CHAPTER 55: Aconitum Napellus

Start from the beginning
                                    

"Medyo nahirapan lang ako makahinga pero ayos na." Sagot nito pero nakakunot ang noo.


"May problema ba?" Naitanong ko nalang dahil sa curious.


"I think they're making a move to Lexa. I can feel her pain, she's fucking my mate so i can feel what she feel right now. She's fucking hurt!" Sigaw bigla ni Alpha Tyler laya nabigla kami ni Beta Thaddeus at nagkatinginan.



"Kailangan na natin silang matunton kaagad bago mahuli ang lahat." Sabi ni beta Thaddeus na tinanguhan ko bilang pagsang-ayon.



"Bilisan na natin maghanap, ang kapatid ko!" Tarantang sabi ko.



Nasa panganib siya at pati pamangkin ko ay hindi ko malaman ang sitwasyon baka pati siya ay patayin. Hindi maaari!



Nagshift ako ulit at naglakad lakad habang pinipilit mahanap ang amoy nila.



,Lexa please help us to find you. Please, i'm begging you. Ililigtas ka namin.




Ilang minuto ang lumipas sa kakalakad ay nakisama si Lexa sa akin, narinig niya ang aking hiling kaya naaamoy ko na ulit siya.




"ROOOOAAARR!" Sabi ko.


"Nahanap muna siya?" Tanong ni beta Thaddeus na tinanguan ko naman.



Tumakbo na ako ng mabilis, nagshift na rin sila at sumunod na sa akin. Wait for us Lexa. Malapit na kami sayo kambal.




GORDON's POV

"Ano na? Masakit ba? HAHAHA." Tanong ko kay Alexandrite.


Marami na itong sugat dahil kung saan saan ko idinidiin ang wolfsbane sa balat nito. Puro lamang siya sigaw at napakasarap niyon sa pandinig.



"D-do whatever y-you want, a-asshole." Sagot naman nito.



"Ah matapang ka ha." Sabi kong nakangiti.



Itinapat ko sa kaniyang tiyan ang wolfsbane at idiniin doon.



"AAAAAAHHHHHHHHH!" Sigaw nito sa sakit at napapailing pa habang lumuluha.



May lumabas muling dugo sa katawan nito at halatang nanghihina na dahil sa wolfsbane.


Wala itong saplot gawa ng pagshishift nito kanina kaya direkta sa balat nito ang wolfsbane.



Pasikat na ang araw at nasisiyahan pa rin ako sa nakikita ko. I want more! Hahaha.


Ililipat ko na sana sa ibang parte ng katawan nito ang wolfsbane nang mapatigil kami dahil sa malakas ba pag-iyak ng isang bata. Nakakabingi!!



"UWAAAA! UWAAAA! UWAAAA!" Iyak ng sanggol.



"Patahimikin niyo nga iyan kung hindi ay papatayin ko iyan!" Inis na sabi ko.




Nilapitan naman agad nila Alpha Emory at Alpha Marion ang sanggol upang patahanim ngunit mas lalo lamang itong umiyak at mas lumakas pa.



"NAKAKABINGI!" Galit na sigaw ko.



Lalapit sana ako ngunit mabilis na hinawakan ni Alexandrite ang aking kamay. Kahit nakatali siya ay nagawa pa rin niya akong mahawakan.




"H-h-huwag kang l-lalapit s-sa a-anak ko." Hirap na sabi ni Alexandrite.



"Aahh, talaga ba?" Ngiting ngiting tanong ko.



Dahan-dahan naman siyang tumango.



"Paano kung ayaw ko." Seryosong sabi ko.




Marahas kong hinablot ang aking kamay sa pagkakahawak niya, may lumabas muling dugo sa kaniyang bibig. At napapikit sa sakit.




Patuloy pa rin sa pag-iyak ang sanggol. Sa sobrang inis ko ay lumapit ako sakanila.



"HUWAAAAAAAAAGGGGG!!!!"


Rinig kong sigaw ni Alexadrite ngunit hindi ko siya pinansin. Natutuwa pa ako sa mga magaganap.




Itinapat ko sa pisngi ng sanggol ang wolfsbane, hindi ko pa ito naididiin ay mas lalong lumakas na ang pag-iyak nito na halos kapusin na nang hininga.



Inalis ko ang wolfsbane at may pulang marka sa pisngi nito na halos dumugo na. Grabi talaga ang wolfsbane, napakalakas kahit isang gamit lang ito ay napakatindi na nang epekto sa mga lobo.



"P-parang awa n-niyo na. P-patayin niyo na a-ako, h-huwag niyo l-lang sa-sasaktan ang a-anak k-k-ko .." Pagmamakaawa niya.





Sa pagmamakaawa niya ay lalo akong naengganyo na saktan ang bata, ngayon alam kong mas ikasasakit nila kapag namatay ang pinakamamahal nilang anak. HAHAHAHAHA!



Hindi ko siya pinansin at nakangiting itinaas muli ang hawak kong wolfsbanenang makarinig kami ng malakas na pagkakahulog ng isang bagay.



"Ano iyon?" Tanong ni Alpha Emory.

"Lumabas ka at tignan mo." Utos ko.


"Sige." Sagot naman nito at lumabas na nga.



Naiwan kaming tatlo nila Alpha Marion at Alexandrite sa loob ng kubo.



Ilang sandali pa ay pumasok muli si Alpha Emory pero nanatili siya sa may pintuan.


Tatanungin ko palang siya ay biglang may lumabas na mga dugo sa kaniyang bibig at humawak ito sa bandang dibdib.



Nanlaki naman ang aming mata sa nakita. Bakit, anong nangyayari??!!



Segundo lang nang matumba na ito, may nagkalat palang wolfsbane sa likuran nito na siyang mabilis na ikinamatay nito. At isang malaking bakal na nakatusoksa likuran nito sa parte ng puso.



Sinundan namin ang pagkakabagsak niya at pag-angat muli ng paningin ay mas lalo akong nagulat dahil may dalawang lobong nakatayo roon at sa gitna ayang naka anyong taong si Alyxandrius, ang kakambal ni Alexandrite.







"Long time no see, Alpha Gordon." Seryosong bati ni Alyxandrius sa akin.

THE SIGHTLESS LUNAWhere stories live. Discover now