Güven Bana*Yeniden Yayımda*1-2

22.bölüm/2

Multimedia: Kendileri İpek'imiz olur ^-^ 

Keyifli okumalar :) 

"Ne zaman gelecekler?" diye seslendim Yağız'a masayı kurarken. Yemekleri geldiklerinde hazırlayacaktım ama oyalanmak için şimdiden masayı kuruyordum.

"Bilmiyorum!" diye bağırdığında şaşkınlıkla ona doğru döndüm ve elinde kumanda dikkatle televizyon izlediğini gördüm. "Al işte! Salak herif."

"Yine mi maç?" diyerek yanına gittiğimde bile beni duymamıştı. "Yağız!"

"Efendim?" dediğinde gözlerimi devirerek yanına oturdum. İpek'in eve gelecek olması onu hiç rahatsız etmiyordu ama ben onun gibi değildim maalesef. Zaten saatlerdir asık suratımı düzeltemiyordum. Bir ara yanıma gelip ne olduğunu sormuştu ama yorgunum diyerek geçiştirmiştim. Aslında o sırada sinirliyim, kıskanıyorum, üzgünüm, moralim bozuk demek geçiyordu.

"Yağız?" dedim tekrar. Bu sefer sesim daha uysaldı.

"Efendim Armin?" diye bıkkın bir şekilde beni yanıtladığında sıkıntıyla yanaklarımı şişirdim ama ona cevap vermedim. Benden bir şey duyamayınca dönüp baktı. "Ne oldu?"

"İpek'in gelmesinden rahatsız olmuyor musun?" diye sordum dayanamayarak. Saatlerdir meraktan ölüyordum.

"Neden rahatsız olayım?" diye sordu şaşkınlıkla. Televizyona olan dikkati çoktan dağılmış ve bana yönelmişti. "Cevap versene Armin."

"O gün... Otelde işte," dedikten sonra dudaklarımı ıslattım. "Beni ona tanıtmadın."

"Ah! Şimdi anladım." diyerek güldüğünde başımı biraz yere doğru eğdim.

"Bak önce beni dinle," diyerek elimi kaldırdım. "Önceden aranızda bir şeyler olduysa bunu bilmeye hakkım var ve şimdi buraya gelecekler."

"Saçmalıyorsun," diyerek ellerimi tuttu. "Meraktan ve kıskançlıktan saçmalıyorsun. İpek ile aramda hiçbir şey olmadı, olamaz da. Kardeşim gibidir o. Beni de abisi gibi görür. O gün otelde gördüğün sevgi yumağı halleri abi gibi gördüğü birini özlemesinden kaynaklanıyordu hepsi bu."

"Gerçekten mi?" diye sorduğumda gülerek başını salladı.

"Gerçekten. Hem biliyor musun Kerem'in gelmesinden bile daha fazla rahatsızım. İpek'e aramızda öyle bir şey olmadığını ima ettiğimizde doğal olarak Kerem de öyle kabul etti ve sana ilgi göstermeye başladı. Sinirden öldürebilirdim onu."

"Senin suçun," dedim mutlulukla. "Söyleseydin sen de İpek'e."

"Söylesem kızıyordun, söylemesem kızıyordun. Ne yapsaydım?"

"Söyleyecektin bana ne." diyerek dil çıkardım ama hemen beni kollarının arasına çekip öpmeye başlamıştı bile.

"Hiçbir açığımı bulamazsın," dedi gözlerimin içine bakarak. "Tamam, şu an benim anlatmak istemeyeceğim senin de duymak istemeyeceğin birkaç şey olmuş olabilir ama kesinlikle eski sevgilimle karşılaşamazsın."

"Niye öldürdün mü?" dedim sinir ve mutlulukla karışık garip bir ruh haliyle.

"Çok komiksin hayatım," dedikten sonra alnımı öptü. "Yıllarca seni sevdim ben. İlk ve son aşkımsın."

"Sen de öyle." diyerek sarıldığımda hemen kollarını bedenime sardı.Söylediği her şeye inanıyor ona güveniyordum ama İpek gelmeden ve onundavranışlarını görmeden de rahatlamayacaktım.

***

Kendimden geçmiş bir şekilde Yağız'ın kollarında televizyon izlerken zilin çalmasıyla irkildim. Yağız da doğrulmuş ve televizyonu kapatmıştı.