<<Ελα ρε Καμι, θα εχει παρα πολυ πλακα>> φωναζει η Αννι απο το τηλεφωνο κανοντας με να βγαλω το ενα ακουστικο απο τα αφτια μου για να ανακτησω και παλι την ακοη μου.
<<Σου λεω δεν εχω ορεξη>> της το επαναλαμβανω για 100η φορα καθως προχωρω προς το coffe island για να παρω τον σαββατιατικο πρωινο καφε μου.
Χθες, καθως γυρνουσα σπιτι, επειτα απο οσα εγιναν στο παρκο με τον Τζος και τον Χαρρυ, με πηρε η Αννι τηλεφωνο για να μου ανακοινωσει την ημερομηνια του Χριστουγεννιατικου παρτυ που θα κανει το σχολειο μας στο γυμναστηριο ακριβως διπλα το οποιο θα διαμορφωθει αναλογα με την περισταση.
<<Μα ειμαι τωρα ργω για παρτυ, υστερα απο οτι εγινε;>> συνεχιζω και μπαινω στην ουρα για το ταμειο.
<<Σιγα μωρε. Ενταξει, εκανες μεγαλη βλακεια που χωρησες με τον Τζος αλλα και ο Χαρρυ καλος ειναι. Μπορει να ειναι λιγο bad boy αλλα...>>
<<Σταματα να μου μιλας για αυτον. Δεν θελω να ξανακουσω το ονομα του>>.
<<Τι; Δηλαδη ουτε με τον Χαρρυ μιλας; Πως το καταφερες αυτο;>> ρωταει δηθεν σοκαρισμενη.
Παιρνω τον καφε μου και κατευθυνομαι προς την εξοδο. <<Λες και δεν ξερεις...>>
<<Τι να σου πω; Μονο εσυ μπορεις να δινεις τοσο τελειες συμβουλες και στη ζωη σου να τα κανεις μανταρα. Θυμασε εκεινη την συμβουλη στην κοπελα που ειχε ερωτευτει ενα bad boy αλλα τα ειχε με αλλον; Θυμασε τι της ειχες πει;>>
<<Ναι...>> λεω και κανοντας να γυρισω πεφτω πανω σε καποιον με αποτελεσμα να πεσει ολος ο καφες κατω -φιουυ οχι πανω μου- και να ακολουθησουν το κινητο μαζι με τα ακουστικα. <<Ωχχ συγνωμηη>> λεω στον ομορφο νεαρο που με πιανει απο τη μεση για να μην τσακιστω και ργω στο πατωμα. <<Χιλια σιγνωμη>>
Χαμογελαει και τυφλωνομαι απο τα ολολευκα δοντια του. <<Δεν εγινε τιποτα. Ωραια ηταν>> με βοηθαει να σταθεροποιηθω και μου σηκωνει τα πραγματα απο το πατωμα.
<<Ευχαριστω>> του λεω και τα παιρνω. <<και που με κρατησες πριν, δηλαδη>>.
Κουναει το κεφαλι του και με παρατηρει. Τα καστανα ματακια του εστιαζουν πανω μου και με κανει να κοκκινησω λιγο. Btw εχει υπεροχα μελι μαλλακια😍
<<Εμ εγινε κατι;>> τον ρωταω με περιεργο υφος.
Και ξαφνικα γουρλωνει τις ματαρες του. <<Καμελια;>>
<<Ναι>> απανταω ξαφνιασμενη που ηξερε το ονομα μου περιμενωντας να πει τιποτα αλλο.
<<Εισαι η Καμελια Μπραουνχιλ; (Kammelia Brownhill)>> με ξαναρωταει και φωτιζεται ακομα παραπανω το προσωπο του. Το οποιο κατι μου θυμιζει...
<<Ναι εσυ ποιος εισαι;>>
~Flashback~
<<Καμι γρηγορα>> φωναζει η μαμα απο την παραλια κι εγω τρεχω σαν τρελη για να σηκωσω το κινητο μου που χτυπουσε σαν υστερικο.
You just want attention
You don't want my heart
Maybe you just hate the thougt of me with someone new..
Ακουγεται απο μακρια ο λατρεμενοα ηχος του Charlie Puth-Attention ομω πριν προλαβω να φτασω στην παραλια σκονταφτω σε ενα μικτο κωλιβραχακι και πεφτω κατω.
<<Οχι, ρε γαμωτο!>> φωναζω ετοιμη να βαλω τα κλαματα. Ομως, οχι. Ενα ωραιο αγορι απο την διπλανη ομπρελα -τον οποιο εβλεπα πριν που με γλυκοκοιτουσε- μαλλον αφου ειχε δει ολο το πεσιμο μου, ερχεται γρηγορα προς το μερος μου κι εγω μαζευω κανα δυο δακρυα που βγηκαν αδεσποτα.
<<Εισαι καλα;>> ρωταει και γονατιζει διπλα μου. Μμ ωραιος ειναι.
<<Ναι, νομιζω. Δεν παιζει να εσπασα κανενα ποδι ετσι;>> κοιταω κατω και το βλεπω λιγο κοκκινο αλλα σιγα σιγα ο πονος υποχωρει.
Γελαει. <<Δεν νομιζω. Ελα να σε σηκωσω>> μου προσφερει το χερι του κι εγω με ενα χαμογελακι το αρπαζω και σηκωνομαι βιαστικα. <<Αλεξ Κουιν, χαρηκα>> ( Alex Quin )
Μαζευω τα μαλλια μου και απλωνω το χερι μου. <<Καμελια Μπραουνχιλ επισης>>
~End of Flashback~
Γουρλωνω τα ματια μου <<Αλεξ εσυ εισαι;>> φωναζω και σιγουρα ολη η καφετερεια ειναι γυρισμενη προς το μερος μου.
Γελαει. <<Παρων>> λεει και με χαιρεταει στρατιωτικα. Χωρις ομως να προλαβει να κανει τιποτα αλλο ορμαω στην αγκαλια του και τον σφιγγω.
<<Δεν το πιστευω! Εχω τοσο καιρο να σε δω. Περιπου 2 χρονια. Τι κανεις;>>
<<Μια χαρα. Εχει λιγες μερες που ηρθαμε οικογενειακως και την Δευτερα ξεκιναω το σχολειο>> λεει και παρατηρω τα ζουμερα του χειλη.
<<Τι; Θες να μου πεις οτι θα ειμαστε στην ιδια ταξη;>> ρωταω απολυτα ενθουσιασμενη. Ενταξει μπορει να το παρακανω λιγο αλλα...
Γελαει. Αχ αυτο το γελιο του. <<Ναι, μαλλον>>
Το κινητο μου χτυπαει και αρχιζω νε γελαω γιατι εχω ακομη τον ιδιο ηχο με τοτε στην παραλια αλλα με αλλα λογια.
You just want attention
I knew from the start
You're just making sure I'm never getting over you...
Το ακουει ο Αλεξ και μου χαμογελαει ντροπαλα. Εεε ναι...
Κοιταω την οθονη. Ωχ η Αννι. Πριν που μου επεσε μαλλον εκλεισε απο μονο του.
Κοιταω παλι τον κουκλο πεδαρο διπλα μου και μου κανει νοημα να το σηκωσω. Του χαμογελαω απολογητικα και του γυριζω την πλατη για να κιλησω στην σπαστικη φιλη μου.
<<Τι θες;>>
<<Ρε κοπελια τι επαθες; Γιατι μου τκ εκλεισες πριν στα μουτρα;>> ρωταει νευριασμενη.
<<Επεσα πριν και το εριξα κατω τκ κινητο>> λεω παραλειποντας τελειως το θεμα με τον Αλεξ.
<<Αα καλα. Τελικα τι θα κανεις με το παρτυ; Θα ρθεις ή οχι;>>
ΝΑΙ! ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ.
Πως δεν το σκεφτηκα πιο πριν;?;?;?
<<Εμ, θα σου πω αυριο. Ή βασικα την Δευτερα. Τα λεμε>> της το κλεινω πριν προλαβει να αντιδρασει και γυριζω στον Αλεξ.
<<Λοιπον;>> ρωταει κι περναει το χερι του μεσα απο τα απαλα μαλλια του.
<<Να σου πω. Θες να παμε για κανενα καφε το απογευμα;>> ρωταω και καταλαβαινω οτι τα μαγουλα κου εχουν γινει κοκκινα σαν την φωτια.
Χαμογεμαει σφιγμενα βλεποντας την αμηχανια μου. <<Ναι, φυσικα>>.
<<Ωραια>> του λεω και του σφιγγω το χερι. <<Αν ειναι τα λεμε οκ;>>
Γνεφει και καθως παω να φυγω τον νιωθω να με πιανει απο τον αγκωνα και να με σταματαει.
Σκυβει στο αφτι μου και μου ψιθυριζει. <<Τελικα εισαι ωραια οταν κοκκινιζεις>> με αφηνει και φευγει.
Τον κοιταζω να απομακρυνεται και πραγματικα ευχομαι να εχω πατει την σωστη αποφαση...
ΑΛΟΧΕΣ ΜΩΡΑΜΜΜ💘💘
ΛΟΙΠΟΝΝΝ
εχουμε νεες αφιξεις......
Αχχχχ αλεξ τι μας κανεις με τις ματααααρες σου
...😂😂
Πως σας φανηκε κ αλεξουλης;?;?;😂😂❤❤❤
Νομιζω οτι ειμαι ερωτευμενη και μρ αυτον
Αλλα μην αγχω δεν παιζει να γινει κτι με την καμελια
Ή μηπως οχι;?;
SPOILER ALERT🚨: καποιοι μαλωνουν και... υπαρχει αρκετη εμπιστοσυνη απο καποιον😉
Ναι οκ σας μπερδεψα αλλα θα δειτε😉😉
Σας αγαπωωωω
Φιλια απο το Χαρρυ και τον Τζος παντου παντου😈😈😗
Ριτσι το πολυ μεγαλο μπιτσιιι👅👅👅 τριπλη γλωσσιτσα
ΚΑΨΩΣΑΑ😂😂
Aστερακι+ σχολιακιιι
για να συνεχισωω♥