NB : 44

1.8K 188 47
                                    

JELLY





Nagising ako na nasa isa nang barko at nasa harap ng isang matandang lalaki.

May pumasok na agad na ideya sa aking utak. Hindi nga ako nagkamali sa isiping hinahanap ako ng ama nila Archer.

Isinakal nito ang braso sa aking leeg at hinila ako.

Tila nabuhayan ako ng loob nang makita sina Queen sa ibaba ng barko.

And there's Archer.

"JELLY!" tawag nito sa akin.

His voice warmth my heart.

Call me again, say my name.... I want to hear your voice while I still can... It might be the last time.

Nung una akala ko ay alam na ng matandang ito na wala na ang chip sa akin, pero nang marinig ang mga tinuran nito ay hindi ko mapigilang matawa.

I told him everything about the chip.

At ang posibilidad na nakakulong na ngayon ang mga kasamahan nito.

"What is this?!" singhal nito.

Nag-angat ako ng tingin at nakita ang tatlong barko na paparating. At base sa logo na nakita ko roon ay ang Marine Army ang paparating.

"Say good bye," bulong ko na narinig nang matanda.

"We're going to die together!!" sigaw nito sa aking tenga at mas hinigpitan ang pagkakasal ng kanyang braso sa aking leeg.

Die? I'm not afraid to die, who cares?

But there's one thing I'm afraid of and that's not being able to see my friends again and....

Itinaas ko ang mukha at pinagmasdan si Archer na ngayon ay nakatingin sa akin at bakas ang pag-aalala sa mukha.

'Afraid not to see him again.'





ARCHER

"We're going to die together!"

Nang marinig iyon ay hindi ko mapigilang balutin ng kaba ang aking dibdib.

"Dad! Stop this!" sigaw ko ngunit parang wala itong naririnig at tila nababaliw na itinaas nito ang kamay na may hawak na remote.

Nagtama pa ang mata namin ni Jelly.... at kung alam ko lang na huling pagkakataon na iyon sana ay sinulit ko na.

Raphael told us to stay away from the ship but no one listen to him.

Lahat kami ay gustong iligtas si Jelly.

But in a split of seconds everything happens, in a split of seconds everything ends.

We became a statue when a loud boom shake the ground.

I fell into my knees and feel numb.

I can hear Queen and Zia's wailing, Jay is shouting.

Unti-unti ay naramdaman ko ang init mula sa nagliliyab na barko and that's when my heart starts throbbing from pain.

I opened my mouth to call out Jelly's name but a groan escaped.

I'm hoping that Jelly will show out behind those flame...smiling. but it's impossible, too impossible.

I grab my chest and clenched my fist.

I remembered the time when I first saw Jelly. I was burning hot with fever and her eyes gave me warmth.

I also remembered the first time he smiled and cried because of me.

Inside that car... where I promised to my self that we'll see each other again in our next life.

NEW BORN: FFYL 2 (COMPLETED)Onde as histórias ganham vida. Descobre agora