@hyoushou - Merry Christmas.
No edit-- Pakitama na lang po ang mga mali-mali..
PAGKATAPOS makausap ni Matthew si Amira ay agad siyang lumabas ng unit at agad na hinagilap ng kanyang paningin si Reghie. Kailangan niyang tanungin ito. Kailangan niyang malaman ang totoo. Pero sa mga sinabi at narinig niya mula kay Amira ay alam niya at sigurado siyang tama ang hinala niya. Siya ang ama ni Mateo. Nakita niya ang junior copy writer na naglalakad sa pasilyo at papalapit sa kinaroroonan niya. Agad niya itong sinalubong.
"Have you seen Reghie?" tanong niya hustong makalapit siya sa dalawang babae.
"Nasa kabilang unit, Mr. Del Prado," tinuro nito ang isang unit. Ang unit na ginawang dressing room nila Reghie.
"Thank you." Iniwan niya ang dalawa at mabilis na tinungo ang naturang unit. Hindi na niya pinagkaabalahan pang katukin ang pinto dala ng samo't saring emosyon na naghahari sa kanyang dibdib.
He slammed the door open. He saw Russo who looked shock by his action. Napatiim-bagang siya nang makita ang lalaki. Parang sumiklab ang galit niya para dito sa isipang inaangkin nito ang sarili niyang anak. Agad niyang nilapitan si Russo na hindi pa rin nakakabawi sa pagkagulat.
"Ako ba ang tatay ni Mateo?!" agad niyang bulalas. Nagtatagis ang kanyang bagang at sa itsura niya ngayon sigurado siyang matatakot ang kahit sino. Makikita 'yan sa reaksiyon pa lang ng mukha ni Russo na animo'y nakakita ng kagilagilalas na pangyayarai.
"A-ano'ng sinasabi mo?" nauutal nitong tanong. Hinaklit niya ito sa kwelyo at marahas na itinayo mula kinauupuan.
"You know what I'm talking about! Don't fool me. Sagutin mo ako nang maayos at siguraduhin mong magugustuhan ko ang isasagot mo kung ayaw bangasan kita." Nanlaki ang mata ni Russo na lalong nahintakutan.
"I-I don't understand you! Let go of me—"
"'Wag mo akong gaguhin! Magsabi ka nang totoo! Ako ba ang tatay ni Mateo!" Umalingawngaw ang galit niyang boses sa buong silid at lalong kinuyom ang palad na nakahawak sa kuwelyo nito.
"Matthew! Anong ginagawa mo!?" Narinig niya ang boses ni Reghie at naramdaman niyang hinawakan siya nito sa braso. Nilingon niya si Reghie na ikinasinghap nito. Rumistro ang takot sa magandang mukha nito.
"Ikaw ang magsabi sa 'kin ngayon. Anak. Ko. Ba. Si Mateo!" Ramdamn niya panginginig ng buo niyang katawan sa sobrang galit. Kita niya ang panunubig ng mata ni Reghie pero matapang siyang tinitigan nito.
"Hindi!" Matigas na bigkas nito. Her answer fueled his anger. He knew she lied. Muli niyang hinarap si Russo. Hindi siya titigil hanggat hindi siya nakakakuha ng sagot na gusto niyang marinig.
"Ikaw ang sumagot! At magsasabi ka ng totoo dahil kung hindi sisiguraduhin ko sa 'yong manghihiram ka ng pagmumukha sa aso!"
"Wala akong alam sa sinasabi mo! Mateo is my son!" Muli itong napaupo sa sofa at inambahan niya ng suntok na hindi na niya nagawang ipadapo pa sa mukha nito ang kamao niya dahil sa sigaw ni Reghie. Hindi siya nagbibiro sa mga oras na ito at talagang sisirain niya ang pagmumukha ng lalaki kung hindi ito magsasabi ng totoo.
"Sumagot ka!!" Buong lakas niyang sigaw habang nakaamba pa rin ang kanyang kamao dito.
"Tumigil ka na!" Hinila siya ni Reghie palayo kay Russo.
"Lumabas ka na muna, Russo. Ilayo mo si Mateo dito," utos ni Reghie na agad namang sinunod ng asawa nito.
Nang makalabas si Russo at maiwan silang dalawa ay agad niyang pinukol ng matalim na titig si Reghie. Alam niya sa paraan ng titig niya ay punong-puno ng panghuhusga iyon.
"Anak ko si Mateo! Don't lie, Regina!" He squealed at her, his voice echoed throughout the room.
"Oo! He's your son!" Balik na sigaw ni Reghie. A sudden happiness swirled through him. Sa kabila ng galit na nararamdaman niya nakaramdam siya ng sobrang kaligayahan.
"Pero wala kang karapatan sa kanya! Ang tanging naging kontibusyon mo lang naman ay ang semilya mo at wala ng iba!" Panunumbat sa kanya ni Reghie at muli ay nabuhay ang galit niya para dito.
"How dare you say that to me! Paano ko gagampanan ang pagiging ama ko kung nilayo mo siya! Galit ka sa 'kin dahil sa nangyari sa amin ni Vivienne! Huh? May nangyari man sa 'min o wala, wala kang karapatang ilayo ang sarili kong anak sa 'kin!" He was still shouting. He was mad. Punong-puno ng galit ang kalooban niya mga oras na 'to.
"Paano ko siyang hindi ilalayo sa 'yo, kung sa una pa lang hindi mo na siya gusto! Hindi pa man siya nabubuo pinipigilan mo na siyang magkaroon ng buhay. Tapos huhusgahan mo ako ngayon. How dare you! Wala kang karapatan sa kanya! At hinding-hindi magkakaroon ng karapatan kahit kailan!" Mahina pero bawat kataga nito ay may diin. Marahas niyang hinaklit ang magkabilang balikat ni Reghie at madiin na hinawakan iyon. Mas lalo siyang nakakaramdam ng galit sa bawat sinasabi ni Reghie.
"Anong klase ka Reghie? You're selfish!"
"I am not! You were the one who being selfish all along. How could you say that to me? I was just protecting my son from you. From his own father that from the very start ay hindi na siya gusto!" His jaw clenched even more. His grasp on her shoulders tightened even more.
"Protecting my own son from me!" Matigas niyang ulit.
"I wasn't selfish, Reghie, alam mo 'yan. For five years being together, minahal kita ng buong-buo. Paano mo nasasabing hindi ko siya gusto kung hindi mo naman sinabi sa 'kin!" Reghie almost shaked from his grasp.
"I was asking you. Paano kung buntis ako, anong gagawin mo?" bigla na lang tumulo ang luha ni Reghie. Unti-unti ay lumuwag ang pagkakahawak niya dito at bigla na lang naglaho ang matinding galit na nararamdaman niya para dito kanina.
"You answered me with raucous laugh. I asked you kung papakasalan mo ba ako with so many times. You were consistent with your answer 'We're still young, darating din tayo diyan'. Nakakapagod ang umasa, Matthew. Nakakatakot ang mga sagot mo. Nakakatakot sumugal sa isang bagay na sa simula pa lang alam ko nang talo na ko." Binitawanan niya ito saka siya marahas na napahilamos sa sariling mukha.
"Regde, sana sinabi mo eh." Madiin niyang kinagat ang pang-ibabang labi niya at paulit-ulit na pinukpok ang noo ng gilid ng kamaong nakakuyom.
"I told you to call me back when I was in California, but you didn't. Sana hinintay mo akong makabalik n'on. Sana sinabi mo. Pananagutan naman kita."
Umiling-iling si Reghie saka itinaas ang dalawang kamay.
"Hindi na natin maibabalik pa ang lahat. You were not ready that time at hindi ko gustong obligahin ka sa isang bagay na sa simula pa lang hindi mo na gusto. Forget it Matthew. May sariling buhay na ako. Masaya na kami ng anak ko at may kinikilala na siyang tatay. Don't ruin it." Nag-tagis ang bagang niya sa narinig mula kay Reghie. Hindi maganda sa pandinig ang katagang may kinikilala ng ama ang anak niya.
"I will fight for Mateo." Matigas niyang wika na ikinagulat ni Reghie.
"I didn't abandon you. Ikaw ang naglayo sa akin sa anak ko. Ilalaban ko siya."
"Magkamatayan na. Hinding-hindi ko ibibigay ang anak ko sa 'yo!" If he was determined Reghie was more. Umalis si Reghie at naiwan siyang nanlulumong napaupo sa sofa. Napauklo na lang siya at hindi na niya napigilan pa ang paglandas ng kanyang luha.
"Anak mo si Mateo?" he tilted his head as he heard Amira. Gulat ang mababanaag sa mukha ng babae. Hindi niya ito pinansin at muling napayuko.
INAYA ni Matthew ang mga kaibigan na lumabas. Nagtungo ang magkakaibigan sa Stallion Pub at sa alak niya ibinuhos ang lahat ng hinanakit sa buhay. Kasama niya ngayon si Aiken at Iñigo. Nasabi na niya sa mga ito ang natuklasan niya at halos hindi makapaniwala ang dalawa sa nalaman.
"Andra and Preyh knew about it for sure. Hindi niya ba nasabi sainyo?" tanong niya kay Aiken at Iñigo.
"For sure Andra didn't know about it. Hindi naman siya nag-sesekreto sa 'kin eh," ani Iñigo.
"Sa 'kin naman, baka may alam nga si Preyh, pero hindi naman niya sinabi sa 'kin. It's serious matter and I understand my wife kung hindi man niya sabihin sa 'kin," sigunda naman ni Aiken at tinungga ang alak sa baso nito. Dumating naman si Mark. Kaibigan nila ni Iñigo.
"Zup mga dude?" isa-isa sila nitong kinamayan bago humila ng silya at umupo.
"So, totoo ba ang sinabi ni Iñigo sa 'kin? Anak mo ang anak ni Reghie?" agad na tanong nito. Tumango lang siya at inubos ang laman ng baso niya at muling nagsalin.
"Congrats kung gan'on! Akala ko baog ka talaga eh! Your oddballs isn't useless huh?" Natatawang sabi ni Mark. Maging si Aiken at Iñigo ay natawa rin. Naikuwento rin kasi ni Iñigo kay Mark ang pambabasag sa kanya ni Reghie ng una nilang pagkikita.
"Ulol! My balls are healthier than yours. Baka nakakalimutan mo na hinalughog pa ng yaya mo ang buong Quiapo para lang bumili ng halamang ugat para ipainom sa Baby Mark niya dahil hindi makabuo ng baby," pang-uuyam niya dito. Tumawa si Aiken at Iñigo, napakamot naman sa sariling ulo si Mark dahil nadali siya ni Matthew doon. Tinawag na lang ni Mark ang waiter na dumaan at um-order ng sariling inumin.
"Anong plano mo ngayon niyan?" tanong ni Iñigo.
"Hindi ko rin alam. Tangina kasi eh!" Binagsak niya ang baso sa mesa. Tumalsik pa ang ibang laman nito.
"Ang labo niya! Isang pagkakamali lang naman ang nagawa ko eh. Isa lang, pero iniwan niya na ako ng gan'on gan'on na lang. Pinaako pa niya sa iba ang anak ko! Bullshit!" Muli niyang tinungga ang laman ng baso at pabagsak na inilapag ang baso.
"Hey Matt." a girl approached them, pulling a chair and sat on it.
"Kumusta? It's been a while. Four months?" patanong nitong wika. The last girl he had been with. He recognizes her face but he doesn't know her name. Hindi niya naman kasi talaga hilig tandaan ang babaeng nakakasama niya. He went out with a girl once pero hindi na niya inuulit pa.
"You are?" napairap sa hangin ang babae sa tanong niya.
"Iba-ibang babae ba talaga gabi-gabi ang inilalabas mo at kahit pangalan ko hindi mo tanda?" tanong nito at kapansin-pansin ang pagkairitable sa boses nito.
"I don't keep on my mind the things that not important," arogante niyang turan.
"Wow! Just wow! Kaya siguro iba-iba ang babaeng nakakasama mo dahil hindi na sila sumasama pa uli sa 'yo. A man that lame in bed." He shoots her a dagger look, but the girl just raised her brows at him confindently.
"Stating the facts. Totoo naman diba? You were lame. Gosh! Para kang tuod sa kama. You don't know how to fuck hard. Ni hindi marunong humalik. Hindi lang ako ang naka-experience niyan. Halos lahat ng babaeng nakasama mo 'yan ang sinasabi. You know, some of them are my friends. Never kang humalik ng babae na para bang nandidiri ka. We worked on you and after you've done, basta ka na lang lalayas."
He raised his hand. He motioned the girl to come closer to him with his finger. Taas kilay na inilapit nito ang sarili.
"I'm a damn good kisser. I can make you scream and lost your sanity in a great pleasure. I can fuck you unjustifiably if I want. I just didn't like to kiss you and fuck you hard, because I don't like you. Get lost! Bitch!" Kitang-kita ang galit sa mukha ng babae. Tinapunan siya nito ng napakatalim na titig bago umalis.
"Dude, babae 'yon. Bakit mo naman pinahiya ng gan'on?" saway sa kanya ni Aiken. Naiiling naman si Mark at Iñigo na halatang hindi nagustuhan ang ginawa niya.
"Why would why respect her if she even doesn't respect herself? Sinong matinong babae ang sasabihin ang tungkol sa sexlife niya sa harap nating lahat." Naiiling niyang sabi.
Hindi niya gustong mangpahiya ng babae. He was a jerk, yes. Pero unang beses niyang sabihin 'yon sa babae. May katotohan ang sinabi ng babae na lame nga siya sa kama. Hindi rin niya maintindihan ang sarili niya kung bakit nagkaganito siya. Ni hindi niya sa humahalik sa babae. Ni hindi siya ang nagtatrabaho sa kama. He was just lying and let the girls pleasuring him. Kapag nakaraos siya, kahit hindi pa man nararating ng babae ang sukdulan nilalayasan na niya. Apat na buwan na rin ang nakakaraan nang huli niyang pakikipagsiping. At ang babae ngang 'yon ang huli.
__-
Sensiya na kung madalang ang updated.. Tinatapos ko kasi ang "No More Lies" madugo ang self-editing. nakaka-stress sa bangs..
Merry Christmas Everyone! Spread the love not your legs. LOL! Love lots..
Please join kayo sa Whroxie's Army fb group
And please the page Wattpad stories by Whroxie.