Chapter 27 - Kill or be killed
AUBREY MAE CLARK
Yung feeling na kanina lang dapat ka tapos sa ginagawa mo and you have to do it again because someone just stubble it and broke what you did.
Naiinis na talaga ako. Damn it!
Nandito ako ngayon sa room namin habang gumagawa ako ng mga decorations para sa booth namin. Naiinis talaga ako dahil yung ginawa ko at naputol lahat at back to zero na naman yung trabaho ko.
Si Dranreb kasi eh. Nakakainis!
Two days nalang at magsisimula na ang LU Magic Festival at excited na excited na talaga ako. At kung nagtataka kayo kung bakit nawala si Prince Patrick, aba, umalis lang siya ng hindi nag paalam. Leche yung prinsipeng iyun, bumalik siya sa palasyo at hindi pa naman niya kami sinabihan.
Nakakainis talaga ng batang iyun.
And about that death Threat or yung Class A's message to us, wala pa rin kaming nakitang weird at hindi naman kami nasaktan. Hopefully, sana prank lang yun. Sana nga.
Nagpeprepare ako ng isang mahabang string na may beads at back to zero ang trabaho dahil sa lalakeng hindi nag iingat na si Dranreb. Dahil sa pagkalikot niya at naputol ang string at ang lahat ng beads ay natanggal sa string na kinakabitan nito.
"Nakakainis! Nakakainis!", sigaw ko habang nilalagyan ko yung bagong string ng beads.
"Kalma lang, Aubrey.", pagsasalita naman ni Mai at napatingin ako sa kanya habang nakasimangot. Kahit kelan itong si Mai ay napakakalma at hindi madali mainis.
Opposite na opposite talaga sa element niya.
"Si Dranreb kasi eh! Kung hindi lang sana siya tumatakbo dito sa loob ng classroom ay hindi sana ito mangyayari!", pagrereklamo ko at napatawa naman si Mai sa aking pagmuni-muni. Napabugtong hininga naman ako habang pinagpatuloyvko yung ginagawa ko.
"Nga pala, Aubrey. Kamusta na kayo ni Bryl?", biglang tanong ni Mai at napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya. Anong pinagsasabi? Ngumiti naman siya sa akin ng masama habang nakatingin sa akin.
"Anong ibig mong sabihin?", pagtatanong ko sa kanya at tila naguguluhan ako sa tanong niya.
"I mean, you two are dating. Right?", halos nabulunan ako sa kanyang sinabi at napatawa naman ako. Naguguluhan naman siya sa aking pagtawa at napatapik naman ako sa balikat niya.
"What the heck, Mai? Ano bang pinagsasabi mo? Ako at si Bryl? Dating? Anong klaseng joke yan?", natatawa kong pagsasalita at muling nagpatuloy sa aking ginagawa.
Ano bang pinagsasabi ng babaeng ito? Hahaha. The heck. Anong dating? Eh, hindi naman kami magkasundo ng lalakeng iyun eh. Pinapatawa niya ba ako?
"Akala ko kasi na kayo na eh.", pagsasalita ni Mai sa akin at napatahimik naman ako sa sinabi niya at napakunot yung noo ko. "Eh kasi yung mga tingin niya sayo, yung spark sa kanyang mga mata at----"
"Mai"
Napatigil si Mai sa kanyang pagsasalita at sabay kaming dalawa ni Mai na lumingon dun sa pintuan kung saan galing ang nagsasalita. Speaking of devil, si Bryl ang nasa pintuan.
Napatitig si Bryl kay Mai na parang may sinasabi siya sa kanyang isipan at agad namang yumuko si Mai. Hindi ko na iintindihan ngunit ganun nga ang nnagyari. Eh wala naman akong naiintindihan eh. Nag-uusap sila sa kanilang isipan.
"Nga pala, Aubrey.", lumingon si Mai sa akin tsaka tumayo. "Aalis muna ako, bibili ako ng glue at glitters sa canteen. Maiwan muna kita." dagdag niya at napatango nalang ako. Umalis naman si Mai sa kanyang kinatatayuan at lumabas na sa room. Napatingin naman ako kay Bryl na kanina lang nakatingin sa akin.
"Ya! Bakit mo tinakot si Mai?", tanong ko sa kanya nung pumasok siya sa room. "Anong sinabi mo sa kanya, ah? Ahem Bryl, nakakatakot ka na.", pagbibiro ko at malaseryoso naman siyang lumingon sa akin.
"What I've said to her is none of your business.", malamig niyang pagsasalita at napanguso naman ako sa pagtrato niya sa akin. Inalagay ko yung beads sa lamesa at napatingin sa kanya.
"Bat ba ang sungit mo?", pagsasalita ko at napatingin siya sa akin. Nakataas yung dalawa kong mga kilay habang my hands are cupping my cheeks while tinutukod ko yung elbow ko sa lamesa. "Palagi kang nakasimangot, di naman bagay sayo.", pagbibiro ko at umiwas naman siya ng tingin.
"It doesn't matter.", mahinahong pagsasalita niya habang nakatingin sa malayo. "It doesn't matter if she can't and will never remember me. There is no use smiling if she will never remember her memories.", malungkot niyang sabi at nabigla naman ako sa pinagsasabi niya. It's kinda weird ya know. Isang Kier Bryl Fernandez, nagsheshare ng feelings. Chos.
At sino ang tinutukoy niya? Naguguluhan na ako. And her? So babae? First love niya ata?
Hmmm.
"Wooh.", napatingin naman siya sa akin. "You don't actually need that someone to smile, ya know. Smiling is your choice and smiling is not for other people, it is for yourself. Why bother need that specific person to smile if she can't even remember you?", pag-eexplain ko at napakibitbalikat habang nakangiti. Tahimik naman niya akong tinititigan.
"Damn it, Aubrey. You really know what to say when it comes to situations like this. ", pagcocompliment niya sa akin at napangiti naman ako sa kanya. "But still, I don't want to. If smiling is for myself, and I will keep it. No use to show this to other people. Tss.", dagdag niya at napapout naman ako.
He's an idiot. The ef.
"And by the way, kamusta na ang booth natin? Ano na ang kulang?", tanong ko sa kanya at mas lumapit siya sa akin habang pinagppapatuloy ko yung paglagay ng mga beads sa string.
"They're doing fine. And we need the decorations. Why do suck doing this?!", sigaw niya habang hinahawakan niya yung ibang decorations na ginawa ko. "This looks like trash.", dagdag niya.
Aray ko po, ansakit sa heart yung pinagsasabi niya at naiinis ako.
"Wag mo nga yang hawakan! Baka masira yan eh.", sabi ko at muli kong binawi yung hinahawakan niya. Kinuha naman niya yung string na nilalagyan ko ng beads at napakunot noo naman soyang tumingin sa akin.
"Seriously, Aubrey? Are you dumb? Or sadyang bobo ka lang at walang common sense?", sabi niya sa akin..
"Huh?"
"Why am I friends with this idiot?", sabi niya habang hinawakan niya yung noo niya habang umiiling. Kinuha niya yung mga beads at hinagid niya pataas.
"H-Huy!", sigaw ko at nagulat talaga ako sa ginawa niya. Nakalutang ang mga beads at isa-isa itong pumasok dun sa string.
Ang bilis niya itong ginawa.
Bakit hindi ko 'to naisip kanina? Tss.
"You're really an idiot.", sabi niya at pinitik niya yung noo ko. Napahawak naman ako sa noo ko at hinagod yung part na pinitikan niya. Ang sakit nun eh.
"Edi ikaw na ang matalino!", sigaw ko naman sa kanya at binelatan siya siya. Tss. Nakakainis talaga tong lalakeng ito. Ang hilig mang-asar.
Mas binilisan niya pa ang ginagawa niya at natapos na agad yung gawain ko. He is still a lifesaver, I guess? Pero kahit na, ang sungit niya pa rin!
"Tara na, let's go and check our booth.", sabi niya at agad naman akong sumunod sa kanya habang kinuha ko yung nga decorations na nasa isang karton.
Nung nagteleport siya ay agad naman akong nagteleport.
Nasa isang field ang aming booth at gumagawa yung mga kaklase ko ng isang room, gawa ng lupa at kahoy. Actually, dahil sa aming mga magical powers ay hindi yun mahirap para sa amin.
Nung nakaabot na ako sa mini house na ginawa nila Emy ay napabugtong hininga sila. Lahat sila ay nakatulala habang nakaupos sa sahig. Napatingin naman kaming dalawa ni Bryl sa isa't isa at nagkibitbalikat.
"What the hell are you doing?", pagtatanong ni Bryl. Nabigla naman kami nung nag sigh si Dranreb.
"Cafe nga ang booth natin pero hindi naman tayo marunong magluto. How dumb people.", sabi niya habang nakatingin sa lupa.
Eh?
"Hay.", napatingin naman ako kay Miles na naupo sa lupa din habang may dala siyang mga cups. "Bakit hindi tayo nag-isip? Hindi pala tayo marunong magluto.", sabi nito.
"Aubrey, anong gagawin natin?", tanong naman ni Emy sa akin. Anong meron sa mga taong ito at hindi sila marunong magluto? What the heck?
Hindi naman ako makasagot sa kanilang tanong. Marunong akong magluto pero hindi ko alam kung paano gumawa ng coffee, etc. Eh kasi, mahirap lang ako.
"So magtunganga lang kayo dyan? Hindi tayo matapos sa ating gawain pagnakatunganga lang kayo", sabi naman ni Kuya Khervee na nasa aming likuran at kasama niya si Camille na may dalang isang karton.
Nung tumingin ako kay Camille ay ningitian niya ako. Ngumiti nalang din ako at tumango. Napatingin naman ako ulit sa tatlo na nakaupo sa sahig na nakasimangot.
Hay, kahit kailan. Tss.
"Eh anong gagawin natin?", tanong ni Miles habang nakatingin sa amin.
Napabugtong hininga na lamang ako dahil hindi ko alam ang aking sasabihin sa kanila o aking maikakatulong. Napa-isip isip naman ako at napatahimik kaming lahat.
Inilagay ko yung karton ko sa gilid at napaisip. Ano kaya ang dapat naming gawin ano?
"Uhmm.", napatingin kaming lahat nung may biglang nagsalita. Napatingin naman kami dun sa may pintuan at nakita namin si Mai na may dalang staff. "M-Meron po akong paraan", sabi ni Mai at napatayo naman silang lahat dahil sa sinabi niya.
"Ano? Anong paraan?!", sigaw ni Dranreb at napakamot naman si Mai na parang nahihiya sa kanya.
"Anong klaseng paraan, Mai? Marunong ka bang magluto?", tanong naman ni Miles at napailing-iling naman si Emy sa sinabi ni Miles.
"Hindi marunong magluto si Mai eh. Diba Mai?", sabi naman ni Emy at nanlaki naman ang mga mata ni Mai at umiwas ng tingin.
"H-Hindi ako marunong masyado magluto, but I can make coffee and tea. Actually, I've been working on it since I was little. I can make cakes, pancakes and cookies.", pagsasalita niya at namangha naman kami sa sinabi niya.
Napalapit naman ang tatlo sa kanya na parang may mga stars ang kanilang mga mata. Napaatras naman bigla si Mai sa sobrang lapit nila sa mukha niya at napatawa nalang ako sa itsura nila.
"You're a life saver, Mai.", sabi naman ni Dranreb at hinawakan yung kamay niya. Nakita ko ang pagshiver ng mga kamay ni Mai at namula yung tenga niya.
"A-Ahhh hihi", sabi naman ni Mai na parang nahihiya. Nanigas ako sa kinatatayuan ko. OMG, wag mong sabihing...
No. Hindi 'to totoo. You're just imagining things.
"Bakit di mo sinabi sa akin na marunong ka palang gumawa ng coffee, Mai. Ilang taon na tayong magkasama ngunit ngayon ko palang nalaman na marunong ka pala.", pagsasalita naman ni Emy na parang nagtatampo. Napatawa naman si Mai sa itsura ni Emy.
"Oo nga. Pero let's test it!", sigaw naman ni Miles habang dala-dala pa rin yung mga cups at kutsara. Tumango naman si Mai.
Napatingin ako kay Bryl na nakangiting nakatingin sa kanila. Napangisi naman ako sa reaksyon niya. Bigla kong pinoke yung kiliran niya at napatingin siya sa akin ng masama. "Uyy, ngumiti daw siya. Haha", pagtatawa ko sa kanyang isipan at sinuklian lamang niya ako ng malamig na tingin.
"Shut up, you idiot.", sabi niya at napakibitbalikat naman ako sa sinabi niya.
"If you say so.", pang-aasar ko sa kanyang isipan at muling tumingin sa aking mga kasamahan. Nakita ko namang lumapit sina Kuya Khervee at Camille sa amin kaya napatingin ako sa kanila.
"Kayo muna ang bahala sa kanila, ah? Aalis muna kami ni Camille, pupunta kami sa office kasi may meeting para sa schedule ng festival.", sabi naman ni Kuya Khervee sa aming dalawa ni Bryl at napatango naman kami.
"And by the way, brother, where's that idiot?", tanong bigla ni Bryl bago pa umalis silang dalawa ni Kuya Khervee at Camille.
"That idiot?", tumingin si Kuya Khervee at napaisip saglit. "Ahh! Si Prince Patrick? Hmmm, bumalik daw siya sa palasyo eh.", dagdad niya na pasimangot naman si Bryl.
"Tss. Hindi man lang nagpaalam", malamig na pagsasalita ni Bryl at napatawa nalang si Kuya Khervee sa kanya.
"Kelan ka pa naging concern sa kanya? Namimiss mo na si kamahalan?", pagtutukso ni Kuya Khervee at napatawa kaming dalawa ni Camille sa sinabi niya. Sinamaan ni Bryl ng tingin ang kanyang kapatid at tinulak.
"Just go already. Or else you will get late.", sabi ni Bryl at napahalakhak sa pagtatawa si Kuya Khervee na umalis sa aming mini house.
Nung nakaalis na sina Kuya Khervee at Camille ay tumulong na agad kami ni Bryl sa mga pinagagawa ng apat pa naming mga kaklase.
Nagstir sina Emy ng mixture para sa cake at bigla lang siyang tumigil at ipinikit niya yung mga mata niya.
"Emy? Anong nangyari?", tanong ni Mai at naguguluhan na nakatingin kay Emy. Napatingin naman kaming lahat kay Emy at ibinuka niya ang kanyang mga mata.
"Binabantayan tayo ng Class A.", pagsasalita ni Emy at napatahimik kaming lahat sa sinabi niya. "I heard someone saying, let's burn Class E's house.", dagdag niya at napabugtong hininga kaming lahat.
"Three persons in the left, two persons in the right. And one person in the building in front of us. They are suspiciously looking at us. All of them are from Class A.", sabi naman ni Miles na nakapikit ang mga mata.
"Tss. It looks like they have a plan in ruining our booth, ayt?", pagsasalita naman ni Bryl. Lumabas naman si Mai at Dranreb at napatingin-tingin sila sa paligid. Pagkatapos ng ilang saglit ay bumalik sa loob, wearing a very serious look.
"Not only Class A are watching us. All the students are.", pagsasalita ni Mai at kinakabahan ako. Seryoso ba talaga sila sa mga pinaggagawa nila? Hahay. This sucks.
"Ang baho ng mga Class A at Class B ang naamoy ko sa labas.", pagsasalita naman ni Dranreb at nabigla ako sa sinabi niya. Amoy?
"Is your sixth sense smelling enhancement?", tanong ko bigla kay Dranreb at agad naman siyang umiling.
"My sixth sense is body enhancement. I can enhance my skills in any body parts except for the eyes and ears. Hindi ko alam pero ganun nga.", pag-eexplain niya at tumango naman ako.
"If what my calculations are correct, Class A will do their best in ruining our booth. They want to kill us, then let's kill them first.", pagsasalita ni Bryl at kinalibutan ako sa sinabi niya.
"But I don't want us to do dirty like them", sabi ko naman at napatango naman sila sa sinabi ko.
"So what's the plan?", tanong naman ni Miles na nakangiti.
***
A/N: FIRST OF ALL, I'M SO SORRY FOR THE LATE UPDATE. HUHUHU. NAKAKAINIS KASI SI MANONG INTERNET EH, NAWALA SIYA KAHAPON. AND I'M SORRY KUNG MEDYO BORING ANG CHAPTER NA 'TO. KAILANGAN EH. AT WAG PO KAYONG MAG-ALALA, MAG-UPDATE PO AKO NG ISA PANG CHAPTER NGAYONG ARAW NA ITO AS PANGBAWI KO PO SA INYO. SANA PO MAPATAWAD NIYO PO AKOOOO~ SALAMAT PO SA INYO NA NAGHIHINTAY. MAHAL NA MAHAL KO PO KAYO!
-Ate Ay