<Nate>
"My wife wants to send my mom to jail," problemadong sabi ni Kier.
Nandito kami sa office ko sa bahay.
Ilang araw na din hindi pumapasok si Kier sa kumpanya niya, at palaging nasa bahay ko para bisitahin ang kanyang anak. Minsan naman ay kinukuha niya sa akin ang bata para mamasyal silang dalawa. Putangina! Pakiramdam ko, isa kaming broken hearted family.
Kinikilabutan ako sa naisip ko.
"Diba siya ang dahilan ng pagkamatay ng anak niyo," sabi ko at kumuha ng alak.
Natutulog na ang anak niya.
Si Jase palagi na lang missing in the action. Nasaan na ba ang gagong lalaking iyon?
"I can't send my mom to jail."
"Diba may connection ka? Naiintindihan ko naman kung bakit ayaw mo makulong ang nanay mo. Siya ang nanay mo, sino ba ang anak na gustong ipakulong ang sariling ina, diba?"
Binigyan ko siya ng baso ng alak, kinuha naman niya sa akin iyon.
Alak ang kailangan niya.
"It's not that. Fuck! I can send her to jail! I got mad at what she did to my wife and unborn child! But I can't fucking sue her!"
Umupo ako sa harapan niya, at tumingin ako sa kanya ng matagal.
Ano ba ang problema ng lalaking ito? Ang dami niyang problema. Hindi na siya nawalan ng problema.
Mabuti pa ako, mayaman na gwapo, at walang problema.
Sabi ko na sa kanila, na problema ang mga babae. Hindi sila naking sa akin, kaya ayan. Tignan mo ang nangyayari sa mga buhay nila.
"Ano ba kasi ang pinoproblema mo? Para kang may tinatago," bulalas ko.
Hindi nakaalis sa paningin ako ang pagkuyom ng kamao niya.
"Fuck it!" Problemadong mura niya.
Uminom na lang ako ng alak.
"You left the child in his room," sabi ni Jase nang pumasok siya.
So what?
Iiyak ang batang iyon kapag gising na siya.
"Akala ko ba ipapakilala mo na ang bata sa asawa mo?" Pag-iiba ko sa topic.
Ayaw niya magsabi sa akin ng secret, edi, sa ibang araw ko na lang siya pipilitin. Ngumisi ako, malalaman ko din ang tinatago niya.
"Yeah, we have dinner date. Isasama ko na ang anak ko mamayang aalis ako," malamig na sagot niya sa akin.
Inayos ko na din naman ang gamit ng mga anak niya.
Ewan ko na lang kung matatanggap ng kanyang asawa ang kanyang anak sa labas.
**
<Shielyn>
"A-ano? A-anak mo siya sa ibang babae?" Nanghihinang tanong ko sa asawa ko.
"Pa-paano? At kailan mo pa tinatago sa akin ito?"
Napaupo ako dahil sa panghihina.
Nakatingin lang ako sa bata na kumakain sa harapan ko.
"I'm sorry, I didn't mean. I was on drugs, and it was an accident na makabuntis ako. I don't know what I was doing, and I'm not in myself," paliwanag niya sa akin.
"Hindi aksidente ang ganoong bagay!" Hindi ko na mapigilan ang sarili ko na sumigaw.
Umiyak ang bata dahil sa pagsigaw ko.
"Shh, baby stop crying. I'm here," pagpapatahan ni Kier sa bata habang buhat niya ito.
Binigyan ni Kier ng pagkain ang bata at tumahan naman ito.
Mukhang napamahal na siya sa bata.
"Nasaan ang ina niyan?" Malamig na tanong ko sa kanya.
"She's a prostitute working in the bar, and I got her pregnant. The woman sold my son to me for three million."
Tumingin ako sa bata na nakayakap kay Kier.
Mag-ama nga sila.
Naiiyak ako na meron siyang anak sa iba. Nasasaktan ako.
"I don't want to abandon my son. I want to take responsibility for my action, and I don't want to hide this from you. I'm just waiting for the right time to tell everything to you. I know, I was wrong and I learned from it," seryosong sabi sa akin ni Kier.
Naiiyak na lang ako sa mga nangyayari sa aming dalawa.
Dapat pa ba akong mag stay? Healthy pa ba ang nangyayari sa aming dalawa?
Nawala ang anak namin. Nakabuntis siya ng ibang babae. Ano ang susunod? Magpapakita ang ex-girfriend niya?
"I'm sorry, wife," paumanhin niya.
"I know. I hurt you. If you believe, I was under a drugs," ulit niya sa sinabi niya kanina.
"Give me time to process everything. Hindi ko ma-absorb, eh. Kakamatay lang ng anak natin last month. Tapos heto, malalaman ko na may anak ka sa ibang babae. Ang sakit naman ng ginagawa mo sa akin Kier," panunumbat ko sa kanya.
Yumuko siya. Nakikita ko sa mga mata niya na naiiyak na din siya.
"I'm sorry," sabi niya sa malalim na boses.
"I don't want my son to grow alone and abandon him. He is my flesh and blood."
Nasaktan ako sa sinabi niya.
Kaya pala ang bilis niya maka move on sa nangyari sa anak namin. Grabe, ano ba ang ginawa kong masama para masaktan ako ng ganito? Deserve ko ba ang ganito?
"Ano ang pangalan niya?" Pag-iiba ko ng topic.
"Kladen Saltzman," nakangiting sagot niya sa akin. Nakikita ko sa mga mata niya ang tuwa. Gusto na niyang maging ama, at magkaroon ng anak. At binigyan siya sa gusto niya, ngunit ibang babae ang nakapagbigay ng kahilingan niya.
Isang malaking pighati ang nararamdaman ko.
"I already change his name and surname. Nate help me to everything," kwento niya sa akin.
**
Dalawang linggo na sa amin ang bata, at hindi kami ganoon nagpapansin ni Kier. iniiwasan ko siya.
Meron din nag-aalaga sa bata.
Kahit sinubukan ko magmatigas, ay hindi ko kaya.
Kapag naririnig ko ang iyak ng bata ay bigla na lang lalapit ang sarili ko sa kanya.
Ayaw ko na naririnig ko siyang umiiyak, at gusto ko ay nakikita ko siya bago lumipas ang araw.
"Yaya, ako na po ang hahawak sa kanya," sabi ko sa nanny ni Klyd.
"Sige po, ma'am," magalang na sabi niya at ibinigay niya sa akin ang bata.
Pumunta ako sa likod, kung saan merong swing. Dinala ko doon ang bata.
Ang taba ng pisngi. Ang cute niya.
Matatanggap ko din ang lahat.
Binitawan ko si Klyd para makapaglakad siya. Ayaw niyang nakabuhat, gusto niya ay naglalakad siya.
"You're here," napa-angat ako ng tingin ng makita ko si Kier.
"Hey, baby boy," bati ni Kier sa anak at hinalikan niya ito sa pisngi.
Nang mapatingin si Kier sa akin ay ningitian niya ako ng bahagya.
Hindi nagbago ang ekspresyon ko.
Bumuntong hininga siya at lumapit sa akin.
"How are you?" Tanong niya sa akin.
Hindi ko pinansin ang tanong niya.
"Ang taba niya, noh," masayang sabi ko sa kanya.
Ayaw kong mapamahal sa bata.
"Yeah, it because of Nate; he took care of Klyd for one month, ayaw pa nga niyang ibigay sa akin ang bata," nakangiting sabi ni Kier habang nakatingin sa anak niya.
"I won't force you to forgive me. I hope you can accept Klyd as your son, as our son."
Napatingin ako sa kanya.
Hindi naman mahirap mahalin ang bata. Napapamahal na din ako sa kanya, mabait siyang bata. Mapagbigay din siya dahil binibigyan niya ako ng pagkain niya kapag hawak ko siya. Nakikipaglaro din ako kay Klyd kapag nasa trabaho si Kier.
"Darating din yung araw na matatanggap ko din siya. Matatanggap ko din ang lahat. Nabigla lang ako sa mga nangyayari. Sunod-sunod kasi," malungkot na sabi ko sa kanya.
"Hindi naman siya mahirap mahalin. Siguro, kaya nawala ang anak natin dahil merong Klyd na nabubuhay, at kailangan niya ng isang magulang," I added.
Biglang hinawakan ni Kier ang kamay ko.
"I'm sorry for my mistake. I don't want to say this, but I don't want to lie to you. I didn't regret my son. Klyd is not mistaken,"
Tumango ako sa kanya at ngumiti ng napipilitan. Nakikita at nararamdaman ko na sobrang mahal niya ang bata. Nagseselos na nga ako, eh.
Kaya umiiwas din ako makipag-usap kay Kier, kasi alam ko na maiiyak at masasaktan lang ako.
"What if, kunin siya ng nanay niya? What if, kapag malaki na iyung anak mo ay maghabol ang nanay niya?"
Matagal ko ng gustong itanong sa kanya. Ilang araw na din akong hindi makatulog ng maayos dahil sa mga tanong na bumagabag sa isip ko.
"What if, masira tayo dahil sa nanay niya?"
Hinalikan ni Kier ang kamay ko.
"It won't happen. And Klyd's mother is not my woman. I got her pregnant by accident. Hindi siya maghahabol dahil tinaggalan ko na siya ng karapatan; she signed a contract that she won't show her face to my son forever. That woman sells my son to me like Klyd is like a thing."
Nakaramdam ako ng awa sa bata.
"Sigurado ka?" Paninigurado ko.
"I'm not perfect, wife. I make mistakes and sins, but one thing I can guarantee is I love you. You're the woman I want to spend the rest of my life with."
Hindi ako nagsalita.
"I hope, one day, you can forgive me."
"Darating din tayo diyan. Hindi pa kasi naghihilom ang isang sakit, eh."
"I can wait."
Muli niya akong hinalikan sa noo, at niyakap niya ako.
"Please don't leave me," bulong niya.