Kabanata 32
Hindi pa man sumisikat ang araw at ramdam pa ang lamig sa paligid ay abala na agad ako sa pagbabanlaw ng mga maruruming damit namin dito sa may likuran ng bahay. May poso kasi roon at doon kami naglalaba. Hindi rin naman madilim dahil nagpakabit ako ng ilaw sa poste, malapit sa bakuran namin.
Tapos ko na iyong sabunan dahil may washing machine naman, kaya nagbabanlaw na lamang ako. Isang banlaw na lang ay lalagyan ko na iyon ng fabric conditioner. Maalwan na ang paglalaba namin ni Ate George dahil nakabili na kami noong nakaraang taon ng washing machine.
My phone beeped in my pocket. I creased my forehead in confusion. Sinong ganitong oras ang magm-message sa akin?
Ma'am Elizabeth:
Good morning, Chen! I have good news! Daan ka rito mamaya? I know day off mo, pero ayaw mo bang malaman ang ibabalita ko? Hahahaha
Napairap ako sa nabasa. Kahit kailan talaga ang babaeng 'to.
Ako:
Hindi ako makakapunta. Kung gusto mo, daan ka na lang dito pag out mo.
Isinilid ko na ang cellphone sa bulsa at muli na lamang nagbanlaw. Nang natapos ay bumalik ako sa loob ng bahay para kumuha ng mga hanger, sinilip ko na rin si Calli kung gising na at nang nakitang mahimbing pa rin ang tulog, lumabas na ako ng kuwarto.
"Ate naman!"
Gulat akong napahawak sa dibdib nang saktong paglingon ko ay nakatitig sa akin si Ate George habang hawak ang cellphone niya.
"Sorry!" She laughed. "Magluluto na ako ng agahan at may pasok pa. Ikaw?" Bumaba ang tingin niya sa mga hanger na hawak ko. "Oh? Aga mong naglaba ah!"
"Baka maunahan na naman ako nila Alyana," sabay kaming tumawa at naglakad palabas.
Tahimik ko siyang pinagmasdan habang iniistretch ang katawan. Napanguso ako at sinimulan nang magsampay.
"Wala ka pang boyfriend, Ate?" Maingat kong tanong.
Gulat na napalingon ito sa akin at natatawang umiling. "Wala, ano namang gagawin ko sa boyfriend na 'yan?"
She stretched her arms. I pouted. "Wala lang..kumusta kayo ni kuya Arman?"
Si Kuya Arman ang iyong kaibigan niyang pulis sa may bayan, nakilala niya raw iyon dahil mahilig daw iyon bumili ng mga kakanin sa kaniya.
Natigilan si Ate George at tumalikod sa akin saka sinimulang ikutin ang baywang.
"A-Ayos naman," hindi nakatakas sa akin ang lumukob na kilig sa boses niya. "Ayos kami."
Napangiti ako at nagkibit-balikat na saka nagpaalam sa kaniyang magsasampay na. Tumango lamang ito at ilang sandali pa ang ginugol doon bago pumasok sa loob ng bahay siguro ay para magluto.
Inasikaso ko na si Callista nang nagising. Nakanguso na agad kasi ito habang nakaabang sa may pintuan, nang siguro'y hindi ako nakita sa kuwarto o 'di kaya'y sa kusina.
"Magandang umaga, mahal ko," bati ko habang bitbit ang isang timba.
Lalo itong ngumuso at agad na itinaas ang dalawang braso sa akin. Natawa ako at binitawan ang timba saka yumakap sa kaniya.
"Saan ka galing, mama?" She whispered.
"Naglaba, mahal ko," hinaplos ko ang likuran niya. "Gutom na ikaw? Tara sa kusina?"
Tumango ito sa akin at bumitaw na sa pagkakayakap ngunit nanatili naman ang hawak nito sa may laylayan ng damit ko.
Natagpuan namin si Ate George na nakangiti habang hawak ang cellphone at sa kabilang kamay naman ay ang sandok ng kanin.
