"Save your heart for someone who cares."
**
YOONSOO POV
1 week past..
It almost one week since I last saw Dasuri. Since that incident she never showed to us. My mind was full of questions, why she suddenly hates us? Why she looks devastated after she talked with miss. Shin? And what are reasons of her absences?
I tried to ask Amber but she keeps changing the topic. Same with Soyeon and Krystal, maybe because they still trying to keep their promise to Dasuri.
'Dasuri's secret is only between them'
If I'm right, then there's no reason for Dasuri to hate them. It's all a big misunderstanding. They should talk, I think.
"She's still absent today?"
"Umm.. yeah."
He sighed heavily. I can see through his eyes how worried he is. This is the fifth time he came here for this week just to ask the same question.
"Ahh. Sige. Thanks. Pasensya na sa abala." He turned his back without giving me a glance. How I wish he can care for me like the way he care for Dasuri. But I know it's impossible.
"You're always welcome." I gave him a half smile. "Uhh.. Kris?"
He stopped and looks at me.
"Umm. If you want someone to talked to.. umm.. I-I'm willing just in case." I tried to look at him but I failed. His presence is a big problem for me.
A long silence strikes us. I think it's another way of saying NO? Ugh. What should I expect?
"It's okay, I.. I underst---"
"Yes, please." I stare at him shockingly. Do I hear it right?!
"Kung sa tingin mo hindi mo pagsisisihan ang desisyon mo. Will you accompany me for a while?"
Oh. My. Gosh.
**
KAI POV
"Kai.. M-mahal mo ba ko?"
"K-kasi.. ako.. m-mahal na mahal na kita."
Isang linggo.
Isang linggo na ang nakakalipas pero patuloy paring bumabalik sa ala-ala ko yung mga katagang binitiwan ni Dasuri. Kahit ilang beses kong isipin hindi ko pa rin maamin sa sarili ko na may mali sa ginawa ko.
Sinabi nya sakin ang tungkol sa nararamdaman nya pero anong ginawa ko? Pinigilan ko ang sarili ko at hinayaan syang masaktan. Pinaiyak ko sya dahil natakot ako sa pu-pwedeng puntahan ng lahat.
Natakot akong baka, pag hinayaan kong magpadala sa totoong nararamdaman ko bigla ko na lang talikuran ang lahat.
"Kai, iho?" napamulat ako at napatingin sa babaeng pumasok sa kwarto namin ni D.O. Ako lang ang naiwang mag-isa sa dorm ngayon kaya paano sya nakapasok?
Napaupo ako nang makilala ito. Nginitian nya lang ako. "Mrs. Choi? P-pano po kayo napunta rito?"
Agad-agad akong tumayo at hinarap sya ng maayos.
"Pasensya na kung pumunta ko dito ng walang pasabi. Gusto sana kitang makausap tungkol sa anak ko. Mapagbibigyan mo ba ko?" Napatitig lang ako sa mukha nya. Alam ko nasa america sya kasama ang asawa nya kaya hindi ko talaga inaasahan na makikita sya rito sa mismong dorm namin. Sinabi ba sa kanya ni Dasuri ang tungkol dito?
"Hihintayin na lang kita sa sala."
Muli nya kong nginitian bago tuluyang lumabas ng kwarto. Nakaramdam ako ng panlalambot at napaupo sa kama. Sht! Anong dahilan ng pagpunta nya dito? Anong gagawin ko kapag makita sya dito ng mga kasama ko? Magsasabi ba ko ng totoo?
Biglang umilaw 'yung cellphone ko. Nakalagay 'to sa mesa sa tabi ng kama. Katabi nito ang cellphone ni Dasuri. Napatingin ako sa couple key chain na nakalagay sa dalawang cellphone. Magkaharap 'yung dalawang key chain at nakatingin sa isa't-isa.
Mukhang kailangan ko na talagang pumili.
It's either my dream.. or Dasuri.
**
"Mrs. Choi." Pagkuha ko sa atensyon ng babaeng mag-isang nakaupo sa sala. Nilingon naman nya ko't hinintay makaupo sa tabi nya.
"Mukhang hanggang ngayon hindi ka parin nasasanay na tawagin akong mama? Nakakalungkot naman kung ganoon."
"Po? Ahmm. Pasensya na po.. m-mama. Nagulat lang po kasi akong makita kayo sa lugar na ito." Sobra kong kinakabahan sa pag-uusap naming ito. Eto lang kasi ang kauna-unahang makausap ko ang isa sa parents ni Dasuri ng wala sya. Hindi ko alam kung paano ba dapat kumilos.
"H'wag kang masyadong kabahan. Hindi ako pumunta dito para panghimasukan ang relasyon nyo ni Dasuri. Wala rin akong balak pagalitan ka. May gusto lang akong ipaalam sa'yo." Habang nakatitig ako sa mukha nya. Hindi ko maiwasang mamangha. Kamukhang-kamukha nya si Dasuri. Lalo na siguro noong kabataan nya.
"Anak ko si Dasuri. At bilang ina nya ayokong nakikita syang nasasaktan. Nag-iisa lang sya para sa amin ng asawa ko. Walang kahit anong bagay sa mundo ang pu-pwedeng ipalit sa kanya. Kaya kung sa tingin mo binigay namin sya sayo para sa pera. Well, you are definitely wrong. We can lose everything except for our daughter." Kita ko sa mata nya kung gaano sya kaseryoso.
"Ganun din ang mga magulang mo. They love you more than everything. Kahit pa ginawa nilang dahilan ang pangarap mo para pakasalan si Dasuri. Sa likod ng lahat ikaw parin ang iniisip nila. Siguro nga mali na kami ang nagdesisyon para sa hinaharap nyo. We push you to marry each other without asking your real feelings. Masyado kaming natakot na baka masira ang buhay nyo kapag maling tao ang napili nyong mahalin. But now we realized mas lalo lang pala namin sinira ang lahat dahil sa ginawa naming panghihimasok." Ramdam ko ang lungkot sa boses ng ina ni Dasuri. Hinawakan ko ang kamay nya at pinisil ito.
"Kaya ngayon nandito ko para itama ang maling desisyon namin. Napag-usapan na namin 'to ng mga magulang mo." nagulat ako sa sinabi nya. Kumunot ang noo ko habang nakatitig sa mga mata nya.
Binawi naman nya ang kamay nya sakin at kinuha ang bag sa tabi nya. Binuksan nya ito at inilabas ang isang envelope. Mataman ko namang pinagmasdan kung ano ito. Dahan-dahan nya itong inilapag sa mesa at muling tumingin sakin.
"We're giving you the power to decide. Here's your divorce paper. Ikaw na ang bahalang magdikta kung gusto mo paring maging parte ng buhay mo ang anak ko."
**
AMBER POV
"Haaayst! Nakakatamad naman. Nakakamiss din pala yung pagkainosente ni Dasuri. Wala na tuloy akong karamay sa kalokohan. Sa tingin nyo galit pa rin kaya sya sa'tin?" nakangalumbabang tanong ni Soyeon. Tinignan ko lang sya at hindi sumagot.
Tapos na ang klase pero pinili parin naming magstay muna sa school. Meron pa kasing mga papel na pinapaayos sakin si miss. Shin. Nagpresinta naman yung dalawa na samaham ako pero hindi tulungan. Galing 'no?
Mag-iisang linggo nang absent si Dasuri. Sobrang huli na sya sa klase. Hindi na rin namin sya nakakasama sa pagpa-practice tungkol sa project kay ma'am. Hindi ko tuloy mapigilang isipin na may kasalanan ako sa mga nangyayari. Pano kung hindi ko sinabi kay miss. Shin ang sikreto nya? Siguro hindi ganito ang mangyayari.
"What a stupid question Soyeon! Malamang oo ang sagot dyan. Kita mo na ngang hindi na sya pumapasok dahil ayaw nyang makita ang mukha ng mga katulad mo." Krystal rolled her eyes.
"Haha. Funny." Tugon naman ni Soyeon.
"Tama na nga kayo. Mamaya kayo naman ang mag-away. Ayoko nang dagdagan pa yung gap sa pagitan nating magkakaibigan." Pakiramdam ko talaga kasalanan ko ang lahat.
Lumapit sakin si Soyeon at hinawakan ako sa balikat.
"Ano ka ba! Hindi rin naman tayo matitiis ni Dasuri. Mabagal lang talaga magprocess yung utak 'non. Pero I'm sure mare-realized nya ding para sa kanya ang mga ginawa mo. Tiwala lang. Diba Krystal?" tinignan nya si Krystal kaya napilitan 'tong sumagot.
"Yeah, she has a point. Mauuntog din 'yon." Natawa na lang ako sa sinabi nya. Sinalansan ko na 'yung mga papel sa mesa ko at pinagpatong-patong. Natapos ko na namang isa-isahin 'to kaya ibibigay ko na kay ma'am.
Tumayo ako at nagpaalam sa kanila. "Sige, hintayin nyo na lang ako dito. Iaabot ko lang 'to kay miss. Shin."
"Okay, bilisan mo ah. Gutom na ko eh." pahabol pa ni Soyeon.
Lumabas na ko at nagdire-diretsyo sa kwarto ni miss. Shin. Mangilan-ngilan na lang ang mga estudyanteng nadaan ko sa hallway. Mukhang nakauwi na yung iba.
Nang makarating ako sa pinto ng kwarto ni miss. Shin. Binalak ko nang kumatok nang makarinig ako ng boses ng lalaki. Napahinto ako at di sadyang narinig ang usapan nila.
"Lumabas ka na!"
"Hara! Making ka muna sakin, pakiusap!"
"Sinabi nang lumabas kana eh!"
"Bakit ba ayaw mo kong pakingan?! 'Yun lang naman yung hinihiling ko sa'yo. Hayaan mo kong magpaliwanag."
"Ayoko nang making pa sa mga kasinungalingan mo. Tama nang nagawa mo kong paniwalain noon. Tama nang nagpakatanga ko sayo dati. Marami nang nagbago, hindi na ko yung Hara na nagawa mong lokohin noon! Kaya please.. Lumabas kana."
Nagkaroon ng ilang minutong katahimikan. Hindi ko alam kung ano bang dapat kong gawin. Hindi ko man sinadyang marinig ang usapan nila. Nakaramdam parin ako ng guilt dahil sa mga nalaman ko.
Balak ko na sanang umalis mula sa kinatatayuan ko nang biglang may magbukas ng pinto sa harapan ko. Iniluwa nito si mr. Han. Pareho kaming nagulat nang makita ang isa't-isa. Ngunit hindi rin nagtagal at nakarecover din agad ako sa pangayayari.
"Umm. Ibibigay ko lang po sana 'tong mga papel kay miss. Shin." Padadahilan ko. Nagnod lang sya sa'kin sabay lakad na palayo. Sinundan ko pa sya ng tingin. Halata sa mukha nya ang lungkot. Muli ko tuloy naalala 'yung isinagot nya sa tanong ko noon.
"I made my biggest mistake when I let my girl hated me. Hindi ko pinagsisisihan na iniwan ko sya para puntahan ang mga taong mas nangangailangan sakin nung panahong 'yon. Pero nung hinayaan ko syang kamuhian ako.. yun siguro ang pinaka pinagsisisihan ko."
Nalulungkot ako para sa kanya. Kung may paraan lang sana para matulungan ko sya sa problema nya. Ginawa ko na.
**
KRIS POV
"One --- please."
"Just wait a minute sir."
"Woah! Is this a bar?!" hindi ko sya pinansin at hinintay lang ang inorder kong alak. Kasalukuyan kaming nakaupo sa tapat ng bartender. Hindi ko alam kung ano bang pumasok sa isip ko at dinala ko sya dito. I just want to erase all my problems.
I want to forget Dasuri even just for a second.
"What's that? Can I have it too?" Muli, hindi ko na naman sya sinagot. Nilagok ko lang yung alak na kabibigay pa lang sa akin. Mukhang nainis na sya sa pagtratong natatanggap nya mula sa akin. Nakita ko kasi sa peripheral vision ko ang biglang pagkawala ng ngiti sa labi nya. Hinarap na lang nya ang barista sa harapan namin.
"Give me one please." Napalingon ako kay Yoonsoo dahil sa sinabi nya. Pasunod na sana yung barista ng magsalita ako.
"No. Just give her a juice." Kumunot naman ang noo ni Yoonsoo.
"No! I want that --- too!" pagmamatigas pa nya. Tinignan ko sya nang diretsyo sa kanyang mga mata.
"Follow what I want or I will send you home?" she heaved a sigh.
"Fine! Why did I fall for this guy? Such a bossy monster!"
"I heard that." Napaayos sya ng upo dahil 'don. Lihim naman akong napangiti.
**
YOONSOO POV
Arrrgh!!!! Spell bored? Y-O-O-N-S-O-O. It almost past 10 o'clock but were still here in a very crowded and nosiest place I've ever seen. The people around me were dancing like a wild animal. My ears were aching because of the sounds. Are they trying to be deaf huh?! Arghh!
I tried to glance at Kris. He looks perfect on every angle. I tried to focus my eyes to him. He is the man of my dream. My prince charming on my own fairytale. Aww. Those are the reasons why I shouldn't give up, i will get his heart by all means!
"Quit staring, baka lalo ka lang mainlove sakin." reality strike me again. Gosh! He's looking at me.
"W-what?"
"You like me right?" He put his both hand on each side of my chair then lean on me.
"H-huh?" I gulped. I can smell his perfume. It's so manly. Arrgh!
"I said you like me and you will do everything just to make me fall for you, right?" my eyes were glued at his so pinky lips. o..kay, it's getting hotter here. He locks his eyes to me while moving closer. Ahhh! Is he trying to kill me?!
He cupped my face and touches my lips "Answer me Yoonsoo. Will you do everything?"
I just nodded. I can't say anything. I'm already under his spell.
"Then help me to forget Dasuri."
**
Finally! After hundreds of times, naupdate ko din to. Pinahirapan pa ko ni wattpad. Tsk.
Musta po?
Long time no Update? SORRY! Busy sa school eh. Pero para makabawi mag-a-update ulit ako bukas. :)
Itong chapter na 'to and yung i-a-update ko tomorrow is dedicated to Allisakai16. Nagabala pa talaga kasi syang magPM para lang itanong kung kailan ang next UD. Sobrang naapareciate ko talaga 'yon. Salamat Chingu :*
Salamat din pala sa mga nagvote at nagfollow sakin nung nakaraang araw. Magde-dedicate din po ko sa inyo ng mga susunod na chapter ng SMTMB. Wait nyo lang po ah! (^o~)v
Sino pala nakapanood ng Bulaga Pa more. Kpop pa more? Judge dun si Dasuri Unnie. See her blonde hair? Waaah! Kyot.kyot nya. HAHAHA.
DAEBAKK! Kulit nya talaga =))
Hmm. One more thing, sino po trip magbasa ng mga Exo OTP story? Try this one baka magustuhan nyo. Kamsa.
Exo is back, with a bang?!
By: Pink_Eri
http://w.tt/1L7dMbb
Sensya na. Hyper lang~
--
©Rakki_Asteri11
AllRightsReserved2015