YB GELDİ. OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. YB GEÇ GELDİ. HAKLISINIZ AMA GERÇEKTEN OY VE YORUMLAR ÇOK AZ. HADİ OY YİNE GELİYOR AMA YORUM SIFIR. YORUM YAPIN LÜTFEN. İYİ VEYA KÖTÜ YETERKİ YAPIN Kİ EKSİK YÖNLERİMİ BİLEYİM.
BOL BOL YORUM. LÜTFEN YA LÜTFEN. YORUMA İHTİYACIM VAR.
-bumu yani? Asıl sen anlamıyorsun lan. Bunun adı kıskançlık. Kıskançlık. Elin piçleri senin bacaklarına bakıp gözleriyle seni becersinler sonra gel bana tokat at. Asıl sana yeter lan. Sana sen istesen de istemesen de karışırım. Ne ruj, ne şort ne de mini elbise alamazsın. Çünkü sen benimsin. Ve benim olana benden başkası aşkla ya da isteyerek bakamaz anladın mı?
-ben mal değilim tamam mı? Benimsin onunsun falan diyemezsin. Sen bana karışamazsın. Git o altına aldığın sürtüklere karış.
Rüzgar hızla beni birden kendine çekti ve belimden bastırarak kendine bastırdı. Sonra gözlerimin içine baktı. Gözlerinde binlerce duygu vardı. Ama ben hiçbirini seçemiyordum. Şimdi napacağını hangi adımı atacağını bilemiyordum. Ama ona bu kadar yakın olmak beni etkisiz eleman gibi yaptı. Resmen etkisiz eleman oluyordum onun gözlerine baktığımda.
***
Okulun ortasında bedenlerimiz resmen birbirine yapışık duruyorduk. Ne o ne ben tek bir kelime bile etmiyorduk. Sonunda girdiğim hayal dünyasından çıktım ve onun o kaslı kollarından kurtuldum. Okuldaki tüm öğrenciler bize bakıyordu. Ağzımı açıp birkaç kelimenin dökülmesine izin verdim.
-bugünkü şortlarımın bedelini ödeyeceksin Rüzgar bey.
Sınıfa çıktım hızla. Sinirle sırama oturdum. Sınıftaki herkes dedikoduya başlamıştı bile. Alya sürtüğü yanıma doğru geldi ve yanıma oturarak:
-hala sana aşık olduğunu sanıyorsun dimi?
-git başımdan.
-sadece sen zorsun. Seni elde edince gidecek.
-ben senin gibi sürtük değilim Alya.
Birden saçıma yapıştı. Gerizekalı beni tanımıyor tabi. Hızla onun kolunu burkarak ben onun saçına yapıştım. Sınıftaki kızlar bizlere bakıyordu. Erkeklerden olama sesleri yükselmişti. Rüzgar hızla içeriye girdi. Bize görünce şoka girdi. Hızla sıraya geldi. tam bizi ayırmak için kolunu kaldırmıştı ki :
-sakın Rüzgar. O kolunu geri indir. Bu sürtüğe birileri haddini bildirmeli artık.
Alya bağırarak:
-ah rüzgar kurar beni şu mahalle karısından.
-bana bak sürtük. Hiç ona yalvarma. Sen ve saçların şu an benim elimde.
-ah manyak mısın sen be?
-evet manyağım tamam mı? Bana bak kızım bir daha seni Rüzgar'ın yanında görürsem, bizim hakkımızda dedikodu yaparsan bu saçlarını yolar o ellerine verim. Duydun mu beni.
Sürtük hala bağırırken ben daha da saçını çekerek:
-duydun mu dedim?
-e-evet. Bırak artık saçımı.
Sertçe saçını çektim ve bıraktım. Sürtük hızla sınıftan kaçar gibi koştu. Bende sinir ile sırama oturdum. Bu arada Rüzgar'da gülerek yanıma oturdu. Ona bakmadan:
-gülme. Yoksa yolamadığım saçların hırsını senin saçlarından çıkarım.
-sakin ol Şampiyon.
-Rüzgaaar!
-tamam sustum.
Ben bir şey diyemeden hoca girdi içeri.
***
Ders bitmiş eve gidiyordum. Evet tektim. Çünkü kerestenin işi varmış. Bende korumalarla eve gidiyordum. Maşallah tüm korumalarda iri yapılı. Kendi dediklerime gülerek araba durmuştu. Arabadan inip eve girdim. Odama çıkıcakken Rüzgar'ın odasında gözüm takılı kaldı. Çantamı olduğum yerde bıraktım ve onun odasına girdim. Odası topluydu. Kendi toplamadığı kesindir. Dolabına yöneldim. Tüm gömleklerini ve tişörtlerini çıkardım. Kaslarını ve vücut hatlarını belli edenleri ayırdım. Hızla masanın üstündeki makası aldım ve intikam sırası bendeydi. Tek tek hepsini paramparça edip odada dağıttım. Madem erkekler benim bacaklarıma bakamaz o zaman kızlarda senin kaslarına bakamaz.
Odama geçtim ve üzerimi değiştim. O arada bir çığlık sesi ile hızla odadan çıktım. Neriman teyze Rüzgar'ın odasının kapısındaydı. Gülerek yanına gittim. Neriman teyze:
-kızım nolmuş burada biliyor musun?
-ben yaptım?
-ne dedin sen ?
-intikam Neriman teyze.
-anlat hele şunu doğru düzgün deli kız.
-benim odayı siz topladınız galiba.
-aa evet daha onu soracaktım.
-dur anlatayım. Bu bizim kereste Rüzgar ben şort giymiyeyim diye hepsini kesti. Mini elbiselerimi de kesti tabi. Neymiş erkekler benim bacaklarıma bakamazmış. Bende onun tişörtlerini ve gömleklerini kestim. Nasıl erkekler benim bacaklarıma bakıyorsa kızlarda onu kaslarına bakıyor. O yüzden kestim bende. Karışmayın odaya. O kendi temizlesin.
-deli kız.
-teşekkür ederim.
O anda kapı çalınca hızla Neriman teyzeye dönerek:
-ben odamdayım Neriman teyze. Sen bir şey söyleme. O kendi baksın.
-tamam kızım.
-bak sakın ha. Ben kapıyı da kilitliycem. Parçalar bu beni.
-tamam deli kızım.
Neriman teyze gülerek aşağıya inince bende hemen odama girdim ve kapıyı kilitledim. Yatağıma oturdum. Kulaklığımı da taktım ve tavanla bakışmaya başladım. birazdan kıyamet kopacaktı.
# RÜZGAR'DAN DEVAM #
Bahar'ın okuldaki tatlı hali aklıma geldikçe gülüyordum. Alya'nın saçlarına da ne güzel yapışmıştı. Bu kızın her hali çok güzel ve çekiciydi. Sabah ağladığında aslında üzüldüm ama haklıydım. Giydiği minicik şeyler. Etraftaki piçler onu zevkle istiyordu. Bu benim delirmeme neden olmuştu. Şimdi o eve gidiyordu. Ama ben. Off yaptığım saçmalık ama bende şu an şort almaya gidiyordum. Tabikide dışarıda giymesine asla izin vermeyecektim. Sadece benim yanımda giyebilirdi. Bir mağazaya girdim. Korumlar kapıdaydı. Babam sayesinde lavaboya giderken bile korumalarla gidiyordum.askılara yöneldim. Birkaç şort bakmaya başladım. bir çalışan yanıma yaklaştı. Ona baktım. Minicik siyah eteği ve göğsüne kadar açık gömleği ile bana yavşamaya başlamıştı. Umursamadan birkaç şort elime aldığımda kadın:
-kime alıyorsunuz?
-kız arkadaşıma.
-ha kız arkadaşınız yok mu? Deneseydi.
-yok şu an.
-ben sizin için deneyebilirim.
-gerek yok.
-neden ama?
-çünkü kız arkadaşımın vücudu seninki gibi orantısız değil.
Dediklerime cevap vermesine izin vermeden kasaya yöneldim. Şortların parasını verip mağazadan üç dört poşetler ayrıldım. Korumalarla beraber geri arabaya bindim. Eve geldiğimde kapıyı Neriman teyze açtı. Gülerek açıyordu kapıyı. Yanağından bir fıstık alarak:
-hayırdır Neriman sultan ne bu neşe?
-Bahar kızımız sağolsun.
-naptı?
-odana çık görürsün oğlum.
Dediklerine bir anlam verememiştim. Hızla odama çıktım. Kapıyı açtığım sırada gördüğüm manzara ile şoka uğradım. Tüm gömleklerim ve tişörtlerim paramparçaydı. Elimdeki poşetleri yere bıraktım. Hızla onun odasına gittim. Kapıyı açacağım sırada kapının kilitli olduğunu anladım ve kapıya vurarak:
-Bahar aç kapıyı.
-müsait değilim canım.
-aç dedim.
-ne var?
-niye kıyafetlerimi parçaladın lan?
-intikam.
-intikam için o kadar şeyi nasıl parçaladın kızım?
-madem erkekler benim bacaklarıma bakamaz kızlarda senin kaslarına bakamaz.
-Bahar!
-ne?
-bittin sen kızım. Seni akşama yemek niyetine çiğ çiğ yicem.
-hıhı yersin tabi.
-görürsün birazdan.
Demek intikam. Ah be güzelim. Sen kimle yarışıyorsun kızım? Öyle bir intikam alıcam ki senden yaptıklarına pişman olacaksın Bahar.
BÖLÜM SONU