•And in the end all I learned was how to be strong alone•
~~~
Το κινητό μου χτυπάει σαν παλαβό και για λίγο γκρινιάζω μέχρι να το κλείσω. Μόλις ανοίγω τα μάτια μου όμως, δεν νιώθω σχεδόν καθόλου κουρασμένη. Το προηγούμενο βράδυ κοιμήθηκα νωρίς από ότι φαίνεται.
Ένα μήνυμα έρχεται στο κινητό μου. Από τον Τζος.
"Σε περιμένω απ'έξω. Σ'αγαπώ xxx"
Σηκώνομαι και πάω στο παράθυρο για να τον δω. Με χαιρετάει και μου στέλνει ένα φιλί. Του χαμογελάω και επιστρέφω στο κινητό.
"Σε 5 λεπτά κατεβαίνω. Σ'αγαπώ xxx"
Πλύθηκα, ντύθηκα και φόρεσα παπούτσια. Πήρα τσάντα και κατέβηκα στο σαλόνι. Ο μπαμπάς διάβαζε την εφημερίδα του και η μαμά ετοιμαζόταν να πάει να μαγειρέψει. <<Καλημέρα>> τους λέω.
Χαμογελούν και λένε ταυτόχρονα. <<Στο καλό, μικρή>> και ύστερα γελάνε. Τους αγαπώ πολύ.
Βγαίνω έξω και βλέπω τον Τζος να με περιμένει καθισμένος σε ένα από τα παγκάκια του κήπου μας. Είναι λαχταριστός. Φοράει το αγαπημένο μου τζιν με μια άσπρη μπλούζα και τα μπλε του ολ σταρ. Από πάνω φοράει ένα σακάκι μαύρο. Είναι σκέτος κούκλος.
<<Καλημέρα>> του λέω και τον φιλάω. Γεύση μέντα, μμ...
<<Καλημέρα, μωρό μου. Πάμε;>> ρωτάει και του γνέφω. Με παίρνει αγκαλιά από τη μέση και ξεκινάμε για το σχολείο. Στα μισά της διαδρομής σταματάμε στο Topanga's για να πάρω ένα φραπουτσίνο στο χέρι.
<<Σκέφτηκα να κάνω τατουάζ>> μου λέει και τον κοιτάω ενώ πίνω.
<<Σοβαρά; Γιατί;>>
<<Δεν ξέρω, απλά θέλω>> απαντάει και ανασηκώνει τους ώμους του. <<Δεν θα με ρωτήσεις τι θα γράψω;>>
<<Αυτό ακριβώς θα σε ρωτούσα τώρα>> του χαμογελάω. <<Τι θα γράψεις;>>
<<Το όνομά σου>> απαντάει έτσι απλά και εγώ πετάγομαι από το κράτημά του.
<<Πλάκα κάνεις;>> ρωτάει και κουνάει αρνητικά το κεφάλι του.
<<Όχι, θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ και θα έκανα ακόμη και τατουάζ για να σου δείξω πόσο σε αγαπάω>>.
Ορμάω στην αγκαλιά του προσπαθώντας να μην ρίξω τον καφέ. <<Είσαι υπέροχος>>.
<<Μόνο για εσένα>> μου ψιθυρίζει.
Έχουν περάσει περίπου τα πρώτα 20 λεπτά της ώρας και ξαφνικά η πόρτα της τάξης χτυπάει.
Χωρίς να περιμένει απάντηση, ένα αγόρι μπαίνει μέσα. Και τι αγόρι. Ψηλός, κούκλος με σκούρα μαλλιά και μάτια. Όλα τα κορίτσια γύρισαν αμέσως τα κεφάλια τους συμπεριλαμβανομένου και της Άννι.
<<Μέρα>> μουρμουρίζει το αγόρι και με κοιτάει. Νιώθω τον σφυγμό μου να επιταχύνεται. Πάλι καλά που ο Τζος είναι σε άλλο τμήμα...
<<Καλημέρα Χάρρυ. Διόλου καλή αρχή. Καλώς ήρθες στο Γ1>> του μιλάει με αυστηρό τόνο η κυρία Πόρτερ, καθηγήτρια της Ιστορίας, αλλά εκείνος την αγνοεί. Γιατί εξακολουθεί να κοιτάει εμένα. <<Κάτσε κάπου>> του δείχνει το άδειο θρανίο στα αριστερά μου.
Περπατάει ανάμεσα στα θρανία και προκαλεί αναστάτωση στα κορίτσια. Γυρνάω πίσω για να σιγουρευτώ ότι η Άννι τον βλέπει και είμαι έτοιμη να σκάσω στα γέλια όταν την βλέπω να κάνει αέρα με ένα τετράδιο και να τον κοιτάει με το στόμα ανοιχτό.
Πετάει την τσάντα του στο πάτωμα και κάθεται στην καρέκλα. Όλα τα κορίτσια έχουν βαλθεί να τον κοιτάνε αλλά εκείνος δεν τις δίνει σημασία.
Το βλέμμα του είναι στραμμένο στο πρόσωπό μου.
Βολεύομαι στην καρέκλα μου και προσπαθώ να παρακολουθήσω την κυρία Πόρτερ. Όταν όμως κατά λάθος μου πέφτει το μολύβι, γουρλώνω τα μάτια μου γιατί καταλαβαίνω πως έπεσε προς την πλευρά του.
Μαζεύοντας όλο μου το θάρρος γυρνάω για να του πω να μου το δώσει. Όμως το έχει ήδη στα χέρια του και είναι σκυμμένος προς το μέρος μου.
<<Δικό σου είναι γλύκα;>> ρωτάει και η φωνή του ακούγεται τόσο μελωδική στα αφτιά μου. Αν και λίγο βραχνή γιατί λογικά θα κάπνιζε πριν. Το μυρίζομαι από την ανάσα του.
<<Ν-ναι. Ευ-ευχαριστώ>> τραυλίζω και χαμογελάει. Μου δίνει το μολύβι και επίτηδες ακουμπάει το χέρι μου. Νιώθω το σημείο που με ακούμπησε να μυρμιγκιάζει.
Βάζω μια τούφα πίσω από το αφτί μου και γυρνάω μπροστά. Όλα τα παιδιά είχαν δει τη σκηνή με το μολύβι και τα μισά και παραπάνω κορίτσια με κοιτούν με εχθρικό βλέμμα.
Τις αγνοώ και προσπαθώ να συγκεντρωθώ στον Β' παγκόσμιο πόλεμο, αλλά αισθάνομαι τον Χάρρυ να με κοιτά. Είναι σαν να καίει η ματιά του, γιατί μόλις το αντιλαμβάνομαι τα μάγουλά μου παίρνουν φωτιά.
Όταν το κεφάλι μου ξεφεύγει από τον έλεγχο μου, τον πιάνω κυριολεκτικά να καρφώνει το βλέμμα του πάνω μου.
Χαμογελάει με το υπέροχα γοητευτικό του τρόπο και έπειτα μου κλείνει το μάτι!
Ναι, μου έκλεισε το μάτι!
Έμοιαζε λες και παίζαμε σε ταινία β' διαλογής. Γύρισε μπροστά μου και κοίταξα ευθεία στον πίνακα.
Δεν άκουγα αυτά που έλεγε η καθηγήτρια, όμως. Το μυαλό μου είχε επικεντρωθεί στη στιγμή που μου έκλεισε το μάτι. Ήταν μαγικό.
Παρ'όλα αυτά όσο και αν ήθελα να γυρίσω και να του μιλήσω, δεν το έκανα.
<<Τα μαλλιά μου είναι χάλια>> παραπονιέται η Άννι την ώρα του κενού μας. Καθόμαστε μέσα στην τάξη οι δύο μας. Η Άννι έχει βολευτεί πάνω στο θρανίο μου κι εγώ ακουμπάω στο απέναντι. Στο θρανίο του Τζος.
<<Τα μαλλιά σου είναι υπέροχα>> την ενθαρρύνω. Ενώ σχεδόν κάθε μέρα τα έχει πιασμένα κοτσίδες ή πλεξούδες σήμερα τα έχει αφήσει λυμένα και πέφτουν σαν ένας όμορφος καταρράκτης γύρω από τους λεπτούς της ώμους. <<Δεν χρειάζεται να τα έχεις πιασμένα συνέχεια>>.
<<Χρειάζεται>> επιμένει. <<Πιασμένα είναι πιο ωραία και σίγουρα αν ο καινούριος με έβλεπε με πιασμένα θα κοιτούσε εμένα συνέχεια και όχι εσένα>> το τελευταίο το λέει με ένα πονηρό χαμόγελο.
Μόλις το ακούω αυτό, φτερουγίζει η καρδιά μου. Πως από τα μαλλιά φτάσαμε στον Χάρρυ, δεν ξέρω. Παρ'όλα επιλέγω να το παίξω άνετη. <<Ποιός καινούριος;>>
Με κοιτάει σαν να είμαι τρελή. <<Καλά δεν πρόσεξες το κουκλί που μπήκε μέσα στην τάξη και μου προκάλεσε παραζάλη;>>
<<Α, ναι σωστά. Αυτός>> το να είμαι άνετη απέτυχε παταγωδώς μιας και μόνο με την αναφορά του ο σφυγμός μου πάει σαν τρελός.
<<Ναι, ναι αυτός>> λέει και συνεχίζει να με κοιτάει πονηρά. <<Ο οποίος σε κοιτούσε σε όλο το μάθημα>>.
<<Τι;>> προσπαθώ να το παίξω ανήξερη.
Ώστε όλοι τον έβλεπαν που με κοιτούσε!
<<Ναι Καμέλια. Δεν σταμάτησε να σε κοιτάει>>. Λογικά πίστεψε το γεγονός "δεν ξέρω- δεν με νοιάζει- δεν ενδιαφέρομαι" γιατί αυτό θέλω να πετύχω. Άσχετο που πραγματικά ισχύει το "ξέρω- με νοιάζει- ενδιαφέρομαι".
Γαμώτο Καμέλια! Τι λες; Είσαι ερωτευμένη με τον Τζος. Από και ως που να καψουρευτείς αυτόν;
<<Νομίζω ότι ενδιαφέρεται>> μου κλίνει το μάτι. Τσεκάρει τριγύρω και λέει ψιθυριστά. <<Το πρώτο ισχύει>>.
<<Ποιο πρώτο;>> μιλώ κι εγώ ψιθυριστά χωρίς να ξέρω το λόγο.
<<Το πρώτο σημάδι από τα 10 ότι ένα αγόρι σε γουστάρει>> λέει λίγο εκνευρισμένη που βρίσκομαι εκτός τόπου και χρόνου. Που να 'ξερε και το λόγο.
<<Δεν με γουστάρει>> τη σιγοντάρω για να δω τι θα πει.
<<Φυσικά και σε γουστάρει, Καμέλια>> η καρδιά μου φτερουγίζει. <<Αλλά εσύ έχεις τον Τζος τώρα>>.
<<Ναι, κι εγώ... ε αυτό θα σου ε έλεγα. Έχω τον Τζος. Δεν... δεν ασχολούμαι με άλλους>> λέω με μισή καρδιά.
<<Οπότε, όλος δικός μου;>> ρωτάει και τα μάτια της λάμπουν. Όσο ωραίος κι αν είναι, έχω τον Τζος.
<<Φυσικά>> χαμογελάω λες και δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Αλλά υπάρχει. Εμένα θέλει, όχι την Άννι.
Καλά, ζηλεύω; Πως είναι δυνατόν;
<<Τέλεια>> χοροπηδάει <<Θα του ζητήσω να βγούμε αύριο κιόλας>> με κοιτάει και χαμογελάω νευρικά.
Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Τζος. Τον χρειαζόμουν τόσο πολύ αυτή τη στιγμή. Χαμογελάει και έρχεται δίπλα μου.
<<Το ήξερα πως θα ήσασταν εδώ>> μουρμουρίζει και με φιλάει. Με πιάνει από τη μέση και με καθίζει πάνω στο θρανίο, χωρίς να σταματήσει. Αυτό είναι που με τρελένει πάνω του. Που μερικές φορές μπορεί να είναι ντροπαλός αλλά μερικές άλλες...
<<Οκ το πιάσαμε το νόημα>> λέει δυνατά η Άννι και φεύγει από την τάξη γρήγορα. Πιάνω το ζεστό του πρόσωπο στα χέρια μου.
<<Λοιπόν, τι ήθελες να μου πεις;>> ρωτάει και μένω ακίνητη. Ωχ, ναι. Πως θα του πω για το σεξ;
<<Κοίτα... Έχουν περάσει αρκετοί μήνες που είμαστε μαζί και αναρωτιόμουν ίσως... εσύ θέλεις... να->>
<<Να κάνουμε σεξ;>> ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη του. Γνέφω. <<Αν δεν θες εσύ, δεν θέλω ούτε κι εγώ>>.
<<Δεν είναι ότι δεν θέλω, απλά δεν είμαι έτοιμη>> παραδέχομαι και τα μάγουλά μου παίρνουν φωτιά.
<<Το καταλαβαίνω. Για αυτό προτείνω να το πάμε αργά αργά. Δεν θέλω να σε αναγκάσω να κάνεις κάτι και ύστερα να το μετανιώσεις>> μου λέει και μένω με το στόμα ανοιχτό. Δεν περίμενα ότι θα αντιδράσει έτσι.
<<Σ'αγαπώ το ξέρεις ε;>> του λέω και με φιλάει.
<<Κι εγώ σε αγαπώ>> μου ψιθυρίζει και χώνομαι στην αγκαλιά του. Αποφάσισα να μην του πω τίποτα για τον Χάρρυ και το όλο σκηνικό μέσα στην τάξη. Εξάλλου δεν έγινε τίποτα και δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Έτσι;
Γιατί όμως αρχίζει να μου αρέσει ο Χάρρυ;
~~~
Λοιπόν τι team είμαστε;
Χαρέλια ή Τζοσέλια;;;;;;
~~~~
Αστερακι + Σχολιακι για να συνεχισω♥
Φιλακιααα♥♥♥