YB GELDİ. BOL BOL OY VE YORUM. EĞER HERKES YORUM YAPARSA 3 GÜN İÇİNDE YB GELİR. KARAR SİZİN. DÜŞÜNCELERİNİZİ BİLDİRMENİZ YETERLİ.
MEDYADA GİRAY VAR
# BAHAR'DAN DEVAM #
Rüzgar'ın abisi Fatih sırıtarak:
-İnan seni çok merak ediyordum.
-Neden?
-Annemin anlattığı tatlı kızı, babamın övdüğü efendi kızı ve tabiî ki Rüzgar'ı kendine kör kütük aşık eden kızı nasıl olurda merak etmem. Acaba bu kız peri mi diye bile düşündüm.
-Ama gördüğün gibi normal bir insanoğluyum.
-İşte benim de anlayamadığım bu? Herkes seni periye benzetirken sen nasıl insansın.
Hepimiz gülmeye başladık. Rüzgar:
-Qbi sevgilime yavşaman bittiyse içeri geçelim mi?
-Haşa ne yavşaması. Ben canımı seviyorum.
Fatih gülerek salona geçince bizde heyecan ve umut dolu bakışlarla salona geçtik.
Annem ile İpek teyze bir köşede babam ile Kemal amca da diğer köşede konuşuyorlardı. Biz dört gençte bir koltukta olacakları bekliyorduk. Yanımdaki Mira kolumu dürterek:
-Kuzen ben kaçsam olur mu?
-Nereye ya? Beni yalnız mı bırakacaksın?
-Kuzen sen bakarsın başının çaresine.
-Yapma be.
-Ya arkadaşlarla buluşucam.
-Senin Antalya'da arkadaşların mı var?
-Var tabikide.
-Nerden ?
-Kuzen sen iyi misin? Ben burada doğdum. Terk edilene kadar yani yaklaşık beş yıl burada yaşadım. Az çok var arkadaşlarım
-Dalgınlığıma geldi birden. yarın buluşsanız?
-Söz verdim.
-Ya bugün beni yalnız bırakmamalısın.
-Gitmem gerek.
-Git hayırsız git.
Mira beni öptü ve hızla ayağa kalkarak:
-Teyze ben dışarı çıkıyorum.
-Nereye kızım? Bak misafirlerimiz var kızım.
-Ama arkadaşlarıma söz vermiştim. Hasret gidereceğiz.
-İyi hadi bakalım. Fazla gecikme.
-Tamam teyzeciğim benim.
Mira annemi öpücüklere boğarak hızla evden çıktı.
# MİRA'DAN DEVAM#
Hızla evden çıktım. Telefonumu çantamdan çıkardım ve Ezgi'yi aradım:
-Kanka nerdesiniz?
-Bizim evde. Seni bekliyoruz.
-Tamam. Yarım saate ordayım kanka.
Telefonu kapattım ve hızla otobüs durağına doğru yürümeye başladım. şanssızlığıma bippp. Yağmur yağmaya başladı. yağmaz yağmaz yağacak günü buldu. Hızla durağa doğru giderken yanımdan suratla geçen bir araba yoldaki su ile beni sırılsıklam etmişti. Ağzıma gelen aklınıza gelmeyecek tüm küfürleri saydırmaya başladım. araba ilerde kırmızı ışıkta durunca yerden sert bir taş aldım ve hızla arkadan camına atıp camı kırdım. İçinden öküzün biri çıktı demek istesem de genç benim yaşlarda yakışıklı biri çıktı:
-Manyak mısın kızım sen ya?
-Ulan asıl sen manyaksın. Üzerime bak ya.
-Bana ne üzerinden kızım.
-Benim bu üzerimi sen bu hale getirdin.
-Yok ya. Ne yaptım lan ben?
-Araba kullanmayı bilmeyen senin gibi ayı, manda, öküz, gerizekalı, su aygırı,dengesiz, manyak, düşüncesiz ve kör biri yaptı.
-Kızım ben kaç yıllık şoförüm biliyor musun?
-kaç yıllık olduğun önemli değil araba kullanamayan bir öküzsün. Zaten en faxla bir iki yıllık şoförsün belli.
Kornaya basan arabalar ve arabalardaki şoförler küfretmeye başlayınca çocuk bana döndü ve:
-Kızım bu camın parasını sen ödeyeceksin.
-Hıhı tabi. Defol git yoksa diğer camlarını da parçalıyacağım.
-Manyaksın sen. Manyak.
Çocuk bağırarak arabasına bindi ve uzaklaştı. Bende durağa geçtim. Çantamdan peçete çıkardım ve elimi yüzümü sildim. Pantolonum tişörtüm her şeyim batmıştı. Sinirler ayaklarımı yere vurdum. Otobüs yaklaşınca bende otobüse bindim.
Cam kenarında hala kıyafetlerimi temizlerken bir teyze:
-Kızım o peçete ile geçmez. Onu deterjanla yıkayacaksın. Makinede 60 derecede.
Başımı havaya kaldırdım ve ya sabır çektim. Haklı teyze bir ACE lazım. Ya sabır. Bende iyice ayşe teyzeye döndüm. aynı teyze yine:
-Kızım duymadın galiba. Boşuna uğraşma.
-Teyze napayım yani? Otobüste çamaşır mı yıkayayım?
-Ayyy yazık. Gençlerde hiç terbiye kalmamış.
Tövbe Yarabbim. Sen bana akıl ve sabır ver. Otobüs ineceğim durağa gelince bende indim ve hemen karşıdaki Ezgi'nin evine geçtim. Kapıyı çalarken hala kıyafetlerimi düzeltiyordum. Takıntılıydım ben. Ezgi kapıyı açınca tam boynuma sarılacaktı ki?
-Bu halin ne kızım?
İçeri geçerken:
-Hayvanın, öküzün, gerizekalının teki yüzünden sırılsıklam oldum.
Tam kafamı kaldırdım ki o çocuğu görünce:
-Bu hayvanın burada ne işi var?
-Kızım bana bak düzgün konuş. Asıl senin ne işin var lan burada?
-Benimle lanlı lunlu konuşma.
-Yok ya. Sana mı soracağım nasıl konuşacağımı?
-Canım sorsan da dilinden anlamam zaten. Çünkü henüz insanların hayvanlarla iletişime geçmesi için bir icat olmadı.
Tam çocuk yine ağzını açacaktı ki Sefa araya girerek:
-Hop gençler! Ne oluyor?
Bağırarak konuşmaya başladım:
-Bu hayvan araba kullanmasını bilmiyor.
-Asıl bu manyak benim arabamın camlarını kırdı.
-Hah manyakmış. Üstümü başımı batırdın be.
-Aman sanki çok güzeldin ya.
-Hiç güzel kız görmedin mi?
-Evet güzel kız gördüm. Ama sen bu sınıfa girmiyorsun.
-Haklısın. Bir yerlerime kaş göz çizsem senin güzel dediklerinden daha güzel olur.
-Tam bir mahalle karısısın.
-Sende tam bir maçosun.
-Kızım bana bak.
-Baktım ne olacak?
-Allah aşkına benimle böyle liseli ağızlarla konuşma.
-Ah görende diycek beyefendi insan kaynakları uzmanı.
-Çok bilmiş.
-Ukala!
-Bayan dilli düdük.
-Bay çilli horoz.
-Bayan mahalle karısı.
Bir ses ile ikimiz de yan tarafımıza döndük. Ezgi çığlık attı:
-Ayyy yeter be. Ne bu çocuk gibi kavga ediyorsunuz. Birbirinize laf sokuyorsunuz.
Bay çillinin konuşmasına izin vermeden:
-O ancak bu dilden anlıyor.
-Yok ya. Sen insan gibi konuşursan bende anlarım.
-Allah Allah. İnsanlarla insan gibi konuşulur canım.
Ezgi kolumdan sürükleyerek yukarı çıkardı. Onun odasına girince beni yatağa attı.
-Kızım siz Giray ile nerden tanıştınız? Ne bu kavga?
-Gerizekalı işte. Mal. Manda. Mondofon ineği. Manyak. Çilli.
-Kızım yeter bir sus motorun soğusun.
-Offf neyse sen bana bir şeyler ver de üstümü değişeyim. İğrenç kokuyor bunlar.
***
# BAHAR'DAN DEVAM #
Mutfakta tırnağımı yerken Rüzgar ve Fatih mutfağa girdi. Rüzgar yanıma geldi yanağıma öpücük bırakarak:
-Tırnağın kalmadı.
-Ne konuşuyorlar içeride.
-Düğün tarihini.
-What?
-Benimle evlenmekten bu kadar mı korkuyorsun?
-Ne alaka ya?
-Yüz ifaden onu gösteriyordu.
-Alakası yok. Birden öyle bir şaka yapınca şaşırdım sadece.
-Şaka olduğunu nerden çıkardın?
-Rüzgar şakanın da sınırı var.
-Ciddiyim ben. Benimle evlenmekten korkuyor musun?
-Saçmalıyorsun.
-Geçiştirme. Anlamlı bir cevap ver.
-Niye korkayım Rüzgar?
-Bilmem. Öyle bir ifaden vardı ki. Gören diyecek derini yüzdüler.
-Abartma.
-Neyse ya ben anlayacağımı anladım.
-Ne yani şimdi bana trip mi atacaksın?
-Alakası yok.
-Rüzgar şaka mı?
-Sonra konuşalım mı Bahar?
Şaka gibi ya. Rüzgar arkasına ile bakmadan mutfaktan çıkınca Fatih bir bardak su uzattı.
-Iyi gelir.
-Sence ne yapmalıyım?
-Rüzgar biraz hassasdır. bu yaşına kadar hiç kolay olmayan şeyler yaşadı.
-Ne gibi?
-Ilk annemler onu evlat edindiğinde eve geldiğinde bizden ne istemişti biliyor musun?
-Ne?
-Oyuncak araba. Yetiştirme yurdunda onlara kızarlarmış. Siz büyüdünüz deyip oyuncak vermezlermiş.
-Çok saçma.
-İlk birkaç gece kabuslarla uyandı. Anne diye sayıkladı. annesini çok severmiş. Kaza anında bile onu koruduğunu asla unutmamış. Abisi. Bir abisi varmış. Beni de onun yerine koydu. Arada sırada konuşuruz böyle.
-Nasıl ona psikopatlık teşhisi konuldu?
-Bir gün annem onu odasında kendine zarar verirken görmüş.
-Zarar verirken derken?
-Aynayı kırmış. Parçaları ile koluna çizikler atıyormuş. Korktu annem. Hemen hastaneye kaldırıldı. Sonrada doktor psikolog ile konuşmamızı tavsiye etti. zamanla kendine zarar vermeleri arttı. Bu bizi daha da korkutur oldu. Kimseye değil kendisine zarar verir oldu. Çünkü o kazada kendisinde ölmesi gerektiğini düşünürmüş.
-Sonra?
-Sonrası Rüya falan işte. Biliyorsun dimi?
-Maalesef.
-Bahar?
-Efendim?
-Onu bırakma olur mu?
-Asla. Ondan vazgeçemem ki?
-Bir zamanlar o kızda aynısını demişti.
-Beni başkası ile karıştırma Fatih. Rüzgar benim herşeyim. Bunu bil gerisine karışma.
BÖLÜM SONU
BOL BOL OY VE YORUM