Selamün Aleyküm
Nasılsınız bakalım?
Satır aralarını boş bırakmayın lütfen.
Mültimedya ile okursanız daha bi güzel olur.😉
🌸
Gecenin sisi çöktü üzerimize, sabaha çıkar mıyız, meçhulde!
Bir yanımda sen varsın, kokun burnumda.
Bir yandan da beyaz sedyede yatıyorum,canım acıya acıya.
Elimi kıpırdatmak istiyorum, elim avuçlarında. Gözlerimi açayım diyorum. Gözkapaklarıma düşüyor, bir kaç damla.
Sonra, biri sesleniyor kısık bi sesle baş ucumda.
'Bu gün, üç gün oldu. Üç gündür, yerde miyim! Gökte mi? Bilmiyorum. Ne bir lokma yemek yiyesim var, ne de bir yudum su, içesim.'
Sonra...Boğuk çıkan bi sesle, şu şiiri okumaya başlıyor. Kulağıma.
İncecikten bir kar yağar,
Tozar Elif, Elif deyi...
Deli gönül abdal olmuş,
Gezer Elif, Elif deyi...
Elif’in uğru nakışlı,
Yavrı balaban bakışlı,
Yayla çiçeği kokuşlu,
Kokar Elif, Elif deyi...
Elif kaşlarını çatar,
Gamzesi sineme batar.
Ak elleri kalem tutar,
Yazar Elif, Elif deyi...
Evlerinin önü çardak,
Elif'in elinde bardak,
Sanki yeşil başlı ördek
Yüzer Elif, Elif deyi...
Karac'oğlan eğmelerin,
Gönül sevmez değmelerin,
İliklemiş düğmelerin,
Çözer Elif, Elif deyi...
Şiir bitiyor. Ama kulağımda ki ses kesilmiyor.Hatta yalvarmaya başlıyor bana...
' Elif, ne olur? Ne olur, aç gözlerini artık. Dayanamıyorum be güzelim! Sana bir şey olacak diye, ödüm kopuyor.'
Sonunda, benden bi hareketlenme göremeyen sesin sahibi. Pes ediyor. Yavaşça kalkıyor oturduğu yerden. Derin bi iç çekiş sonrası. Dimdik yürüyemiyor bu defa, adımları sarsak, bitik!
Yoğun bakım kapısının önüne gelince, son kez dönüp bakıyor, sedyede yatan, canından bir can olan... Gönül sızısına.
Onu, burada bırakıp gitmek çok koysada ona.Elinden bir şey gelmiyor olsa gerek, kafasını önüne eğip çıkıyor yoğun bakım dışına.
Onun,gidişinin ardından yoğun bakimdan bir ses duyuluyor. Ve doktorlar doluşuyor odaya. Hemen kalp masajı yapmaya başlıyorlar Elif'e.
Doktorun birisinin sesi duyuluyor sonra, ' Dayan kızım, ne olur dayan!'
Dışarıda bir kalabalık, herkes nefesini tutmuş,içeriden gelecek iyi bi haber duymak için, eller açılmış semaya.Herkes orada Sena, Salih, Emir, Gaye, Nil.
Ama bunların hepsi yabancı değiliy miydi ona? Hani nerede aile. Anne, baba, kardeş. Bu kötü günde, onlar nerede? Ne engel olmuş olabilir ki, onların gelmesine?!
Oysa ki, bilmiyorlardı. Elif, Izmir'de bir yoğun bakımda, perişan halde iken. Aynı zaman da, babası Arif Hocada. Ankara'da bir hastanede. Komada.
Aynı anda iki yerde de,iki haber. Haberlerden biri iyi haber.Haberin birin de doktor diyor ki, 'Çok şükür hastamızın durumu normale döndü. Yarın normal odaya alacağız.'
Ve diğer haberde ki doktor, hiç iyi şeyler söylemiyor," Kendinizi en kötüsüne, alıştırın. Buradan kurtuluş yok maalesef bu hafta,son hafta!'
🌸
Bölüm sonu.
Bu gün çok duygusal bi günümdeyim.
Size, kısa ve duygusal bi bölümle geldim.
Nasıl buldunuz bakalım?
Ah Elif'im ah!
Kendinize iyi bakın.
Bir hafta sonra, yeni bölümü yazmaya çalışacağım inşallah. O zamana kadar. Diğer hikayem olan. Gönlümde Yare, kitabıma bi göz atarsanız, beni aşırı sevindirmiş olursunuz.
Allah'a emanet olun.
Oylarınızı eksik etmeyin lütfen.❤
YOU ARE READING
SEBEBİM AŞK (Tamamlandı)
SpiritualYıllar çok şey çalmış ondan, ilk önce bakışlarını değiştirmiş. Sonra da gülüşündeki heyecanı kaybolmuş...Olgunlaşmış mesela, daha bi ağır atar olmuş adımlarını. Etrafı tarayan bakışları benim gözlerimle kesişince, attığı adımı havada asılı kaldı. Bi...
