<Shielyn>
"Aray!" Napahawak ako sa pisngi ko nang kurutin niya ako doon.
"Stop drooling." He said plainly while looking straight into my eyes.
Pinaglaruan ko ang mga daliri ko sa kamay at nag-iwas ng tingin sa kanya.
"Stop fantasizing about me." Kibit balikat na sabi niya.
Sobrang lapit na niya sa akin at gustong-gusto ko anga moy niya.
He cupped may face at pinaharap niya ako sa kanya. He lifted my face para mapatingin ako sa mukha niya.
Ang lalim ng tingin niya sa akin.
"Hey, look at me." Sabi niya nang umiwas na naman ako ng tingin. Hindi ko kayang makipagtitigan sa asawa ko. Para na akong malulusaw sa kanyang tingin.
Tumingin na ako sa kanya, "Go fix yourself, it's Sunday, you don't have work."
Naramdaman ko na sumasakit na ang leeg ko dahil sa kakatingala sa kanya. Ganu'n siya katangkad para sa height ko.
Nasa 6 something ang height niya.
"I'll wait for you in the kitchen." Pinaharap niya ako patungo sa kwarto ko at bahagya niya akong itinulak.
Naglakad naman ako habang pina-process ang mga sinabi niya. Malapit na ako sa kwarto ko ng ma-absorb ko ang mga sinabi niya at tumingin ako sa cellphone ko para makumpirma at napasigaw ako sa inis.
Nakakahiya iyon. Nakita niya ako sa ganoong sitwasyon at hindi pa ako nagsusuklay.
Nagbihis na ako at basta ko na lang hinagis ang uniform ko kahit saan. Tinatamad na ako at antok na antok pa ako at the same time nagugutom na rin ako.
Nagtungo ako sa kusina at nakita ko siya na nilalagyan niya ng milk ang baso. Umupo ako at pinanood ko siya sa ginagawa niya.
"Here. Drink this."
Bigla akong napahiyaw ng may matamaan ako na mainit. Iyung kape niya.
Umiling siya at kinuha niya ang kamay ko na napaso, "wala ka sa sarili mo." Hinipan niya ang daliri ko na napaso at dinampian ng halik.
Kinuha ko ang gatas sa kanya at uminom doon. "Bakit hindi mo kaagad sinabi na linggo ngayon?" I put the glass down.
Todo madali pa naman ako tapos linggo pala.
"I told you're just busy drooling at me." He smirked at uminom ng tea.
He serves my breakfast.
"What do you want for lunch?"
"Anything." I started to eat.
"Are you fine with adobo?" I nodded without looking at him.
It's past two in the afternoon and we're in his room laying in his soft and spacious bed.
I'm laying on his chest, we're watching a movie.
"I have a flight at 5 pm." He said while caressing my hair, his arm is my pillow.
"It's Sunday." Akala ko ba linggo ngayon at bakit may flight siya ng 5pm?
Kinuha niya ang isa kong kamay para yakapin siya.
"I know and I need to fix something. Business meeting."
Tumango lang ako sa kanya at nag focus sa pinapanood namin. Mabilis lang naman kapag business meeting.
"I'll be back as early as I can."
Hindi na ako ang reply sa kanya.
10 minutes before it turns four pm and I only have 1 hour to be with him.
Nagsumiksik ako sa leeg niya at niyakap ko siya.
"Don't miss me so much."
Hindi ko naman siya mamimiss. Assuming siya.
"You're so assuming." Sagot ko at mas niyakap ko pa siya.
"Bakit ngayon? Linggo ngayon." Hindi ba siya marunong magpahinga? Masyado siyang committed sa trabaho niya samantalang ako basta may trabaho at nagsusweldo okay na ako doon.
"It's urgent, baby. I already rescheduled the time so I can tell you about it and be with you."
First time namin maghihiwalay. Parang nalulungkot ako.
Hindi ako sanay na mag-isa sa bahay.
"Yeah, take care of yourself while I'm not home. Lay will come here to cook for you and assist you. Don't miss me so much." Seryosong habilin niya.
Masydo silang close na magpinsan.
"I'm not going to miss you!" I growled.
He chuckled and kissed my forehead.
"Yeah." He replied.
Mas lalo ko siyang niyakap.
Napangiti ako ng palagi na siyang ngumingiti at tumatawa. So far, making him smile is my biggest achievement.
Masaya ako ngayon araw na ito kasi napatawa ko siya.
"It's really obvious that you won't miss me." He said huskily, "you're hugging me too tight, wife. I can't breathe." I loosened my grip on him when I realized that I was hugging him too tight.Kung hindi niya sinabi siguro patay na siya ngayon.
"Kailangan mo ba talagang umalis? Linggo ngayon bakit ka aalis? At saka wala naman trabaho kapag linggo." Naiiyak na ungot ko sa kanya.
Nalulungkot ako na ako.
He cupped my face, "anong gusto mong regalo ko sa'yo?" Hindi niya sinagot ang mga tanong ko at inib niya ang usapan.
"Ikaw." Ngumuso ako pagkasabi ko niya.
Ayaw ko siyang umalis.
He kissed my forehead again, softly. "I'll call you from time to time okay? Don't be sad." Hinaplos niya ang buhok ko.
Sinamaan ko siya ng tingin.
Hindi ko siya ma-mimiss. Hindi ko na siya miss. Nagbago na ang isp ko.
"I'm going to Europe. I'm not sure when I am going back. It will take longer."
Ano?! Europe? Bakit ganoon naman kalayo?
"Gaano katagal?"
Bumuntong hininga siya at matagal bago sumagot, "maybe a month or two." Mahinang sagot niya. Parang ayaw pa niyang sabihin.
"But I will be back as soon as possible." Biglang bawi niya.
Masuyo niya akong tinignan habang hindi pa rin ako makapaniwala na mawawala siya ng ganoong katagal. Bakit ang tagal naman yata? Hindi naman umaabot ng months ang mga business meeting, ah!
Hinahaplos niya ang pisngi ko gamit ang thumb niya at masuyo niya akong tinitignan.
"Hello, love birds!"
Sabay kaming napatingin sa kwarto nang bigla na alng bumukas iyon.
Bakit siya nandito? Hindi man lang siya marunong kumatok.
NAKASILIP ang ulo ni Layla sa kwarto ni Ken habang malapad na nakangiti sa aming dalawa. Mabuti si Layla palaging masaya at lively ang mood niya.
"Don't you know how to knock?"
Ngumuso si Layla at tuluyan na siyang pumasok sa kwarto namin. Lumayo ako kay Ken pero hinila niya ako pabalik sa tabi niya.
"Hindi mo ba ako narinig kumatok?" May pagka pilosopo na sabi ni Layla.
Sinamaan siya ng tingin ni Ken.
"Oh, no! Sino ang aalis? Naghiwalay na kayo?! Wait, I am going to tell this to auntie and mommy." Sabi ni Layla nang mapatinginn siya sa luggage na nasa tabi at kinuha ang cellphone niya mula sa maliit niyang bag.
"Lay, can you lower your voice.?" Ken asked irritatedly. Ayaw niyang maingay at iritado na naman siya.
Tumigil sa kaka-dial si Layla nang may maalala,, "nakita ko pa lang kayong nag loving-loving, pero sino ang aalis?" Curious na tanong niya pero at the same time inaasar niya kami. Nakakaloko ang ngiti na ibinibigay niya sa aming dalawa ni Ken.
Napaka sexy niya sa suot niyang fitted skirt and a soft wine bralette.
"Sissy!" Lumapit sa akin si Layla at bigla niya akong hinila papalayo kay Ken.
"Pwede mo ba ako samahan sa mall?" Pa-cute na tanong niya.
Aalis si Ken at ayaw ko umalis ng bahay.
"Thank you!" Sabi niya kahit hindi pa naman ako pumapayag at hinila na niya ako palabas ng kwarto. 'Yung pagkakahila niya sa akin para siyang nagmamadali.
Hindi ko na makuhang tignan si Ken.
"Hihintayin kita, okay? Isuot mo ang pinaka sexy at daring mo na damit." Malakas na sabi niya at tinulak niya ako pabalik ulit sa kwarto at isinara niya ang pinto. Ang gulo niya, hinila niya ako tapos ibabalik din naman pala ako sa loob. Bakit pa niya ako hinila sa labas?
Nakita ko si Ken na nakatayo sa sliding window ng kwarto niya at malalim ang tingin niya sa labas.
Tinaas niya ang kanyang kilay nang mapansin niya ako.
"Aalis ka?" Tanong niya habang nakatingin sa mga mata ko.
I bit my lower lip.
Lumapit siya sa akin, "take care, okay?" Sabi niya at maharan niya akong hinalikan sa noo. Iyung halik niya napaka maingat at niyakap niya ako.
Teka, paano niya nalaman na lalabas ako? Oo nga pala, narinig niya si Layla.
Gusto kong sabihin sa kanya na ayaw kong lumabas at gusto ko siyang makita bago siya umalis pero nandito na si Layla at nahihiya akong tumanggi sa kanya. Ayaw ko din naman na mapahiya si Layla.
Nagbihis lang ako ng jeans at white t-shirt.
Nang makababa ako hindi ko nakita si Kier sa sala. Lumabas kasi siya kanina. Siguro nasa library siya.
"What are you wearing?" Tanong ni Layla nang makita niya ako. Kumportable siyang nakaupo sa sofa.
"May mali ba sa suot ko?" Tinignan ko ang sarili ko.
Ibinalik niya ang smart phone na hawak sa kanyang maliit na bag at parang dismayado na tumingin sa akin.
Maarte niyang hinawakan ang buhok ko at tinignan niya sa mukha. Umikot siya palibot sa akin at parang ina-examine niya ako.
"Papalitan natin ang appearance mo, okay? Parang kang manang manamit. Dapat hindi ka nagsusuot ng mga ganyang damit at look at your hair, ang pangit, sobrang dry." Hindi maipinta ang mukha niya nang tinignan niya ang buhok ko.
"Tara na." Hinila niya at tahimik lang akong sumunod sa kanya.
Habang nasa biyahe kami iniisip ko kung ano pa ang hihilingin ni Layla sa buhay niya. Isa siyang model at sponsor siya ni Ken sa lahat ng gusto niya at suportado siya ng pamilya niya sa lahat ng gusto niyang gawin sa kanyang buhay. Talented, maganda at sexy din siya.
"Napaka old mo manamit. Hindi ka marunong manamit. Hindi ka ba binibilhan ng damit ni kuya Ken?"
Tumingin ako sa labas.
"At 'yung buhok mo hindi mo inaalagaan. Napaka dry."
The sun, clouds, and sea.
"Ang lungkot ng mga mata mo at kailangan i-shape ang mga kilay mo."
Tumingin ako sa kanya at busy na ulit siya sa phone niya.
"Maganda ka hindi ka lang marunong mag-ayos at manamit. Kapag nag-aayos ka para hindi ka iwan ni kuya Kier."
Sabi niya sa akin hindi niya ako iiwan at hindi niya kayang gawin iyon.
"Hindi ka ba niya binibigyan ng pera?" Tanong niya.
Ang bilis, nandito na nga kami. Lumabas na din ako ng kotse nang lumabas na siya. Hindi din naman traffic at malapit lang ito sa village.
Umalis na kaya si Kier?
"Ang daming pera nu'n. Iyung pera ni kuya hindi mo mauubos. Kunin mo isnag card niya at gastusin mo ang sarili mo. Ang swerte mo dahil naging asawa mo siya. Marami siyang pera at mabibili mo lahat ng gusto mo."
Naglalakad na kami.
"Binigay niya ang isang card niya sa akin kanina." Sabi ko at yumuko nang may mga babaeng magaganda at sexy na dumaan. Hindi ako nababagay sa lugar na ito.
"The botanica card."
Pakiramdam sobrang mahal ng mga binebenta nila dito at hindi ko afford. Kulang ang isang buwan kong sahod kung bibili ako ng isang bagay dito.
"Bakit hindi niya binigay sa'yo iyun black card niya?! Kapag hindi niya binigay sa'yo iyung black card niya kunin mo lahat ng card na meron siya." Napatingin ako kay Layla dahil sa sinabi niya.
Hindi ko naman kailangan ang pera niya at may trabaho ako at may sariling pera.
"Binibigay niya kanina 'yung dalawang card niya pero hindi ko tinaggap." Sabi ko kay Layla habang nakatingin sa kanya.
"Bakit hindi mo tinaggap?! Tanga ka ba?!" Furious na sabi niya.
Hindi ko kayang mag-angat ng at tumingin sa mga tao dito dahil pakiramdam ko hindi ako bagay dito at ang sophisticated nilang tignan sa mga suot at aura nila. Lahat ng nandito mukhang mayayaman.
"First, Let's fix yourself and I will choose an outfit for you. You are beautiful. You should change your style and fashion. Your family is wealthy, bakit hindi mo gamitin ang pera niyo or pera ng parents mo?" Intriga niya.
Bakit ako manghihingi kung kaya ko naman magtrabaho.
Pumasok kami sa isang salon at alam ko na hindi ito isang cheap na salon.
Hinawakan ko sa daliri sa Layla at bumulong sa kanya. "Hindi ko afford dito." Ang mahal ng amoy ng salon na ito at mukhang professional ang mga nag ta-trabaho dito at marami din tao.
"Ibigay mo sa akin iyung card na binigay ng kuya ko sa'yo." Tumingin ako sa kamay ni Layla na nakalahad. Isang card lang kasi ang kinuha ko kay Kier.
Ayaw ko gastusin ang pera ng iba gusto ko iyung ginagastos ko nagmula sa pawis at pagod ko.
"Maria, paki ayos ang buhok niya at ang eyebrow niya." Sabi niya sa babae na naghihintay sa amin sa isang side.
Ibinigay ko muna 'yung card kay Layla. Tinaasan niya ako ng kilay nang hindi ko pa rin nabibigay sa kanya.
Ginupitan nila ang buhok ko. Binawasan nila ang haba at may nilagay sila na chemical na ayaw ko ang amoy.
Minake upan din nila ako at pagkatapos namin sa salon ay hinila ako ni Layla sa isang boutique.
Tinignan ko ang isang damit at nanlaki ang mata ko nang makita ko ang presyo.
Bakit si Lyla kayang gumastos ng ganitong napakamahal na damit? Pare-parehas lang ang mga damit at saka as long as na kumportable ka okay na iyon. Wala naman sa presyo ang pananamit.
Kapag sinuot ko iti hindi naman malalaman ng mga tao kung mahal or branded ang suot ko na damit.
Minsan hindi ko alam kung tao pa ba ako or belong pa ako sa society dahil hindi ko alam ang mga branded na bagay at hindi ako nakasunod sa uso.
Pagkalabas ko ng fitting room kinabahan ako dahil hindi ko nakita si Layla.
Nasaan siya?