11: Çatlaklardan Sızan Acı

916 36 5
                                    

Geceye Söyledim, Erdal Güney
Obijimi, Okean Elzy

𓍯

Baba sevgisi nedir bilmeyen, hissetmeden büyümüş, en ihtiyacı olduğunda en ağır yarayı babası tarafından alan insanları bir şeyin yokluğuyla korkutamazsınız kolay kolay. O insan yarım kalmışlığın, terk edilmişliğin ve acının en dibini görmüştür çünkü. Herkesin babasından, babasıyla olan anılarından bahsettiği bir ortamda her seferinde sessiz kalan insan suskunluğa mahkum olmuştur. Ben de bu acının bir parçasıydım. 

Değer verdiğim, sevdiğim insanlar oldu, verdiğim değerin karşılığını alamadığımda veya insanlar beni sevmediğinde şaşırmadım, buna alışıktım, sevilmemeye. Sonra birisi sevgi gösterdiğinde önce bundan korkar, güvenmezdim. Beni sevmeyenleri değil, sevenleri sorgulardım hep. Ne kadar acınası, değil mi? Ama sonra o sevgiye inanır, o sevgiye güvenirsem her ne olursa olsun o insanı sevmeyi bırakmazdım. 

Deniz hızlı adımlarla mutfaktan çıktığında ben hala aynı şekilde, bir milim bile kıpırdamadan duruyordum. Zümrüt Deniz'in peşinden gitmek ve yanıma gelmek arasında kaldı ama adımlarını bana doğru attı, elimdeki bardağı alıp tezgahın üzerine bıraktı. "Bilmediğimiz şeyler var, değil mi?" gözleri gözlerimdeydi "Deniz ne biliyor?" bunu bende bilmiyordum. Ona hiçbir şey anlatmamıştım, ona anne ve babamın bana gelirken öldüğünü söylemiştim, eğer şimdi bu kadar öfkeli çıktıysa muhakkak bir şeyler öğrenmiş olmalıydı. "Bilmiyorum" yanından geçip mutfağın çıkışına ilerlediğimde Zümrüt'ün derin bir nefes aldığını ama hemen arkamdan geldiğini duydum. Uzun koridoru aştım ve zaten açık olan sokak kapısından dışarı çıktım, onu gördüm. 

Deniz ile karşı karşıyaydı, Doğa ikisinin arasında duruyordu, ellerini açmış aralarında daha da mesafe yaratmaya çalışmıştı. Babamın gözleri buraya kaydı ve beni gördü, yüzünde bana bakarken hep oluşan ifade oluştu. Bir böceğe bakarken bile böyle tiksinerek bakmazdı, benden bir böcekten daha fazla tiksiniyordu. "Buraya gel" ayaklarım benden bağımsız hareket ederek ona yöneldiğinde Deniz omzunun üzerinden bana baktı, gözleri dizlerime kaydı. Titreyen dizlerimi gördü. Deniz'in hemen yanında durdum, bedenimin yarısı onun arkasında kalıyordu, ilk defa birisinin arkasına sığınmak istiyordum. İşaret parmağını bana doğrulttuğunda dişlerimi sıktım "bu işin altında senin olduğunu biliyorum" dudaklarımı ısırdım "Mutlu senin yüzünden o hastanede" titreyen ellerimi yumruk yaptım. Doğa elini babamın göğsüne koydu "dayı, lütfen" ben babama dokunmaya korkardım, ben ona yıllardır dokunmamıştım. "Sen karışma kızım" bana yıllardır kızım dememişti. "Beni yıllarca rezil ettiğin, başımı öne eğdiğin yetmedi şimdi de yalanlarına insanları inandırıyorsun" bana hala inanmıyordu, bana hiçbir zaman inanmamıştı, kendi gözleriyle görmesine rağmen bana inanmamıştı. 

"Kimin koynuna giriyorsun da onu zehirliyorsun?"

Eğer ağlayabilseydim şu an ağlamak isterdim, dizlerimin üzerine çökmek ve Allah'a yalvararak ağlamak isterdim. Neden diye sorardım, bütün bunların sebebi ne, neden bu kadar acıyı omuzlamak zorunda kaldım ben? 

Deniz babama doğru bir adım attığında kolunu sıkıca tuttum, elimin altındaki kolu kasıldı, gözlerini bana çevirdi. Gözlerim gözlerine çıktı ve hayatımda ilk defa birisini arkama almak istedim. Onun gözlerinde ne görüyordum bilmiyordum ama onu arkama almak ve ona yaslanmak istedim ve yaptım. Bir adım öne gittim, Deniz hemen arkamda bir dağ gibi duruyordu, asla yıkılmayacak olan bir dağ gibi. "Sen" yutkunmaya çalıştım ama tüm söyledikleri soluk boruma dolanmıştı "sen bana hesap soramazsın" başımı iki yana salladım "seni yıllarca babam sandım ben, yıllarca babam olduğunu düşündüm ve seni sevdim. Sen başımı okşamazken de, üstümü açık görüp başını çevirip odadan çıktığında da, her şeye göz yumduğunda da seni sevdim" titrek bir nefes aldım. "Ben hep seni düşündüm, eve moralin bozuk geldiğinde seni neşelendirmek istedim, o küçücük yaşımda bile kendimden çok seni düşündüm ama sen bir gün olsun beni düşünmedin. Her gece acılar içinde kıvrandığımı bildiğin halde hiç merak ettin mi, neden diye? Bu kız neden böyle, bu kız neden acı çekiyor, neden ölüyor bu kız?"

SarmaşıkWhere stories live. Discover now