ERKENDEN YB YAZDIM. HASTA HALİMLE. YORUMLAR ÇOK AZ. LÜTFEN YORUM YAPIN.
TEK İSTEĞİM YORUM VE OY. BİR HAFTADA 3 YB YAYINLADIM. SİZDE YORUMLARINIZI VE OYLARINIZI BENDEN VE HiKAYEMDEN ESİRGEMEYİN .
# RÜZGAR'DAN DEVAM #
Özgür yani şoför arabayı getirdi. Kamp alanından uzaklaşmak için hemen arabaya bindim. Gideceğim yer belliydi. Tibet'in barı.
Bara giriş yaptığımda gözüme uzaklardan bir köşe seçtim ve geçip oturdum. Tibet yanıma gelince:
-noldu lan sana?
-bitti.
-ne bitti lan?
-hayatım. Yaşama nedenin. Nefesim gitti. Benim yüzümden gitti. Bahar gitti. Benden nefret ediyor artık. Daha dün onu deli gibi öperken şimdi yüzüne bakacak yüzüm yok. Onu görmeye dayanacak gücüm bile yok. Artık nefes almayacağım. Yaşamayacağım. Bakıp da görmemek gibi. yaşayıp da hissetmemek.
***
# RÜZGAR'DAN DEVAM #
Son bir bardağı daha kafama diktim. Tibet yanımda konuşmaya başladı:
-suç sende lan. Bahar'a anlatsaydın gerçekleri. Belki ortak bir şey bulurdunuz.
-yapamam.
-lan dizi gibi oldunuz. Piçin biri erkeği tehdit eder. Oda kızdan vazgeçer. Her zaman o erkeğe küfür etmek istemişimdir. Sayende sana ediyorum. Anlatsaydın kıza lan.
-dizi. Biz. Anlatmak. Küfür.
-lan yürü git. Şimdi yapıştıracam bir tane.
-sen vursan ne fark eder. Ben artık ölüyüm oğlum. Ölü.
-hiç acımasyon yapma. Suçlusun. Bir kıza yapabileceğin en berbat şeyi yaptın.
Haklıydı. Onu Rüya ile aldattığımı sanıyordu. Bunu kaldırabilecek miydi? Orası belli değil. Ya da ben onsuzluğu kaldırabilecek miydim?
***
Gözlerimi açtığımda nerde olduğuma baktım. Ozan'ın odasıydı. Hafifçe yataktan doğruldum ve başımı ovmaya başladım. sanki beynimde davullar çalıyordu. Kapı sertçe açıldığında Ozan girdi içeri. Bana kızgındı. Kendi açısından haklıydı tabi. Ama bilmiyordu olayları.
-madem zil zurna gibi sarhoş olacaktın ne bok yemeye terk ettin kızı?
-ben terk etmedim?
-pardon. Ne bok yemeye aldattın kızı demeliydim dimi?
-ben nasıl buraya geldim.
-dün barda içip durmuşsun. Sabaha karşı Tibet beni aradı. Gelip aldım seni. Eve götüremezdim. Kemal amca sinirlenirdi. Bilirsin. O yüzden buraya getirdim.
-başım çatlıyor.
-amacın ne?
-olayları bilmiyorsun Ozan.
-anlat o zaman. Anlat ki bilelim.
-Giray piçi kamptayken elinde bir dosya ile geldi. babam ve Bahar'ın babasının imzası olan yasa dışı bir sözleşme. Beni tehdit etti. Ya babamlar hapise girecekti. Ki o zaman Bahar her şeyini kaybedecekti. Ya da ben ondan vazgeçecektim. Sadece ben acı çekecektim.
-sen de vazgeçtin? Peki sadece sen mi acı çekiyorsun sence?
-zamanla unutur.
-bunu nasıl bu kadar basit söyleyebiliyorsun lan?
-mecburdum Ozan anlıyor musun mecburdum?
-lan ne mecburu? Küfrettirme şimdi bana.
-napmamı bekliyordun peki?
-planım var.
-ne planı?
-hazırlan. Okula gidiyoruz. Yolda anlatırım.
# BAHAR'DAN DEVAM #
Gözlerimi zara zor açtım. Çok yorgundum. Dün olanlar aklıma geldi. söz vermiştim. Herkese ve en önemlisi kendime. Güçlü olacağıma ve hayata devam edeceğime söz vermiştim. Ve bugünde benim yeni hayatımın yeni başlangıcımın ilk günüydü. Banyodan çıkıp dolabıma yöneldim. Pembe çiçekli deseni olan mini eteğimi ve beyaz sporcu atletimi giyindim. Pembe babetimi ve yine pembe altın sarısı zincirleri olan çantamı aldım. Siyah güneş gözlüğüm ve kalpli zincirli kolyemi masamın bir köşesine koydum. Ve makyaj masama oturdum. Düzleştirici ısınana kadar makyaja başladım. Hafif bir göz kalemi eye-liner ve rimel sürdüm. Ve kısa olan saçımı düzleştirmeye başladım.
Boydan aynadan kendime baktım. Fazlasıyla güzel olmuştum. Özel okula gitmenin avantajı ister sivil ister forma giyiyor olmandı. Çantamı da koluma taktım ve aşağıya indim. Kahvaltı masasına şaşkınlıkla baktım. Doğukan Dünya ve Kerem vardı. Birde grubun yeni üyesi olan Damla vardı. Gülerek yanlarına gittim. Hepsi bana şaşkınlıkla bakarken Doğukan ıslık çaldı ve:
-bu ne güzellik?
-ah teşekkürler ama ben her zaman güzelim.
-bu sabah kendimizi beğenmişliğimiz üstümüzde desene.
-her zaman. Neyse ben kaçar.
Kerem:
-kahvaltı?
-okul?
-daha var. gel ye bir şeyler. Sonra beraber gideriz.
-iyim ben Kerem. Okula gitmeden birine uğramam gerek.
-kime? O Rü-
-hayır. Giray.
-şaka mısın sen?
-okulda görüşürüz.
Hızla evden çıktım ve arabama bindim. Arabayı çalıştırmadan telefonumu çıkardım ve mesaj attım.
Gönderilen: Giray
Mesaj: ben yoldayım. Sahilde buluşalım.
Gönderen: Giray
Mesaj: tamam bebek. Üç dakkaya sahilde olurum.
Sahile vardığımda boş bir banka oturdum. Çevreme bakındım. Giray hala yoktu. Antalya gibi bir şehrin en güzel yanı bu sahiliydi. Hafif esen Rüzgar bile bana onu hatırlatıyordu. Ama saçmaydı. Artık onsuz bir hayata başladım dimi. Birkaç dakika sonra yanımdaki hareketlilik ile ona baktım.
-günaydın.
-günaydın bebek. Bu sabah fazla güzeliz.
-her zaman güzelim ben Giray.
-pardon unutmuşum fıstık.
-unutmamalısın bundan sonra.
-ee neden çağırdın beni?
-gelmek istemiyor muydun?
-yok şaşırdım sadece.
-biraz oturur belki okula senin motorunda gideriz diye düşündüm.
-bu mini eteğinle mi?
-evet.
-olmaz. Rüzgar esiyor.
-hadi ama.
-hayır dedim. Israr etme.
-kırıyorsun yani beni?
-şımarık kıza bağladın iyice.
-iyi be.
-tamam ya. Hadi gidelim ama yan oturacaksın.
-tamam tamam.
Gülerek kalktık ve motora bindik. Kaskı zorlada olsa takmadım. Saçlarım havalansın istiyordum. Rüzgarı hissetmek istiyordum. Giray son gaz motoru sürerken bende ona sıkıca sarıldım. Beş dakika sonra okulun önündeydik. Okuldaki herkes motorun gürültülü sesi ile bize baktı. Hiçbirini ve karşıda bana delici bakışlarla bakan o pisliği takmadan okula girdim ve hemen sınıfa çıktım. Aradan geçen bir süre sonra oda girdi sınıfa. Önce bana sonra boş tarafıma baktı. Yeri burasıydı normalde. İstifini bozmadan yanıma oturdu. Bende onu takmadım. Telefondan sosyal medyaya bakmaya başladım. birkaç dakika sonra sessizliğini bozdu ve:
-özür dilerim.
-...
-Bahar? Bir şey demeyecek misin?
-ne dememi bekliyorsun? Plaket mi vermeliyim? Bir kızın kalbini defalarca kırıp paramparça ettiğin için.
-özür dilerim.
-özür dilemen neyi değiştirecek? Rüya'yı öptüğün gerçeği değişecek mi? Parçaladığın kalbim eskisi gibi olacak mı? Gözyaşlarım geri gelecek mi? Hayır. Hiçbiri hiçbir şey değişmeyecek. Sakın tek bir kelime daha etme.
Sinirle sıradan kalktı ve orta sıranın en arkasına oturdu. Mavi gözlerimin dolmaya başladığını hissettiğimde sınıfın tavanına bakmaya başladım. onun karşısında daha fazla aciz duruma düşmek istemiyordum. Başımı sınıfta dolaştırdım. Onun olduğu tarafa bakmak istemiyordum. Rüya'nın kıvırtarak geldiğini görünce başımı ondan başka tarafa çevirdim. Bir süre sonra sıradaki gölge ile başımı kaldırdım. Rüya tüm gıcıklığıyla bana baktı ve:
-sana sizin aşkınız yalan dolan demiştim dimi? Ay yazık. Rüzgar yine benim. Yine bana döndü. Kızım anla artık. Rüzgar beni seviyor bunu o gıt beyinli kafana sok.
Rüzgar'ın sesi benim konuşmama engel oldu:
-Rüyaa!
Bağırmıştı. Rüzgar kalkıp yanımıza gelene kadar ben hızla Rüya'nın saçına yapıştım ve başını sıraya bastırdım. Rüya çığlık atarak:
-ayyy yardım edin. Psikopat bu kız ya. Rüzgar yardım et aşkım.
-eğer biriniz bile elinizi kaldırıp onu benim elimden alırsanız siz benim elimde kalırsınız ona göre.
-manyak mısın bırak beni ya?
-bana bak Rüya. Senin gibi bir sürtük ve o pi* sevgilinle uğraşamam. İkinizde birbirinizi bulmuşsunuz. Bu sana son uyarım. Bir daha bana tek bir şey daha söylersen benim adımı o pislik ağzına alırsan bu saçlarını tekrar elime dolarım ama bu kez kökünden koparmadan bırakmam. Duydun mu?
-bıraksana kızım?
-duydun mu dedim? Bak saçların elimde.
-duydum manyak duydum.
-aferin. Ha şimdi saçını bırakıcam ama defolup gideceksin. Tek bir kelime bile edersen senin açından hiç iyi olmaz. Hiçbir erkek bir daha yüzüne bile bakmaz.
Sertçe saçından ittim ve yere düştü. Sinirle kalktı ve sınıftan çıktı. O ara hoca da içeri girince herkes yerine oturdu. Giray da benim yanıma oturdu. Gülüyordu.
-niye gülüyorsun?
-o ne güzel saçını eline doladın ya.
-teşekkürler canım.
-rica ederim bebek.
Gülümseyerek önüme döndüm. ders edebiyattı. Hoca bir şeyler anlatıyordu. Konumuz coşku ve heyecanı dile getiren metinler. Yani şiirdi. Hoca (bayan) birden:
-Rüzgar o güzel şiirlerinden birini okur musun bize.
Ben şaşkınlıkla hocaya bakıyordum. Rüzgar şiir mi yazıyordu. Rüzgar:
-tabi hocam. Yeni yazdığım bir şiir vardı.
-dinliyoruz o zaman.
-yarım kalan
Yarım kalan bir sevdaydık biz sevgili.
Yarım kalan bir beste gibi.
Veya yarım kalan bir elma gibiyiz.
Tamamlayamadık biz birbirimizin eksik parçasını.
Ama sadece sözde yarımız.
Çünkü bazen senin o mavi gözlerin bile benim eksik parçamı tamamlardı sevgili.
Ama şu an eksiğim sevgili.
Giderken sadece kendini değil diğer yarımı aldın sevgili.
Karanlık ıssız bir gecede ıssız bir sokakta yarım kalan sevdaydık biz sevgili.
Sınıftakiler alkışlamaya başladı. Gözümden birkaç damla yaş aktı. Hoca:
-harika yazıyorsun Rüzgar. Bu şiirinde güzeldi. Adı ne?
-yarım kalan hocam.
-çok beğendim. Teşekkürler.
Rüzgar ile göz göze gelince hızla ayağa kalktı ve şaşkın bakışlar altında sınıftan çıktı. Gözyaşlarımı silmek istedim ama kolumu kaldıracak halim yoktu. Yarım kalan. Mavi gözler. Issız sokak. Sevda. Her şey bizi ikimizi anlatıyor hatırlatıyordu. Bende hızla ayağa kalktım ve hocaya:
-hocam çıkabilir miyim?
-neden Bahar?
-rahatsızım hocam.
-peki kızım çık.
Çantamı aldım ve hızla sınıftan çıktım.
# RÜZGAR'DAN DEVAM #
Derste olanlar, Bahar'ın gözünden damlayan yaş, bana dedikleri, Rüya'ya dedikleri. Hepsinin siniri ile arabaya atladım ve son gaz sürmeye başladım. Bahar'ımı ne hale getirmiştim. Bu ben miydim? Onun gözünden akan her bir damla yaşın nedeni sebebi ben miydim? Onun kalbini kıran, canını yakan, öfkelendiren kişi ben miydim? İşte ben asıl şimdi onu kaybettim. Radyoyu açtım. Çalan şarkı daha da hırslandırmıştı beni. Kaybetmiştim. Her şey onu anlatıyordu. Radyoda çalan şarkı bile. Yanaklarımdaki ıslaklıkla radyoda çalan şarkıyı dinlemeye başladım:
'' Gidiyor ellerin, gidiyor sesin, gidiyor nefesim
Ama hepsinden önce sen gidiyorsun
Gidiyor yarınım, gidiyor evvelim, yaşamım sebebim gidiyor
Ama hepsinden önce sen gidiyorsun
Kalıyor yastığıma sinmiş kokun
Kalıyor sevişmelerimizin son şahidi
Sen gidiyorsun
Gitmek tüm kalanları yanında götürmekmiş
Ben bilmem, sen bilirsin elbet
Sen gidiyorsun
Dur! Dur! Gitme bir bakış borcun var bana son gidişinden
Vur, kır, parçala sen kazan bu aşkı ama
Bırak benim olsun harcanacak son kurşunlar
Sen yaz, sen oyna kalan tüm perdeleri ama
Bırak benim olsun bize dair bütün alkışlar
Dur! Dur! Gitme bir bakış borcun var bana son gidişinden
Vur, kır, parçala sen kazan bu aşkı ama
Bırak benim olsun harcanacak son kurşunlar
Sen yaz, sen oyna kalan tüm perdeleri ama
Bırak benim olsun bize dair bütün alkışlar ''
Gidiyorsun bahar. Sen gidiyorsun.