"Τι κανεις μικρη;" με ρωτα ο Βαγγελης που καθετε διπλα μου.
"Μια χαρα ειμαι εσεις;"
"Κομπλε..." λενε ταυτοχρονα και χαμογελαμε.
Νιωθω καπως αβολα. Βασικα, δεν ξερω τι να πω.
Γαμωτο, κοιταξε τους. Τοσο ομορφοι. Τα αγορια μου. Μπροστα μου. Δεν μπορω να το πιστεψω πως το ζω εγω αυτο.
Γαμωτο γαμωτο γαμωτο.
Θελω να τους αγκαλιασω. Να τους σφιξω και να τους πνιξω στα φιλια. Τοσο γλυκες. Και με κοιτανε. Με αυτα τα ματια που χρονια τωρα εχω ερωτευτει.
Ο Αρης μιλαει με τον φιλο του. Με κοιταει που και που ομως οταν τον κοιταω κοιταζει αλλου.
Γιατι να τον θελω τοσο;
"Αριεττα ελα εδω." Μου λεει τελικα ο Αρης και μου χαμογελαει ζεστα. Ποσο θελω να το φιλησω αυτο το χαμογελο;
Σηκωνομαι και παω διπλα του.
"Ειναι ο Μιχαλης. Μιχαλη η φιλη μας Αριεττα. "
"Χαιρω πολυ ομορφη." Ο Μιχαλης μου δινει το χερι του και μου χαμογελαει. Το κοπλιμεντο του φαινεται να πειραξε το Αρη αφου τον κοιταξε αποτομα. Μαλιστα....
"Και εγω." Κανουμε τελικα χειραψια.
"Η Ευα και ο Τεο." Μου δειχνει το ζευγαρακι στις δυο καρεκλες εσωτερικα του τραπεζιου.
"Χαρηκα." Ταιριαζουν, ωραιο ζευγαρακι και κουκλοι και οι δυο τους. Μου χαμογελουν και νευουν.
Αραγε να ημασταν ωραιο ζευγαρι με τον Αρη;
Κουναω ο κεφαλι μου για να απομακρινω τις χαζες σκεψεις.
Δεν εχεις ελπιδες. Μου θυμιζει η χαζη φωνη στο πισω μερος του κεφαλιου μου και συμφωνω.
Ξανα καθομαι στο καναπεδακι και τα αγορια με κοιτανε ταυτοχρονα. Φαινεται πως τους διεκοψα απο καποια συζητηση που δεν επρεπε να ακουσω. Ετσι και αλλιως δεν ακουσα.
Τους χαμογελω μην ξεροντας τι αλλο να κανω.
Να νιωθουν και εκεινοι ετσι απεναντι μου;
"Θες να παραγγειλεις κατι;" Ο Βαγγελης με ρωταει ευγενικα και γερνει το κεφαλι του. Αθτη η φρατζα....
"Εμ ναι.."
"Κατσε να φωναξω καποιον γιατι δεν βλεπω προκοπη." Γελαω. Γελανε και αυτοι.
Σηκωνεται ο Βαγγ και προχωραει προς μια νεαρη γυναικα.
"Πως περνας;" Γυριζω προς τον Τζιμμυ.
"Ενταξει..." το σκεφτομαι ομως. Δεν περναω και τελεια. Μολις ηρθαμε. Ο Αρης με γραφει θα ελεγα. Νιωθω αβολα και η κατασταση ειναι οκευ... Απλα μιλαμε που και που. Αλλα νιωθω πως θα ειμαι μονη μου σε λιγα λεπτα. Τουλαχισυον αυτοι οι δυο μου δειχνουν ενδιαφερον.
Μα καλα; Γιατι μου ειπε να ερθω ο Αρης ενω με γραφει;
Νευριαζω.
"Εε ετσι ειναι παντα εδω περα. Αραξε. Απλα μιλαμε και πινουμε... λιγο." Γελαει. Ωραιο γελιο.
Γελαω και εγω.
"Τι θα παραγγειλετε;" με ρωταει η νεαρη καθως ο Βαγγελης βολευεται διπλα μου.
Κοιταζω το τραπεζι για να δω τι πινουν οι αλλοι δυο.
"Εμ δεν ξερω ακομα..." ντρεπομαι. Δεν ειχα σκεφτει καν τι να πραγγειλω. Γαμωτο μου.
Η κοπελα με κοιταει υπομονετικα.
Στο τραπεζι υπαρχουν βοτιες και σφοινακια.
Κοιταω τα παιδια για βοηθεια.
"Φερε 2 βοτκα λεμονι." Λεει απο την αλλη μερια ο Αρης. Χαιρομαι που με εβγαλε απο ολο αυτο. Αλλα εχω νευρα. Με ενοχλει.
Μου χαμογελαει και νομιζω μου φευγουν τα νευρα.
Τα λακκακια του. Ειναι Θεος. Ο Θεος μου.
Αμαν Αριεττα.
Συνεχιζει να με κοιταζει. Δεν ξερω τι να κανω οποτε κανω το ιδιο;
Με βγαζει απο αυτην την μαγικη στιγμη η δονηση και ο ηχος στο κινητο μου. Ακουγετε το "κανε κατι" απο τα δυο αγαπημενα μου. Με κοιτανε και οι τρεις και μογ χαμογελανε που τους εχω για ηχο κλισης. Φυσικα θα τους ειχα.
Βγαζω γρηγορα το κινητο απο την τσαντα μου.
"Ναι;" ρωταω την μανατζερ μου.
"Γεια σου Αριεττα. Τι κανεις;"
"Καλα εσυ Σοφι;" κοιταω τα παιδια που συνεχιζουν να με κοιτανε.
"Καλα. Σε πηρα για να σου πω......" δεν ακουσα καθαρα τι μου ειπε απο την φασαρια.
Κανω νοημα στα παιδια και βγαινω εξω για να μιλησουμε.
"Ξανα πες μου γιατι δεν σε ακουσα.. Συγνωμη!" Της μιλαω στον ενικο πλεον, παρα την διαφορα ηλικιας μας. Εκεινη το ζητησε ετσι και αλλιως..
"Λοιπον, αυριο θα περασεις απο την εταιρια για να συζητησουμε σχετικα με την Ημερα Θετικης Ενεργιας. Θα ερθουν και τα αλλα παιδια. Θα τους ειδοποιησω σε λιγο. Ελα στις 9."
"Ενταξει.. Εμ, στα αγορια θα το πω εγω. Ειμαστε μαζι τωρα."
"Αγορια;" σωστα. Δεν ειναι τα μονα αγορια στην δουλεια.
"Boys and noise." Της εξηγω.
"Α ωραια. Ειναι καλο που κανετε παρεα. Μην το ξεχασεις. Τα λεμε αυριο."
"Αντιο.."
Στεκομουν στο αμαξι ου Αρη τοση ωρα.
Καθως εμπαινα στο μαγαζι σκονταψα σε καποιον. Ή καποια...
"Συγνωμη." Απολογηθηκα..
"Δεν πειραζει." Κοιταω την γλυκια κοπελα.. και το αγορι διπλα της.
"Στελιο;" ο Λεγακης; Εδω; ουαου.
"Γεια σου Αριεττα.. μικρος ο κοσμος." Γελαει.
"Προφανως.." γελαω και εγω.
"Τι κανεις;" με ρωτα.
"Καλα εσυ;" ξανα κοιταω την κοπελα διπλα του. Λες να ειναι το κοριτσι του;
"Καλα! Απο εδω η Μαρια η αδερφη μου. Μαρια η Αριεττα. Την ξερεις.." ειπε σαν να ακουγε τις σκεψεις μου.
"Χαρηκα!" Λεμε ταυτοχρονα. Με αγκαλιαζει. Ειναι στην ηλικια μου; καπου εκει...
"Γεια σου Στελιο. " λεει ο Αρης απο πισω μου και γυρναω προς αυτον. Γιατι ηρθε ως εδω;
"Γεια σου Αρη. Τι κανεις;"
"Καλα. Εσυ;" του μιλαω καπως επιθετικα ή μου φαινεται; Τι τρεχει με αυτον τον ανθρωπο τελος παντων; Αλλαγη διαθεσης στην στιγμη;
"Καλα. Εχετε βγει μαζι;" αμ, τι εννοει; μαζι;
"Ειμαστε με τους αλλους δυο και με κατι φιλους." Λεει και κοιταει γυρω γυρω πρωτου απαντησω εγω.
"Ελατε να κατσετε μαζι μας." Προτεινω. Ο Αρης με κοιταει με ενα δολοφωνικο βλεμα ομως χαλαρωνει. Μαλλον κοιταω τρομαγμενη.
"Φυσικα.." λεει ο Στελιος και καθομαστε στο τραπεζακι μας.