Μολις με πηρε ο Αρης τηλεφωνο και μου μιλαει.
Τσεκαρω την οθονη μου και μιλαμε μολις ενα λεπτο. Δεν εχουμε πει πολλα ομως.
Κανουμε αβολες ερωτησεις και σιγη επικρατει.
Μου αρεσει πολυ.
"Ααα... Πως περασες εχθες;" Ρωταει τελικα ξανα μετα απο την προηγουμενη ερωτηση του.
"Στο παρτυ;" Ρωταει τετοιο πραγμα ξανα; Αφου με ρωτησε ξανα σημερα το πρωι και ξερει...
"Αμ βασικα λαθος. Σημερα το πρωι. " Φαινεται πως ντρεπεται. Ειναι γλυκουλες μωρε...
"Χαχα ναι οντως δεν φαινεται σαν μολις λιγες ωρες πριν. Καλα. Πολυ ομορφα. Εσυ;" Πιθανον δεν εχει κατι αλλο να ρωτησει; Ντρεπεται; Και γιατι μου τηλεφωνησε ομως; Τι να θελει; Ας μην τον ρωτησω. Θα τον κανω να νοισει ακομα πιο αβολα.
"Ωραια... Περασα ωραια."
Χαμογελω και κανω κυκλους στην κουζινα προς τηνς κρεβατοκαμαρα και πισω παλι.
Ari's POV
Ας μην της προτεινω τελικα να ερθει μαζι μας ε; Μα τι μαλακας που ειμαι. Καθομαι και σκεφτομαι τι θα της πω.
"Εμ, σε πηρα για να σε ρωτησω αν θελεις να ερθεις σημερα το βραδυ σε ενα μπαρακι που μαζευομαστε με τα παιδια και κατι φιλους... Αν δεν εχεις κατι να κανεις." Της το προτεινω τελικα πριν αφησω τον εαυτο μου να το σκεφτει παραπανω.
"Αμ φυσικα. Δεν εχω κατι να κανω και θα ηθελα πολυ να περασω ξανα χρονο μαζι σου_μαζι σας." Διορθωνει τον εαυτο της και φανταζομαι πως θα εχει εμφανιστει αυτο το κοκκινο στα μαγουλα της. Μα καλα, πως προλαβα να το παρατηρησω κιολας;
"Ωραια.. Να σου πω την διευθυνση ή θες να σε παρω με το αμαξι εγω;" Ακουγετε σαν να την ρωταω για ραντεβου ετσι; Ωχ. ΒΛΑΚΑ ΑΡΗ. Θα με παρεξησει τωρα.
"Οτι θες. Μην σε βαζω σε κοπο ομως και ερχεσαι ως το σπιτι μου και κανεις παραπανω δρομο. " Ειναι τοσο γλυκια. Τι να σκεφτεται αραγε; Μηπως θα ερθει μονο και μονο για να μην μου ριξει Χ; Δεν θελει; Θελει;
"Μην το ξανα πεις αυτο. Χαρα μου να ερθω να σε παρω απο εκει."
Δεν το εχω. Ειμαι ηλιθιος.
"Ναι αλλα αν θες να φυγεις πιο νωρις ή πιο αργα απο εμενα και σε ενοχλησω;"
Με τρελενει που σκεφτεται τα παντα. Το καθε ενδεχομενο.
"Μην σε απασχολει αυτο. "
"Αν ειμαι βαρος στους φιλους σου;"
"Αριεττα. Ξεκολα. Θα σε συμπαθησουν σιγουρα. Και ασε που θα ειναι και ο Βαγγελης με τον Τζιμμυ. "
"Ναι ωραια.. Εισαι σιγουρος πως θες να ερθεις να με παρεις εσυ;"
"Ναι. Διευθυνση;"
"Οδος Ζαντας 20 στην Κυψελη."
"Α ωραια μενουμε καπως κοντα. Ενταξει. Κατα τις 9 παρα θα ερθω για να φτασουμε ακριβως. "
"Να φορεσω καλα ρουχα;" Ειναι ομορφος ο τροπος που κανει την φωνη της οταν ρωταει κατι ακυρο.
"Κοιτα... εγω θα βαλω ενα σκησμενο τζιν και απλη μπλουζα."
"Καταλαβα." Γελαει.
Γελαω και εγω.
"Εσυ εχεις φιλες να φερεις για να μην νιωθεις αβολα με τα υπολοιπα τεσσερα- πεντα ατομα που δεν θα ξερεις;"
"Ααα μαλιστα... Οχι δεν εχω ακομα. Οι μονοι φιλοι μου στην Αθηνα βασικα ειστε εσεις μεχρι τωρα." Μπορω να ακουσω την στεναχωρια στην φωνη της.
"Ω.." ξεροκαταπινω. Τι πρεπει να πω τωρα; Παντως ειναι καλο που μας θεωρει φιλους της. Ειμαι φιλος της. Ομορφο αυτο. Τελειο.
"Ναι..." λεει το ιδιο αβολα.
"Θα ειναι και κοριτσια εκει οποτε ισως κανεις και αλλους φιλους... " Θελω να την βοηθησω σε αυτο.
"Α. Ωραια. "
"Ναιπ. Λοιπον, τα λεμε το βραδυ..." Δεν θελω να το κλισω ειλικρινα ομως πρεπει γιατι ισως την ζαλιζω και την ενοχλω απο κατι που κανει. Δεν ξερω τι αλλο να πω κιολας.
"Τα λεμε. Ευχαριστω για την προσκληση!!"
"Ελα τωρα. Μην με ευχαριστεις Αριεττα! Ο φιλος εινα εκει για τον φιλο του." Τι ειπα μολις τωρα; ΕΙΜΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ. ΘΑ ΜΕ ΠΕΡΑΣΕ ΓΙΑ ΒΛΑΚΑ. Γαμωτο.
Πεταω κατω τα τσιγαρα μου απο την βλακεια που ειπα.
"Αμ ναι, οντως." Δεν ξερει τι να πει. Βεβαια. Επρεπε να.πω την μαλακια μου.
"Τα λεμε λοιπον."
"Γεια..."
Την αφησα να το κλεισει εκεινη. Πεφτω στον καναπε και ακουμπαω την πλατη μου στα μαξιλαρια πετωνας το κινητο διπλα μου. Βαζω τα χερια μου στην μουρη και αναστεναζω.
Τι εχω παθει; Γιατι μου αρεσει τοσο; Ναι ειναι ομορφη. Ειναι κουκλα. Φαινεται εξυπνη και απο το λιγο που την ξερω ειναι διαφορετικη απο τις αλλες.
Αλλα ποτε δεν εκανα ετσι για καποια. Ιδιαιτερα για ενα κοριτσι που ξερω μονο μια μιση μερα;
Θελω τοσο να γινει το κοριτσι μου. Να την βγαλω ραντεβου και να την φιλαω γλυκα ως που να την ριξω σιγα σιγα στο κρεβατι, με την θεληση της, και να λεει το ονομα μου δυνατα αναστεναζοντας.
Ποτε δεν εχω ξανα σκεφτει για ενα κοριτσι ετσι. Δεν με φανταζομουν και ποτε. Παντα ηθελα καποια να πηδαω. Χωρις συναισθημα. Ετσι ειναι ο τυπος μου. Σκληρες γυναικες που θελουν οτι θελω και εγω. Να περναναι καλα. Ο τυπος μου.
Νομιζω ηταν ο τυπος μου.
Αυτο το κοριτσι εχει κατι παραξενο που με κανει να σκεφτομαι διαφορετικα.
Μην τα σκατωσω αποψε.
"Αααααα." Φωναζω καθως με κοπαναω με ενα μαξιλαρι του καναπε σαν ενα μικρο αγορακι που μολις ερωτευθηκε.
Arietta's POV
Τι ηταν μολις τωρα αυτο; Θα ξανα βγουμε σημερα;
Γαμωτο μου ειναι τοσο γλυκος. Και μου προτεινε να βγουμε και να γνωρισω φιλους του... Μην φανω χαζη σημερα. Ελπιζω να του αρεσω. Θεε μου, μακαρι να του αρεσω.
Τι να φορεσω;
Τρεχω στην ντουλαπα μου και κοιταω τα ρουχα.
Χμμ ειπε πως θα φορεσει σκισμενο τζιν και απλη μπλουζα οποτε...
Αυτο το πολυ σκισμενο ασπρο τζιν και την ροζ μπλουζα; Ή αυτη την μπλε.
Βοηθεια.
Η Δημητρα.
"Ελα Αριεττα." Το σηκωνει στην δευτερη κληση μου και εχω ηδη φτιαξει καφε. Ποτε προλαβα;
"Σε χρειαζομαι Δημ. " Πινω απο το καλαμακι του φραπε μου μια γουλια.
"Ωχ.. λεγε."
Με βοηθησε και τελικα καταληξαμε στο να φορεσω το ασπρο σκισμενο τζιν που διαλεξα εξαρχης και μια κοκκινη αμανικη μπλουζα με ενα αστερι πανω που ειχαμε αγορασει μαζι. Εκεινη ξερει τα ρουχα μου οπως τα ξερω και εγω.
Μου ανακοινωσε πως θα ερθει σε δυο μερες Αθηνα. Ηθελε να μου κανει εκπληξη στην αρχη ομως δεν ξερει απο Αθηνα και της ειναι δυσκολο.
Θα μεινει σε εμενα φυσικα.
Μου λειπει και θελω να την δω...
Ανυπομονω για σημερα!