Obsession

Від _vasia_

50.5K 4.8K 1.3K

And if you are addicted to something that kills you but you keep loving it?Will you stay or run away? Highest... Більше

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 23
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 29
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 33
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 34
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 35
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 36
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 37
ΚΕΦΆΛΑΙΟ 38
ΚΕΦΆΛΑΙΟ 39
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 40
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 41
ΚΕΦΆΛΑΙΟ 42
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 43
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 44
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 45
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 46
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 47
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 48
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 49
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 50
ΚΕΦΆΛΑΙΟ 51
ΚΕΦΆΛΑΙΟ 52
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 53
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 54
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 55
Κεφάλαιο 56
Κεφάλαιο 57
Κεφάλαιο 58
Κεφάλαιο 59
SOS:June's Best Greek Books Contest

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32

1.1K 83 23
Від _vasia_

"Από την στιγμή που μου είπες να κάνουμε μπάνιο μαζί σκεφτόμουν πως θα γυρίσω το πράγμα για να καταλήξουμε στο κρεβάτι... Και συ νευριασες και μου ζήτησες να φυγω"του λέω την αλήθεια.

"Με δουλεύεις έτσι;"ρώτα ξαφνιασμένος...Δεν το περιμενε αυτό από μένα και μάλλον ούτε κι εγώ από τον εαυτό μου να εμπιστευθει έτσι εύκολα άνθρωπο...

"Δεν σε δουλεύω καθόλου"λέω και κοιταζομαστε για αρκετά δευτερόλεπτα.

"Τώρα;"ρωταω...

"Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις.Να φύγεις,να μείνεις... Ότι θέλεις"λέει αλλά δυστυχώς για τον εγωισμό του ξέρω ότι θέλει να μείνω...Και θέλω να μείνω...

"Ότι θέλω;"ρωταω καθώς σηκώνομαι από τον καναπέ και πλησιαζω την καρέκλα στήν οποια κάθεται τα τελευταία δευτερόλεπτα.

"Ότι θέλεις"λέει ξανά και δεν με σταματάει καθώς κάθομαι πάνω στα πόδια του ανοίγοντας τα δικά μου...

Δεν με βοηθάει καθόλου γαμωτο και το κάνει ακόμα πιο δύσκολο για μένα που δεν έχω εμπειρία...

Τον πλησιαζω για να ξεκινήσω ένα φιλί αλλά απομακρύνεται... Τέλεια...

"Θα μείνεις όλο το βράδυ;"ρώτα κοιτώντας με έντονα...

"Εσύ δεν μου είπες να κάνω ότι θέλω;"ρωταω.Κατι μου λέει ότι θα μου σπάσει κι άλλο τα νεύρα για σήμερα και τα σχέδια μου θα πάνε χαμένα όχι ότι πάει τίποτα καλά από την ώρα που μπήκαμε στο σπίτι.

"Εγώ το είπα... Εσύ θα μείνεις;"ρωτάει.

"Τι σου φαίνεται ότι θέλω να κάνω;"ρωταω εγώ...Τα νεύρα μου... Έλεος αυτός ο άνθρωπος πια...

"Και οι αποφάσεις σου για απόψε ισχύουν ακομα;"λέει ήρεμα.

"Ναι"απαντάω δυναμικά...

"Ωραία τότε άσε με να σού δείξω ποιος είναι ο αρχηγός της υπόθεσης"ψιθυρίζει στο αυτί μου... Δαγκώνει το λοβο τού αυτιου μου κάνοντας όλο μου το σώμα να παραλύσει στιγμιαία.

"Ελα"λέει πιάνοντας το χέρι μου και τον ακολουθώ.

Με πλησιαζει με το που μπαίνουμε στο δωμάτιο του και ξεκινάει ένα φιλί...

"Απλά ασε τα νεύρα και χαλάρωσε"λέει και με νευριαζει ακόμα περισσότερο

"Μου σπάς τα νεύρα"λέω διακόπτοντας ξανά το φιλί μάς.

"Κι εμένα αλλά θέλω να βγάλω τα πάντα από πάνω σού και να σου κάνω έρωτα"λέει ψιθυριστά.

Με σπρώχνει προς τα πίσω και πεφτω στο κρεβάτι με εκείνον από πάνω μου... Συνεχίζει να με φιλά καθώς σηκώνει τα πόδια μου προς τα πάνω για να βγάλει τα παπούτσια μου και μετά την μπλούζα μου... Μετακινούμαστε πιο πάνω στο στρώμα...

"Χαλάρωσε"λέει φιλωντας απαλά την καμπύλη τού στήθους μου καθώς τα χέρια του κατευθύνονται στην δική του μπλούζα... Δεν τον αφήνω...Την σηκώνω εγώ και τελικά του την βγάζω δαγκώνοντας το κάτω χείλος μου στην θεα... Είναι τοσο ελκυστικός για να του κρατάω ακόμα νεύρα...

"Έτσι"λέει χαμογελώντας πονηρά στην κίνηση μου...

Τα δάχτυλα του αγγίζουν την περιοχή μου πάνω από το εσώρουχο καθώς το χέρι του είναι μέσα από το ύφασμα του σορτς μου... Έχω αρκετό καιρό να νιώσω τα δάχτυλα του εκεί μέσα χωρίς"εμπόδια".

Το σορτσάκι μου καταλήγει στο πάτωμα μαζί με τις μπλούζες μας και φίλα το λαιμό μου κατευθυνόμενος προς τα κάτω.

Φλέγομαι...Καίω...

Τα χέρια μου λύνουν τη ζωνη του βιαστικά και τον βοηθαω βγάλει το παντελόνι... Έχει ερεθιστεί γαμω...Το φούσκωμα στο μποξερακι του είναι τόσο μεγάλο που με προκαλεί να το πιάσω πάνω από το μαύρο ύφασμα...

"Ακουμπα με Εμη"λέει και μπορώ να διακρίνω στα μάτια του πόσο το θέλει...Στην αρχή διστακτικά και λίγο αργότερα πιο θαρραλέα ακουμπάω την παλάμη μου πάνω του και την κινώ με ρυθμό που φαίνεται να τον ευχαριστεί πολύ αν κρίνει κανείς από το δυνατό δάγκωμα στα χείλη τού και τους αναστεναγμους που προσπαθεί να κρύψει.

"Να με κοιτάς όταν το κάνεις αυτό"λέει και υπακουω.Τον νιώθω να σκληραίνει ακόμα περισσότερο στο άγγιγμα μου και σε συνδυασμό με την έκφραση του πρόσωπου του μπορώ να καταλάβω το τρωτό του σημείο...

"Μωρό μου αν συνεχίσεις νομίζω θα τελειώσω τώρα"λέει αδύναμα και σταματαω..

"Είσαι σίγουρη γι αυτό έτσι;"ρωτάει και μπορώ να διακρίνω την ανάγκη του να πω ναι... Γνεφω καταφατικά...

"Πες το"σχεδόν με διστάζει.

"Θέλω"λέω και προσπαθώ να μην δείξω το άγχος που έχει αρχίσει να με καταβάλει...

"Τι θέλεις"ρωτάει πιο δυναμικά.

"Να μου κάνεις έρωτα... Εδώ και τώρα"λέω και δεν πιστεύω πως τα έχω πει εγώ αυτά...
Χαμογελα αυταρεσκα και ανασηκώνει τη μέση Μου για να ξεκουμπωσει το σουτιεν μου και να το βγάλει με αργές κινήσεις...

"Είσαι τόσο υπέροχη μωρό μου"λέει καθώς φίλα το στήθος μου αχόρταγα... Φιλαω έντονα τον εκτεθειμένο λαιμό του και τον νιώθω χαλαρο κάτω από το άγγιγμα μου σε αντίθεση με μένα...

"Θα το πάμε αργά για πρώτη φορά"λέει και γνεφω...Τα χείλη του κατεβαίνουν χαμηλότερα και τα δάχτυλα του τραβούν αργά το εσώρουχο μου προς τα κάτω... Μπορω να νιώσω την ανάσα του στην περιοχή μου κάτι που με κάνει να νιώθω περισσότερο υγρή από πρίν...

"Έχεις το πιο τέλειο σώμα που έχω δει"λέει και φίλα το μηρό μου ανεβάζοντας τα χείλη του ξανά πρός τά δικά μου... Τα λόγια του με κάνουν να νιώθω περισσότερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά...

Ετοιμάζεται να κατεβάσει το μποξερακι του αλλά τον σταματάω... Αφού θα το κάνουμε,να κάνω κι εγώ κατι...

Τα δάχτυλα μου μπαίνουν μέσα από το χοντρό λάστιχο και το ακουμπάω δειλά...
Είναι λειο...Και σκληρό... Αφήνει έναν αναστεναγμο να ξεφύγει απο τα σαρκώδη χείλη του και κατεβαζω το μποξερακι για να το βγαλει από πάνω του αφήνοντας με να απολαυσω το γυμνό τού μεγαλείο...

Προσπαθω να σταματήσω να σκεφτομαι και να αγχονομαι όσο δύσκολο κι αν μου είναι...

Ανοίγει το συρτάρι του κωμοδινου του και παίρνει ένα φακελάκι με ένα προφυλακτικό το οποίο σκίζει βιαστικά με τα δόντια του...

"Εγώ"λεω θαρραλεα και χαμογελάει πλαγιαστα...

Κατευθύνει το χέρι μου πάνω του για να φορέσω το προφυλακτικό στην σκληρή τού στύση και ύστερα πλησιάζει το σωμα του περισσότερο στο δικό μου...

"Θα το πάω αργά"λέει και φίλα το λαιμό μου ενώ τον νιώθω ήδη σκληρό στην είσοδο μου...

"Χαλάρωσε"λέει και ξεκινάει ένα φιλί στα χείλη μου.

"Μου λες να σταματήσω οπότε θέλεις"λέει ήρεμα και ξεκινάει με αργές διεισδύσεις...
Είναι αρκετά άβολο και πονάει κάπως...

Συνεχίζει αργά ψιθυρίζοντάς μου διάφορα στο αυτι που δεν καταλαβαίνω και πολύ...
Πονάει... Πολύ... Μερικά δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου χωρις να το καταλάβω...

"Θες να σταματήσω;"ρώτα ανήσυχα και απανταω αρνητικά...Με φιλάει... Προσπαθεί να με καθησυχάσει και τα καταφέρνει...
Η αίσθηση δεν είναι τόσο ενοχλητική όσο πριν... Είναι... Ωραια...Πολύ ωραία για την ακρίβεια...

Οι διεισδύσεις του γίνονται πιο βαθιές αλλά αργές...Με κοιτάζει στα μάτια όπως κι εγώ...Όλα όσα νιώθω συσσωρεύονται στο κάτω μέρος του στομαχιού μου δημιουργώντας κάτι εξίσου προτωγνωρο για μένα...

"Θεέ μου είσαι φωτιά"λέει και εισχωρεί ακόμα βαθύτερα μέσα μου...Η ηδονή που μου προσφέρει μεταφέρεται με γρατζουνιές στις γυμνασμενες τού πλατες...

Νιώθω υπέροχα...Οι αναπνοές μας κοφτές και γρήγορες και ο πόνος εχει αντικατασταθεί πλήρως από την απόλαυση...

Όταν πλέον ο ρυθμός του γίνεται ταχύτερος νιώθω μία έκρηξη να πήγαζει από μέσα μου...
Μία αδυναμία να αλεγξω τον εαυτό μου καθως μου ψιθυρίζει πως μ αγαπάει...
Δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά έτσι... Τόσο έντονα... Τόσο υπέροχα...

Φωνάζει το όνομα μου καθως τελειώνει ακριβώς μετά από μένα και με φιλά στο μέτωπο... Βγαζει το γεμάτο προφυλακτικό και το βάζει μέσα στο φακελάκι του ενώ μετά ξαπλώνει δίπλα μου.

"Ήταν ότι καλύτερο έχω κάνει"λέει μέσα από το έντονο λαχάνιασμα του.

"Δεν το περιμενα τόσο τέλειο"παραδέχομαι καθώς προσπαθώ να ηρεμησω τον εαυτό μου.

Τον κοιτάζω καθώς έχει ιδρωσει και προσπαθεί να αναπνεύσει... Πρέπει να κόψει το τσιγάρο...

Πετάγεται όρθιος και τυλίγεται με το μπουρνουζι του γρήγορα πριν βγεί στο μπαλκόνι...Γαμω...

Αδιαφορω για το αίμα και τον πόνο ανάμεσα στα πόδια μου και τυλιγομαι κι εγώ με το μπουρνουζι για να τον ακολουθησω έξω...

Βήχει δυνατά και προσπαθεί να αναπνεύσει...
Είναι χλωμός...

"Ηρέμησε σε παρακαλώ"του λέω ανήσυχα... Φαίνεται να προσπαθεί αλλά δεν τα καταφέρνει καλά... Ανοίγω λίγο το μπουρνουζι του και βάζω το χέρι μου στο μέρος της καρδιάς του... Χτυπά τόσο γρήγορα...

"Ηρέμησε"τον παρακαλαω πλέον αφήνοντας μερικά δάκρυα να κυλησουν ξανά για σήμερα...

Περνάει αρκετή ώρα μέχρι ο ρυθμός της ανάσας του να γίνει ξανα κανονικός.

"Πάμε μέσα"λέει παίρνοντας μία βαθιά ανάσα κρύου αέρα...

Αφήνει το μπουρνουζι να πέσει στο πάτωμα και φοράει ενα καθαρό μποξερακι... Φοραω κι εγώ το εσώρουχο μου...

"Μην ντυθείς άλλο"λέει ξαπλωμένος πλέον στο κρεβάτι καθώς μου κάνει νεύμα να ξαπλωσω...

Περνάει το χέρι του γύρω από το λαιμό μου και με φέρνει πιο κοντά του...

"Πρέπει να κόψεις το τσιγάρο και το ποτό"του λέω χαιδευοντας το γυμνό τού στέρνο

"Το ξέρω...Και συγγνώμη που σ έκανα να ανησυχήσεις αλλά δεν μπορούσα να αναπνεύσω"λέει χαιδευοντας τα μαλλιά μου...

"Δεν θέλω να σε ξαναδώ έτσι"του λέω ανήσυχα...

"Θα βάλω τα δυνατά μου να μην με ξαναδεις"λέει φιλωντας με για άλλη μία φορά στο μέτωπο.

"Ξερεις τι;"ρωτάει

"Για πες"

"Είχα βάλει στοίχημα με τον εαυτό μου ότι θα σου κάνω έρωτα αφού κόψω το τσιγάρο ή έστω να το ελαττώσω αλλά το έχασα τελικά...Όπως και όλα τα στοιχήματα που είχα βάλει με τον εαυτό μου για σένα"

"Όπως;"

"Ότι θα καταφέρω να μεινω μακρυά σου"λέει και τεντώνει το χέρι του δείχνοντας μου ημίγυμνα είδωλα μας στον μεγάλο καθρέφτη πάνω από το κρεβάτι...

"Έτσι θέλω να μας βλέπω"λέει χαιδευοντας την πλάτη μου





Δεν λέω τίποτα...Τα σχόλια δικά σας😉

Продовжити читання

Вам також сподобається

731 62 7
Ο Αντρέι γυρίζει στην Οδησσό χρόνια μετά... *(όχι τόσο καλογραμμένο, απλά μια ιδέα που είχα στο μυαλό μου)
137K 14.2K 72
"Να σε ρωτήσω τι κανεις;" έκανα τρία βήματα προς τα πίσω ενώ αυτός ερχόταν όλο και πιο κοντά μου. "Σαν τι σου φαίνεται να κάνω;" Χαμογέλασε πονηρά. Ό...
12K 655 47
Για όλα υπάρχει μία αιτία. Όλα λένε για κάποιο λόγο γίνονται. Υπάρχουν όμως πολλές αδικίες. Πολλά προβλήματα. Αλλά και η ομορφιά πάντα βγαίνει στην ε...
8.6K 489 23
Όταν του αποκάλυψε η Θεοφανω τον πραγματικό λόγο που η γυναίκα του αυτοκτόνησε, έπεσε από τα σύννεφα. Όμως η ζωή του επιφύλασσε μεγαλύτερες εκπλήξεις...