"Brian Kiefer Montejo, President of MTS Industrial, the Philippines leading home improvement and construction supply retailers."
Nakangangang ibinaba ni Marshana ang article na binabasa nito at di makapaniwalang nakatingin sa kanya.
"Wag mo ako tingnan ng ganyan please."
"Mamsh, nag-iilusyon ka lang ba? Nasobrahan ka ba sa kape? May problema ka ba pag-usapan natin 'yan. Wag ka lang mag-drugs. Mayayari tayo ni Digong n'yan, mamsh!"
Pinaypayan niya ang bibig. Kakatapos lang ubusin ang laman ng spicy noodles na kinakain niya. Hindi makapaniwala si bakla na may nag-iinteres sa kanyang dugong bughaw.
Kinunsulta nya nga kasi ito tungkol sa pagpaplano niya na pagre-resign. Muntikan siya nitong madagukan. Ang gaga daw niya para mag-resign pa, eh ang ganda na ng trabaho niya. Napilitan na siya ikwento ang tungkol kay Kiefer.
"Naging honest lang ako. Tinanong mo kung bakit gusto ko umalis. Ayan ang rason."
"At tingin mo bumebenta sa akin? Eto? Etong mayaman at gwapo na interesado kuno sa 'yo at kinukulit ka ang dahilan?" Ipinalo nito sa ulo niya ang dyaryo.
"Aray! Ang bayolente mo, bakla!"
"Umayos ka, Shamcey! Kung nahihirapan ka sa work mo, sabihin mo lang. Pero ayos naman 'yung lagay mo dun. Sa tingin ko walang problema."
"Ayos nga. Sinabi ko naman sa 'yo, di ba? Dahil lang d'yan kay Kiefer." Hindi talaga ito maniwala sa kanya. Tingin yata ng kaibigan nag-iilusyon lang siya. Baka pag ikinuwento niya dito na nagmeet na sila ni Kiefer bago pa ang Helios, mas lalo 'tong hindi maniwala. Okrayin pa ulit siya nito at masabihan na humihithit ng katol.
"Okay, sige, mamsh. Ipagpalagay nga natin na interesado sa 'yo tong si Kiefer Montejo, ha. Bakit ka naman tatanggi pa sa kanya?"
Nagsalubong ang kilay ni Shamcey. "Bakit naman hindi? Babaeng Pilipina ako. Mahinhin.. Hard to get-- Hayup ka, bakit ka ganyan makatingin kasi?!"
Tinitingnan siya ni Marsh na para bang inookray siya. "Shamcey, friend kita. Alam ko maganda ka. Laging muse noon. Ligawin. Pero iba na ang usapan pag gantong lalaki na!" Kulang na lang idukdok nito sa mukha niya ang dyaryo kung saan naroon ang gwapong mukha ni Kiefer. Mas lalo siyang naiinis.
Siya tuloy ang inookray nitong magaling niyang kaibigan dahil sa lalaki. Oo na, gwapo na ito. Mayaman. Ideal boyfriend. At walang dahilan para maging interesado sa kanya ito at para mag-inarte din siya. Kanina pa sinasabi ng kaibigan, ang palay na ang lumalapit sa manok. Ang kaso hindi naman sa lahat ng pagkakataon, tinutuka agad ng manok ang palay. Iyon ang kaso niya.
"Ipagpalagay na din natin na gusto mo na din magresign dahil sa trabaho sa Helios. Hindi mo na kaya. Pero pagdating naman sa salary, sobra pa nga 'yan sa dati mong kinikita. Bago ka magresign, ang isipin mo hindi lang ang sarili mo. Si Tita na lang."
Nag-iisip na kinagat niya ang labi. Magiging selfish nga siya kung ngayon pa siya magre-resign. She's doing good. Magbi-birthday pa next month si Mama. Plano talaga niya na mag-Tagaytay sila at i-treat ito ng bongga. Sila lang dalawa.
Tapos magre-resign pa siya? Mali nga. Tama si Marsh. Hindi niya rin dapat isakripisyo 'yong trabaho na niya ngayon.
Kinabukasan pumasok siya sa trabaho na ang bumungad agad sa kanya ay ang mga kinikilig niyang katrabaho. Parang nilagyan ng asin ang mga kipay. Ang lalandi. Tho normal na reaksyon naman iyon. Lalo na at nandoon daw kanina si Kiefer. Hindi natigil ang pag-uusap ng mga kahit nagsisimula na sila sa cardio work out nila.
"Sa sunod na makita ko siya, lalakasan ko na talaga ang loob ko. Makikipag-selfie ako!" Nangunguna si Kris sa kaharutan. Parang kahapon lang ay ito ang nangu-ngunang umiyak sa pangamba na baka matanggal.
