အပိုင်း ၃၀
နှစ်ဖက်မိဘတွေ့ဆုံပွဲလို့လည်း ပြောလို့ရသလို စေ့စပ်ပွဲဆိုလည်း ဟုတ်သည်။ ဘယ်သူတွေလဲဆိုတော့ ဇင်ယော်နဲ့ မတို့ပေါ့..
အမေရယ် မ မိဘတွေရယ်နဲ့ ဇင်ယော့်သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်နဲ့ သူဌေး ရယ်ဆိုတော့ စုစုပေါင်း
ရှစ် ယောက်လောက်ပဲ ရှိတဲ့ပွဲမှာ လူကြီးတွေက လည်း သူတို့စကားဝိုင်းနဲ့သူတို့ဆိုတော့ ဇင်ယော်တို့လည်း လူငယ်လေးယောက် စကားလက်ဆုံကြရတာပေါ့...မနဲ့ ရွှေဇင် ထက်ဝေယံတို့နှစ်ယောက်ကိို မိတ်ဆက်ပေးရင်း စကားကောင်းလိုက်ကြတာ စေ့စပ်ပွဲက ညနေ ၆ နာရီယောက်မှသာပြီးသည်။
အခုခေတ်မှာဒီလိုစုံတွဲမျိုးကို သိပ်လက်မခံချင်တဲ့ခေတ်မှာ မရဲ့ မေမေဟာ ဘာကြောင့် ဇွတ်သဘောတူခဲ့လည်း ဆိုတာကတော့
မရဲ့ အတိတ်မှာပဲ နစ်မွန်းနေတဲ့ဒဏ်ရာတွေဆီကနေ လွတ်မြောက်စေချင်တဲ့အတွက်ပဲဖြစ်ပါတယ်..
အပြုံးအရယ်မရှိတဲ့ သမီးရဲ့ဘဝကို ပြုံးပန်းဝေဆာလှပဖို့အတွက် ဘာပဲလုပ်ပေးရရဆိုပြီး တွေးတောခဲ့တဲ့မရဲ့မိဘနှစ်ပါးဟာ ဇင်ယော်နဲ့ ချစ်သူဖြစ်ခဲ့တာကိုလည်း မငြင်းဆန်မတားရက်ခဲ့ပါဘူး..
အစပိုင်း ကတောက်ကဆနဲ့ တစ်ဖက်သတ်ဆန်ခဲ့တဲ့ ဇင်ယော်တို့ ဆက်ဆံရေးကို သဘောမကျခဲ့ပေမယ့် လမ်းခွဲပြီးနောက်ပိုင်းမှ ချစ်တာကို သိလာခဲ့တဲ့ မကို ဇင်ယော်နဲ့ပြန်ပေါင်းထုပ်သွားတဲ့အတွက် ပိုလို့တောင်ဝမ်းသာကြောင်း ေစ့စပ်ပွဲမှာပြောပြတော့ ဇင်ယော့်မျက်နှာလေးမှာ ပူခနဲ....
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ယောက္ခမတွေဆီကအရေးပေးတာခံရတာ နည်းတဲ့ကုသိုလ်ကံလားနော်....
"မောင် မနေ့ညက ကို့ ကို အိမ်မက်မက်ခဲ့တယ် "
မပြန်ချင်သေးတဲ့ဇင်ယော်နဲ့ ပြန်မလွှတ်ချင်တဲ့ ပိုးတို့ဟာ အိမ်ဘေးမှာရှိတဲ့ ခြံလေးထဲက ဒန်းပေါ်မှာ မောင်ရဲ့ရင်ခွင်ကိုမှီပြီး သိက်မကွာလှပေမယ့် ပိုးထက် ရှည်မျောပြီးသွယ်တဲ့မောင့်လက်ချောင်းတွေကိုဆုပ်ကိုင်ကာ မနေ့ညက အိမ်မက်အကြောင်းပြောမိသည်။
ကို လို့ကြားတော့ နဂိုကတည်းက အားငယ်ဝန်တိုတတ်တဲ့မောင်ဟာ
လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားသည်။
"ဘာမက်တာလည်းဟင် "
စိုးရိမ်တကြီးမေးလာတဲ့ မောင့်ရဲ့လေသံကြောင့် အရင်တုန်းက သူ့ကို ပစ်ပယ်ပြီး ကို့ ရဲ့နေရာမှာ အစားထိုးမိခဲ့တဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အပြစ်တင်မိသည်။ သူ့ရဲ့မဆင်မခြင်လုပ်ရပ်ကြောင့် မောင့်မှာ စိတ်ဒဏ်ရာတောင် ရခဲ့သွားပြီ...
"အိမ်မက်ထဲမှာ ကို က အဖြူရောင်ဝတ်စုံကိုဝတ်ပြီး မျက်နှာလေးက အေးချမ်းနေတာပဲ နောက်ပြီး သူ့ကို စိတ်မပူဖို့ ပြောတယ် မ ကိုလည်း ကောင်းကောင်းနေတဲ့ ကြည့်ရတာ အေးချမ်းရာဘုံတစ်ခုမှာရောက်သွားတယ်တူပါရဲ့ ရှေ့ဆက်ပြီး ကိုနဲ့ပတ်သတ်သမျှ စိတ်ပူစရာမလိုရတော့ဘူးထင်တယ် မမြင်နိုင်တဲ့နေရာမှာ မကောင်းတာတစ်ခုခုဖြစ်မှာအမြဲစိုးရိမ်နေခဲ့တာ အခုတော့ မ စိတ်တွေအေးချမ်းသွားပြီမောင်ရယ် "
"ဟူး.....တော်ပါသေးရဲ့မရယ် "
"မောင်စိတ်ပူနေတာကို သိပါတယ် ဒါပေမယ့် အခုချိန်ကစပြီး အဲ့အရာတွေအကုန်လုံးကိုမေ့လိုက်တော့မောင် တို့မျက်လုံးထဲမှာရော တို့စိတ်ထဲမှာပါ နောက်ဆုံး နှလုံးသားအထိ နေရာယူနေတာ မောင်တစ်ယောက်တည်းမို့ ဘယ်သူနဲ့မှတူလို့ချစ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး မောင်
ဇင်ယော်ဆိုတဲ့ ဖြစ်တည်မှုလေးကိုချစ်မိသွားတာ နောက်ဆုံးအချိန်ထိ ချစ်အုန်းမှာပဲ ဒါကြောင့် မစိုးရိမ်ပါနဲ့နော် "
"ဟုတ် မောင့်ရဲ့နောက်ဆုံးချိန်ထိ မနဲ့အတူ ဖြတ်သန်းနိုင်မှာပါ အဲ့လိုဆုကိုလည်း ညတိုင်းတောင်းနေတယ် မရယ်"
တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ချစ်စကားဆိုရတာ
ချစ်သူတွေအတွက် အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ရတနာဆိုတာ ချစ်ဖူးသူတိုင်းသိမှာပါ...(သာသာကတော့ မသိပါ 😖😖)
"ဒါပေါ့ မတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်စစ်မှန်ရင် တစ်နေ့ပေါင်းရမှာပေါ့ "
ထိုနေ့ညက နှစ်ယောက်သား ကြည်နူးစွာဖြင့် မတွေ့ရခဲ့တဲ့အချိန်တွေအတွက် အလွမ်းကို အချစ်များဖြင့် ဖြေဖျောက်အနားယူခဲ့လေသည်။
......
"အားလားလားး....ညောင်းလိုက်တာနော် အခုမှပဲ ပြီးသွားတော့တယ် "
တစ်ကိုယ်လုံး ညောင်းနေတဲ့အညောင်းတွေကို လက်ကိုအပေါ်မြောက်ဆန့်ကာ ခါးကိုဆန့်ရင်း အညောင်းဖြေလိုက်တော့မှ နှစ်ရက်တာတိတိပင်ပန်းခဲ့တဲ့ အညောင်းတွေက ပြေပျောက်သွားရသည်။
လွယ်ကူတဲ့ထုတ်ကုန်ပေမယ့် စျေးကွက်မှာအရောင်းများတဲ့ ထုတ်ကုန်မို့ သူများထက်တမူထူးတဲ့ဒီဇိုင်းကို ထုတ်ရသည်မှာ တကယ့်ကို မလွယ်ကြော...
ဒါပေမယ့် လည်း ဒီဇိုင်းပိုင်း ကျွမ်းကျင်တဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ပါရမီကြောင့် ဒီနှစ်ရက်အတွင်းမှာ ကိုယ်ပုံဖော်ချင်တဲ့ ဒီဇိုင်းလေးကို အပြီးသတ်နိုင်ခဲ့လေသည်။ ပထမတစ်ရက်က ဒီဇိုင်းမူကြမ်းပြတော့ သူဌေးက ကြိုက်တာမို့ ဒီနေ့တော့ တံဆိပ်ကအစ ဒီဇိူင်းတွေအကုန်လုံး အချောသတ်နိုင်ခဲ့လေပြီ...မအိပ်မနေ လုပ်ထားရသည်မို့ မနဲ့ စကားပြောရတဲ့အချိန်လေးတောင် သိပ်မရှိ...
မကလည်း ဒီရက်ပိုင်း တစ်ခြားကုမ္မဏီတစ်ခုနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတာမို့ နှစ်ယောက်လုံးကိုယ်စီ အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်ဆိုလည်း မမှားပေ..
ဒါကြောင့် ဒီနေ့ညတော့အဝအိပ်ပြီး မနက်ဖြန် သူဌေးကိုပြပြီးတာနဲ့ မဆီလိုက်သွားအုန်းမှပါ့လေ...
ကုမ္မဏီကပြန်ရောက်တော့ ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ခြေလက်ဆေးကာ မဆီ မက်ဆေ့ပို့ပြီးတာနဲ့ တန်းအိပ်လိုက်တော့သညိ။ နှစ်ရက်တိတိအိပ်ရေးပျက်ထားသည်ကြောင့် ည ၉နာရီက အိပ်လိုက်တာ မနက် ၉ နာရီမှနှိုးတော့သည်။ အိပ်ယာထတော့အမေပြင်ပေးခဲ့တဲ့ မနပ်စာလေးစားပြီးတာနဲ့ ကုမ္မဏီဆီတန်းလာခဲ့လိုက်သည်။
"အခုလို အချောသတ်လိုက်တော့ တော် တော်ကို ပုံဒီဇိုင်းက မိုက်တာပဲ ဒါကြောင့် ငါတို့ကုမ္မဏီက မင်းကို အားကိုးနေရတာ ဇင်ယော်ရေ "
နောက်ဆုံး အချောသတ်ဒီဇိုင်းကို တော်တော်လေးသဘောတွေ့နေတဲ့ သူဌေးကြောင့် ဇင်ယော်လည်း ကြိုးစားခဲ့ရသမျှ ထိုက်တန်ပါသည်။
"ဟုတ် သူဌေးကြိုက်တယ်ဆိုလို့ ကျွန်တော်ပင်ပန်းရကျိုး နပ်ပါတယ် "
"ဟူတ်တာပေါ့ ဒါနဲ့ မင်းတောင် နှစ်ရက်လောက် တော်တော် ကြိုးစားလိုက်ရတယ်မလား အနားယူလိုက်အုန်း "
"ဟုတ် သူဌေး အာ့ဆို ကျွန်တော် နေ့တစ်ပိုင်းဖလာက်ယူအုန်းမယ် သွားတွေ့စရာလေးရှိလို့ "
"သွားပါ သွားပါ ကောင်မလေးဆီကိုမလား "
စေ့စပ်ပွဲတုန်းက သူဌေးလည်းပါသည်မို့ အဲ့တုန်းကဆို ကျွန်တော်နဲ့မရဲ့ ဆက်ဆံရေးကို သူဌေးခဗျာ တော်တော်လေးအံသြသွားခဲ့သေးသည်။
"ဟဲ ဟဲ "
သွားလေးဖြီးကာ အခန်းထဲက ထွက်မည်လုပ် တော့
"အာ ဇင်ယော် ခဏလေး ငါလည်း အခုမှသတိရတယ် "
သူဌေးက လှမ်းခေါ်လိုက်သည်မို့ ဇင်ယော်လည်း လှည့်ရာကနေ သူဌေးဆီပြန်သွားလိုက်သည်။
"မင်းသူငယ်ချင်း ဝင့်လွှာ ဖုန်းဆက်သေးလား "
"နှစ်ရက်တစ်ခါလောက်တော့စကားပြောဖြစ်တယ်သူဌေး ဘာလို့လည်း မသိဘူး "
"မပြောချင်ပါဘူးကွာ ငါ့မယ် ဒီတူမလေးတစ်ယောက်ရှိပါတယ် သူက ကျန်ခဲ့တဲ့ဦးလေးကို ဦးလေးလို့တောင် သတ်မှတ်ရဲ့လားမသိဘူး တစ်ပတ်တစ်ခါတောင် ဖုန်းဆက်ဖော်မရဘူး ဒါတောင် ဆက်တဲ့အချိန်ဆို ငါ့ဘက်က ဆက်မှရတာ စာမလာ သတင်းမကြားနဲ့
"
"အဆင်ပြေနေပါတယ် သူဌေးရဲ့ မမနွေနဲ့ သူနဲ့က အစကတည်းက ရင်းနှင်းပြီးသားဆိုတော့ စိုးရိမ်စရာတော့မရှိပါဘူး "
သူဌေးက ဝင့်လွှာနဲ့ မမနွေကို ဒီတိုင်း ဇင်ယော်တို့ခင်သလိုခင်တယ်လို့ပဲ သိထားလေသည်။ အရင်က ဆက်ဆံရေးတာ သိရင် ထည့်လွှတ်မည်မဟုတ်တာ သိတာမို့ ဇင်ယော်လည်း ဖုံးဖိထားရသည်။
သူဌေးက လူရှေ့သာ မချစ်ပြတာ...တစ်ဦးတည်းသော သူ့တူမကို သဲသဲလှုပ်တာ ဇင်ယော်အလုပ်ဝင်ပြီးနောက်ပိုင်းမှသိလာခြင်းဖြစ်သည်။
"အဆင်ပြေတယ်ဆိုလည်း ပြီးတာပါပဲ သွားတော့ သွားတော့ တော်ကြာနောက်ကျနေရင် မကောင်းဘူး "
"ဟုတ် သူဌေးသွားပြီ ဗျ"
ကုမ္မဏီက အပြန် မတို့ ကုမ္မဏီဆီတိုက်ရိုက်မသွားဘဲ အိမ်ပြန်ပြီး
ကော်ဖီအေးလေးဖျော် sandwich နှစ်ခုလောက်နဲ့ အသီးအနှံအချို့ကို ထမင်းဘူးထဲ ထည့်ပြီး မှ မနက်က မေမေပိုချက်ပေးထားတဲ့ ပုစွန်ဟင်း အချည်ရည်ဟင်း ကိုက်လန်နဲ့ကြည်ဥကြော်ရယ်
ကို နှစ်ယောက်စာထမင်းချိုင့်ထုပ်လိုက်ပြီး မေမေဖျော်ပေးထားတဲ့
ဆားငံပြာရည်ဘူးလေးကို ထမင်းချိုင့်ဘေးအိတ်ထဲထည့်ကာ
မကုမ္မဏီ ဆီ ထမင်းချိုင့်နှစ်ခုနဲ့ သွားလိုက်လေသည်။
ထမင်းချိုင့်ကနှစ်ခုမို့ ခြင်းတောင်းထဲထည့်ကာ ယူဆောင်လာရလေသည်။ မတို့ကားပါကင်မှာ ဆိုင်ကယ်ထားခဲ့ပြီးနောက် ကုမ္မဏီဆီလာတော့ အရင်ကသိခဲ့တဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ချို့က နှုတ်ဆက်လာလေသည်။ အော်...ပြောဖို့မေ့နေသေးတာ..
စေ့စပ်ပွဲအပြီး နောက်နေ့ ဇင်ယော်တို့ရဲ့ relationship ကို ကုမ္မဏီမှာ ဖွင့်ပြောလိုက်တဲ့ မကြောင့် ဇင်ယော့်မှာ အကြီးအကျယ် shock ရလိုက်သေးသည်။ ဒါကြောင့် အခုဆို မတို့ကုမ္မဏီ က လူတွေ ဇင်ယော့်ကို မနှင့် သက်ဆိုင်သူတွေများသိကုန်ကြပြီ..
တစ်ချို့ကျတော့ ထောက်ခံပေမယ့် တစ်ချို့ကျတော့လည်း သူဌေးမျက်နှာနဲ့ အပြင်ပိုင်း ထောက်ခံတဲ့သူတွေရှိပြီး ကွယ်ရာ ရှုံချတဲ့သးတွေလည်း ပါတာပေါ့..ဒါတွေကထားလိုက်ပါ..ဇင်ယော်တို့က မဆီက အချစ်ရပြီးကတည်းက ကျန်တာအားလုံး မျက်လုံးထဲမမြင်
ဘာမှမကြားရတာတော့တာ..သူတို့ဖာသာ ဝေဖန်ပြီး လေပဲကန်ကန်
ငှက်ကြီးတို့ကတော့ ကိုယ့်အချစ်ခရီးကို ရှေ့ဆက်ပျံသန်းနေမှာ..
ကံကုမ္မာကလွဲလို့ ဘယ်သူမှ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ကို ရှေ့ဆက်ပြီး ခွဲလို့မရတော့ဘူးမရယ်..
"ဟင် မောင် ဘယ်လိုရောက်လာတယ် "
"ဒီနေ့ နေ့တစ်ပိုင်းခွင့်ယူခဲ့တာ မမျက်နှာလေးမတွေ့ရတာ ကြာပြီမို့ "
သုံးလက်စ လပ်တော့ကို ပိတ်လိုက်ပြီးနောက် ဧည့်သည်ခုံမှာထိုင်ကာ ထမင်းဘူးတွေချနေတဲ့ ဇင်ယော့်နား ချက်ချင်းရောက်လာတဲ့မဟာ ဘယ်လောက်တောင် ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်လဲ...
"ဘာဟင်းတွေလဲ မွှေးလိုက်တာ မှန်မှန်ပြော အန်တီချက်ထားတာမလား "
ဇင်ယော့်ပုခုံးလေးကိုင်ကာ စားပွဲပေါ်က ဟင်းတွေ ကို လိုက်ယူကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တာကြောင့် ဇင်ယော့်မှာ ခဏတာ မျက်နှာလေးရှုံမဲ့သွားရသည်။
"မကလည်း မောင်လည်းချက်တတ်ပါတယ်နော် ဒါက မေမေ့လက်ရာဆိုပေမယ့် မကြာခင် မောင့်လက်ရာချည်းစားရတော့မှာ "
"ဟုတ်ပါပြီ ရှင်လေးလက်ရာစားရတဲ့အခါကျ အန်တီ့လက်ရာမှီလားကြည့်ကျတာပေါ့ "
"စိန်လိုက်လေ တော်ကြာ မောင့်ဟာစွဲသွားမှ မောင့်ကို အိမ်ရှင်မ တော့မလုပ်ခိုင်းနဲ့နော် "
"အို... အချက်ကောင်းရင်တော့ အိမ်မှာထားပြီး အိမ်ရှင်မ လုပ်ခိုင်းရင်လုပ်ခိုင်းရမှာပေါ့ "
"ဟာ...မနော် အိမ်ရှင်မ မလုပ်ချင်လို့ မိန်းမယူပါတယ်ဆို လုပ်ချင်းလုပ် အိမ်ရှင်ထီးပဲ လုပ်မှာ ထမင်းဟင်းကတော့ မောင့်တာဝန်
အလုပ်လည်း လုပ်မယ် ဒါပေမယ့် မောင့်ကိုပြုစုဖို့ကတော့ မတာဝန် "
"လက်တောင်မထပ်ရသေးဘူးနော် မောင်တို့ကတော့ တာဝန်တွေတောင်ခွဲနေပြီ "
မျက်နှာချင်းဆိုင်က မောင့်ပါးလေးကိုဆွဲကာ ချစ်စနိုးပြောတော့
စပ်ဖြဲဖြဲလေးရီပြလာသည်။ ချစ်တဲ့အချိန်ကြတော့လည်း သူရယ်လိုက်လို့ပေါ်လာတဲ့ ပါးချိုင့်လေးကအစ ညီညီညာညာသွားဖြူလေးတွေအဆုံး ပိုးမှာ ချစ်နေရတာပဲ... ဒါကြောင့် အချစ်ဆိုတာ
ချိုမြိန်တဲ့အခါ ပျားသကာမမှီဘူးဆိုတာ အမှန်ပါပဲ...
နှစ်ယောက်သား ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ မောင်ယူလာတဲ့ အသီးအနှံတစ်ချို့ကိုစားရင်း အနားယူနေကြသည အခုရက်ပိုင်း အလုပ်တွေရှုပ်တော့ ပိုးမှာ တစ်ခါတစ်လေ ထမင်းကို ကောင်းကောင်းမစားနိုင်..စားလိုက်ရင်လည်း သီတာ့ကို အပြင်စာမှာပြီး စားလိုက်တာက များသည်။ အခုလို ေမာင်လာမှပဲ ထမင်းကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန်စားဖြစ်တော့သည်။
အခုရက်ပိုင်း နှစ်ယောက်လုံးရှုပ်နေတဲ့အလုပ်ကိစ္စတွေကြောင့် မတွေ့ဖြစ်တာမို့ အခုတွေ့ရတုန်းတော့ မောင့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ပင်ပန်းခဲ့ရသမျှကို အတိုးချအနားယူလိုက်လေသည်။ ကို့ တုန်းကလည်း
အချစ်ဦးမို့ အသည်းနင့်အောင်ချစ်ခဲ့ရသလို ကို့ကြောင့်ပဲ မောင်နဲ့ဆုံဆည်းခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။
နှစ်ယောက်လုံးကို ချစ်ခဲ့ပါတယ် တကယ့်အချစ်စစ်နဲ့...ဒါပေမယ့်
အချစ်ဦးက ကိုဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် အချစ်ဆုံးကတော့ မောင်ပါပဲ...
ဒီအချိန်မှာ တစ်ယောက်ယောက်ကိုပြန်ရွေးချယ်ရမယ်ဆိုရင်တောင် မောင့်ကိုပဲ ရွေးချယ်တော့မှာ..
ဘာလို့ဆို မောင်က သူ့ဘဝရဲ့ မရှိမဖြစ် အကြည်ဓာတ်လေးဖြစ်နေပြီ..မောင်ကသာ သူ့ဘဝရဲ့ လက်တွဲဖော် နားလည်ပေးဖော် ဖြစ်နေပြီလေ...
.....
In Bangkok 🕖🕖
မကြာခင်ခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်ကတော့မယ့် သားလေးအား အားရှိအောင် အစားအစာတွေကျွေးရသလို ပိုပြီးတော့လည်း ဂရုစိုက်လာရသည်။
စိတ်ခွန်အားဖြစ်အောင်လည်း အားပေးစကားတွေကို သူနားလည်လောက်မယ့် အသိလေးတွေကို ပုံပြင်လိုမျိုး တစ်ခြားလိုတစ်မျိုး ပြောပြပေးရသည်။
အစက ငှက်ကြီး ကောင်းမှုနဲ့ ဝင့်လွှာမှာ မလာချင်လာချင် နဲ့ လာခဲ့ရပေမယ့် အခုတော့ သူ့မှာလည်း သားသားလေးကို ငြိတွယိနေရပြီ..
ဦးရုပ်ကို ဖြုတ်တပ်ထားသလားအောက်မေ့ရအောင် တူတဲ့သားလေးကို သူ့မှာတစ်နေ့တစ်မျိုး မရိုးရအောင် ချစ်နေရတာကလည်း ဒုက္ခတစ်မျိုး...ဒီအတောအတွင်း ဦးနဲ့ အရင်ကထက်တော့ ဆက်ဆံရေးလေးက တိုးတက်လာပြီဖြစ်သလို အခုချိန်မှာတော့ ဝင့်လွှာတို့ဆက်ဆံရေးကိုပြောရမယ်ဆိုလျှင် ရှေ့လည်းမတိုးသာ နောက်လည်းမဆုတ်သာ ဖြစ်နေသည်။
ဝင့်လွှာဘက်က အမှန်တိုင်းပြောရရင် သားလေးကို လက်ခံနိုင်ပြီဖြစ်သညိ။ ဒါကြောင့် သူ့အနေနဲ့ ဦးကို အရင်လို ပြန်ပြီး ချစ်ခွငွရချင်ပေမယ့် ဦးဘက်က ဒီသဘောကို လက်မခံချင်ဖြစ်နေသည်။
သူ့ဘက်ဿြည့်လျှင်လည်း သားလေးက သူ့အတွက် ဝင့်လွှာတို့နှစ်ယောက်အားကန့်သတ်ထားသည့် စည်းပမာ...
ရှေ့ဆက်မတိုးသင့်ဘူးလို့ တားဆီးနေတဲ့ စည်းပေါ့..
ဒါကို ဝင့်လွှာလည်း ရိပ်မိပါသည်။ နောက်ပြီး ဦးက ဝင့်လွှာအနာဂတ်ကို စဥ်းစားပေးသေးသည်။ ဒါကိုတော့ ဇင်ယော့်ဆီက သိခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ အဲ့လိုစဥ်းစားပေးလွန်းအားကြီးလို့ပဲ ဝင့်လွှာတို့နှစ်ယောက်ကွဲခဲ့ရသည်မဟုတ်လား..
ဘာပဲဖြစ်လာဖြစ်လာ ဝင့်လွှာကတော့ ဒီဆက်ဆံရေးကိုပြန်တည်ဆောက်မည်။ သားလေးကိုလဲ ကိုယ့်သားအရင်းလိုမွေးပြီး
သားလေးပါတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခုကို ထူထောင်ချင်သည်။
ဒီကိစ္စကို သူငယ်ချင်းတွေ တိုင်ပင်တော့ အားလုံးက ထောက်ခံကြသည်။ ဝင့်လွှာမှာလည်း ဦးလေးပဲ ရှိတော့သည်မို့ ဦးလေးက
သဘောမတူရင်တောင် နောက်ဆုံး ဝင့်လွှာ့ကို အရမ်းချစ်တာမို့
တစ်ချိန်ကျရင်တော့ နားချလို့ရနိုင်သည်။
ဦးဘက်ကလည်း မိဘတွေမရှိတော့သည်မို့ လက်ခံလို့ရတဲ့အနေအထား ပေမယ့် ကာယကံရှင် ဦးကိုယ်တိုင်က တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်ဖြစ်နေတော့ ဝင့်လွှာမှာလည်း ဇွတ်မတိုးရဲ...အရင်လို ပြန်ပြီးကိုယ့်ရှေ့က ထွက်သွားမှဖြင့်..
ဒါကြောင့် သားသားကိစ္စပြီးရင် သူ့ဘက်ကနေ ဦးကို မရမက
လက်ထပ်ခွင့်တောင်းမည်ကိူ ဇင်ယော်တိုနဲ့ တိုင်ပင်ပြီးသွားပုီဖြစ်သည်။
ဦးဘက်က လက်မခံချင်နေပါ... နောက်တော့ မဆုတ်ပါနဲ့
လွှာ့ဘက်က တိုးလာမှာမို့...အရင်တစ်ခါမှားခဲ့တဲ့ အမှားကို လွှာ့ဘဝကို ပေးပြီး ဆပ်ပါ့မယ် ဦး...
#အေးချမ်းညိမ်း
အခုတလော ကိုယ်တော်တော်စိတ်ဓာတ်ကျနေတယ်
ကိုယ်ရေးတဲ့စာအရေးအသားတွေလည်း တော်တော်လေးမကောင်းတော့ဘူးလို့ ခံစားလာရတယ်..
ဒီ fic ကို တိုတိုနဲ့ ပြီးဖို့လုပ်ပေမယ့် ဘယ်လိုရှည်သွားမှန်းမသိဘူးရယ်... တုံးတိကြီးဖြတ်လိုက်ဖို့ကြံပြန်တော့လည်း
မလုပ်ချင်ဘူးရယ်..
ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ Page လေးတစ်ခုကနေ "တိတ်တခိုးချစ်ရပါသော " fic လေးကို review လုပ်ထားတာတွေ့တော့ တကယ် ပျော်သွားပါတယ်ဗျ...
အဲ့ကိစ္စကို မတော်မဆတွေ့သွားတော့ ပြောပြလို့မရအောင်ကို
တကယ်ပျော်သွားခဲ့ပါတယ်...
အရေးအသားမကောင်းတဲ့ ကိုယ့် fic ကို ဘယ်သူမှ review မယ့်သူမရှိဘူးထင်ခဲ့တာ..
review ပေးခဲ့တဲ့ admin ကိုလည်း တကယ်စိတ်ရင်းနဲ့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့..
နောက်ထပ်လည်း အများကြီး ကြိုးစားပေးပါ့မယ် ဒါဒါတို့အတွက် 😘😘😘😘
Zawgi
အပိုင္း ၃၀
ႏွစ္ဖက္မိဘေတြ႕ဆုံပြဲလို႔လည္း ေျပာလို႔ရသလို ေစ့စပ္ပြဲဆိုလည္း ဟုတ္သည္။ ဘယ္သူေတြလဲဆိုေတာ့ ဇင္ေယာ္နဲ႕ မတို႔ေပါ့..
အေမရယ္ မ မိဘေတြရယ္နဲ႕ ဇင္ေယာ့္သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ သူေဌး ရယ္ဆိုေတာ့ စုစုေပါင္း
ရွစ္ ေယာက္ေလာက္ပဲ ရွိတဲ့ပြဲမွာ လူႀကီးေတြက လည္း သူတို႔စကားဝိုင္းနဲ႕သူတို႔ဆိုေတာ့ ဇင္ေယာ္တို႔လည္း လူငယ္ေလးေယာက္ စကားလက္ဆုံၾကရတာေပါ့...မနဲ႕ ေ႐ႊဇင္ ထက္ေဝယံတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိို မိတ္ဆက္ေပးရင္း စကားေကာင္းလိုက္ၾကတာ ေစ့စပ္ပြဲက ညေန ၆ နာရီေယာက္မွသာၿပီးသည္။
အခုေခတ္မွာဒီလိုစုံတြဲမ်ိဳးကို သိပ္လက္မခံခ်င္တဲ့ေခတ္မွာ မရဲ႕ ေမေမဟာ ဘာေၾကာင့္ ဇြတ္သေဘာတူခဲ့လည္း ဆိုတာကေတာ့
မရဲ႕ အတိတ္မွာပဲ နစ္မြန္းေနတဲ့ဒဏ္ရာေတြဆီကေန လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ပဲျဖစ္ပါတယ္..
အၿပဳံးအရယ္မရွိတဲ့ သမီးရဲ႕ဘဝကို ၿပဳံးပန္းေဝဆာလွပဖို႔အတြက္ ဘာပဲလုပ္ေပးရရဆိုၿပီး ေတြးေတာခဲ့တဲ့မရဲ႕မိဘႏွစ္ပါးဟာ ဇင္ေယာ္နဲ႕ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့တာကိုလည္း မျငင္းဆန္မတားရက္ခဲ့ပါဘူး..
အစပိုင္း ကေတာက္ကဆနဲ႕ တစ္ဖက္သတ္ဆန္ခဲ့တဲ့ ဇင္ေယာ္တို႔ ဆက္ဆံေရးကို သေဘာမက်ခဲ့ေပမယ့္ လမ္းခြဲၿပီးေနာက္ပိုင္းမွ ခ်စ္တာကို သိလာခဲ့တဲ့ မကို ဇင္ေယာ္နဲ႕ျပန္ေပါင္းထုပ္သြားတဲ့အတြက္ ပိုလို႔ေတာင္ဝမ္းသာေၾကာင္း ေစ့စပ်ပွဲမှာပြောပြတော့ ဇင္ေယာ့္မ်က္ႏွာေလးမွာ ပူခနဲ....
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေယာကၡမေတြဆီကအေရးေပးတာခံရတာ နည္းတဲ့ကုသိုလ္ကံလားေနာ္....
"ေမာင္ မေန႕ညက ကို႔ ကို အိမ္မက္မက္ခဲ့တယ္ "
မျပန္ခ်င္ေသးတဲ့ဇင္ေယာ္နဲ႕ ျပန္မလႊတ္ခ်င္တဲ့ ပိုးတို႔ဟာ အိမ္ေဘးမွာရွိတဲ့ ၿခံေလးထဲက ဒန္းေပၚမွာ ေမာင္ရဲ႕ရင္ခြင္ကိုမွီၿပီး သိက္မကြာလွေပမယ့္ ပိုးထက္ ရွည္ေမ်ာၿပီးသြယ္တဲ့ေမာင့္လက္ေခ်ာင္းေတြကိုဆုပ္ကိုင္ကာ မေန႕ညက အိမ္မက္အေၾကာင္းေျပာမိသည္။
ကို လို႔ၾကားေတာ့ နဂိုကတည္းက အားငယ္ဝန္တိုတတ္တဲ့ေမာင္ဟာ
လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္သြားသည္။
"ဘာမက္တာလည္းဟင္ "
စိုးရိမ္တႀကီးေမးလာတဲ့ ေမာင့္ရဲ႕ေလသံေၾကာင့္ အရင္တုန္းက သူ႕ကို ပစ္ပယ္ၿပီး ကို႔ ရဲ႕ေနရာမွာ အစားထိုးမိခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္မိသည္။ သူ႕ရဲ႕မဆင္မျခင္လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ေမာင့္မွာ စိတ္ဒဏ္ရာေတာင္ ရခဲ့သြားၿပီ...
"အိမ္မက္ထဲမွာ ကို က အျဖဴေရာင္ဝတ္စုံကိုဝတ္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးက ေအးခ်မ္းေနတာပဲ ေနာက္ၿပီး သူ႕ကို စိတ္မပူဖို႔ ေျပာတယ္ မ ကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းေနတဲ့ ၾကည့္ရတာ ေအးခ်မ္းရာဘုံတစ္ခုမွာေရာက္သြားတယ္တူပါရဲ႕ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ကိုနဲ႕ပတ္သတ္သမွ် စိတ္ပူစရာမလိုရေတာ့ဘူးထင္တယ္ မျမင္နိုင္တဲ့ေနရာမွာ မေကာင္းတာတစ္ခုခုျဖစ္မွာအၿမဲစိုးရိမ္ေနခဲ့တာ အခုေတာ့ မ စိတ္ေတြေအးခ်မ္းသြားၿပီေမာင္ရယ္ "
"ဟူး.....ေတာ္ပါေသးရဲ႕မရယ္ "
"ေမာင္စိတ္ပူေနတာကို သိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္ကစၿပီး အဲ့အရာေတြအကုန္လုံးကိုေမ့လိုက္ေတာ့ေမာင္ တို႔မ်က္လုံးထဲမွာေရာ တို႔စိတ္ထဲမွာပါ ေနာက္ဆုံး ႏွလုံးသားအထိ ေနရာယူေနတာ ေမာင္တစ္ေယာက္တည္းမို႔ ဘယ္သူနဲ႕မွတူလို႔ခ်စ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး ေမာင္
ဇင္ေယာ္ဆိုတဲ့ ျဖစ္တည္မႈေလးကိုခ်စ္မိသြားတာ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ထိ ခ်စ္အုန္းမွာပဲ ဒါေၾကာင့္ မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ေနာ္ "
"ဟုတ္ ေမာင့္ရဲ႕ေနာက္ဆုံးခ်ိန္ထိ မနဲ႕အတူ ျဖတ္သန္းနိုင္မွာပါ အဲ့လိုဆုကိုလည္း ညတိုင္းေတာင္းေနတယ္ မရယ္"
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း ခ်စ္စကားဆိုရတာ
ခ်စ္သူေတြအတြက္ အဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ ရတနာဆိုတာ ခ်စ္ဖူးသူတိုင္းသိမွာပါ...(သာသာကေတာ့ မသိပါ 😖😖)
"ဒါေပါ့ မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္စစ္မွန္ရင္ တစ္ေန႕ေပါင္းရမွာေပါ့ "
ထိုေန႕ညက ႏွစ္ေယာက္သား ၾကည္ႏူးစြာျဖင့္ မေတြ႕ရခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြအတြက္ အလြမ္းကို အခ်စ္မ်ားျဖင့္ ေျဖေဖ်ာက္အနားယူခဲ့ေလသည္။
......
"အားလားလားး....ေညာင္းလိုက္တာေနာ္ အခုမွပဲ ၿပီးသြားေတာ့တယ္ "
တစ္ကိုယ္လုံး ေညာင္းေနတဲ့အေညာင္းေတြကို လက္ကိုအေပၚေျမာက္ဆန့္ကာ ခါးကိုဆန့္ရင္း အေညာင္းေျဖလိုက္ေတာ့မွ ႏွစ္ရက္တာတိတိပင္ပန္းခဲ့တဲ့ အေညာင္းေတြက ေျပေပ်ာက္သြားရသည္။
လြယ္ကူတဲ့ထုတ္ကုန္ေပမယ့္ ေစ်းကြက္မွာအေရာင္းမ်ားတဲ့ ထုတ္ကုန္မို႔ သူမ်ားထက္တမူထူးတဲ့ဒီဇိုင္းကို ထုတ္ရသည္မွာ တကယ့္ကို မလြယ္ေၾကာ...
ဒါေပမယ့္ လည္း ဒီဇိုင္းပိုင္း ကြၽမ္းက်င္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ပါရမီေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ ကိုယ္ပုံေဖာ္ခ်င္တဲ့ ဒီဇိုင္းေလးကို အၿပီးသတ္နိုင္ခဲ့ေလသည္။ ပထမတစ္ရက္က ဒီဇိုင္းမူၾကမ္းျပေတာ့ သူေဌးက ႀကိဳက္တာမို႔ ဒီေန႕ေတာ့ တံဆိပ္ကအစ ဒီဇိူင္းေတြအကုန္လုံး အေခ်ာသတ္နိုင္ခဲ့ေလၿပီ...မအိပ္မေန လုပ္ထားရသည္မို႔ မနဲ႕ စကားေျပာရတဲ့အခ်ိန္ေလးေတာင္ သိပ္မရွိ...
မကလည္း ဒီရက္ပိုင္း တစ္ျခားကုမၼဏီတစ္ခုနဲ႕အလုပ္ရႈပ္ေနတာမို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုယ္စီ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္ဆိုလည္း မမွားေပ..
ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႕ညေတာ့အဝအိပ္ၿပီး မနက္ျဖန္ သူေဌးကိုျပၿပီးတာနဲ႕ မဆီလိုက္သြားအုန္းမွပါ့ေလ...
ကုမၼဏီကျပန္ေရာက္ေတာ့ ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႕ ေျခလက္ေဆးကာ မဆီ မက္ေဆ့ပို႔ၿပီးတာနဲ႕ တန္းအိပ္လိုက္ေတာ့သညိ။ ႏွစ္ရက္တိတိအိပ္ေရးပ်က္ထားသည္ေၾကာင့္ ည ၉နာရီက အိပ္လိုက္တာ မနက္ ၉ နာရီမွႏွိုးေတာ့သည္။ အိပ္ယာထေတာ့အေမျပင္ေပးခဲ့တဲ့ မနပ္စာေလးစားၿပီးတာနဲ႕ ကုမၼဏီဆီတန္းလာခဲ့လိုက္သည္။
"အခုလို အေခ်ာသတ္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ ေတာ္ကို ပုံဒီဇိုင္းက မိုက္တာပဲ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ကုမၼဏီက မင္းကို အားကိုးေနရတာ ဇင္ေယာ္ေရ "
ေနာက္ဆုံး အေခ်ာသတ္ဒီဇိုင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလးသေဘာေတြ႕ေနတဲ့ သူေဌးေၾကာင့္ ဇင္ေယာ္လည္း ႀကိဳးစားခဲ့ရသမွ် ထိုက္တန္ပါသည္။
"ဟုတ္ သူေဌးႀကိဳက္တယ္ဆိုလို႔ ကြၽန္ေတာ္ပင္ပန္းရက်ိဳး နပ္ပါတယ္ "
"ဟူတ္တာေပါ့ ဒါနဲ႕ မင္းေတာင္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေတာ္ေတာ္ ႀကိဳးစားလိုက္ရတယ္မလား အနားယူလိုက္အုန္း "
"ဟုတ္ သူေဌး အာ့ဆို ကြၽန္ေတာ္ ေန႕တစ္ပိုင္းဖလာက္ယူအုန္းမယ္ သြားေတြ႕စရာေလးရွိလို႔ "
"သြားပါ သြားပါ ေကာင္မေလးဆီကိုမလား "
ေစ့စပ္ပြဲတုန္းက သူေဌးလည္းပါသည္မို႔ အဲ့တုန္းကဆို ကြၽန္ေတာ္နဲ႕မရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို သူေဌးခဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ေလးအံၾသသြားခဲ့ေသးသည္။
"ဟဲ ဟဲ "
သြားေလးၿဖီးကာ အခန္းထဲက ထြက္မည္လုပ္ ေတာ့
"အာ ဇင္ေယာ္ ခဏေလး ငါလည္း အခုမွသတိရတယ္ "
သူေဌးက လွမ္းေခၚလိုက္သည္မို႔ ဇင္ေယာ္လည္း လွည့္ရာကေန သူေဌးဆီျပန္သြားလိုက္သည္။
"မင္းသူငယ္ခ်င္း ဝင့္လႊာ ဖုန္းဆက္ေသးလား "
"ႏွစ္ရက္တစ္ခါေလာက္ေတာ့စကားေျပာျဖစ္တယ္သူေဌး ဘာလို႔လည္း မသိဘူး "
"မေျပာခ်င္ပါဘူးကြာ ငါ့မယ္ ဒီတူမေလးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္ သူက က်န္ခဲ့တဲ့ဦးေလးကို ဦးေလးလို႔ေတာင္ သတ္မွတ္ရဲ႕လားမသိဘူး တစ္ပတ္တစ္ခါေတာင္ ဖုန္းဆက္ေဖာ္မရဘူး ဒါေတာင္ ဆက္တဲ့အခ်ိန္ဆို ငါ့ဘက္က ဆက္မွရတာ စာမလာ သတင္းမၾကားနဲ႕
"
"အဆင္ေျပေနပါတယ္ သူေဌးရဲ႕ မမႏြေနဲ႕ သူနဲ႕က အစကတည္းက ရင္းႏွင္းၿပီးသားဆိုေတာ့ စိုးရိမ္စရာေတာ့မရွိပါဘူး "
သူေဌးက ဝင့္လႊာနဲ႕ မမႏြေကို ဒီတိုင္း ဇင္ေယာ္တို႔ခင္သလိုခင္တယ္လို႔ပဲ သိထားေလသည္။ အရင္က ဆက္ဆံေရးတာ သိရင္ ထည့္လႊတ္မည္မဟုတ္တာ သိတာမို႔ ဇင္ေယာ္လည္း ဖုံးဖိထားရသည္။
သူေဌးက လူေရွ႕သာ မခ်စ္ျပတာ...တစ္ဦးတည္းေသာ သူ႕တူမကို သဲသဲလႈပ္တာ ဇင္ေယာ္အလုပ္ဝင္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွသိလာျခင္းျဖစ္သည္။
"အဆင္ေျပတယ္ဆိုလည္း ၿပီးတာပါပဲ သြားေတာ့ သြားေတာ့ ေတာ္ၾကာေနာက္က်ေနရင္ မေကာင္းဘူး "
"ဟုတ္ သူေဌးသြားၿပီ ဗ်"
ကုမၼဏီက အျပန္ မတို႔ ကုမၼဏီဆီတိုက္ရိုက္မသြားဘဲ အိမ္ျပန္ၿပီး
ေကာ္ဖီေအးေလးေဖ်ာ္ sandwich ႏွစ္ခုေလာက္နဲ႕ အသီးအႏွံအခ်ိဳ႕ကို ထမင္းဘူးထဲ ထည့္ၿပီး မွ မနက္က ေမေမပိုခ်က္ေပးထားတဲ့ ပုစြန္ဟင္း အခ်ည္ရည္ဟင္း ကိုက္လန္နဲ႕ၾကည္ဥေၾကာ္ရယ္
ကို ႏွစ္ေယာက္စာထမင္းခ်ိဳင့္ထုပ္လိုက္ၿပီး ေမေမေဖ်ာ္ေပးထားတဲ့
ဆားငံျပာရည္ဘူးေလးကို ထမင္းခ်ိဳင့္ေဘးအိတ္ထဲထည့္ကာ
မကုမၼဏီ ဆီ ထမင္းခ်ိဳင့္ႏွစ္ခုနဲ႕ သြားလိုက္ေလသည္။
ထမင္းခ်ိဳင့္ကႏွစ္ခုမို႔ ျခင္းေတာင္းထဲထည့္ကာ ယူေဆာင္လာရေလသည္။ မတို႔ကားပါကင္မွာ ဆိုင္ကယ္ထားခဲ့ၿပီးေနာက္ ကုမၼဏီဆီလာေတာ့ အရင္ကသိခဲ့တဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ခ်ိဳ႕က ႏႈတ္ဆက္လာေလသည္။ ေအာ္...ေျပာဖို႔ေမ့ေနေသးတာ..
ေစ့စပ္ပြဲအၿပီး ေနာက္ေန႕ ဇင္ေယာ္တို႔ရဲ႕ relationship ကို ကုမၼဏီမွာ ဖြင့္ေျပာလိုက္တဲ့ မေၾကာင့္ ဇင္ေယာ့္မွာ အႀကီးအက်ယ္ shock ရလိုက္ေသးသည္။ ဒါေၾကာင့္ အခုဆို မတို႔ကုမၼဏီ က လူေတြ ဇင္ေယာ့္ကို မႏွင့္ သက္ဆိုင္သူေတြမ်ားသိကုန္ၾကၿပီ..
တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေထာက္ခံေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း သူေဌးမ်က္ႏွာနဲ႕ အျပင္ပိုင္း ေထာက္ခံတဲ့သူေတြရွိၿပီး ကြယ္ရာ ရႈံခ်တဲ့သးေတြလည္း ပါတာေပါ့..ဒါေတြကထားလိုက္ပါ..ဇင္ေယာ္တို႔က မဆီက အခ်စ္ရၿပီးကတည္းက က်န္တာအားလုံး မ်က္လုံးထဲမျမင္
ဘာမွမၾကားရတာေတာ့တာ..သူတို႔ဖာသာ ေဝဖန္ၿပီး ေလပဲကန္ကန္
ငွက္ႀကီးတို႔ကေတာ့ ကိုယ့္အခ်စ္ခရီးကို ေရွ႕ဆက္ပ်ံသန္းေနမွာ..
ကံကုမၼာကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေရွ႕ဆက္ၿပီး ခြဲလို႔မရေတာ့ဘူးမရယ္..
"ဟင္ ေမာင္ ဘယ္လိုေရာက္လာတယ္ "
"ဒီေန႕ ေန႕တစ္ပိုင္းခြင့္ယူခဲ့တာ မမ်က္ႏွာေလးမေတြ႕ရတာ ၾကာၿပီမို႔ "
သုံးလက္စ လပ္ေတာ့ကို ပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဧည့္သည္ခုံမွာထိုင္ကာ ထမင္းဘူးေတြခ်ေနတဲ့ ဇင္ေယာ့္နား ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတဲ့မဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္လဲ...
"ဘာဟင္းေတြလဲ ေမႊးလိုက္တာ မွန္မွန္ေျပာ အန္တီခ်က္ထားတာမလား "
ဇင္ေယာ့္ပုခုံးေလးကိုင္ကာ စားပြဲေပၚက ဟင္းေတြ ကို လိုက္ယူၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ ဇင္ေယာ့္မွာ ခဏတာ မ်က္ႏွာေလးရႈံမဲ့သြားရသည္။
"မကလည္း ေမာင္လည္းခ်က္တတ္ပါတယ္ေနာ္ ဒါက ေမေမ့လက္ရာဆိုေပမယ့္ မၾကာခင္ ေမာင့္လက္ရာခ်ည္းစားရေတာ့မွာ "
"ဟုတ္ပါၿပီ ရွင္ေလးလက္ရာစားရတဲ့အခါက် အန္တီ့လက္ရာမွီလားၾကည့္က်တာေပါ့ "
"စိန္လိုက္ေလ ေတာ္ၾကာ ေမာင့္ဟာစြဲသြားမွ ေမာင့္ကို အိမ္ရွင္မ ေတာ့မလုပ္ခိုင္းနဲ႕ေနာ္ "
"အို... အခ်က္ေကာင္းရင္ေတာ့ အိမ္မွာထားၿပီး အိမ္ရွင္မ လုပ္ခိုင္းရင္လုပ္ခိုင္းရမွာေပါ့ "
"ဟာ...မေနာ္ အိမ္ရွင္မ မလုပ္ခ်င္လို႔ မိန္းမယူပါတယ္ဆို လုပ္ခ်င္းလုပ္ အိမ္ရွင္ထီးပဲ လုပ္မွာ ထမင္းဟင္းကေတာ့ ေမာင့္တာဝန္
အလုပ္လည္း လုပ္မယ္ ဒါေပမယ့္ ေမာင့္ကိုျပဳစုဖို႔ကေတာ့ မတာဝန္ "
"လက္ေတာင္မထပ္ရေသးဘူးေနာ္ ေမာင္တို႔ကေတာ့ တာဝန္ေတြေတာင္ခြဲေနၿပီ "
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ေမာင့္ပါးေလးကိုဆြဲကာ ခ်စ္စနိုးေျပာေတာ့
စပ္ၿဖဲၿဖဲေလးရီျပလာသည္။ ခ်စ္တဲ့အခ်ိန္ၾကေတာ့လည္း သူရယ္လိုက္လို႔ေပၚလာတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလးကအစ ညီညီညာညာသြားျဖဴေလးေတြအဆုံး ပိုးမွာ ခ်စ္ေနရတာပဲ... ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ဆိုတာ
ခ်ိဳၿမိန္တဲ့အခါ ပ်ားသကာမမွီဘူးဆိုတာ အမွန္ပါပဲ...
ႏွစ္ေယာက္သား ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႕ ေမာင္ယူလာတဲ့ အသီးအႏွံတစ္ခ်ိဳ႕ကိုစားရင္း အနားယူေနၾကသည အခုရက္ပိုင္း အလုပ္ေတြရႈပ္ေတာ့ ပိုးမွာ တစ္ခါတစ္ေလ ထမင္းကို ေကာင္းေကာင္းမစားနိုင္..စားလိုက္ရင္လည္း သီတာ့ကို အျပင္စာမွာၿပီး စားလိုက္တာက မ်ားသည္။ အခုလို ေမာင်လာမှပဲ ထမင္းကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္စားျဖစ္ေတာ့သည္။
အခုရက္ပိုင္း ႏွစ္ေယာက္လုံးရႈပ္ေနတဲ့အလုပ္ကိစၥေတြေၾကာင့္ မေတြ႕ျဖစ္တာမို႔ အခုေတြ႕ရတုန္းေတာ့ ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ပင္ပန္းခဲ့ရသမွ်ကို အတိုးခ်အနားယူလိုက္ေလသည္။ ကို႔ တုန္းကလည္း
အခ်စ္ဦးမို႔ အသည္းနင့္ေအာင္ခ်စ္ခဲ့ရသလို ကို႔ေၾကာင့္ပဲ ေမာင္နဲ႕ဆုံဆည္းခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္ တကယ့္အခ်စ္စစ္နဲ႕...ဒါေပမယ့္
အခ်စ္ဦးက ကိုျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အခ်စ္ဆုံးကေတာ့ ေမာင္ပါပဲ...
ဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုျပန္ေ႐ြးခ်ယ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေမာင့္ကိုပဲ ေ႐ြးခ်ယ္ေတာ့မွာ..
ဘာလို႔ဆို ေမာင္က သူ႕ဘဝရဲ႕ မရွိမျဖစ္ အၾကည္ဓာတ္ေလးျဖစ္ေနၿပီ..ေမာင္ကသာ သူ႕ဘဝရဲ႕ လက္တြဲေဖာ္ နားလည္ေပးေဖာ္ ျဖစ္ေနၿပီေလ...
.....
In Bangkok
မၾကာခင္ခြဲစိတ္မႈျပဳလုပ္ကေတာ့မယ့္ သားေလးအား အားရွိေအာင္ အစားအစာေတြေကြၽးရသလို ပိုၿပီးေတာ့လည္း ဂ႐ုစိုက္လာရသည္။
စိတ္ခြန္အားျဖစ္ေအာင္လည္း အားေပးစကားေတြကို သူနားလည္ေလာက္မယ့္ အသိေလးေတြကို ပုံျပင္လိုမ်ိဳး တစ္ျခားလိုတစ္မ်ိဳး ေျပာျပေပးရသည္။
အစက ငွက္ႀကီး ေကာင္းမႈနဲ႕ ဝင့္လႊာမွာ မလာခ်င္လာခ်င္ နဲ႕ လာခဲ့ရေပမယ့္ အခုေတာ့ သူ႕မွာလည္း သားသားေလးကို ၿငိတြယိေနရၿပီ..
ဦး႐ုပ္ကို ျဖဳတ္တပ္ထားသလားေအာက္ေမ့ရေအာင္ တူတဲ့သားေလးကို သူ႕မွာတစ္ေန႕တစ္မ်ိဳး မရိုးရေအာင္ ခ်စ္ေနရတာကလည္း ဒုကၡတစ္မ်ိဳး...ဒီအေတာအတြင္း ဦးနဲ႕ အရင္ကထက္ေတာ့ ဆက္ဆံေရးေလးက တိုးတက္လာၿပီျဖစ္သလို အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဝင့္လႊာတို႔ဆက္ဆံေရးကိုေျပာရမယ္ဆိုလွ်င္ ေရွ႕လည္းမတိုးသာ ေနာက္လည္းမဆုတ္သာ ျဖစ္ေနသည္။
ဝင့္လႊာဘက္က အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သားေလးကို လက္ခံနိုင္ၿပီျဖစ္သညိ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕အေနနဲ႕ ဦးကို အရင္လို ျပန္ၿပီး ခ်စ္ခြငြရခ်င္ေပမယ့္ ဦးဘက္က ဒီသေဘာကို လက္မခံခ်င္ျဖစ္ေနသည္။
သူ႕ဘက္ႆျည့္လွ်င္လည္း သားေလးက သူ႕အတြက္ ဝင့္လႊာတို႔ႏွစ္ေယာက္အားကန့္သတ္ထားသည့္ စည္းပမာ...
ေရွ႕ဆက္မတိုးသင့္ဘူးလို႔ တားဆီးေနတဲ့ စည္းေပါ့..
ဒါကို ဝင့္လႊာလည္း ရိပ္မိပါသည္။ ေနာက္ၿပီး ဦးက ဝင့္လႊာအနာဂတ္ကို စဥ္းစားေပးေသးသည္။ ဒါကိုေတာ့ ဇင္ေယာ့္ဆီက သိခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ အဲ့လိုစဥ္းစားေပးလြန္းအားႀကီးလို႔ပဲ ဝင့္လႊာတို႔ႏွစ္ေယာက္ကြဲခဲ့ရသည္မဟုတ္လား..
ဘာပဲျဖစ္လာျဖစ္လာ ဝင့္လႊာကေတာ့ ဒီဆက္ဆံေရးကိုျပန္တည္ေဆာက္မည္။ သားေလးကိုလဲ ကိုယ့္သားအရင္းလိုေမြးၿပီး
သားေလးပါတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုကို ထူေထာင္ခ်င္သည္။
ဒီကိစၥကို သူငယ္ခ်င္းေတြ တိုင္ပင္ေတာ့ အားလုံးက ေထာက္ခံၾကသည္။ ဝင့္လႊာမွာလည္း ဦးေလးပဲ ရွိေတာ့သည္မို႔ ဦးေလးက
သေဘာမတူရင္ေတာင္ ေနာက္ဆုံး ဝင့္လႊာ့ကို အရမ္းခ်စ္တာမို႔
တစ္ခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ နားခ်လိဳ႕ရနိုင္သည္။
ဦးဘက္ကလည္း မိဘေတြမရွိေတာ့သည္မို႔ လက္ခံလို႔ရတဲ့အေနအထား ေပမယ့္ ကာယကံရွင္ ဦးကိုယ္တိုင္က တြန့္ဆုတ္တြန့္ဆုတ္ျဖစ္ေနေတာ့ ဝင့္လႊာမွာလည္း ဇြတ္မတိုးရဲ...အရင္လို ျပန္ၿပီးကိုယ့္ေရွ႕က ထြက္သြားမွျဖင့္..
ဒါေၾကာင့္ သားသားကိစၥၿပီးရင္ သူ႕ဘက္ကေန ဦးကို မရမက
လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းမည္ကိူ ဇင္ေယာ္တိုနဲ႕ တိုင်ပင်ပြီးသွားပုီဖြစ်သည်။
ဦးဘက္က လက္မခံခ်င္ေနပါ... ေနာက္ေတာ့ မဆုတ္ပါနဲ႕
လႊာ့ဘက္က တိုးလာမွာမို႔...အရင္တစ္ခါမွားခဲ့တဲ့ အမွားကို လႊာ့ဘဝကို ေပးၿပီး ဆပ္ပါ့မယ္ ဦး...
#ေအးခ်မ္းညိမ္း
အခုတေလာ ကိုယ္ေတာ္ေတာ္စိတ္ဓာတ္က်ေနတယ္
ကိုယ္ေရးတဲ့စာအေရးအသားေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးမေကာင္းေတာ့ဘူးလို႔ ခံစားလာရတယ္..
ဒီ fic ကို တိုတိုနဲ႕ ၿပီးဖို႔လုပ္ေပမယ့္ ဘယ္လိုရွည္သြားမွန္းမသိဘူးရယ္... တုံးတိႀကီးျဖတ္လိုက္ဖို႔ႀကံျပန္ေတာ့လည္း
မလုပ္ခ်င္ဘူးရယ္..
ဒါေပမယ့္ ဒီေန႕ Page ေလးတစ္ခုကေန "တိတ္တခိုးခ်စ္ရပါေသာ " fic ေလးကို review လုပ္ထားတာေတြ႕ေတာ့ တကယ္ ေပ်ာ္သြားပါတယ္ဗ်...
အဲ့ကိစၥကို မေတာ္မဆေတြ႕သြားေတာ့ ေျပာျပလို႔မရေအာင္ကို
တကယ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္...
အေရးအသားမေကာင္းတဲ့ ကိုယ့္ fic ကို ဘယ္သူမွ review မယ့္သူမရွိဘူးထင္ခဲ့တာ..
review ေပးခဲ့တဲ့ admin ကိုလည္း တကယ္စိတ္ရင္းနဲ႕ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔..
ေနာက္ထပ္လည္း အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္ ဒါဒါတို႔အတြက္ 😘😘😘😘