Ξέρει πως να κάνει μία γυναίκα να τον θέλει χωρίς καν να την αγγίξει... Μόνο με το βλέμμα μπορεί η καθεμία να κολλήσει...Όλες θα μπλεκοντουσαν στον ιστό του μυστηρίου του και θα γίνονταν δικές του με ένα άγγιγμα του...Υποταγμενες,ερωτευμενες και παγιδευμένες στο σκοτάδι του πού στήν αρχή μοιάζει με πολυπόθητο φως...
Μ αρεσε κάποτε το φως αλλα πλέον αγαπώ το σκοτάδι...
Το σκοτάδι και η δίνη που μου προσφέρει...
Που δέν μπορώ να ξεφύγω όσο κι αν θέλω...
"Πρέπει να βγεις" του λέω καθώς νιώθω τα χέρια του να μπαίνουν στο εσωτερικό του σορτς μου...
"Καταλαβαίνεις τι μου χεις κάνει;"λέει και αφήνει τον λαιμό μου για λίγο για να επικεντρωθεί στα μάτια μου...
"Με έχεις κάνει τρελο για σένα...Να μην μπορω να κοιμηθώ χωρίς εσένα...Να μην μπορω να σ άγγιξω οσο θέλω και να φοβάμαι ότι με κάθε μαλακία μου θα φύγεις μακριά"λέει και δεν μπορώ να καταλάβω τί τον έπιασε ξαφνικα...Δεν μπορώ να καταλάβω καν αν είναι νευριασμενος ή απλά τα λέει επειδή ήθελε να τα πεί...
Νομίζει πως δεν θέλω να προχωρήσουμε; Απλά φοβάμαι γαμωτο...Και ίσως να μήν είμαι και άπλυτα σίγουρη...
Όμως ΘΕΛΩ...Με κεφάλαια...Τον ΘΕΛΩ...
"Πρέπει να ανέβω"λέει και βάζει την μπλούζα που θα πρεπε να είχε βάλει πριν ξεκινήσει τα παιχνίδια του.Αφηνει ένα πεταχτο φιλί στο μάγουλο μου και βγαίνει από το δωμάτιο... Μερικές βαθιές ανάσες και τον ακολουθώ με την κάμερα στα χέρια...
Μιλάει με κάποιον και τους κοιτάζω από απόσταση... Μου ρίχνει μία κλεφτη ματια και κάνει πως δεν τον νοιάζει...
Απομακρύνεται και τον κοιτάζω καθώς ετοιμαζεται να ανοίξει μία πόρτα...Μάλλον για την σκηνή... Γυρνάει και με κοιτάζει κάνοντας μου νεύμα να πλησιασω και υπακουω με επιφύλαξη.
"Δεν έχω καλή επιτυχία;"ρώτα λυπημένα.
"Καλή επιτυχία"λέω με ένα αμήχανο χαμόγελο.
"Δεν στα ειπα για κακό αυτα μέσα...Απλά κάποιες φορές ολα αυτα με με φοβίζουν... Καταλαβαίνεις"λέει και χαϊδεύει το μάγουλο μου.
Αφήνει ένα φιλί στο μέτωπο μου και ανοιγει την πορτα προς τη σκηνή...Ένας μικρός διάδρομος και μετά το μαύρο υπερυψωμένο δάπεδο...
"Μπορείς να κατσεις εδώ"λέει δείχνοντας μου ένα σκαμπο λίγα βήματα πριν τη σκηνή.
Μου χαμογελάει και ανέβαινει...Το κοινό από κάτω τον αποθεώνει... Κορίτσια που ουρλιάζουν το όνομα του και χαμόγελα παντού...
Αρχίζει να τραγουδάει και εγώ με την κάμερα απαθανατιζω τις κινήσεις του καθώς κινείται πάνω στην σκηνή... Τόσο τέλειος... Η χροιά της φωνής του με ανατριχιαζει σε μερικά σημεία κάνοντας με να θέλω να αφήσω την φωτογραφική και να τρέξω να τον αγκαλιασω οπως κάνουν μερικά κορίτσια αψηφώντας τους σεκιουριτι μόνο και μόνο να τις σφίξει στην αγκαλιά τού...
Αν δεν τον ήξερα προσωπικά,πιθανως να κορόιδευα καταστάσεις προς το πρόσωπο του αλλά από την στιγμή που ξέρω την ηρεμία που μπορεί να προσφέρει μία του αγκαλιά,δικαιολογω αυτά τα γλυκά κορίτσια...
Αφού τραγουδήσει μερικά τραγούδια αρχίζει να λέει κάτι προς το κοινό που δεν μπορώ να καταλάβω λόγω του λάθοε ήχου εδω πισω... Στέκεται στην άκρη της σκηνής καθώς τον τοίχο πίσω του αρχίζει να παίζει ένα βίντεο...
Δεν πιστεύω Σ αυτό που βλέπω... Είναι το βιντεοκλίπ που είχαμε γυρίσει μαζί.Μεσα σε όλα όσα γίνονταν τις τελευταιες μέρες είχα ξεχάσει εντελώς να τού πω να μου δείξει το τελικο αποτέλεσμα όπως μου είχε υποσχεθεί και αυτή τη στιγμή είμαι τελείως απροετοίμαστη για κάτι τέτοιο...
Θεέ μου πόσο υπέροχο βγήκε τελικά...Μου ρίχνει κλέφτες ματιές ενώ προσπαθώ να επικεντρωθω στις κινήσεις του βίντεο που παίζει μπροστά στα μάτια μου...Τα πλάνα έχουν βγει τέλεια...
Μόλις τελειώνει το βίντεο από πίσω του λέει μερικά ακόμα λόγια στο μικρόφωνο και συνεχίζει να τραγουδάει όπως κι εγώ συνεχίζω να τραβάω φωτογραφίες και βίντεο...
Όταν τελικά τελειώνει το πρόγραμμα τού,ευχαριστεί το κοινό και φεύγει από την σκηνή ερχόμενος προς το μέρος μου...
"Πάμε να αλλάξω και φεύγουμε"λέει χαμογελώντας.Τον ακολουθώ στο καμαρίνι και αλλάζει σε μία μαύρη μπλούζα και ένα μαύρο παντελόνι...Η μάνατζερ και ο Ανδριανος μας περιμένουν και βγαίνουμε από την πίσω πόρτα όπου είναι παρκαρισμενο το βανακι...
Μπαίνουμε μέσα γρήγορα καθώς ένας σεκιουριτας σπρώχνει τον Βαγγελη μέσα στο βανακι...Βολευομαστε όπως πριν και φεύγουμε χωρίς να προλάβει να χαιρετήσει τα κορίτσια που περίμεναν εκεί... Φαίνεται κάπως στενοχωρημένος γι αυτό...
"Ήσουν υπέροχος σήμερα"του λέω και μου χαμογελάει αχνά... Είναι κάπως κουρασμένος και το βρίσκω απόλυτα λογικό αφού στην μισή συναυλία χόρευε πάνω στη σκηνή.Γερνει το κεφάλι του στον ώμο του ξαφνιαζοντας με με την κίνηση του και μπλέκει τα δάχτυλα του ενός τού χεριού με το δικό μου...Φιλαω το μέτωπο του ήρεμα... Έχει κλείσει τα μάτια του...Κουρασμένος...
Το βανακι σταματάει μπροστά από το σπίτι του και έχω φροντίσει να τον ξυπνήσω.
"Εμη εσένα να σε πάω σπίτι σού;"με ρωτάει ο σεκιουριτας πού απ'οσο κατάλαβα λέγεται Ηλιας.
"Όχι δεν χρειάζεται.Θα μείνουμε λίγο μαζί και θα την γυρίσω εγώ.Καλο βράδυ παιδιά"λέει ο Βαγγέλης χωρίς να με ρωτήσει και πιάνει το χέρι μου για να βγούμε και οι δύο από το βανακι.
"Ήρεμα Εμη...Είναι που είναι κουρασμένος,μην μας τον ξεκανεις"λέει περιπαικτικά ο Ανδριανος κλείνοντας μου το μάτι και νιώθω τα μάγουλα μου να κοκκίνιζουν...Δεν έχουμε κάνει τίποτα ακομα...Αλλά... Το θέλει...Και το θέλω... Γιατί οι αποφάσεις να είναι πάντα τόσο δύσκολες;
Ανεβαίνουμε στο διαμέρισμα τού με το ασανσέρ χωρίς να μιλαμε...Μόνο κοιταζομαστε...
"Σ αρεσε το τελικό αποτέλεσμα του βιντεοκλίπ;"με ρωτάει ενώ κανονικά δεν θα πρεπε...Η απάντηση είναι αυτονόητη.
"Εννοείται πως μου άρεσε... Και παρά πολύ μάλιστα"παραδέχομαι.
"Χαίρομαι"λέει χαμογελώντας ενώ ξεκλειδώνει την πόρτα.Βγαζει τα παπούτσια του οπως κάνω κι εγώ και ύστερα την μπλούζα του...
"Μετά θα με γυρίσεις όντως σπίτι;"ρωταω.
"Θέλεις;"
"Όχι... Δηλαδή ότι θέλεις απλα επειδή είπες έτσι στα παιδιά κάτω"παραδέχομαι.
"Και τι πάει να πει αυτο...Μπορώ να τους πω ότι είμαι άρρωστος αύριο και να κάθομαι όλη μέρα στο κρεβάτι μαζί σού να σε φιλάω"λέει κοιτώνας με έντονα...Ο γυμνός και παράλληλα γυμνασμενος κορμός του κάνει τα λόγια τού και τις εκφράσεις τού πιο άγρια... Προσπαθω να κρυψω το κοκκινισμα στα μάγουλα μου... Τι έχω πάθει σήμερα και ντρέπομαι τόσο;
"Με την ίδια λογική θα μπορούσες να μου πεις ότι έχεις δουλειες και να περάσεις μια ολόκληρη μέρα κάνοντας έρωτα με μία άλλη γυναίκα."του αντεπιτειθομαι χωρίς λόγο.
"Σου έχω δώσει αυτή την εντύπωση;"ρώτα σηκώνοντας το ένα του φρύδι... Η έκφραση τού προσώπου του είναι τόσο σέξυ...
"Όχι"λέω και ίσα ίσα που ακούγεται στα ίδια μου τα αυτιά.
"Να το ακούσω"λέει πλησιάζοντας ακόμα περισσότερο.
"Όχι"λέω λίγο πιο δυνατά...
"Δεν σου έχω πει ποτέ ψέματα Εμη...Και ούτε πρόκειται"λέει σηκώνοντας το πρόσωπο μου για να τον κοιτάζω... Τόσο ελκυστικός...
Τυλιγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου σφιχτά και με ανασηκώνει για να τυλιξω τα πόδια μου γύρω από τη μέση του...
"Και μπορω να σου το αποδεικνύω κάθε στιγμή"λέει δαγκώνοντας το κάτω χείλος μου ήρεμα...
Το γλυκό αγόρι που πρίν λίγο κοιμόταν στόν ώμο μου έχει μετατραπεί σε έναν άγριο άντρα που με φιλάει χωρίς να με αφήνει να πάρω ανάσα...
Με ανεβάζει πάνω στο τραπέζι της τραπεζαρίας και βάζει το χέρι του ανάμεσα στα ανοιχτά μου πόδια τρίβοντας την περιοχή μου πάνω από το ύφασμα του σορτς...
"Νομίζω πως και οι δύο μάς χρειαζόμαστε ένα μπάνιο να χαλαρώσουμε"λέει με έναν ειρωνικό τόνο στή φωνή του διακόπτοντας το φιλί μάς... Εντάξει έχω ανάψει αλλά δεν φαίνεται τόσο, σωστά;
"Θες να μπεις εσύ πρώτος;"τον ρωτάω κατεβαίνοντας από το χοντρό ξύλο του τραπεζιού προσπαθώντας να κρυψω την συσσωρευμένη φωτιά μέσα στο κορμί μου...
Κατευθυνομαι προς την κρεβατοκάμαρα χωρίς να έχω πάρει ακόμα απάντηση.
"Προτιμω να κάνουμε μαζί"λέει κολλώντας με ενάντια στον τοίχο έτσι ώστε η ανάσα και τα λόγια του να χτυπουν στο πίσω μέρος του λαιμού μου κάνοντας τα πόδια μου να δυσκολεύονται να κρατήσουν το βάρος μου...
"Μα-Μαζι;"τραυλιζω χωρίς να μπορώ να τον κοιτάξω...
"Μαζί Εμη"λέει και η βραχνάδα στον ψιθυρο του με τρελαινει...
"Μαζί"επαναλαμβάνω κι εγώ ψιθυριστά ως ένδειξη συμφωνίας κάπως διστακτικα...Τον αφήνω να με πάρει από το χέρι για να πάμε τελικά στο μπάνιο...
Βγάζει το παντελόνι του και μένει μονο με το μποξερακι ενώ εγώ φοραω ακόμα όλα μου τα ρούχα και απλά τον κοιταζω.Βάζει την τάπα στο μπάνιο και αφηνει το νερο να τρέξει.
"Ντρεπεσαι ή θαυμαεζεις;"ρώτα κλείνοντας μου το μάτι ενώ εγώ δεν απανταω...
"Μην ντρέπεσαι εμένα Εμη"λέει ψιθυρίζοντάς... Πρέπει να σταματήσει να ψιθυρίζει μ αυτό τον τρόπο στο αυτί μου γαμωτο... Νιώθω ήδη υγρή από το φιλί μας πριν και από το χέρι του αναμεσα στα πόδια μου και συνεχίζει να με ανάβει...
Βάζει τα δάχτυλα του στην κάτω ραφή της αμανικης μπλούζας μου ενώ με κοιταζει στα μάτια και την ανεβάζει αργά μέχρι να την περάσει τελικά από τα τεντωμένα μου χέρια και να την αφαιρέσει εντελώς.
"Δεν θέλω να με ντρεπεσαι μωρό μου"λέει δαγκώνοντας το λαιμό μου...
Heyyy girlllsss❤😍
Όλα καλά??? Όχι και πολυ μεγάλο κεφ 😞
Πως σας φάνηκε???
Μπάνιο μαζί εε?Χμμμμμ
Δεν λέω τίποτα αλλο😂
Σας αφήνω να περιμένετε το επόμενο με αγωνία😭
Ψηφιστε και σχολιαστε Εεεε?
Love yaaa💗💗💗