Güven Bana*Yeniden Yayımda*1-2

15.bölüm/2

"Hadi bana her şeyi anlat." dedim gülümseyerek. Gözlerimi kapatıp haftalardır fark edemediğim duyguların baskısıyla dudaklarımdan döküldü her şey. "Sonra bende sana bir şey söyleyeceğim." 

"Ne söyleyeceksin?" diye sordu Yağız. Kaşları çatılmış ve çenesi gerilmişti. Bu haline gülümsedim.

"Ben sonra söyleyeceğim." diyerek yataktan çıktığımda Yağız kendini tekrar yatağa bıraktı. "Aa hadi ama..." diyerek bacaklarımın üstünde yatağa çıkıp kolunu çektim. "Kalk. Daha bir sürü..."

"Armin!" diyerek sözümü kesti. Kaşları hala çatıktı. Söyleyeceği şeylerden dolayı gergindi sanırım. "Ben..."

"Yağız, gergin olduğunu görebiliyorum ama buna gerek yok ki." dedim gülümseyerek. Yatağa oturmuş tepeden onu inceliyordum. "Ben sana güveniyorum ve söylediklerine inanıyorum. Yani demek istediğim söyleyeceklerine de..."

"Pekala..." diye mırıldandı Yağız yataktan kalkarken. "Aşağı inelim."

Kapıdan çıkışını izledikten sonra derin bir nefes alarak ben de merdivenlere doğru ilerledim. Dağılmış saçları, donuk bakışları hâlâ ne kadar gergin olduğunu gösteriyordu. Ama bu kadar gerilecek ne vardı ki? Çoğu şeyi biliyordum zaten.

"Gençler." diyerek gülümseyen Baran'ı görünce ben de gülümsedim. Nedense bugün mutluydum. Yağız ile konuşacaktım ve belki de bu ikimize de iyi gelecekti.

"Bizsiz kahvaltı mı yapıyorsun?" diyerek elindeki sandviçi gösterdim.

Baran gülümsedi. "Eee ne yapalım?"

"Yağız bana her şeyi anlatacak." dedim sevinçle. Sonunda her şeyi öğrenecektim ve hayatımda başkaları karar vermeyecekti.

"Her şeyi?" diyen Baran'ı duyunca gözlerimi devirdim.

"Yukarı çık Baran, kafasını karıştırma." dediğimde başını sallayarak merdivenlere doğru ilerledi ama sürekli de Yağız'a bakıyordu. Yağız ise sanki fikrinin değişmesinden korkuyormuş gibi Baran'a hiç bakmamıştı.

"Evet, artık başlayabiliriz." diyerek koltuğa oturdum. Yağız da başını sallayarak yanıma oturdu ve bana doğru döndü.

"Nereden başlasam bilemiyorum," dedi kafasını kaldırıp tavana doğru bakarak. "Sanırım sondan başa doğru gitsek daha iyi."

"Tamam, fark etmez." diyerek beklemeye başladım. Bir an önce öğrenmek istiyordum her şeyi.

"Dün Harun olayı tamamen kapandı," dedi oflayarak. "Bunu sana nasıl anlatırım bilmiyorum ama..."

"Öldü mü?" diye sordum. Gözleri büyük bir şaşkınlıkla bana döndükten sonra yavaşça başını salladı.

"Abimi gözlerimin önünde öldüren bir adama acımam Yağız."

"Tamam o zaman," diyerek derin bir nefes aldı. "Harun'u bitirmek zaten yıllardır uğraştığımız bir şeydi. Fırsat kolluyorduk aynı onun gibi. Bizden daha geniş bir çevresi var ve pis işlere daha çok batmış durumda. Bu yüzden bir türlü uygun zamanı bulamadık ve zaten önceliğimiz hep senin hayatındı. İntikamı hiç unutmadık ama bir şekilde hep ikinci plana atıldı. Sonra... O evde olanlarla Kaya'nın da Harun'un çalıştığı adamlardan biri olduğunu öğrendik işte. Hakan abinin yardımıyla da Kaya Özsoy ile anlaştık. Bunun karşılığında ise şaşırtıcı derecede hiçbir şey istemedi. Kabul ettim. Belki başka bir zaman olsa asla etmezdim ama elimdeki tek şans oydu ve geri çeviremezdim. Kaya'nın bize haber vermesiyle Harun'un deposunu bastık. Kaya da adamlarını yolladı ve... Harun öylece teslim olmadı tabii. Çatışma başladı."