NEW BORN: FFYL 2 (COMPLETED)

NB : 2

JAY

My forehead knotted when I saw a metal door with a water tank sign above. Karamihan sa mga water tank ay nasa itaas ng isang building.

Itinulak ko pabukas ang pinto ngunit hindi iyon bumukas. "Maybe it's lock," bulong ko ngunit nang makita ang hamba ng pinto ay napailing na lamang ako.

Hinila ko papunta sa akin ang pinto at bahagya akong natawa nang bumukas iyon.

So it's a pull and not push.

Bumungad sa akin ang isang spiral na hagdan.
Namutla ako nang makitang may ilang zombies na pagala-gala.

Tumingala ako at tumapak sa unang baitang na sana ay hindi ko ginawa dahil lumangitngit ang bakal na hagdan.

"ARGH!"

I heard the zombies growled at halos mapaupo ako nang biglang sumugod sa akin ang tatlong zombies.

"God," bulong ko nang tumama lamang ang zombies sa screen na nakapalibot sa hagdan.

Gusto kong matawa sa sitwasyon ko dahil parang hindi ako lalaki dahil sa kaba na naramdaman ko.

Napailing na lamang ako at nanghihinang napakapit sa hand rail. Dahil sa kaba ay nanlalambot ang tuhod ko. If ever Mama Zia is here, I know she'll laugh at my situation and starts calling me gay.

I smiled and just climbed the stairs. I can feel dizzy because of this stairs na paikot-ikot.

"Okay," bulong ko nang makarating sa tuktok. It's already the roof of airbase at tama nga na nandito ang water tank na halos kalawangin na.

Pwede na naming dito kunin ang mga supplies na dadalhin ng buddy nina Theo at Raphael.

Umupo ako sa harap ng water tank at tiningnan ang pipe na nakalabas. I look at the meter gauge at nilinis ang takip niyon. The hand is not moving. If I can fix this we can take a bath everyday.

My hands starts to move and I can feel my sweats rolling down on my neck because of the sun. It actually hurt my skin but I don't mind. Having water is more important than burning my skin.

I sighed when I saw the hand inside the meter gauge moving. We can take shower and we'll just use a filter incase the water is dirty.

"Good job, Jay!" bati ko sa aking sarili at hinimas ang ulo. This is what Momma Jelly do when I do something. Since she's not here, I'll do it my self for the mean time.

Agad na akong bumaba sa hagdan habang ang mga zombie ay naghihintay sa akin. Pero dahil sa screen na nakaharang ay hindi nila ako maaabot.

Agad kong isinara ang pinto nang makapasok.

Napahinto ako sa paglalakad nang makarinig ako ng isang putok ng baril.

"Fuck! Raph, Theo!" I shouted and start running.

When I reached their destination, I saw Theo holding a gun and it was pointed to Raphael who is breathing heavily.

"What happened?" I asked and tapped Theo's shoulder.

Tumingin ako kay Raphael at doon ko napansin ang isang zombie na nakahandusay sa tabi nito.

"I thought I'm going to die!" histerikal na saad ni Theo at ibinaba ang baril.

"There was a zombie inside the telephone booth," paliwanag ni Raphael at itinuro ang telephone booth na nasa kaliwang direksyon, nakabukas ang pinto niyon.

"That stupid Theo opened the door without checking what's inside!" Binatukan ni Raphael si Theo habang ang huli ay napapakamot na lang sa ulo.

I shrugged my shoulders and started pulling the zombie's body and put it inside the booth again and close the door.