ေတာင္တန္းေဒသျဖစ္၍ ေႏြရာသီတြင္လည္း အပူခ်ိန္သည္ ျမင့္မားျခင္းမရွိ။ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ေလျပည္ေအးက ျဖည္းသာသာတိုက္ခတ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ စုေဝးေရာက္ရွိေနသူမ်ား၏ ေဒါသေၾကာင့္ ပူေလာင္မႈက ႀကီးစိုးေနသလို။ ယခင္အင္ပါယာရွင္ ဆုံးပါးအၿပီးေလးႏွစ္အၾကာတြင္ ျပည္နယ္တာဝန္ခံမ်ား၊ ဘုရင္ခံမ်ား၊ အေရးပါေသာအမတ္မ်ားသည္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္လည္စုေဝးေနၾကသည္။ လပိုင္းအတြင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွာ မ်ားျပားလြန္းသလို ျမန္ဆန္လြန္းခဲ့သည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ အဆိုးဝါးဆုံး အေျခအေနမ်ားကို အားလုံးအတူ ကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္လိမ့္မည္။
က်ဴးေက်ာ္လာသူမ်ားကို မင္းရိပ္မုန္းကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ၿပီး အခ်ိန္မီ တားဆီးႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အထိအခိုက္မ်ား ရွိခဲ့သည့္အျပင္ သူသည္လည္း တိုက္ပြဲတြင္ ဒဏ္ရာရခဲ့သည္။ ပခုံးေနရာကို ေလးလံလွေသာ သံဒိုင္းျဖင့္ခုတ္ခ်ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္၍ ဒဏ္ရာျပင္းထန္ခဲ့သည္။ သမားေတာ္မ်ား၏ ကြၽမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ လက္တစ္ဖက္ ဆုံးရႈံးရမည့္အေရးမွ ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း အရင္တိုင္းျပန္ျဖစ္ဖို႔ မလြယ္ေတာ့။
တိုက္ပြဲသည္ ျပင္းထန္ခဲ့သည္။ တစ္ဖက္တပ္သားမ်ားသည္ အေရအတြက္အားျဖင့္ မ်ားျပားလွသည္။ ႐ုတ္တရက္ စုေဆာင္းျပင္ဆင္ရသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စစ္ကူမလာမီ ရွိသမွ်အင္အားစုၿပီး ခုခံၾကရသည္။ မင္းရိပ္မုန္းကံေကာင္းခဲ့သည္မွာ မုတ္ဆိတ္ပါးသိုင္းေမႊးမ်ားႏွင့္ လူ႐ိုင္းပုံစံျဖစ္ေနေသာ သူ၏အသြင္အျပင္ေၾကာင့္ တစ္ဖက္ရန္သူမ်ားက ဦးေဆာင္ေနသူမွာ သူမွန္းမသိခဲ့ျခင္းပင္။ မဟုတ္လွ်င္ စစ္ကူမေရာက္လာမီ သူ႔ကို အေသရရ အရွင္ရရ လိုခ်င္ေနသူမ်ားလက္ထဲတြင္ အသက္ရွင္ဖို႔ လြယ္မည္မဟုတ္။
စစ္ပြဲႏိုင္ေသာ္လည္း ျပင္းထန္ေသာဒဏ္ရာႏွင့္ ျပန္လာရသူေၾကာင့္ လူတိုင္းမေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ၾက။ မင္းရိပ္သည္ ထိုဒဏ္ရာႏွင့္ ရက္သတၱပါတ္ေပါင္းမ်ားစြာ အိပ္ရာထဲ လဲေနခဲ့သည္။ ယခုခ်ိန္ထိ ေနာက္ထပ္အင္ပါယာရွင္အ႐ိုက္အရာကိစၥကို မည္သူမွ ယတိျပတ္ မေဆြးေႏြးႏိုင္ခဲ့။ အမ်ားစုက မင္းရိပ္မုန္းကို ေထာက္ခံၾကေသာ္လည္း မေက်နပ္ႏိုင္ေသာ လူအနည္းစုလည္းရွိသည္။ အားလုံး၏တူညီေသာ မေက်နပ္ခ်က္ကေတာ့ ရွိန္းမာန္ရာတို႔အတြက္ျပစ္ဒဏ္ကို ယခုထိ မဆုံးျဖတ္ရေသးျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုလည္း ထိုျပႆနာသည္ အတူရွိေနၾကခ်ိန္မွာ အားလုံးကို ေလာင္ျမႇိဳက္ေစေသာ ပင္မအေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ေနသည္။
