KNIGHTS I-4: Distinct Rhythm (Bullet Knights)

Chapter 48

Maxreign

"Yes, mom. I paid it already po," magalang kong sagot kay mommy na nasa kabilang linya.

"Good, my love. Pauwi na kami maya-maya, ha. Huwag magpapapasok ng kung sinu-sino sa bahay. Wala tayong mga bodyguards diyan ngayon dahil paskong pasko," bilin ni mommy.

Ngumiti ako nang matamis kahit hindi naman niya nakikita. "Ofcourse, mom! I'm a good girl kaya kahit mag-isa lang ako rito. Besides, kuya will go home na rin po in less than one hour since nasa byahe na po sila."

"Okay, sweetheart. I need to hang up for now, okay? I love you."

"I love you too, mom! Say I love you to daddy also!" I kissed the phone before hanging up.

Bored na napaupo ako sa sofa habang pinagmamasdan ang TV sa harapan ko. Grabe, para akong mamamatay sa sobrang pagka-boring. Ako lang kasi ang mag-isa sa bahay dahil lahat sila ay may trabaho.

Paskong pasko pero mga busy sila. Buti na lang ako prepared at cute lang.

I giggled while running towards the mirror. I'm wearing a cute red dress with my pink headband and cute slippers.

I'm so excited na makauwi na sila kuya. For sure, magce-celebrate kami agad lahat.

Napatili ako nang bigla na lang bumukas ang pinto ng bahay at sunod sunod na pumasok ang halos sampung tao sa loob.

Nanginginig ang mga paa na napaatras ako nang hablutin ako ng isang lalaki sa braso.

"Maxreign Ezriel. We warned you about this. Give us the fucking chip bago ka pa namin mapatay!" sigaw ng lalaki na may hawak hawak sa akin.

"G-Get off me! Hindi ko hawak ang letcheng chip na 'yan!" depensa ko.

Nagulat na lang ako nang magsimula nang maglibot ang mga tao sa loob ng mansion. Para akong naninigas dahil sa takot.

The guy grabbed my arm habang papaakyat sila ng kasama niyang babae sa kwarto. Inuna nilang pagbuntungan ang mga kwarto nila kuya at nila daddy.

Nang wala silang mahanap na kahit ano roon, agad nila akong hinila papasok sa kwarto ko.

The guy aggressively pushed me dahilan para matumba ako sa sahig. Para akong maiiyak sa sakit ng balakang ko.

"You bitch. Huwag mo na kaming pahirapan pa! Ibigay mo na sa amin ang hinahanap namin," galit na saad nito.

"I said I don't have no idea about that chip! Mukha bang may alam ako tungkol roon?!"

Hindi na nila ako sinagot, the guy entered the cr while the girl started examining the whole room. Halos lahat ng kasulok-sulukan ng kwarto ko ay pinakealaman niya.

They're checking the walls also, trying to find for a hidden room.

Tumalungko ang lalaki sa harapan ko at mariin na hinawakan ang panga ko. "Nakakabwisit na 'yang pananahimik mo!"

He was about to stab me when the girl stopped him. "Idiot, you can't kill her yet."

"But atleast hit this beautiful girl. Sayang ang ganda mo sa katangahan mo. Paniguradong tinatago mo ang chip na 'yon sa pinakatagong lugar at mahahanap din namin 'yon." He raised his hand like he was about to slap me.

Pero natigil ang kamay niya sa ere nang may humablot sa leeg niya patayo. I gasped when I saw Bullet infront me.

Mabilis niyang tinulak ang lalaki palapit sa bintana ko. "Tangina kang hayop ka. I'm glad that I came before you even hit my wife. Die, bastard."

Napanganga ako nang itulak niya ang lalaking 'yon palabas ng bintana. Sobrang taas ng kwarto ko kaya patay agad ang kung sino mang mahulog doon!

I saw how the girl tried to get away pero nahila rin ni Bullet ang panga nito. Siniksik niya rin ito sa bintana.

"I don't hit girls. But I kill girls. Enjoy in hell." Walang pagdadalawang isip na tinulak niya ang babae palabas ng bintana.

Hindi pa rin ako nililingon ni Bullet, lumabas siya ng kwarto para siguro patayin din ang mga lalaking 'yon.

Ilang minuto pa ay bumalik si Bullet sa loob habang may kausap sa cellphone niya.

"Yeah, clean these body. Now. Papauwi na sila Max."

Nakamasid lang ako sa kaniya habang papalapit siya sa akin. Masuyo niyang hinaplos ang mga pisngi ko habang pinagmamasdan ang katawan ko, trying to search for a wound.

"Baby, oh God. I wonder how scared you are a while ago," nag-aalalang sabi niya habang hinahalikan ang mga labi ko.

"B-Bullet," I whispered his name.

"Yes baby, I'm here okay? Everything is fine right now. You have nothing to worry about, they are all fucking dead," pagpapakalma niya sa akin.

Mahigpit ko siyang niyakap habang inaalala kung paano ako manginig kanina. Wala man lang akong armas para labanan silang lahat. At siguradong patay agad ako kapag sinubukan kong manlaban.

I'm glad that he came.

"Nakuha ba nila?" he asked me.

Umiling ako. "No, they searched for the chip everywhere. Inside my room, pero wala silang nahanap. Sabi ng l-lalaki, sigurado raw siyang hahanapin pa rin nila 'yung chip kahit nasa tagong lugar 'yon," humihikbi kong saad.

He chuckled mischievously bago abutin ang headband ko na nahulog sa carpet. "Little did they know... That you're hiding it in the safest place," nakangising saad niya bago kuhanin sa loob ng headband ko ang chip.

Humagikhik ako dahil sa ginawa niya. "Ofcourse, I'm so brilliant right?"

"Why did you decide to put it here? Not in a secret place?" nakangiting tanong niya.

"Kasi 'yan lang 'yung bagay na hindi nila paghihinalaan. They're expecting that I'll hide it inside a secret room or anything, 'diba? Look. Nasa tuktok na ng ulo ko pero hindi pa rin nila nahanap, mga noob," pang-aasar ko.

Hinalikan niya ang mga labi ko bago ako pakatitigan. "You're such a brilliant person, my baby."

"Thank you, I know."

---

Happy holiday/merry christmas everyone! I updated 4 chapters including Master of Deception's chapter 1 as a christmas gift since I can't afford any expensive things for all of you, haha.

Alam n'yo naman 'yung lagi kong sinasabi diba, mahal na mahal ko kayong lahat. You guys are the best christmas gift that I received from God. At kayo lang 'yung regalong hindi maluluma at hindi ko itatapon.

I know how hard it is for everyone, especially for those people na nagce-celebrate ng pasko na may kulang na myembro sa pamilya. This is life, and we need to accept it, every single part of it. We have to move forward, and hopefully, 2021 will be a great year for everyone.

- I'm just 16 years old by the way, please refrain from using ate while talking to me especially when you're older 'cause that's awkward. And please, you can talk to me in informal way like "Hey bitch your stories are good" because I won't care. I'm just a normal citizen, I'm just the writer of your favorite stories but I'm not your boss so you can treat me like how you treat your friends. Okie? Merry christmas!