"ANAK, ang yaman pala ng pamilya ni Kiefer ano?" sabi ng kanyang ina kinabukasan. May hang-over pa ito sa nangyari kagabi at iyon pa rin ang binibida habang nag-aalmusal sila.
"Nakakalula ang laki ng mansyon nila. Tapos mag-isa lang pala si Isme nakatira doon.."
Napangiti siya nang banggitin ng kanyang mama ang pangalan ng ina ni Kiefer. Sabagay, magka-edad lang ang dalawa at nakakarelate sa isa't isa. Hatinggabi na nga sila nakauwi kagabi dahil sa haba ng pag-uusap ng mga ito. Si Kiefer ang naghatid sa kanila pauwi.
"Eh, nagtataka ako. Bakit pala nakabukod na si Kiefer? Wala pa naman siyang pamilya para magkaroon ng sariling mansyon."
"Hindi ko rin alam, 'Ma. Ganon naman talaga ang mayayaman. Advance siguro mag-isip."
"Baka naman may balak na ibahay.." pagsabat ni Marsh, may panunukso sa ngiti.
"Tumigil ka, Marsh." sabi niya at pilit na nilunok ang pagkain.
Naramdaman din niya ang interes na kumislap sa mata ng Mama niya at tumingin sa kaibigan niya.
"Tingin mo Marsh, sa simbahan ang tuloy ni Kiefer at ng anak ko?"
"Ma," saway niya.
"Naku, hindi malabo, mader! Pero mukhang tumatanggi pa si Shamcey.. Hinahabol-habol na nga ni Kiefer, nagpapakipot pa. Sabihan mo kaya Tita Sash 'yang junakis mo na wag na pa-hard to get?"
"Walangya ka, Marsh, wag mo sulsulan si Mama."
""Bakit nga may ganoon pa 'nak? May problema ka ba kay Kiefer?" Agad agad nasa kanya na ang atensyon nito. "Mukha namang mabait na bata si Kiefer. Kahit mayaman, napaka-welcoming niya at ng ina niya. Hindi matapobre. Siya pa talaga ang nag-effort para makilala ako at makasama tayo sa dinner. Sa panahon ngayon ang hirap na hanapin ng mga lalaking maginoo at magalang."
"Kapag kaharap kayo."
"Ay, paanong pag kaharap lang kami maginoo at magalang? So meaning, pag kayo lang dalawa binabastos ka?" nagtaas ng kilay si Marsh.
"Totoo ba, Shamcey?" Napakunot-noo ang mama niya.
"Jusko!" Kunwari ay nahindik si Marsh. "Kawawa naman ang Shamcey namin! Wag ka mag-alala, kaibigan ko. Ako ang sasambot ng pambabastos niya sa 'yo. I volunteer!" ala-Katniss Everdeen pa 'tong tumayo.
Nasapo niya ang noo.
"Nak, kung ayaw mo kay Kiefer, sabihin mo na agad sa kanya. Magdesisyon ka na talaga ng tapos para hindi umaasa 'yong tao." seryosong sabi ng kanyang ina.
"Ako, wala akong pakialam kung anong relasyon meron kayo. Basta ba hindi ka niya sinasaktan, niloloko. Ako ang makakaharap niya."
Tumango siya, at bumuntong hininga. "Komplikado lang ang relasyon namin ngayon, Ma. Pero tama kayo, mabait naman siya sa atin. Pati ang mama niya kaya dapat ko ikonsidera 'yun na mainit nila tayong tinanggap at hinarap."
"Matanong ko lang.. Wala na bang ama si Kiefer? Wala akong nakikitang picture niya o naririnig man lang sa kanilang mag-ina. Nakakahiya naman mag-usisa."
Natigilan siya. Ang totoo iyon din ang isa sa mga tanong niya sa isip na hindi pa nasasagot.
"Hindi ko rin nauusisa, Ma. At sa palagay ko, wala na tayo doon."
Tumango na lang ito. But come to think of it, hindi man lang nga sa kanya naikwento ni Kiefer kahit minsan ang tungkol sa ama nito. Pag tungkol sa pamilya nito, parang iniiwasan nito na maikwento sa kanya. Maiintindihan niya na privacy nito 'yon. Maintindihan niya na may mga bagay na hindi pa ito handang i-open sa kanya. Igagalang niya iyon. Hihintayin niya na ito naman ang mag-open sa kanya.
