KNIGHTS I-4: Distinct Rhythm (Bullet Knights)

Chapter 33

Maxreign

Unti unti siyang lumapit sa akin kaya agad akong bumaba mula sa pagkakaupo sa fabric.

I hugged him tight as soon as he got closer to my direction. "Why are you here?"

Naramdaman kong gumanti rin siya ng yakap bago marahang humiwakay. Ngumiti siya nang matamis sa akin habang kagat kagat ang ibabang labi. He looks so sexy and hot while doing it, pero bakit nakangisi 'to?

"I didn't know that you can dance flawlessly, Reign. You are so beautiful while dancing," he whispered to me bago patakan ng halik ang pisngi ko.

Namula ang mga pisngi ko sa sinabi niya. Napatulala na lang din ako kung saan habang hinahalikan niya nang paulit-ulit ang pisngi ko pababa sa panga. Ibig sabihin, pinapanood niya nga ako?

Nakakahiya! Why didn't I notice his presence? There is a mirror infront me!

Masyado nga ata akong occupied tuwing sumasayaw ako. Hindi ko napapansin ang nasa paligid ko. Katulad noong dati.

"T-Thank you," nahihiya kong tugon sa kaniya.

He chuckled on my ear and it sounds so sexy! "My baby is really talented, you're so good with airo dance, baby. Ayaw mo bang sumayaw sa harap ng maraming tao? Hmm?"

He lifted my chin kaya napatitig ako sa kaniya nang malalim. Mariin kong kinagat ang ibabang labi, gustong gusto, pero natatakot.

"I t-tried, before, but now? I don't k-know," nauutal kong tanong.

He smiled a bit before kissing my lips. Lumikha ng tunog ang paghihiwalay ng mga labi namin. Mahigpit niya lang na hinawakan ang baywang ko.

"Tell me what happened, is there something that bothers you a lot? Tell me, baby. I'm all ears," saad niya.

Inalalayan niya akong maupo sa mga nakahilerang upuan sa pinakalikod. Ramdam na ramdam ko ang lambing sa bawat haplos niya sa pisngi ko.

Parang inuudyok niya ako na sabihin ang totoo sa kaniya at magkuwento. Wala na rin akong nagawa dahil parang nagsusumamo ang mga mata niya.

"Maybe you were too busy back then at hindi mo pa ako napapansin kaya hindi mo alam. Noon, since I was 15 years old, kasali ako sa isang airo dance na grupo, we were all girls back then. S-Sinubukan ko lang naman hanggang sa unti unti kong naramdaman na masaya ako sa pagsasayaw," pagsisimula ko.

I swallowed three times before continuing. "T-Then, I became friends with those girls. I treated them like they're my real sisters, magaan kasi ang loob ko sa kanilang lahat."

Naramdaman ko ang paninikip ng dibdib ko habang inaalala ang panahon na 'yon. When we were so close, like real sisters, like a family.

Pero tinraydor nila ako kaya hinding hindi na babalik 'yon. They're just a bunch of losers and insecure snakes.

Naramdaman ko ang pagdampi ng mga labi ni Bullet sa noo ko. "You can stop if you want to, I won't force you."

Tumikhim ako bago umiling. Pinili kong magpatuloy. I want him to know the very reason why I am scared of trying again, why I'm scared of pursuing my dreams again, dancing.

"A-After that, nalaman ko na lang na gustong manligaw sa akin ng lalaking kinababaliwan nilang lahat. Denver Alasalas, he wanted to court me so bad pero hindi ako pumayag kasi nga patay na patay ako sa 'yo non." Napatigil ako nang bigla siyang matawa.

Naiinis na hinampas ko ang balikat niya dahil sa inis. "I'm sorry, continue."

"After that, nagsimula na sila sa pagtrato sa akin na parang hindi ako kasali sa grupo. They started throwing hates on me without me knowing, sinisiraan nila ako sa iba, saying that I am a slut and a bitch--" Napakislot ako nang malakas niyang sipain ang katabing upuan.

Kinakabahan na hinawakan ko siya sa braso dahil sa dilim ng ekspresyon niya.

"Sinabi nila 'yon sa 'yo? Those fucking bitches and their guts," pagmumura niya habang nagtatagis ang bagang.

Hinaplos ko nang dahan dahan ang braso niya para subukan siyang pakalmahin.

"Bullet, k-kumalma ka lang, please. Natatakot na ako," I told him para napatigil siya.

Agad naman niya akong nilingon at hinagkan. "No, baby. Don't be scared, I'm just mad because of those ladies. Continue, baby. I want to know more."

Katulad nga ng sinabi niya ay nagpatuloy ako sa pagkukwento.

"When we were about to perform on the stage, biglang nagkaroon ng malfunction sa system. Naiwan akong nakaangat sa ere habang sinasabotahe nila 'yung show. I was so scared that time because I was the only one in the stage, they left me there. Bago pa ako makababa, may sumabog malapit sa pwesto ko. Nalaglag ako mula sa taas, that's why my feet got damaged badly." Pinunasan ni Bullet ang mga luha sa pisngi ko.

"The doctor told me that I might lose my feet, sobrang takot na takot ako dahil grabe 'yung natamo ng mga binti ko. Namamanhid, hindi ako makapaglakad. Wala na akong kapag-a-pagasa noon. Akala ko hindi na ako makakalakad, but I took the risk and went under an operation, gladly, it was successful, nagamot 'yung paa ko kaya malaya ako ngayon." Umiiyak ako habang kinukwento 'yon habang siya ay punas nang punas sa mga luha ko.

"Hush now, baby. Everything is alright," he whispered to me.

Natunugan ko ang galit at diin sa tono at boses ni Bullet nang sabihin niya 'yon. I'm pretty sure that he's mad.

Mas tahimik siya kaya mas kinakabahan ako sa reaksyon niya. He didn't even say a thing about the incident, more on the accident, na sigurado akong hindi naman talaga aksidente kung hindi lang pinaniwala ng lahat ang pamilya ko na aksidente nga 'yon.

"Those ladies that you mentioned. They're still alive until now?" Tiningala ko siya dahil sa tanong niya na 'yon.

I nodded as a response.

Tumungo siya kaya nakita ko ang bahagyang pagngisi nito. "They're still alive?" pag-uulit niya pa.

"Y-Yes, ang huli ko ngang balita ay may kinakasamang old man 'yung isa sa kanila," I answered.

He licked his lower lip before smirking. "Sounds good."