Chapter 48 - Curse
AUBREY MAE CLARK
Mas bumigat ang aking paghinga habang ramdam na ramdam ko ang pagkikirot ng aking paa. Sht, not now please. Ramdam na ramdam ko ang tumutulo na pawis sa aking mukha. Kaya mo 'to Aubrey, wag ka munang magpabigat sa kanila ngayon. Please lang.
Higpit na higpit ang aking pagkahamak sa aking staff habang lumulutang ako sa hangin habang nakatingin sa mga witches na yun. Nakakatitig talaga ako kay Camille, bakit niya 'to ginawa?
"O ta pnévmata tou skótous, sou parangéllo, kaléste fotiá!", pagchachant ng isang witch at biglang nagbuga ng apoy ang kanyang staff patungo sa amin.
Agad namang sumulpot si Emy sa harap namin. "O pnévmata neroú, sas diatázo, blok neroú", pagchachant niya at biglang lumabas ang isang wall na tubig. Iniwagay-way niya ang kanyang staff. The water wall followed Emy's command and movement, and with a snap, the water turned into ice. The ice that was produced by Emy had spikes on its end. She lift her wand then the ice attacked the enemy.
The witches jumped to the air and they were wearing some evil smiles on their face, then suddenly, a witch--no, two witches advanced towards me. Napamura ako sa sakit nung biglang may nagform na isang red na bubble sa aking harapan at bigla itong pumutok. Bigla naman akong lumipad patungo sa isang puno at napaubo ako. Damn. Napatingin ako ng masama sa dalawang witches na yun at agad akong tumayo kahit humahapdi na yung likuran ko.
"Aubrey!", sigaw ni Mai habang nakikipaglaban siya sa kalaban. I should be more alerted.
Lumipad nanaman ako habang hawak yung staff ko. Ipinikit ko yung mga mata ko at saktong pagbuka nito ay nagslowmotion ang lahat. Napatingin ang mga kaklase sa akin at tumango sa akin. "Get them", pagsasalita ko habang nakahawak ako sa aking dibdib.
Napatingin ako kay Camille at nakangisi siyang tumingin sa akin. Damn it! Pilit niyang dinidispel yung sixth sense ko. Napakagat ako sa labi ko. "Hurry, I can't take it anymore.", dagdag kong sabi.
Agad naman nilang sinugatan ang walong witches na aatake sana sa amin at bigla kong napabalik yung oras. Napahawak ako sa dibdib ko, ang sakit nito, parang may pumipiga sa puso ko. Hinahabol na ako ng hinga.
"Ahhhh!", sigaw ng mga witches at bumagsak naman sila dun sa lupa at laking gulat namin ay naging abo sila. Napalingon-lingon naman kami sa paligid. Are they clones?
"Useless clones, tch", pagsasalita ni Master Rene at napatingin naman ako sa kanilang dalawa ni Camille. "If we can't hurt you people, how about we will make this night bloody with them", sigaw niya. Ramdam na ramdam ko ang nakakatakot na boses nito at handang handa na siyang pumatay ng tao.
Napatingin naman ako sa likuran ko nung tinuro ni Master Rene ang mga estudyante ng Leam University. Mas bumigat ang paghihinga ko at hindi ko mapigilang magalit. Nakita ko sa mga mukha ng mga kaklase ko ang pagkagalit at pagkapikon ng mga mukha nila.
"Are you playing dirty, old man?", tanong ni Bryl habang nakakunot noo. Initaas niya yung staff niya at ipinikit niya ang kanyang mga mata. The old man grinned, forming an evil smile on his lips. Bryl just suddenly appeared in front of the old man but, the old man just teleport in our backs.
Kinakabahan naman akong lumingon at sa gulat ko ay biglang umulan dun sa loob ng borg ng mga fireball. Master Rene laughed his lungs out, as if he was enjoying what he's doing.
"Argh!", bigla namang sumulpot si Miles at Emy sa harapan ng borg at pilit nilang tinigilan ang mga fireballs sa pagbagsak. Isa-isa nila iyung sinipaan. Agad namang sumunod sina Mai, Miles at Kuya Khervee.
"Aubrey, Bryl. Kayo na ang bahala kay Camille. We will defeat this old bastard.", sabi ni Kuya Khervee sa akin at napatingin ako kay Bryl. Bigla siyang tumango at lumapit sa akin. Kinakabahan ako na ewan. Basta, I got a bad feeling about this.
"B-Bryl.", pagsasalita ko nung hinila niya ako palipad at bigla namang lumipad si Camille at nakatingin siya sa amin na parang nandidiri.
"Heh. Let's see if you people can hurt me.", sabi ni Camille sa akin, wearing that smug look while looking at us in our eyes. Napalunok ako ng di oras, alam kong hindi ko siya makakayang saktan. I took a glanced at Bryl and he was seriously looking at Camille like he wants to kill her right now.
Alam kong hindi ko siya mapapatawad sa ginawa niya but still, she's a friend of mine.
Suddenly, her face smiling appeared in my mind and I shook my head, smiling bitterly. This is hell. Hindi ko makakayang saktan ang kaibigan ko pero kailangan eh. Kailangan ko 'tong gawin. Ito ba ang ibig sabihin sa hell sa threats na ibinigay niya sa amin?
"Hey, magtulala lang ba kayo dyan?", pagsasalita ni Camille. Napakagat ako sa labi ko at tumingin mula sa kanya. Ngumisi nanaman siya sa amin. "If you're not attacking me, then let me attack you two first.", sabi niya at bigla siyang nag-appear sa aking harapan at pilit niya akong sinipa.
I took a deep breath and looked into her eyes, I dodged her kick and launched a punch to her face. She quickly took my hand, raised me in the air and smashed me to the ground. I took a deep breath once again, trying to feel the air as I touched the ground with my palm and put a stunt in my feet so that I won't get hurt.
Napatingin naman ako muli kay Camille at pilit siyang sinisipa ni Bryl. Napasara naman ako sa mga kamao ko nung nakatanggap ng suntok si Camille galing kay Bryl at napaatras si Camille. Sumugod nanaman ako sa kanya.
I need to defeat her.
Nasa lupa na kaming tatlo and this is one versus two. This could be easy pero hindi ko akalaing malakas pala si Camille. I didn't know that she so good in martial arts. Ang nakilala ko kasing Camille ay mahinhin and always relies in magic.
"Heyaaa!", sigaw ko at pilit ko siyang sinuntok sa left side ng tiyan niya. She strikes my hand downwards then tried to kick me yet I stopped her using my elbow. Napaduko naman ako at bigla namang sumipa si Bryl kay Camille at agad namang umatras si Camille.
This is damn hard. I know Bryl is holding back, alam ko yun.
"Ito lang ba ang makakaya niyo? You didn't even lay a finger on me.", sabi ni Camille habang nakangisi na parang nakakaloka. I closed my hands into a fist, burying my nails into my palms, gritting my teeth because of what I'm feeling right now.
She suddenly jumped towards us at laking gulat ko ay bigla niyang sinuntok si Bryl, collapsing Bryl's defensive borg, launching a palm strike on his stomach. Nanlaki ang mga mata ko nung may nakita kong umubo si Bryl ng dugo. Gusto kong tumakbo patungo kay Bryl ngunit agad naman akong sinipa ni Camille.
Laking gulat ko ay biglang nagbreak yung borg ko. Sht! She is using vibration magic.
Camille is a blue and earth mage, este witch pala. She knows magic more than me. She is more powerful than me but I forgot something, I can use the four elements.
Agad kong sinummon ulit yung staff ko at hawak-hawak ko yung forbidden staff habang nakatingin kay Camille at hinampas ko ito sa kanya.
I murmured a spell and a red beam forming a whip was formed into my hands. Nawala nanaman yung staff ko at hinampas ko yung whip sa kanya. Agad naman siyang natamaan at lumipad siya dun patungo sa puno.
Habang gumagamit ako ng mahika ay ramdam na ramdam ko na bumibigat yung dibdib ko at hindi ko alam kung bakit. This isn't normal.
Napamura si Camille at bigla siyang nagteleport sa harapan ko. Nanlaki ang mga mata ko nung bigla niya akong sinuntok na may black na bubble sa kanyang mga kamay. Is this dark magic?
Agad ko naman iyung iniwasan. I extended my arms and aimed my whip to her once again. As my whip was about to hit her, she punched the whip with her hands, which is coated with black dark bubbles. I got surprised when my whip was destroyed at the moment the bubbles touched it.
"Camille, tama na.", pagmamakaawa ko sa kanya while she was punching me with those black bubbles. Natatakot ako, natatakot ako na baka ito na ang huli naming pagkikita.
"You can't stop me, Aubrey.", sabi niya at susuntukin na sana niya ako ngunit bigla siyang pumigil, midway.
"Stop it, CJ.", may isang tinig ng babae akong narinig, tinig ng isang babaeng napakafamilliar at parang narinig ko na ang boses nito noon. Hindi ko lang alam kung saan o kailan. Hindi ko alam pero biglang nanghina ang mga paa ko at napaupo ako sa lupa.
Bigla namang umatras si Camille at napatingin naman ako agad sa babaeng iyun. Maamo ang kanyang mukha, maganda ngunit nakakatakot. Stricta ang mukha nito at masungit. Nakatitig lamang ako sa kanya ngunit hindi ako nakaramdam ng takot.
"Rene, stop it.", muling pagsasalita niya at agad namang sumunod si Master Rene sa sinabi niya.
"Princess, anong ginagawa mo dito?", pagsasalita ng matanda at lumapit siya sa babaeng iyun habang lumuhod sa harapan nito. Tumigil na ang matanda sa pagbato ng mga fireballs sa mga estudyante at napalingon naman ako sa mga kaklase ko.
Nakaramdam ako ng konting saya kasi okay lang sila sa nangyayari ngunit meron pa ring sugatan. Naalala ko naman si Bryl at agad akong tumingin sa kanya. Tumakbo naman ako patungo sa kanya at nakapikit lamang ang kanyang mga mata, nawawalan ng malay.
"Sino kayo?! At bakit niyo 'to ginagawa sa amin?!", pagsisigaw ko at walang emosyon namang tumingin ang babaeng tinawag ni Master Rene na Princess sa akin. Napalunok ako nung nagkatitigan kami. Bigla lang siyang ngumiti sa akin at kinalabutan ako sa mga tingin niya.
"Nice to seeing you here, Hara.", pagsasalita niya at napakunot ang mga noo ko sa sinabi niya. Hindi ko siya naiintindihan. Bakit niya ako tinatawag na Hara? Ano ba ang Hara?!
"Ako si Aubrey at hindi ako si Hara! I don't know what you're fvcking talking about!", sigaw ko sa kanya habang inilagay ko ang uluhan ni Bryl sa legs.
"Princess? Siya yung tinutukoy mo na 'Hara'?", nagulat na pagsasalita ni Master Rene at nanlalaki ang mga mata na nakatingin sa akin.
"Yes, so don't you dare touch her.", malamig at maawtoridad na pagsasalita ni Princess kay Master Rene. Agad namang dumuko ang matanda sa sinabi ng prinsesang masungit.
Hindi ko naiintindihan ang mga sinasabi nila. Bakit nila ako tinatawag na Hara? Ano ba ang meron sa Hara na yan?! Sa pagkakaalam ko, alam kong ako si Aubrey Mae Clark at kahit kelan ay hindi naging Hara ang pangalan ko.
"I don't know what you're talking about my friend.", biglang sumulpot si Emy sa aming likuran ni Bryl. Nakakunot noo itong nakatingin sa babaeng iyun kaya napangisi naman yung babae.
"You don't know because you don't know. And you are out of here. I am talking to her, not you, you ugly wench.", maarte na pagsasalita ni Princess kay Emy. Nanlaki naman ang mga mata ni Emy sa sinabi ng babaeng iyun at susugurin sana nang tinigilan ko siya.
"Aish! Hindi ako panget! At sa tingin ko, mas maganda pa ako sayo!", sigaw ni Emy sa babaeng iyun at inarapan. Hindi naman pinansin ni Princess si Emy at muling tumingin sa akin.
Habang hinahabol ako ng hininga ay biglang kumirot yung paa ko. Napatingin ako sa bandage at gusot gusot na ito.
"I will show you who you are, Hara. You will solve your own mystery. Hindi ka muna namin gagalawin ngayon sapagkat kailangan mo pang malaman kung sino ka talaga.", pagsasalita ni Princess at bigla siyang nagsumot ng knife sa kanyang kamay at laking gulat ko ay bigla niyang inicut yung bandage at natanggal ito sa aking paa.
Nanlaki yung mga mata ko sa gulat. Hindi ako makagalaw. Nakatitig lamang ako sa paa ko at hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Naging pitch black na yung buong binti ko, pati yung paa ko.
Gulat akong napatingin sa babaeng iyun at nakangisi lamang siyang nakatingin sa akin. "I cast a spell, or a curse rather. And this black rukh will be enveloping your body until you turn into a pitch black stone. Remember the snake?", pagsasalita niya at kinakabahan ako sa nangyayari. Anong ibig niyang sabihin?!
"A-Anong ibig mong sabihin?", pagsasalita ko habang nakahawak ako sa binti ko. "A-Anong ginawa mo sa akin?!", sigaw ko sa kanya at napatawa lamang siya. Napatingin ako kay Camille at nakayuko lamang siya.
So, alam ni Camille ang tungkol nito?
"Solve it by yourself.", sabi niya at tumalikod siya sa amin at sumunod naman ang dalawa sa kanya. Muli siyang lumingon sa akin. "You need to undo the curse in five days or you will die, Hara. We will come back to fetch you and bring you to a place where you really belong.", pagsasalita niya at bigla lang silang nawala sa harapan namin.
"A-Aubrey!", sigaw nilang Mai at Emy at hindi ko mapigilang mapaluha. Anong nangyayari sa akin? Nakatulala lamang ako habang umiiyak. Nagsingtakbuhan namana ng mga guro patungo sa amin, pati na yung mga estudyante.
"Medical team! Take Mister Fernandez to the hospital!"
"Anong nangyayari?"
"Aubrey, are you okay?"
"Back off, everyone!"
"Please evacuate to your rooms, let the teachers handle this"
Hindi ko sila gaanong maririnig. Nakatulala lamang ako habang hindi pa din ako aware sa nangyayari. Busy na busy na sila habang ako nakatulala lamang.
"Aubrey! Snap out of it!", nabigla ako nung biglang sumigaw si Ma'am Michi sa harapan ko. Nakita ko sa mga mata niya nag-alala siya sa akin. "Maging okay ka din, okay? Tiwala lang.", sabi niya sa akin.
Napatango-tango naman ako sa sinabi niya. Hindi ko namalayan ay nakahiga na ako sa isang stretcher at nasa harapan ko si Ma'am Michi. "M-Ma'am, si Bryl po?", tanong ko sa kanya.
"Okay lang si Mr. Fernandez, Aubrey. Wag ka nang mag-alala", sabi niya sa akin at napahinga ako ng malalim sa sinabi niya. Oo nga, okay lang siya.
Ang bigat ng pakiramdam ko, hindi ako makahinga ng maayos. Ang sakit ng buong katawan ko, lalo na yung paa ko. Hindi ko na ito mararamdaman at tila parang naninigas ang binti ko. Mamamatay na ba ako?
At hindi ko namalayan ay nakatulog na pala ako.
***
A/N: Here's the second chapter of the day! Please read the Author's Note!
-Ate Ay