Shrika POV.
Humihikab na lumabas ako ng kwarto at nagtaka ako ng makita ko si Feviane na tulalang nakatingin sa mga pagkain sa harap.
Oo nga pala. Hindi kami nagkita kahapon. Hindi naman talaga ako pumunta. Ibig ko lang sabihin ay hindi kami nagkita kagabi dahil hindi ka agad ako nakauwi.
Nasobrahan ako sa pagtulog sa rooftop.
Lumapit ako sakanya at umopo sa harap niya.
Tulala pa din siya. Ano kayang nangyari sakanya?
"*"Feviane?"*"Sambit ko sa pangalan niya pero para lang siyang walang narinig kaya muli ko siyang tinawag pero hindi pa din kaya inilapit ko ang kamay ko sa balikat niya at kinalabit siya na ikatuwid niya at ikabawi ko sa kamay ko.
"*"Aish. Shrika. Bakit ka ba nanggugulat?"Sabi niya at suminghap ng hangin.
"*"Kanina ka pa tulala at kanina pa kita tinatawag"*"Sabi ko na ikakurap kurap niya.
"*"May nangyari ba sayo kahapon?"*"Tanong ko na ikatigil niya.
"*"W-wala. Medyo sumasakit lang yong ulo ko. Hindi ko alam kung bakit"*"Sabi niya at sinapo ang ulo niya.
Sumandok na ako ng kanin at ulam at hinayaan nalang siya.
Aktong kakain na ako ng pigilan niya ako.
"*"Teka lang Shrika. Bakit wala ka kahapon?"*"Tanong niya.
Nakapikit lang ako habang ninanamnam ang ihip ng hangin.
Mas gusto ko pang manatili dito sa rooftop.
Mamaya na ako babalik kapag hindi na basa ang takip ko sa mukha.
Bakit ba kase ako pa ang napagtripan kanina.
Napatigil ako ng may naramdaman akong presensya pero nakapikit pa din ako.
"*"Sino ka?"*"Tanong ko habang nakapikit at naramdaman kong papalapit ang presesyang naramdaman ko kanina.
"*"Bakit ka nandito?"*"Tanong niya na ikamulat ko at napansin kong medyo madilim na.
Umopo ako at sumandal at hindi na nag-abala pang humarap sakanya.
"*"Ikaw. Anong ginagawa mo dito?"*"Tanong ko.
Bigla nalang naglaho ang presensya niya.
Ilang sigundo at may naramdaman akong humihinga malapit sa tenga ko.
"*"You... Sino ka?"*"Bulong niya at muling naglaho kasunod ng pagkakita ko ng matangkad na lalaki.
Hindi ko makita ang mukha niya dahil madilim ngayon at alam kong hindi niya rin makikita ang mukha ko dahil mas madilim ang pwesto ko
Kinulong niya ako sa mga kamay niya bago ako tiningnan deritso sa mata ko at hindi naman ako nagpatalo at tiningnan siya pabalik.
BINABASA MO ANG
ZANYIER WORLD
AdventureShikira Osmeña Mag-isa siyang namuhay dahil namayapa na ang tinuring niyang ina. Makakaya niya bang mamuhay mag-isa? Pero paano kung may nakilala siyang kaibigan pero naglaho nalang ng parang bola. Sa mundo ng Zanyier ay may makikilala siyang kaibig...
