanina pa kasi siya nang-iinis. Paborito akong i-bully, pagtripan, at kung anu-ano pang kabalastugan. Hindi niya magawang i-bully si kuya lagi dahil madalas ay seryosong tao si kuya. Ayaw niyang may nangungulit sa kaniya, lalo na kapag busy siya at mas importante ang dapat niyang tapusin. Kaya itong si Kai, ako ang laging target. Simula pagkabata namin hanggang ngayon, ako ang inaasar niya.

"Gala pa, ate. Gala pa. Libutin mo buong mundo para pagbalik mo rito ugod-ugod ka na—" Hindi pa niya natatapos ang sasabihin niya ay sinabayan ko siyang magsalita habang nakatakip ang dalawang kamay ko sa dalawang tainga ko.

"Wala akong naririnig, wala akong naririnig... may naliligaw na kaluluwa..."

"Ipagdadasal ko na lang 'yong ligaw na kaluluwang napadpad dito sa bahay namin para matahamik na," pang-aasar ko habang sinasabayang magsalita si Kai.

"Nakikikain, nakikiligo, nakikitulog pa 'yong kaluluwang napadpad dito, hindi naman hotel bahay namin para mag-stay in siya," dagdag ko pa na mas lalong kinainis ni Kai.

"Wala akong naririnig... wala akong naririnig—"

"Ate, ang ingay-ingay mo... mga babae talaga maiingay bibig. Akala mo ambulansya." Dahan-dahan kong itinanggal ang pagkakatakip ng kamay ko sa mga tainga ko.