Chapter 45 - A Foe
AUBREY MAE CLARK
Hindi pa rin mawala sa aking isipan ang nangyari kanina. Yung sinabi ni Master Leo sa akin ay hindi makapaniwala-paniwala ngunit kailangan kong tanggapin ang katotoohanan. Isa akong witch at isang mage. Maghalo ang dugong dumadaloy sa katawan ko.
Gusto kong makita si Mama. Madami akong gustong itanong sa kanya. Marami din akong gustong itanong kay Sir Roi, Ma'am Michi at iba pa. Gusto ko silang tanungin ngunit wala pa akong oras.
Ang daming katanungan ang nasa isipan ko. Ang daming katanungan tungkol sa aking pagkatao ang palaging nasa utak ko. Sino ba ako? Sino ba talaga ang mga magulang ko?
"Maraming salamat po, Master Leo, Klarizza.", pagsasalita ni Sir Roi nung nakalabas na kami sa bahay ni Master Leo. Nagbow din kami sa kanila bilang pasasalamat at napatingin ako kay Klarizza na kanina lang nakatitig kay Sir Roi yung tila parang may gusto siyang sabihin habang hawak-hawak niya ang pusa na parang si Peri.
"Mag-ingat kayo, Brein. May nasense akong malakas na nilalang.", pagsasalita ni Master Leo.
"Po?! Mga djinn po ba?!", sigaw naman ni Dranreb.
"Hindi. I already let all the djinns fell asleep ngunit may nakakaibang nilalang akong na sense sa gubat. Malabo pero andito siya.", sabi ni Master Leo at napatango naman kami. "Tsaka, Aubrey.", dagdag niya at tumingin siya sa akin. "You must be careful. Don't let any witches touch you.", sabi niya sa akin at tumango naman ako.
"Yes po."
"Leam Empire will protect you at any cost. Hindi ka pwedeng makuha ng mga taga Kuro Tribe.", dagdag na paalala niya sa akin. Napalunok ako ng di oras. Mas lalong magkakaguluhan ang mundo dahil sa akin ngunit hindi ko maiintindihan. Bakit ako kukunin ng mga taga Kuro Tribe?
"Pero Master Leo, bakit po?", tanong ko sa kanya dahil hindi ko na talaga mapigilan ang pagkacurious ko.
Napabugtong hininga siya. Napatingin ako sa mga kaklase ko na kanina lang nagpalitan ng tingin sa amin ni Master Leo. "Your mother is Auburn Solomon, the sister of King Patricio Solomon at isa kang royalty ng Leam Empire.", kalmado niyang pagsasalita at nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.
Auburn?!
"ANO?!", sabay napagsigaw ng mga kaklase ko except kay Bryl. Nahulog ang panga ko sa sinabi niya. I don't know! Bakit ako anak ng isang babaeng royalty!?
"Anak si Aubrey ng isang royalty?!", sigaw ni Miles.
"What the?! Si Princess Auburn pa!", sigaw naman ni Dranreb.
"I thought Princess Auburn already passed away?", tanong naman ni Mai at kinagulat ko ito.
"P-Pero hindi Auburn ang pangalan ni Mama, Master Leo. Patrice ang pangalan niya. And my mother is still alive and kicking", naguguluhan ako sa sinabi ni Master Leo. "Tsaka wala po kayong proof.", dagdag ko.
Napatingin silang lahat sa akin dahil sa sinabi ko. Kinakabahan ako. Ayokong maniwala sa sinabi nila. Wala silang pruweba na isa akong anak ng isang royalty. Walang emosyon na naglakad si Master Leo sa akin at napatingin siya sa leeg ko. Napatingin naman ako dun at laking gulat ko ay nakatingin siya sa kwentas na suot-suot ko, yung kwentas na ibinigay ni Mama sa akin bago ako pumunta sa Leam University.
Bigla niya itong kinuha at pinutol yung kwentas ko at laking gulat ko ay biglang may tattoo na nag appear sa aking kamay na kulay purple. Nanlaki ang mga mata ko at hindi ko mapaliwanag ang init nararamdaman ng aking katawan.
"What the fvck", rinig ko ang bulong ni Dranreb.
Nakatingin lamang ako kay Master Leo at bigla niya akong binigyan ng salamin. Hindi ko alam kung asan ang salamin galing, basta ang alam ko ay binigyan niya ako. Kinuha ko naman ito at laking gulat ko ay kulay purple ang aking mga mata.
"B-Bakit kulay purple yung mga mata ko?", naguguluhan kong tanong sa kanya.
"Purple Iris Eyes.", pagsasalita ni Mai at napalingon ako sa kanya. "Only the members of the royal family can possess those eyes."
"No way.", bulong ni Emy.
"I already saw Prince Patrick's eyes turning into purple a long time ago. S-So this means na royalty si Aubrey?! Amazing!", sigaw ni Miles.
"Tsaka, alam naman nating lahat na itinago ang pagiging four element user ni Prince Patrick, diba? His name was not even written in the history. Pero, I can't believe it! Aubrey's a royalty!", namamangha na sabi ni Emy at napaiwas ako ng tingin.
"What the hell?! Bryl! Ang galing ano! Anak si Aubrey ng isang royalty!", sigaw ni Dranreb na parang naeexcite siya na ewan habang niyugyog niya si Bryl na katabi niya. Hindi nagbago ang expression ni Bryl at nakatitig lang siya sa akin. Tumigil si Dranreb sa kakayugyog at napakunot ang noo. "Bakit 'tila parang hindi ka gulat?", tanong ni Dranreb.
Ibinaling ni Bryl ang kanyang attensyon kay Dranreb at hindi niya ito sinagot.
May alam si Bryl tungkol nito?
"The necklace that you wore suppresses the powers you have as a royalty. As what Mairym mentioned, only royalties can obtain those eyes, Miss Clark. You're a royalty.", sabi ni Master Leo at inilagay niya muli yung kwentas sa aking leeg at nawala na yung tattoo sa aking kamay at yung pagkapurple sa aking mga mata.
"Pero bakit hindi naging kulay purple yung mga mata ko? Yung mga mata ni Mama noong nasa world pa ako ng mga Ningens?", tanong ko.
"Because your mother is strong enough to suppress your powers when she is near you. At yung araw na lumayo ka sa kanya ay pinasuot ka niya ng kwentas diba?", ani Master Leo.
Ngunit hindi pa rin ako makapaniwala.
"Okay class, let's go. Kailangan nating sabihin sa mga Elders ang nangyari. Nag-alala na ang mga yun sa atin.", pagsasalita ni Sir Roi habang muli siyang sumulyap kay Klarizza bago siya tumingin sa amin.
Nagpaalam na kami at nagsimula na kaming naglakad. Nakasunod lamang kami kay Sir Roi habang matahimik kami. Ramdam na ramdam ko ang malamig na hangin na sumasampal sa aking mukha habang ako'y naglalakad.
"Hey, are you okay?", nabigla ako nung nagsalita si Bryl sa aking isipan. Napalingon naman ako sa kanya na nasa kiliran ko ngunit hindi siya nakatingin sa akin.
"I-I'm okay, este no, I'm not okay", sagot ko sa kanya habang nakatingin ako muli sa daan. Napalunok ako. "Do you know everything?"
"Yes, I heard it from my father.", sagot niya sa tanong ko.
"Bakit hindi mo sinabi sa akin?"
"Because I got no position to tell you."
Hindi na ako makapagsalita sa kanya. Wala naman akong sasabihin. Alam na niya pala ngunit bakit hindi niya sinabi sa akin? Ang bigat sa aking dibdib ang nararamdaman ko ngayon. Gusto ko ng mamamatay nalang kasi nagdudulot lamang ako ng masama at panganib sa mga buhay ng ibang tao. I'm a huge mistake.
"You're not a mistake, Aubrey. It's not a mistake for you to be born. I can even also thank your parents for bringing you to this world. I want to thank them for letting me to know you.", nabigla na lamang ako sa sinasabi ni Bryl sa akin. Napalunok ako ng di oras. Kumalbog ang tibok ng puso dahil sa sinasabi niya.
Napatawa naman ako sa aking isipan sa kanyang sinabi. "You're damn cheesy, Bryl.", sabi ko sa kanya. Napatingin ako sa kanya at nakasimangot siya sa sinabi ko.
"I'm not cheesy, you idiot. You are supposed to blush, not to laugh.", irritado niyang pagsasalita at hindi ko mapigilang mapangiti at napatawa sa aking isipan. Damn! I just can't help it! HAHAHA
"Are you trying to play being a 'pa-kilig' type boy?", pang-iinis ko sa kanya at naparoll eyes naman si koya niyo.
"Pa-kilig type? I didn't know there were types of boys on how to make a girl blush. Err.", sabi niya at natigilan ako. Napatingin ako sa mga kasamahan ko. Medyo malayo na kami sa kanila. Napatingin ako sa kanya at kanina pa siya nakatitig sa akin.
"Hey, stop the stares. It's creeping me out. Kailangan nating habulin sina Sir.", pagsasalita ko gamit na ang bibig ko at nananatiling nakatitig pa rin siya sa akin.
"Hindi ka ba kinikilig sa sinabi sa ko?", nabigla ako sa pagtatagalog niya. Napalunok ako ng di oras. Ano ba ang punto niya?
"B-Bryl.", pagsasalita ko sa kanyang pangalan nung mas lumapit siya sa akin. Namula yung pisngi ko sa inaasal niya. Ang lapit niya at amoy na amoy ko ang pabango nito. Hindi ko makalma ang sarili ko! H-He is driving me crazy!
"I thought you're not affected by my presence.", pagsasalita niya at bigla siyang napangiti. Napakunot ang aking noo sa sinabi niya. Mas inilapit niya yung mukha niya sa mukha ko. Nakatingin pa siya sa mga labi ko.
Agad naman akong umatras ng di oras dahil sa hindi ko inaasahang pang-aasal niya. Napatakip ako sa aking labi habang nanlaki ang mga mata ko na nakatingin sa kanya. Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko?! Kumalma ka nga Aubrey!
Nakita ko ang pagbiglang pagtawa niya dahil sa reaksyon ko at nagsimula na siyang maglakad. Umiling-iling naman ako at sumunod sa kanya.
"Leche ka talaga Bryl!", nakasimangot kong sigaw nung tumatakbo ako patungo sa kanya at mas lalong lumakas ang halakhak niya.
Habang nakahabol na kami sa mga kasamahan namin ay bigla kaming tumigil sa paglalakad. Napatingin-tingin si Sir sa paligid at inilagay niya ang dala niyang bag sa lupa.
"Kailangan nating magpahinga, gabi na. Medyo malayo pa ang ating lalakbayin patungo sa dulo ng gubat. Kung papunta dun sa bahay ni Master Leo ay mabilis, ang papauwi naman ay malayo. We kinda took a short cut because of the cat.", ani Sir Roi at napatango naman kami.
Nagprepare kami ng apoy para may ilaw at nagkuha din ang mga boys ng mga logs para upuan namin. Mabuti nalang ay may dalang pagkain si Sir Roi at kumain na kami. Pagkatapos naming kumain ay napagdesisyunan naming matulog na
Nagcast ng isang barrier si Sir Roi sa aming paligid kaya wala na kaming aalalahinin na mga djinns. Gusto kong matulog ngunit hindi pa ako dinikot ng antok. Napabugtong hininga na lamang ako habang nakatingin ako sa kalangitan.
Hindi pa rin ako makapaniwala na isa akong half blood na witch at mage. Gusto kong tanungin si Mama. Marami pa akong gustong sabihin at ipakumpirma sa kanya. Bakit kailangan kong lumayo sa kanila at ilihim ang tungkol sa akin? Uhaw na uhaw na ako na malaman ang katotohanan. Gusto ko ding malaman kung ano ang itsura ng ama ko, kung buhay pa ba ito at kung asan siya ngayon. Gusto ko lang malaman na alam ba niya na meron siyang anak na nangungulila sa kanya.
I can't blame my father. Gusto ko siyang makilala at makausap, pati na din si Mama. Gusto ko silang tanungin. May nalaman na ako ngunit hindi pa ito sapat. Marami pa akong gustong malaman.
Yung tungkol sa pagkabata, yung memories na nakikita ko nung ginamot ako ni Master Leo. Gusto kong malaman ang tungkol dun, kung totoo ba talaga yun. Ano ang ibig sabihin ng 'Hara'? Bakit yan ang tinatawag ng mga witches pagmakita nila ako. Argh.
Aish. Nakakasakit sa ulo.
Bumangon ako sa kinahihigaan ko habang ako'y napatingin sa aking mga kaklase. Alam kong gulat din sila na nalaman nila ang katotohanan. Hindi na ako magugulat kung lalayuan nila ako dahil isa akong witch. Mahimbing silang natutulog at napangiti naman ako sa kanila. Ang swerte ko dahil naging kaibigan ko sila.
Naglalakad ako palayo dun sa campfire namin upang magpahangin. Ang lamig ng paligid at rinig na rinig ko ang paghush ng mga dahon ng mga puno. Iniramdam ko na lamang ang kapeaceful ng gabi habang ako ay nag-iisip.
"Hara"
Kinakabahan agad ako nung may narinig akong tinig na napakapamilyar galing sa aking likuran. Nilingon ko ito habang nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko. Isang lalakeng nakaitim na cloak na may pulang mga mata ang bumugad sa harapan ko.
"C-Charles", banggit ko sa pangalan niya. A-Anong ginagawa niya dito?!
And what the hell is Hara?!
"It's been a long time, Hara.", sabi niya at nanlamig ang buong katawan ko nung dahan-dahan siyang naglalakad patungo sa akin. Hindi ko mapaliwanag ang kaba na aking nararamdaman.
"Bakit ka nandito?!", sigaw ko sa kanya habang napaatras ako. Hindi ko maitago ang kaba sa aking boses. Tuyong-tuyo na yung lalamunan ko. Nakangisi lamang siya habang nagpatuloy pa rin siya sa paglalakad.
"I'm here to fetch you, Aubrey.", nakakatakot niyang pagsasalita. Napaatras muli ako, ramdam na ramdam ko ang tension niya. Paano siya nakapunta dito? Sht! Napatingin ako sa paligid at laking gulat ko ay nasa labas na pala ako sa ginawang barrier ni Sir.
"What the hell are you talking about?", bakas na pagkaiinis kong pagsigaw sa kanya.
"I will take you to where you actually belong.", nakangisi niyang pagsasalita.
Tatakbo. Yan ang tanging iniisip ko ngayon. Hindi pa ako pwedeng gumamit ng mahika ngayon, pinagbabawalan ako ni Master Leo na gumamit ng mahika dahil baka matrigger yung katawan ko. Sht! Sht! Sht! I'm totally doomed!
Isa. Dalawa. Tatlo. Tumakbo ako palayo sa kanya patungo sa kinaroonan ng mga kasamahan. Mas binilisan ko pa at hindi na ako lumingon sa kanya.
"Gotcha"
Agad akong napatigil sa pagtatakbo nung bigla siyang nagteleport sa aking harapan. Kumalbog ang dibdib ko dahil sa bilis ng tibok ng puso ko. I need to escape.
"You're not going anywhere, baby.", sabi niya sa akin nung tatakbo na sana ako sa kanya at bigla niyang hinawakan ang braso ko. Napatingin ako dun at nakakunot noo. Pilit kong kumalas sa kanyang hawak at bigla lang siyang nawala sa harapan ko at bumugad ang likuran ng isang lalake.
"Don't you dare touch her.", malamig na pagsasalita ng lalakeng nasa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko. Napaatras si Charles dahil sa lakas ng impact ng sipa ng lalakeng nagligtas sa akin.
P-Paano siya nakarating dito?!
"Heh, Kier Bryl Fernandez, eh?", nakangising bangit ni Charles sa pangalan ni Bryl. Nakita ko ang pagkunot ng noo ni Bryl habang nakatingin siya ng masama sa kalaban.
"Charles Lizbrynth. Back off.", malamig na tugon ni Bryl kay Charles ngunit ngumisi lamang ang kalaban sa kanya at tumakbo siya patungo sa amin.
Magkakilala sila?
"No way. I'm going to take her.", sabi naman ni Charles at nagsummon siya ng isang staff. Agad namang nagsummon si Bryl ng staff na hindi ko pa nakita noon.
Bakit iba yung staff na sinumon ni Bryl?
"Not on my watch.", malaseryoso na pananalita ni Bryl at sinalubong niya si Charles. "Run Aubrey! Go back to the barrier!", sigaw niya at nanigas ako sa kinatatayuan ko.
"P-Pero Bryl--"
"Just go! Go! Go!", sigaw niya at hindi na ako nagdalawang isip na tumakbo palayo sa kanya at papunta sa mga kasamahan namin. Kailangan kong isumbong kina Sir Roi ang nangyari. Ayokong mapahamak sila.
Nawawalan ako ng hinga habang akong tumatakbo upang sumigaw ng tulong. Napatingin ako muli kay Bryl na kinakalaban niya si Charles. Kaya ni Bryl si Charles. I have faith on him.
"Tulong! Sir Roi! Everyone! Wake up! There's a witch in the forest! S-Si Bryl!", sigaw ko nung lumapit na ako sa kanila. Agad namang napabangon silang lahat at napatingin sa akin. Kita ko sa mga mata nila ang bakas na pagkagulat at hindi na sila nagdalawang isip na lumapit sa amin. Maluha akong tumingin sa kanila.
"What class of witch?", tanong ni Sir Roi habang nakatingin kay Miles. Inipikit ni Miles ang kanyang mga mata habang pinupunasan niya ang laway niya sa kanyang labi.
"Class S.", hindi makapaniwalang pagsasalita ni Miles nung ibinuka na niya ang kanyang mga mata.
"Class S?! Mukhang seryosong seryoso sila na makuha si Aubrey!", sigaw naman ni Emy/
"Sht! Si Bryl!", sigaw nilang Dranreb at nagsingtakbuhan sila patungo sa kinaroroonan ni Bryl. Hindi ako makakalma. Anong mangyayari?
"Aubrey, stay close to Mai at Emy. Wag na wag kang lalayo sa kanila.", sabi ni Sir Roi sa akin. Tumingin naman siya kina Mai. "And you two, protect Aubrey no matter what. The heart of the Leam Empire is what we are talking about.", dagdag niya at agad namang tumango ang dalawa.
Hinawakan ni Emy ang kamay ko at tumakbo kami palayo dun. Agad namang nagcast si Mai ng barrier at hindi ko mapigilang mapaluha. What the hell happened to Bryl? Anong nangyari sa kanya? Okay lang kaya sila?
"Aubrey, relax, okay? Maging okay din ang lahat", pag-assure ni Mai sa akin habang pinupunasan ko ang mga luha ko. Being weak sucks!
"But--"
"Just chillax, Brey. Walang mangyayaring masama, okay? Have faith on them.", sabi naman ni Emy sa akin at napatango naman ako. Sana nga. Sana nga walang mangyayaring masama sa kanila.
"W-Wait--What?! Anong nangyari?!", sigaw ni Mai nung biglang nawala yung barrier na nagpaligid sa amin.
"What the fvck?! Anong nangyari?! I can't use my sixth sense!", sigaw naman ni Emy at napatingin ako sa paligid namin.
Nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko. Hindi ko siyang maasahang makita dito. Alam na alam ko na siya ang dahilan kung bakit nawala ang barrier na ginawa ni Mai. What the hell is she doing here?
"Camille", wala sa sarili kong banggit sa pangalan niya. Napalingon naman ang dalawa sa direksyon na tiningnan ko at nakita ko ang bakas na pagkagulat sa nakita nila.
"It's been a while, Mai, Emy and... Aubrey", malamig na nakangisi niyang pagbati sa amin at nanigas ako sa kinatatayuan ko.
***
A/N: Here's the update of the day! Sobra-sobra na 'tong chapter na 'to. Hindi ko namalayan na 3k words na pala ang natype ko. Ahihi. Wag niyo muna akong patayim. Sa Lunes nanaman ulit! Ate Ay labs yuuu! Babuuush~
-Ate Ay<3