Chapter 12
Olivia POV
Nalaman ko sa Katrabaho niya na namatayan pala siya ng Pasyente, kaya pala umuwi siya ng lasing noong nakaraan.
Nagaalala ako kay Blade dahil mula ng araw na iyon ay masyado niyang inaapura ang sarili na mag trabaho ng magtrabaho, iniisip ko nga na baka bukod sa namatayan siya ng pasyente ay may iba pa siyang problema na ayaw niyang sabihin sa akin kaya mas nagaalala ako sa kanya.
"Ok ka lang ba?" tanong ko sa kanya noong umuwi siya kianagabihan.
Pero hindi siya sumagot, tulala lang siya at malungkot ang kanyang mga mata.
"May problema ba? please tell me I'm here for you" Sabi ko na hinila siya paupo sa tabi ko, pero sa halip na aminin ang totoo ay niyakap niya ako.
"Nothing sabi niya. I'm fine Don't worry. I'm just tired"
"Blade..."
"Olivia, If I'm a monster mamahalin mo pa ba ako?" tanong niya na nakatingin sa mga mata ko.
Hindi ko naintindigan kung bakt niya yon itinatanong sa akin pero sinagot ko siya ng taos puso.
"Oo naman, Mamahalin kita kahit ano ka pa" walang pagtutumangging sagot ko sa kanya "Bakit mo na itanong?"
Mapait siyang ngumiti sa akin at pagkatapos ay hinalikan niya ng mariin ang labi ko. gumanti din ako ng mainit na halik sa kanya pero ilang minuto lang ay tumigil siya sa pag halik at pinagmasdan ako.
Napansin ko na malagkit, puno ng pagnanasa at pagmamahal ang pagtitig niya sa akin. napangiti ako sa ganong pagtitig niya sa akin.
"I love you olivia"
"I love you too blade" naka ngiting sagot ko sa kanya
"One day malalaman mo din ang lahat tungkol sa akin, sasabihin ko din sayo kapag handa na ako pero hindi ngayon, at sana kapag na laman mo yun hindi mo ako iwan" may lungkot ang tono ng boses niya kaya naman parang nasasaktan ako para sa kanya pero ngumiti ako at hinaplos ang kanyang pisngi.
"Kahit ano pa yun blade natatanggap ko, I will never leave you"
"Promise?"
"Yes, promise" tugon ko sa kanya at muli niya akong hinalikan.
Isang matamis pero mapusok na halik...
Hindi ko akalaing ang matamis na halikan namin na iyon ay mapupunta sa mainit na pagtatalik. Ngayon ay pinaubaya ko na sa kanya ang aking pag kababae hanggan sa iputok niya sa loob ko ang kanyang katas ng pagkalalaki.
Napangiti ako, kasi tunay palang na napakasarap sa pakiramdam kapag ibinigay mo ang iyong sarili sa taong mahal mo.
Nagising na lang nang madaling araw, 3am walang suot at wala siya sa tabi ko.
Hinanap ko siya at lumabas ako sa Kuwarto.
"Blade?" sigaw ko pero walang sumasagot kaya patuloy ko pa rin siyang hinanap
Hanggan sa marating ko na ang Talasambahan ng simbahan at nakita ko siyang nakatayo malapit sa kung saan nakapako si Jesus at naka pantalon lang siya pero walang pangitaas na damit.
"Blade what are you doing here?" tanong ko at lumapit ako sa kanya . "Magdamit ka nga na sa harap ng-"
"Why Don't you want to see my body?my abs? Hindi ba ito nga yung paborito mong himasin kagabi o mas gusto mo yung matigas at malaki kong-"
"Shut up! kadiri ka nasa harap tayo ng ano ni jesus kung ano ano pinagsasabi mo!" suway ko sa kanya at hindi ko maiwasang mamula dahil sa pinagsasabi niya.
Kaagad akong nag sign of the cross upang humingi ng tawad sa kalaswaan ni Blade.
"God sorry sa pinagiisip at pinagsasabi ng baliw kong Boy friend, sorry"
"Hindi ka naman sasagutin ng Kahoy-" bago niya pa matapos ang sasabihin ay hinila ko na ang tenga niya "Aahhh, aray masakit"
"Tara na ng matulog na tayo!" mataray kong sabi sa kanya, lalakad sana ako pero bigla niya akong Binuhat. "Oy ano bang ginagawa mo!Ibaba mo nga ako!"
"Let's sleep together again, Honey" naka ngisi na sabi niya sa akin
Kinabahan naman ako bigla sa ngisi niyang yon... para kasing humihingi pa siya ng Isang round.
Sus maryosep talaga 'tong lalaking itoh, 'di marunong mapagod!
~~~
Blade POV
Pumunta ako sa may talasambahan noong iniwan kong natutulog si Olivia.
Pinagmamasdan ko ang mga santo hanggan sa napatingin ako sa nakapakong image ni Hesus.
I can't understand why God have forsaken me?
"Bakit mo ako hinayaang maging ganito? Sino ang tatay ko? Bakit niya nagawang pag experementohan ang sarili niyang anak" Tanong ko ko habang pinagmamasdan ang imahe ni Jesus.
Pero natawa na lang ako, imposible naman kasi na sagutin niya ako.
Naalala ko ang sinabi sa akin ni Olivia na matatanggap niya ako kahit ano pa ako "Sana totoo...sana matanggap niya talaga ako, kasi ang gusto ko lang naman ay maramdaman na mahalin ako at tanggapin ako eh, yun lang naman ang hinihiling ko" napaluha ako habang sinasabi yon sa harap ng Cross
"Blade?" mula sa malayo ay narinig ko ang boses ni Olivia
Dahil nga sa mga kakaibang taglay ng mata ko ay nakikita ko siya sa kahit saang parte ng simbahan na hinahanap ako. kaagad kong pinunasan ang mga luha ko at sinuot ang contact lens ko.
Hanggan sa dumating nga si Olivia at muli ay naulit ang pagtatalik naming dalawa.
Muli ay pinutok ko ang katas ko sa loob niya.
"Blade baka mabuntis ako"
Yun nga ang gusto ko para kung mabuntis kita ipaparamdam ko sa magiging anak ko ang pagmamahal na hindi ipinaramdam sa akin ng tunay kong ama
"Bakit ayaw mo ba? Ayaw mo bang magkaroon tayo ng anak?" tanong ko sa kanya pero sa halip na sumagot ay Hinalikan niya ang labi ko.
~~~Third Person POV~~~
"Sigurado ka Hindi ka pa babalik sa Hospital na pinagtrabahuhan natin noon?" tanong ko sa kaibigan kong si Gino.
Nandito kami ngayon sa Mindanao sa Campo ng mga sundalo at kumakain pero mamaya babalik narin ako hospital kung saan ako nagtratrabaho noon bago pa ako mag volunteer na maging doctor ng mga sugatang sundalo. Kasama kong babalik sila Harold, Frackneil, Dan at Harry na mga doctor din pero nakakalungkot na hindi sasama bumalik si Gino.
"Oo, wala pa kasi yung mga bagong volunteer Doctors eh kaya dito muna ako hanggan dumating sila" sagot niya sa akin "kawawa naman yung mga sugatang sundalo kung aalis ako wala ng manggagamot sa kanila" dag-dag niya pa
Napakunot ang noo ko sa paliwanag niya.
"Hay naku, baliw ka na talaga! Kapag umalis ako ikaw na lang mag isa ang Doctor dito sa tingin mo kaya mong gamutin sabay sabay ang mga yan kung sakaling lahat sila masugatan" Masungit kong sabi. napabuntong hininga siya pero ngumiti sa akin.
"Kaya nga hindi muna ako aalis at hihintayin ang mga volunteer Doctors mula sa ibang Hospital, kasi kung iiwan ko sila mamatay sila"
Wala talaga siyang pinagbago, lagi na lang ang pasyente ang inuuna o lagi na lang ibang tao ang inuuna.
"Oh sige hindi muna ako aalis-"
"Hindi na! umalis ka na" seryosong sabi niya
"Pero bakit?!"
"Balita ko duon din nagtratrabaho ngayon ang anak ko at gusto ko bantayan mo siya para sa akin" nagtaka naman ako sa sinabi niya
"Anak mo? Sino?"
"Naalala mo ba yung batang Intern na kasama mong mag opera sa may lung cancer?" tanong niya na ikinagulat ko
Naalala ko yung binatang lalaki sa simbahan na mayabang pero mahusay.
"Huh? paano mo na laman ang tungkol dun?!" tanong ko
"Si Blade yun, anak ko yun"
Tumingin siya sa akin at tinanggal niya ang salamin niya, kitang kita ko ngayon ang kulay Green niyang mga mata.
"Ah, kaya pala kahit intern lang siya noon ay magaling na siya. Ikaw pala ang ama!"
"Siyempre anak ko yun eh, kung magaling ang ama marapat lang na magaling at mahusay rin ang anak" nakangiting sabi niya
"Matapos mong pag-experementohan at hayaang mawala ang anak mo sayo tatawagin mo ang sarili mong Isang ama! Siraulo ka alam mo ba yun?" napapailing na sabi ko "Anong klaseng ama ka ba?!" dag-dag na sabi ko sa kanya
Hindi ko akalain na iyon na pala ang sanggol na itinakas sa kanya noon ng kanyang asawa at after 5 years ay nalaman niyang iniwan ito sa isang pare ng asawa niya. Hindi ko nga lang kilala kung sino ang pare na iyon pero ngayon alam ko na si Father Nickolas pala iyon.
"Kung magsalita ka parang ang buti mong ama! Ikaw nga mas pinili mong pumunta dito imbis na alagaan ang anak mo!"
"Atleast ako kilala ako ng anak ko at nakakapag usap pa rin kami noh pati ng asawa ko at natakakatanggap pa sila ng pera galing sa akin eh ikaw sarili mo lang ang iniisip mo tss! 'Di hamak na mas mabuti akong ama" sayo pang aasar kong sabi sa kanya
"Bla!Bla!Bla!" nagtakip ng siya ng tenga sa harap ko gamit ang dalawang kamay niya
"Baliw!" natatawang sabi ko
"So aaminin ko masama nga akong ama kaya, tumugil ka na! Hindi ka nakakatawa!" galit niyang sabi sa akin pero sarcastiko ko lang siyang tinawanan
"Kawawang Blade nag karoon siya ng walang kwnetang ama" parinig ko pa sa kanya
"ANDREW! titigil ka ba o sisipain ko yang mukha mo?! galit niyang tanong sa akin pero mas lalo lang akong natawa. "Saka...mas magiging malas Lang siya kung sakaling pinili Kong maging tatay niya, Dahil lumaki rin akong walang tatay at hindi ko alam kung paano maging tatay"
Natahimik ako sa sinabi niya at napailing.
Sabagay, tunay ngang wala siyang alam sa kung paano magmahal ang isang ama dahil hindi niya yun naranasan pero kahit hindi niya sabihin ay alam kong mahal niya ang kanyang anak Kasi kung hindi Baka hindi niya nagawa yun...
"A son's first hero is his Dad...dahil handang mag sakripisyo ang ama upang gawin ang lahat para sa kanyang anak na lalaki kahit pa dumating sa puntong alam niyang kamumuhian siya nito"
Napailing siya sa aking sinabi at pagkatapos ay muli niyang isinuot ang itim ng shades sa kanyang mga mata.
"Ano naman 'yang pinagsasabi mo huh?"
"Hindi ba, pinagexperimentohan mo siya dahil-"
"You know your imagination is quite annoying" iritado niyang sabi sa akin
Matapos kong kumain ay kinuha ko ang baso at pitsel, pagkatapos ay nilagyan ng tubig ang baso ko at ininum ito.
"Bakit mali ba ako hindi ba nagsakripisyo ka kahit na alam mong kamumuhian ka niya?"
"Blah, blah, blah! I don't know what you're talking about pero kung ako sayo- tapos kana kumain diba? umalis ka na, Hala sige layas na, BABU!"
Hast, ang hirap talaga pag baliw ang kausap mo...