Chapter 24 - A Threat
AUBREY MAE CLARK
Napabugtong hininga na lamang ako. Kanina lang silang lahat na nakatitig sa akin na parang kakainin na nila ako. Tila parang tiningnan nila kung ano ang mangyayari sa akin and it is damn weird.
Kumakain kami dito sa mahabang lamesa ni Manang Noriko at napalagay ko yung bowl ko sa lamesa at tiningnan sila ng masama.
"Ano bang tinititigan niyo ah?!", pagalit na naguguluhan kong pagsasalita ngunit hindi sila sumagot at nagpatuloy lamang sa pagkakain. Mas lalo akong nainis sa mga ginagawa nila.
"Can you tell me what the heck is going on? Is there something wrong with my face? May muta ba? Ano?", sunod-sunod kong tanong at napatingin si Mai sa akin na parang nahihiya siya habang dahan-dahan niyang initaas ang kanyang kanang kamay.
"E-Eh kasi Aubrey, tingnan mo sa likuran mo. M-May ano kasi eh", pagsasalita niya at inituro niya yung nasa likuran ko.
Napakibit balikat naman ako at nabigla ako ng bigla akong sinalubong ng isang hindi ko alam kung anong klaseng nilalang.
"Peri periiii~", maliit na boses na pananalita nito na nakalutang sa hangin. Nanlaki yung mga mata ko nung bigla niyang niyakap yung mukha ko.
"W-WAAAAH! ANO 'TO?! HUHUHU TULUNGAN NIYO AKO! NATATAKOT AKO!", sigaw ko at napatawa silang lahat sa mga sinabi ko. Nakasimangot naman ako at pilit kong tinanggal ito sa mukha ko. "L-Let gooooo!", malakas kong sigaw at bigla niyang binitawan yung mukha ko.
Kulay skyblue yung kulay ng balat niya. Mukha siyang teddy bear at ang fluffy ng kanyang mukha. Ang nakakaiba ay ang kapal ng kilay nito. Nabigla nalamang ako nung naging kulay pula ang balat nito habang nakatingin sa akin.
"Peri peri peri peri periiiii!", sigaw nito at sinuntok niya yung ulo gamit yung maliliit niyang mga kamao kaya napatawa ako.
Sa mga sinasabi niya, sinabi niya na wag daw akong maging masungit sa kanya. Ang cute niyaaa~
"Sorry na. Sorry na. Nabigla lang ako eh", pagpapaumanhin ko sa kanya at bumalik yung kulay ng balat niya into kulay asul at bigla itong umupo sa ulo ko.
Napatingin naman ako sa mga kasamahan ko na parang nahulog ang panga nila na nakatingin sa akin.
"A-Ang cute niyang guardiaaaan!", sigaw ni Emy habang inilagay niya yung dalawa niyang palad sa pisngi niya. Napangiti naman ako.
Guardian?
"Peri peri~", pagsasalita ng nilalang na iyun habang winawagayway niya yung kamay niya.
"At pwedeng magtanong? What is this? Ngayon pa lang ako nakakita ng ganyang itsura na nilalang.", pagsasalita ko habang pinagpapatuloy ko yung pagkakain.
"Isa yang guardian, iha. Hindi ko alam kung sinummon mo ito ngunit sadyang lumapit lang ito sa iyo. Only elders can summon guardians like that", pagsasalita ni Manang Noriko at tumango naman ako.
"I've seen that guardian before. He used to be a cat.", pagsasalita naman ni Ma'am Michi at napatingin naman ako sa guardian na ito.
Isa itong pusa noon? Bakit naging ganito yung itsura niya?
"Peri. Transform yourself into a cat.", nabigla ako nung nagsalita sa Bryl. Peri? Peri ang pangalan niya. Bigla namang tumalon yung nilalang na iyun at lumutang sa hangin at naging kulay puti itong pusa na may royal blue na isa niyang mata habang ang isa naman ay kulay green.
Pumunta si Peri kay Bryl at pumatong ito sa ulo niya. Ang cute ni Periiii~
"Bryl always takes care of Peri all the time. Minsan nga ay katabi na niya itong katulog.", pagsasalita naman ni Miles kaya napatango naman ako.
"Tss. Yang si Peri? Hinding-hindi ko yan mapapatawad! Yung brief ko kasi ay kinuha niya. Grabe! Sayang yung effort ni Miles sa paglalaba ng brief na yun. Kinuha niya pa!", sigaw naman ni Dranreb at napatawa naman kami.
"Meoooooow!", sigaw ni Peri at bigla niyang sinugod ang mukha ni Dranreb.
"Waaah! Nooo! Periiiii! My beautiful face!", sigaw ni Dranreb habang pilit niyang tinanggal si Peri sa mukha niya.
"Peri, tama na.", natatawa kong sabi at biglang tumalon naman si Peri patungo sa ulo ni Bryl.
"Yan kasi ang makuha mo! Pati pusa, inaaway mo!", sigaw naman ni Mairym habang nakatingin kay Dranreb at binelatan. Napasimamgit naman si Dranreb at umiwas ng tingin. Napatawa nalang kaming lahat sa mukha ni Dranreb. Nakakatawa talaga!
"Sorry na po.", pagsasalita ni Dranreb at nagpatuloy kami sa pagkakain habang nagkwentuhan.
Hindi pa rin nagising sina Camille at Sir Roi sa nangyari. Nakahiga lamang sila dun sa kwarto at mahimbing na natutulog. Nag-alala ako kay Camille baka kung ano ang nangyari sa kanya.
Naguguluhan pa rin ako sa nangyari ngunit kailangan ko na itong limutan. Masaya naman ako dahil nabura na yung dungeon dito sa Tokyo at marami kami naligtas na tao.
Pero palagi nalang kaming ganito, pagpupunta kami sa mga dungeons, meron talagang uuwi na sugatan o nasaktan. At naiinis ako dun.
"Nga pala, paano nakarating si Kuya Khervee dun sa dungeon? Diba hindi siya sumama?", biglang tanong ni Miles at napatingin kaming lahat kay Kuya Khervee at nanigas siya sa kinauupuan niya. Napakamot naman siya sa kanyang ulo habang tumawa ng mahina.
"Oo nga, Khervee. We appreciate kasi dumating ka dun ngunit pinagbabawalan ka ng doctor na sumama sa amin. Bakit ang tigas ng ulo mo? At paano ka nakasunod sa amin? Kay layo ng Tokyo sa Manila ah.", pagsasalita naman ni Ma'am Michi at biglang tinaas ni Sir Arman ang kanyang kamay at napatingin naman kaming lahat sa kanya.
"I let him ride with us.", walang modo na pagsasalita ni Sir Arman.
"WHAT?!", sabay-sabay naming sigaw habang nahulog yung mga panga namin sa sinabi ni Sir Arman.
"Tsk tsk tsk.", napahawak naman si Ma'am sa kanyang noo habang napailing-iling.
"Mr. Fernandez insist to go with us kaya pinasama ko nalang siya. Naawa ako sa kanya eh.", pagsasalita ni Sir Arman.
"Naku. Naku.", pagsasalita naman ni Emy. "Paano nalang kung mas malala pa yung sugat na tanggap mo ngayon? Grabe ka Kuya. Masyado kang praning. Kaya naman namin yun", dadag ni Emy kaya napatango naman kaming lahat.
"I know. But I'm worried. I'm worried about Ca.. You guys. Hindi kaya ng konsensya ko nahihiga lamang ako sa kwarto ko habang nakikipaglaban kayo.", pagdadahilan ni Kuya Khervee kaya napabugtong hininga namin.
"I thought all of you already know. Especially Miles and Emy. Dapat alam niyo na nandun si Kuya sa carriage. Your sixth senses are made for this, you idiots.", pagsasalita naman ni Bryl at nanigas naman sina Emy at Miles.
"Ahihi. Masyado akong lunod sa pakikipagkwentuhan eh. Sorry.", pagsasalita ni Emy.
"Ako din. Sorry.", dagdag naman ni Miles at napabugtong hininga naman si Ma'am Michi na nakatingin kay Bryl.
"At ikaw naman Bryl, bakit di mo sinabi sa amin? Ikaw talagang bata ka.", sabi ni Ma'am at napangiwi naman si Bryl.
"Tss."
***
"Maraming salamat po, Lady Noriko", pagsasalita ni Ma'am Michi habang nakayuko na pinapasalamatan si Manang.
"Walang anuman. Kinagigiliwan ko namang tumulong sa inyo at gusto ko ding tingnan ang bagong mga estudyante sa Class E. They will be fruitful someday, I insist.", pagsasalita ni Manang Noriko at napangiti naman kaming lahat sa mga sinabi niya. "At kayo na ang bahala sa apo ko, ah? At Akiro, wag kang pasaway dun.", dagdag na sabi ni Manang habang nakatingin sa kanyang apo at muli itong niyakap.
"Masusunod po. Babye lola. I love you po. Mag-ingat po kayo dito.", nabigla ako sa biglang pagtatagalog ni Akiro. Tumango naman ang Lola niya at pinat ang ulo.
"Mahal din kita apo."
"Handa na ang carriage, people. Tara na.", napalingon naman kami kay Sir Arman at agad naman silang pumunta patungo sa carriage. Muli akong tumingin kay Manang Noriko.
"Maraming salamat po, Manang.", pagpapasalamat ko sa kanya at bigla niyang hinawakan yung dalawa kong kamay.
"Basta iha, mag-ingat ka. Hanapin mo si Master Leo at siya lamang ang makakatanggal sa itim na rukh sa katawan mo. Dapat mo itong dalian dahil baka ito ang magiging dahilan sa pagkamatay mo.", pagsasalita niya sa akin at halos lahat ng balhibo ko ay tumayo sa sinabi niya.
"Aubrey! Tara na!", rinig kong sigaw ni Mai at agad naman akong nagbow kay Manang at tumakbo patungo sa carriage. Nagpaalam naman kami at unti-unti ng tumaas yung sinasakyan namin at lumipad na ito sa langit.
Malapit na ang umaga habang nagbabyahe kami patungo sa pinas. Mukhang 3:00 AM na ngayon at inaantok na kami dahil sa pangyayari.
Nagbyahe kami ng walang imikan at mukhang pagod na pagod silang lahat sa nangyari dun sa dungeon. Napatingin naman ako kay Camille na nakahiga.
Okay ka na ba? I hope so. Marami akong gustong tanungin sayo.
Napatalon ako sa gulat nung bigla niyang minulat ang kanyang mga mata. "Si C-Camille, gising na.", pagsasalita ko at napatingin naman sila kay Camille.
"Camille! Mabuti naman ay gising ka na.", pagsasalita naman ni Miles napatingin naman si Camille sa amin at ngumiti ito.
"Salamat sa inyong lahat.", pagsasalita ni Camille at napathumbs up kami sa kanya.
"Nga pala Camille, bakit nangyari yun?----", naputol naman ang pagtatanong ni Dranreb kay Camille nung pinutol ito ni Ma'am.
"Ep ep ep. Mamaya na yang tanong tanong ninyo. Kailangan pa ni Miss Rielle ng pagpahinga.", pagsasalita ni Ma'am at napayuko naman si Dranreb.
"Paumanhin po", pagsasalita ni Dranreb.
"Ayos ka na Rielle? Wala ka bang nararamandaman na masama?", nag-aalalang pagtatanong ni Kuya Khervee kay Camille. Napangiti naman ang dalaga sa kanya.
"Wag ka ngang praning dyan, Khervee. Ayos na ako.", pagsasalita naman ni Camille at nagulat ako.
They are so friendly with each other. Yung parang kilalang-kilala nila ang kanilang sarili.
"Peri peri~", biglang pagsasalita ni Peri at naging pusa na naman ito at umupo sa lap ko. Agad ko namang hinagod yung fur niya at natutulog na ito.
Napatahimik kaming lahat habang nagpapatuloy pa rin sa paglilipad ng sinasakyan namin patungo sa Pilipinas. Gusto ko ng magpahinga at natulog na. I want to sleep na. Adododo.
Ilang oras na ang lumipas ay nakaabot na kami sa Leam University. Umagahan na nung nakarating kami sa LU. At nagulat ako nung pagpasok namin sa campus ay busy na busy ang mga estudyante.
Nagkakaguluhan silang lahat. Ang iba ay may dalang mga karton, yung iba may mga dalang mga upuan. Basta ang ingay nila at ang busy.
"Ano bang meron?", tanong ko sa mga kaklase ko.
"LU Magic Festival kasi next week. Nag-aabala na ang lahat sa pagreready.", pananalita naman ni Mai na nasa kiliran ko.
"LU Magic Festival? May ganun pala dito?", tanong ko sa kanila.
"Oo naman noh. Kahit may mga kapangyarihan tayo ay meron din tayong Magic Festival. And everyone is invited.", sagot naman ni Emy at sumulpot ito sa harapan ko.
"Everyone?"
"Yep, including normal people. Ang tatlong araw sa LU na maging normal ang lahat ng estudyante dito sa ating universidad.", dadag niya at napawiggle-wiggle naman yung kilay ko.
"Sounds interesting."
"But those three days will be the Class E's worst days in this school year", dagdag ni Bryl at napalingon naman ako sa kanya.
"Yeah. All mages will discriminate the Class E. Maliit kasi yung tingin nila sa atin.", dagdag naman ni Dranreb at nagulat ako sa mga sinasabi nila.
"Yeah right, after those 4 years na nandito ako sa LU, hinding-hindi ko naranasan na mag-enjoy sa tatlong araw na yun. Pati sa mga booths ng ibang Class ay hindi tayo papasukin. At wala ding papasok sa booth natin.", malungkot na pagsasalita ni Miles at napayuko naman ako.
"Yeah. Yeah. We will just do the same like last year.", dagdag ni Emy at napakunot naman ang noo ko.
"Oo nga. Mas mabuti kung nasa dorms lang tayo. Maglalaro nalang tayo ng shojo at chess o di kaya damath", pagsasalita naman ni Mai.
Nalungkot naman ako sa mga sinabi nila. Well, hindi ko hahayaang maging ganito sila ano. I will make a way. Gagawa ako ng paraan upang maenjoy namin yang letseng LU Magic Festival na yan.
"Class, tama na ang daldalan. Pumunta na kayo sa mga dorms niyo at magpahinga. At lalo ka na Camille.", pagsasalita ni Ma'am at napatango naman si Camille. "And Akiro, tara na. Ipapakilala kita kay Professor Eli", dagdag ni Ma'am at agad namang sumunod si Akiro
At may napansin ako. Kanina lang tahimik si Kuya Khervee at Camille. Tss.
Agad naman akong pumunta sa dorm kasama sina Emy, Mai at Camille. Sumunod naman si Peri kay Bryl at nagpaalam ako sa pusa.
Habang naglalakad kami patungo sa dorm namin ay napansin ako nakakaiba. Parang kinakabahan ako ng di ko alam kung anong dahilan.
Pagpasok namin sa aming kwarto ay may nakita kaming hindi hindi kakawilhan. Nakasulat ito sa isang malaking puti na tela na ang text niya ay isinulat gamit ang dugo.
"OH MY GOD?!", sigaw ni Emy at napatakbo naman si Mai patungo dun.
"WHO THE HECK WROTE THIS?!", sigaw naman ni Mai.
Napanganga na lang kaming dalawa ni Camille. Mas lalong kumabog yung puso ko habang binabasa ko ang mensaheng iyun.
"Class E N D , sat on the wall. Class E N D had died then all. All the elders and all the elder's men couldn't save Class E N D ever again.
Good bye Class END of Leam University. See you in hell!"
Namutla ako sa nabasa namin.
Is this a death threath?!
***
A/N: BWAWAWAWAWAWAAW