Δεν έχω κοιμηθεί πάνω από δύο ώρες...
Όσο κι αν χρειάζομαι τον ύπνο δεν ήθελα να σπατάλησε τις ελάχιστες στιγμές ευτυχίας με το να κοιμάμαι...Είναι τόσο ήρεμη...
Τα μαλλιά της μυρίζουν χόρτο και αλκοόλ...Θα έχει σίγουρα πονοκέφαλο μετά από το χθεσινό βράδυ...
Αφήνω ένα φιλί στο μάγουλο της και στριφογυρνα μέσα στα χέρια μου.
Ακούω βήματα από τον διάδρομο να πλησιάζουν.
"Εμη θες καφε;"ρωτά ένας μισοκοινισμενος μαλακας που κοιμόταν στον καναπέ.Γιατί είναι κολλητός της;
"Τι στο διαολο;"ρωτά έκπληκτος.
"Σκάσε θα την ξυπνήσεις"λέω εγώ ψιθυριστά αλλά δεν φαίνεται να τον νοιάζει πολύ.
"Εδώ κοιμηθηκες;"φωνάζει και πλέον η λεπτεπιλεπτη σιλουέτα κινείται ενοχλημένη...
"Βουλως το μαλακα είναι κουρασμένη.Πάμε μέσα να τα πουμε"λέω αλλά πάλι δεν φαίνεται να τον ενδιαφέρει.
"Γαμωτο Εμη ξυπνά και μιλα"λέει και βλέπω τα όμορφα μάτια της να ανοίγουν κουρασμένα.
"Τι παίχτηκε εδώ;"με κοίτα παραξενεμενη...
"Χθες το βράδυ μου ζήτησες απλά να μείνω εδώ"λέω την αλήθεια.
"Εμη μπορείς να μου πεις απλά γιατί το έκανες αυτό;"φωνάζει ο άλλος...
"Γαμω...Μπορείς να μου φέρεις ένα ντεπον;Πραγματικά ,δεν θυμάμαι τίποτα.Απλά σίγουρα πρέπει να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα με τον Βαγγέλη πριν σου πω όσα θες"
Μετά από λίγα λεπτά είμαστε ξανά μόνοι στο δωμάτιο και κρατά αναποφασιστη ένα ντεπον στην παλάμη της.
Το καταπίνει και με κοιτάζει.
"Γιατί ήρθες χθες;"με ρωτά και το βλέμμα της κατηγορίας εμφανίζεται ξανά στα μάτια της.
"Ήθελα να σε δω...Να μιλήσουμε λίγο..."
"Και ποιος σου είπε ότι θέλω;Δεν καταλαβαίνεις ότι γίνεσαι κουραστικός πια;Ήρθες μια ήρθες δύο...Τι δεν καταλαβαίνεις;Έχει λήξει με μας γαμω.Δεν κάνω πάλι τα ιδια λάθη το έχω αποφασίσει.Ξέρω ότι όσα λες θα καταργηθούν ως διά μαγείας μέσα σε λίγες μέρες και εγώ θα περάσω τα ίδια για μια ακόμα φορά όταν καταλάβω ξανά ότι δεν αξιζεις"
"Απλά χρειάζομαι μια ακόμα ευκαιρία...Λίγες μέρες...Να σου αποδείξω ότι όλα είναι όπως τα λέω και πως ο χωρισμός που ζήτησα ήταν απλά για να σε προστατεύσω και όχι για να σε πήγωσω.Απλά θέλω να με αφήσεις να σου δείξω ότι όλα μπορούν να είναι πολύ καλύτερα απ ότι παλια...Χωρίς εγωισμούς,εθισμούς,φωνές,τσακωμους...Θέλω να γίνω απλά καλύτερος για σένα..."της λέω και νιώθω όσα νιώθω για το κορίτσι μπροστά μου, να θέλουν να εκραγούν ώστε να απελευθερωθούν από την φυλακή που τα έχω περιορισμένα.
"Τι δεν καταλαβαίνεις ρε Βαγγέλη;ΔΕΝ ΘΕΛΩ...Ούτε να σου δώσω δεύτερη ευκαιρία ούτε να μάθω πως είναι όλα αυτά που λες.ΣΕ ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΠΙΑ...Θέλω πραγματικά να φύγεις και να με αφήσεις να κάνω τις διακοπές μου και κυρίως τη ζωή μου.Σε έχω ήδη ξεπεράσει εντάξει;Και αν εσύ δεν το έχεις κάνει όπως λες βρες καμια τσούλα να σου κάτσει γιατί δεν είσαι για τα δύσκολα."
"...Απλά θέλω να ξέρω...Θέλεις πραγματικά να φύγω ή απλά φοβάσαι πως θα παίξω μαζί σου;"
"Θέλω να φύγεις γιατί απλά χαλάω τη ζωή μου σε μια σχέση που έχει καταστραφεί με έναν άνθρωπο εθισμένο σε ουσίες ενώ εγώ υπήρξα εθισμένη σε εκείνον...Αλλά ξέρεις;Κάποτε έρχεται και η απεξάρτηση και κάπου εκεί βλέπεις τα λάθη του παρελθόντος και πόσο ωραία είναι η ζωή μακριά από όσα σου έκαναν κακό...Και στην δική μας περίπτωση...Ήσουν το λάθος μου...Μου έκανες κακό...Και τώρα θέλω απλά να εξαφανιστείς όπως εμφανιστηκες και να μην σε δω ξανά μπροστά μου.Είναι τόσο δύσκολο για σενα;"
Όλα όσα είπε...Δεν πίστευα ότι θα τα άκουγα ποτέ από εκείνη...Μάλλον όμως αυτά που άκουσε από μένα εκείνο το βράδυ ήταν χειρότερα...
"Μπορώ να γίνω αυτό που χρειάζεσαι...Αρκεί να με αφήσεις"
"Δεν θέλω γαμωτο. Τι δεν καταλαβαίνεις;"φωνάζει.
Κοιταζόμαστε αμίλητοι στα μάτια... Με την συμπεριφορά της όλες αυτές τις μέρες μου έχει δείξει ότι δεν με θέλει πίσω...Ότι δεν νοιάζεται πια ή ότι χρειάζεται λίγο χρόνο...Μπορεί όλα να χουν τελειώσει και απλά να μην θέλω να το παραδεχτώ...Πρέπει να φύγω...Όχι μόνο από το σπίτι αλλά γενικά από το νησί...
Αν ο χρόνος και ο χώρος είναι αυτά που χρειάζεται τότε πρέπει να της τα δώσω...Αν πάλι δεν έχω καμία ελπίδα πια μαζί της...Δεν θέλω να σκέφτομαι αυτό το ενδεχόμενο...
"Μπορείς να φύγεις;Καταντας κουραστικός"λέει θυμωμένα.
"Ναι...Απλά θέλω να θυμάσαι ότι πάντα θα είμαι εδώ για σένα ότι και να αποφασίσεις.Ότι χρειαστείς "της λέω και με κοιτάει με ειρωνικό ύφος.
"Έννοια σου και σε έχω μάθει πια...Όσο για την απόφαση...Την έχω ήδη πάρει...Δεν θα είμαστε ξανά μαζί τέλος...Σε βαρέθηκα"
Περπατάω βιαστικά προς την πόρτα του δωματίου και την ανοίγω αφού την κοιτάξω για μια ακόμα φορά...
Προσπάθησα να κρατήσω αυτή την εικόνα στο μυαλό μου...Της αγουροξυπνημενης κοπέλας με τα ανακατεμένα μαλλιά και το μεικ από πού ξέχασε να ξεβαψει το προηγούμενο βράδυ και πλέον έχει μουτζουρωσει το πρόσωπο της...
Προσπάθησα να την θυμάμαι την ώρα που οδηγούσα για Αθήνα με αυτό τον τρόπο ...Με την ελπίδα ότι η όμορφη κοπέλα που πάντα θαύμαζα για το γλυκό και αθώο βλέμμα της,θα άλλαζε στο μυαλό μου και θα την κατέβαζα από το θρόνο της.
Μάταια το πίστευα όμως...Οι μέρες μακριά της περνάνε αργα και κουραστικά...
Πριν μαζέψω τα πράγματα μου για να γυρίσω στην Αθήνα πήρα μερικές αποφάσεις...
Να αφοσιωθώ στη δουλειά που έχω παραμελήσει...Να κανονίσω μερικές συναυλίες για να ηρεμήσω και να αλλάξω λίγο παραστάσεις...Είναι και καλοκαίρι...Να προσπαθήσω να την ξεχάσω τέλος παντων...Να κάνω γυμναστική όπως παλιά και σίγουρα να σταματήσω όλα αυτά που με φθείρουν εσωτερικά και εξωτερικά...
Εννοείται πως δεν έκανα σχεδόν τίποτα από αυτά...
Όρεξή για δουλειά καμια...
Τις περισσότερες μέρες,όταν με έπαιρνε κάποιος τηλέφωνο,σχεδόν αδυνατούσα να του μιλήσω...
Γυμναστική;Τα ίδια...
Ούτε να την βγάλω λίγο από το μυαλό μου δεν καταφερα...
Έπαιρνα κάθε μέρα τηλεφωνο την Κλαιρη ,η οποία είχε μιλήσει προηγουμένως μαζί της και μου έλεγε πως είναι...
Η διάθεσή μου ανέβαινε κάπως όταν μάθαινα πως περνάει καλά όμως ποτέ δεν έμαθα αν είπε κάτι για μένα...Σίγουρα είχαν συζητήσει και γι αυτό αλλά η Κλαιρη απέφευγε να μιλάει γι αυτό.
"Ρε γαμωτο...Γιατί της λες παραμύθια και δεν προχωρας;Γιατί κανείς ακομα μεγαλυτερο κακο στον εαυτό σου;Αφού δεν θα είστε πάλι μαζί...Και να είστε πάλι κάτι θα γίνει...Γιατί την παιδευεις κι αυτην;"
"Της είπες ότι σε παίρνω τηλέφωνό;"ρωτάω με ανησυχία.
"Όχι ηλίθιε... Δεν της το είπα αλλά αυτή από μόνη της μου λέει αλλά πράγματα."
"Πες μου τι σου ειπε;"
"Είμαστε φίλες ένα χρόνο περίπου...Δεν θα χαλάσω την φιλία μας για σένα που στην ουσία με ρώτησες που είναι ενώ ήμουν μαστουρωμενη.Ακόμα δεν της το χω πει και αν το μάθει θα μου θυμώσει.Δεν προδιδω τους φίλους μου."
"Έλα ρε Κλαιρη γαμω.Τώρα βρήκαν να σε πιάσουν αυτά;"
"Δεν είμαι όπως παλιά εντάξει;"
"Ωραία...Τουλάχιστον μπορείς την επόμενη φορα που θα μιλήσετε να ηχογραφήσεις τη συζήτηση ή να με πάρεις από το σταθερό να την ακούσω;"
"Κανείς σαν ψυχοπαθής το καταλαβαίνεις;Ρε παιδάκι μου...Ολα τα κοριτσάκια που θα έτρεχες από πίσω τους θα γυρναγαν...Εδώ έκλεισες εισιτήρια για Λευκάδα για να την δεις και δεν γύρισε...Τι άλλο θες;"
"Με το αυτοκίνητο πήγα και εκτός αυτού προσπαθώ να την ξεπεράσω εντάξει;"
"Είσαι τρελός;Αλήθεια πήγες και γύρισες με το αυτοκίνητο;Είσαι ψυχασθενης τελειωσε...Και καλά...Έτσι πιστεύεις ότι θα την ξεπεράσεις;Έχεις σταματήσει να πίνεις και να κάνεις ναρκωτικά...Τώρα σου μένει το τσιγάρο και η Εμη. Σωστα;Δεν είναι τόσο δύσκολο.Μην κολλάς.Θα ναι καλύτερο και για τους δύο σας...Μου το είπε και η ίδια."
"Δεν καταλαβαινεις γαμω...Πότε γυρνάει;"
"Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου ρε παιδάκι μου;"
"Γιατι την αγαπάω γαμω.Τι δεν καταλαβαίνεις;Πότε γυρνάει;"ρωτάω πιο επίμονα.
"Υπόσχεσαι ότι δεν θα κάνεις μαλακια;Είναι μια χαρά...Μην την κάνεις όπως πριν"
"Υπόσχομαι"λέω και όντως το εννοώ...
"Ωραία...Σε τρεις μέρες...Τη Δευτέρα δηλαδή...Αλλά υποσχεσου ότι δεν θα πας να την βρεις και ότι δεν θα έρθεις από το μπαρ.Συμφωνοι;"
"Σύμφωνοι..."
"Τέλεια...Είπαμε εεε;Κλείνω τώρα γιατί πρέπει να ετοιμαστώ για το μπαρ"
"Οκευ...Ευχαριστώ εε;"
"Τίποτα...Αλλά κι εσύ ήρεμα εντάξει;"
"Εντάξει"απαντάω και κλείνω...
Σε τρεις μέρες...Πρεπει να δω τι θα κάνω μέχρι τότε...Την χρειάζομαι...
Πάλι καθυστέρησα πολυ και είμαι σκύλα αλλά δεν ξέρω τι έχω πάθει 😭Ελπίζω να σας αρεσε αυτό το κεφ και μέσα στη βδομάδα θα βάλω σίγουρα κι άλλο..Αλήθεια 😭