Βάζει τα δάχτυλα του στην κάτω ραφή της αμανικης μπλούζας μου ενώ με κοιταζει στα μάτια και την ανεβάζει αργά μέχρι να την περάσει τελικά από τα τεντωμένα μου χέρια και να την αφαιρέσει εντελώς.
"Δεν θέλω να με ντρεπεσαι μωρό μου"λέει δαγκώνοντας το λαιμό μου......
Η όλη ατμόσφαιρα με τους υδρατμούς να βγαίνουν απ το μπάνιο και με εμάς ημίγυμνους μου προκαλεί μία περίεργη αίσθηση...Με κάνει καπως πιο...Δεν ξέρω κάν τι λέξη να χρησιμοποιησω...
Στην αρχή στέκεται μπροστά μου και ύστερα σκύβει κατεβάζοντας αργά το σλιπακι μου βλέποντας ότι δεν έκανα καμιά κίνηση...
Το πρόσωπο του είναι τόσο κοντά στα γυμνά μου πόδια που μπορώ να νιώσω την ανάσα τού να τα ακουμπάει ανατριχιαζοντας με...
Βγάζει το ύφασμα από τα πόδια μου και ακουμπά τα χείλη του στο εσωτερικό του αριστερού μηρού μου... Τόσο κοντά στο κέντρο μου που αναγκάζομαι να κρατηθω από το μάρμαρο του νιπτήρα για να με στηρίξουν τα πόδια μου...
Το ήρεμο φιλί γίνεται απαλό δάγκωμα και νιώθω τα πάντα μέσα μου να ξεσηκώνονται...
"Δεν ξέρεις πόσα μπορω να σου κάνω και να ζητάς κι άλλο μωρό μου...Δεν ξέρεις"ψιθυρίζει στο αυτί μου αφού σηκώνεται ξανά στο ύψος του...
"Μόνο να το θες"λέει και μου γυρνάει πλάτη για να κατεβάσει το μποξερακι του...Θεέ μου αυτός έχει καλύτερα οπίσθια από τα περισσότερα κορίτσια στη σχολή και εννοείται πως συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ...
"Ελα"λέει και μου δίνει το χέρι του... Προσπαθω να μην κοιτάξω εκεί κάτω...
Ξεκουμπωνω το σουτιεν μου και το αφήνω να πέσει στο πάτωμα μαζί με τα άλλα ρούχα.
Τον παρατηρώ καθώς με κοιτάζει... Ντρέπομαι αρκετά...Με έχει ξαναδεί γυμνή αλλά ποτέ με τόσο φώς...
"Το σώμα σου Εμη..."λέει κοιτάζοντας με με ένα ύφος που δέν μπορω να ερμηνεύσω.
"Με έχεις ξαναδεί γυμνή"του λέω ήρεμα μπαίνοντας στην σχεδόν γεμάτη μπανιέρα.Πιανω τα μαλλιά μου σε έναν ατημέλητο κοτσο με το λαστιχακι που έχω πάντα περασμένο στον καρπο μου...
"Όχι όμως έτσι"λέει βραχνα.
Καταλαβαινει την αμηχανία που μου προκαλεί και αφήνει το σώμα του να βυθιστεί στο νερό όπως κάνω κι εγώ από την άλλη μεριά της μπανιέρας...
Η μπανιέρα τού δεν είναι σαν τις συνηθισμένες που βλέπεις στα σπίτια... Είναι κυκλική σε μεγαλύτερο μέγεθος και γύρω γύρω,εξω από αυτή έχει μαύρα πλακάκια... Εννοείται πώς θα ήταν μαύρα...
Παίρνει στα χέρια του ένα σφουγγάρι και βάζει μπόλικο αφρολουτρο δημιουργώντας πυκνο αφρό... Βάζει κι αλλο μέχρι η επιφάνεια της μπανιέρας να έχει ένα παχύ λευκό στρώμα...
Κλείνω τα μάτια και αφήνω τι κεφάλι μου να γυρει πρός τά πίσω...Το νερό που τυλίγει το σώμα μου είναι ακόμα πολύ ζεστό χαλαρώνοντας τούς μύες μου.
"Να βάλω μουσική;"ρωτάει και χωρίς να ξέρω πως θα κάνει κάτι τέτοιο απανταω ναι.Αμεσως ο χώρος κατακλύζεται από τον ήχο ενός τραγουδιού που τώρα ξεκινάει... Παραξενεμένη ανοίγω τα μάτια μου και ψάχνω καποιου είδους ηχείο αλλα τιποτα.
"Ρυθμιζεται από το κινητό και παράγει ήχο από ηχεία μέσα στον τοίχο"λέει δείχνοντας μου μερικές μικρές τρύπες στον τοίχο πίσω μου και πίσω τού... Τρελό... Κλείνω ξανά τα μάτια μου και ακούω το τραγούδι...
Το Now or never...
Καταλαβαίνω ότι με πλησιάζει από τον ήχο του νερού δίπλα μου...Το χέρι του τυλίγεται γύρω από τη μεση μου και τα χείλη του φιλούν το λαιμό μου.
"Αν θελεις μπορώ να φύγω και να κάνεις μόνη σου"λεει.
"Μην τολμήσεις"λέω αυστηρά και μπορώ να καταλάβω ότι χαμογελάει χωρις να τόν κοιτάξω...
"Εμη;"ρωτα ήρεμα
"Ναι"
"Έχω μία ερώτηση"
"Πες την"
"Εσυ...Μας έχεις φανταστεί μαζί να...;"λέει και το σταματαει εκεί... Ντρέπομαι να τού απαντήσω.Εννοειται πως μας έχω φανταστεί...
"Ναι"απανταω δειλα χωρίς όμως να τον κοιτάζω...
"Χαίρομαι που το ακούω"λέει.
"Και ποτε μπορώ να το έχω;"ρωταω και ξαφνιάζεται.
"Εμ... Οπότε εσύ θελήσεις.Δεν θα σε πιεσω"λέει
"Και αν το θέλω τώρα;"ρωταω και τον κοιτάζω έντονα.Ηταν κάτι που σίγουρα δεν θα περίμενε να ακούσει από μένα.
Μ αρέσει που μπορω να τον αναστατώνω τόσο... Τουλάχιστον το κάνω τώρα γιατί αν βάλω σε εφαρμογή αυτο που σκέφτομαι σιγουρα αυτός θα με έχει τού χεριού του αντί γιά μένα...
"Αν το θες τώρα..."ψελλιζει.
"Θα το κάνουμε οπότε εσύ θες"ψιθυρίζει.
"Τι θα κάνουμε Βαγγελη;"ρωταω με εναν ερωτικο τόνο στη φωνή μου που ομολογω ότι δεν περίμενα να βγει τόσο αισθησιακός.
"Γιατί το συζητάμε αφού δεν θες"λέει τσιτωμενος και σηκώνεται όρθιος πιάνοντας ενα μπουρνουζι από την κρεμαστρα.
Δεν ήταν στο σχέδιο αυτό...
Φεύγει από το μπάνιο και πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα.
Βρίσκω κι εγώ ένα μπουρνουζι και τυλιγομαι γρήγορα.
Τον πετυχαινω στο μπαλκόνι να φοράει μονάχα μία φόρμα και να καπνιζει...
ΓΑΜΩΤΟ
"Μπορείς να ρθεις μέσα;Μόλις έκανες μπάνιο καί θα κρυώσεις" λέω χαιδευοντας την πλάτη του απαλα.
"Πηγαινε μέσα και άσε με"λέει σκληρά.
"Να σου φέρω μια μπλούζα τουλάχιστον; Κάνει ψυχρά και εχει υγρασία"του λέω στοργικά.
"Μπορείς απλά να μ αφήσεις ήσυχο; Ντύσου και τράβα σπίτι σου"λέει σκληρά ανάβοντας ένα ακόμα τσιγάρο.
"Τι έπαθες ρε Βαγγέλη"
"Φύγε Εμη"λέει το ίδιο σκληρά.
Καταπληκτικά... Πηγαίνω στο μπάνιο και μαζεύω τα πεταμενα μου ρούχα ενώ μετά τα φοραω βιαστικά.
Μου θύμισε υπερβολικα τον Βαγγελη εκείνης της νύχτας που έσπαγε τα πάντα γύρω του και μου ζηταγε να φυγω μόνο που τώρα δεν είναι μεθυσμένος.
Το γεγονός ότι θα βγω στους δρόμους βραδιατικα με την καλοκαιρινή ψυχρά και υγρασία ενώ φοραω ένα αμανικο μπλουζάκι και ένα κοντο σορτς δεν είναι η καλύτερη ιδέα ούτε για την υγεία μου το επόμενο πρωί ούτε για την σωματική μου ακεραιότητα στους δρόμους της Αθηνας.
Φοραω παπούτσια και παίρνω την τσάντα μου από την τραπεζαρία... Ανοίγω την πόρτα και καλώ το ασανσέρ... Ούτε καν ήρθε να δει αν φεύγω...
"Γαμωτο που πας;"τον ακούω να λεει από την πόρτα που μόλις άνοιξε...
"Εσύ δεν μου πες να φύγω;"ρωταω σκληρά ενώ μέσα μου σπάω...Ήρθε απλά για να με κάνει να νιώσω ακόμα χειρότερα και μετά να με αφήσει να φύγω.
"Δεν το εννοούσα"λέει χωρίς ίχνος τρυφερότητας ή μετανοιας στη φωνή του.
"Ξέρεις κάτι;Εχω ήδη βαρεθεί να νευριαζεις τόσο εύκολα και να ξεσπάς πάνω μου.Την προηγούμενη φορά μου ζηταγες σαν τρελός να φύγω και έμεινα ολο το βράδυ να σε αγκαλιαζω για να μην νιώσεις γαμημενα μόνος σου.Ξέρεις πως ένιωθα; Ξέρεις πόσο πονάει να σου λένε να φύγεις ενώ έχεις ανάγκη να μείνεις; Ξερεις πως είναι να προσπαθείς να ηρεμισεις ένα θηρίο μέσα στην ζάλη του αλκοόλ;Και τώρα μου ζητάς ξανά να φύγω ενώ είσαι εντελώς νηφάλιος.Τι θες να κάνω;"είπα τόσα πολλά φωνάζοντας...
Ο ήχος από κλάμα μωρού ακούγεται από τον πάνω όροφο.
"Ωραια ξύπνησα και ένα μωρό τώρα στη μέση της νύχτας"μονολογω και ανοιγω την πόρτα του ασανσέρ.
"Μην φεύγεις γαμω"λέει πιάνοντας με σφιχτά απο τον καρπό.
"Καλύτερα να τα πούμε μία άλλη στιγμή όταν δεν έχεις τόσα νεύρα.Υπαρχει τέτοια στιγμή;"τον ρωτάω ειρωνικά.
"Έλα μέσα"λέει προσπαθώντας να φανεί ήρεμος.
"Μπορείς να φύγεις από την πόρτα για να κλείσει επιτέλους;"ρωτάω σκληρά.
"Όχι.Ελα μέσα είπα"λέει το ίδιο σκληρά με μένα.
"Δεν μας παρατας λέω γω"του απανταω και βγαινω από τον θάλαμο του ασανσέρ για να κατέβω με τις σκάλες.
"Δεν φεύγεις αν δεν μ ακούσεις"λέει αυστηρά και με πιάνει με δύναμη από τη μέση πετώντας με στον ώμο του σαν σακο...Θα ευχομουν να έχω τον όγκο και την δύναμη για να τον αντιμετωπίσω αλλά δυστυχώς είμαι σχεδόν η μισή από αυτόν...
Τι κι αν χτυπιέμαι ολόκληρη, δεν καταλαβαίνει τίποτα... Μπαίνουμε μέσα στο διαμέρισμα και κλειδώνει την πόρτα πίσω του βάζοντας το κλειδί στην πίσω τσέπη του παντελονιού του.
Με πετάει στον καναπέ σαν μαξιλάρι και στέκεται μπροστά μου με σταυρωμένα χέρια...Έχει φορέσει μπλούζα...Τα μάτια του πετάνε φωτιές όπως και τα δικά μου...Μου τη σπάει αυτό του το ύφος...
"Καταλάβες γιατί νευριασα;"λέει έντονα.
"Ναι.Νευριασες με το τίποτα.Απλα για να νευριασεις κι εγώ μετά να σε παρακαλαω να μ αφήσεις να μείνω ενώ δεν εφταιγα"
"Αυτο καταλάβες;Μήπως θα πρεπε να μην σκέφτεσαι τόσο τον εαυουλη σου;"πετάει την απάντηση σαν βέλος στον στόχο.
"Εγώ να σταματήσω να τον σκέφτομαι ή εσύ που ούτε να βγω με ένα συμφοιτητη μου για μεσημεριανο δεν είσαι σύμφωνος.Τοσο εγωιστής και ψωναρα είσαι που δεν δέχεσαι να δουν την γκομενα σου με άλλον;"
"Μπορείς να σταματήσεις να λες μαλακιες;
Εγώ ο εγωιστής και η ψωναρα δεν θέλω να σκέφτομαι ούτε ότι σου μιλάει άλλος καταλαβαίνεις; Γιατί με έχεις καταστρέψει ακομα περισσότερο απ όσο ήδη κατεστραμμένος ήμουν.Μου έχεις πάρει το μυαλο καταλαβαίνεις πόσο ηλίθιο είναι αυτό;
Ναι σε θέλω μόνο για μένα τόσο κακό είναι;
Και δεν με έχεις αφήσει καν να σε κάνω ολοκληρωτικά δικια μου... Προσπαθω να σε σέβομαι να είμαι καλός μαζί σου να σου δείχνω τα συναισθήματα μου ενώ δεν το έχω κάνει ποτέ αυτό...Δεν μπορώ να είμαι τέλειος Εμη.Ειμαι ένας κτητικος οξύθυμος μαλακας κι εσύ προσπαθείς να με κάνεις καλύτερο άνθρωπο.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΎΤΕΡΟΣ ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΕΜΗ...Είσαι στην άκρη του γκρεμού και προσπαθείς να με σώσεις δίνοντας μου το χέρι σου ενώ εγώ είμαι ήδη στον πάτο.Και προσπαθώ να μην σε παρασύρω μαζί μου...Γι αυτό σού έλεγα να φύγεις εκείνη τη νύχτα.Γιατι ένιωθα ότι σε έπαιρνα στο χάος μαζί μου και ήθελα να σε γλιτώσω αλλά δεν μπορώ Εμη...Είναι πάνω από μένα να είμαι μακριά σου και απλά προσπαθώ να είμαι καλός για σένα αλλά μάλλον δεν θες κατι τέτοιο"αυτός ο μονόλογος του ήταν πραγματικά ένα άνοιγμα της καρδιάς του μπροστά μου...
Δεν ξέρω τι να πω... Μονάχα τον κοιτάζω...
"Και ξέρεις γιατί νευριασα πριν τόσο γαμημενα πολύ που σου ζήτησα να φύγεις ενώ ήταν το τελευταίο πράγμα ήθελα να κάνεις;"ρώτα λίγο πιο ήρεμα από πρίν.
"Γιατί με ρωταγες τι θα σου έκανα...Με ρωταγες πως θα σου έκανα έρωτα και έπρεπε να σού πω.Δεν θέλω να σου πω... Θέλω να σου τα κάνω γαμωτο.Να σου δείξω πόσο ωραία μπορείς να νιώσεις.Να νιώσω ότι μια γαμημενη φορά έκανα κάτι να νιώσεις όμορφα αντί να σε στεναχωρησω.Χωρις να σε κάνω να κλάψεις.
Μισώ τον εαυτό μου όταν κλαις...Αλλά μην το κάνεις αυτό γαμω.Γιατι σε έχω φανταστεί αμέτρητες φορές να είσαι από κάτω μου και να φωνάζεις το όνομα μου και με βάζεις να το ξανασκεφτομαι ενώ είσαι ολόγυμνη δίπλα μου... Κάθε βράδυ κοιμάσαι μαζί μου ήρεμη και νιώθω υπέροχα που σε έχω στην αγκαλιά μου... Νιώθω υπέροχα όταν μου λες όσα μου λες...Ακόμα και όταν θες να με βρίσεις νιώθω υπέροχα ,γιατί ξέρω ότι δεν αδιαφορεις.Αλλα όταν σε έχω συνέχεια δίπλα μου με το σώμα σου να πετά φωτιές δεν μπορώ παρά να φαντάζομαι να μου λες πράγματα ενώ σου κάνω έρωτα...Να μου λες ότι μ αγαπάς ή να με βριζεις ενω σου κάνω έρωτα...Αλλά δεν το θέλεις.Δεν το θέλεις γιατί ντρεπεσαι,γιατι φοβάσαι,γιατι μέσα σού πιστεύεις οτι ίσως είναι καλύτερο να χάσεις την παρθενιά σου από κάποιον λιγότερο κυκλοθυμικό και λιγότερο μαλακα από μένα...Μην παίζεις μ αυτό Εμη... Τόσο καιρό σε έχω σεβαστει αλλά είμαι αυτός που είμαι και δεν θέλω να βγω από τα όρια μου.Δεν θέλω να κάνω κάτι χωρίς να το θες"τι είναι όλα αυτά που μόλις είπε;
"Αν θέλεις τώρα να φύγεις μπορείς"λεει ήρεμα.
"Γαμω είσαι ηλίθιος"του λέω μονάχα.
"Το ξέρω... Δέν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό"απαντάει.
"Από την στιγμή που μου είπες να κάνουμε μπάνιο μαζί σκεφτόμουν πως θα γυρίσω το πράγμα για να καταλήξουμε στο κρεβάτι... Και συ νευριασες και μου ζήτησες να φυγω"του λέω την αλήθεια.
"Με δουλεύεις έτσι;"ρώτα ξαφνιασμένος...Δεν το περιμενε αυτό από μένα και μάλλον ούτε κι εγώ από τον εαυτό μου να εμπιστευθει έτσι εύκολα άνθρωπο...
"Δεν σε δουλεύω καθόλου"λέω και κοιταζομαστε για αρκετά δευτερόλεπτα.
"Τώρα;"ρωταω...
Γειαααα σαςςςς
Πολλά νεύρα αυτά τα παιδιά εεε;
Αχ ρε Βαγγέλη τα χαλασες όλα...
Ή μήπως όχι;
Let's seeee 😉
Πείτε Μου τι πιστεύετε ότι θα γίνει στη συνέχεια...
Love youuuuu
Vote and comment💞