STBFL: Chapter 34
Vanalein Rhyme Romeo Santos
Natigilan ako sa pag iyak nang marinig ko yon. Bigla akong kinabahan na para bang may halong saya na hindi ko maintindihan. Maging siya ay natahimik habang yakap yakap ako mula sa likod ko, humigpit pa nga lalo ang yakap niya sa akin at naramdaman kong hinalikan niya ang balikat ko.
"Andres...hindi pa ako nagkakaron ulit." Nahihiyang pagtatapat ko sa kanya.
Naghari nanaman ang katahimikan sa buong kwarto pero ilang sandali pa ay humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin at naupo siya.
"I will show you something." Sambit niya at inalalayan niya akong makaupo din sa kama, inayos niya ang pagkakabalot ng kumot sa katawan ko at inalalayan niya akong makatayo.
Lumabas kami ng kwarto at dinala niya ako doon sa dating kwarto na tinutulugan ko, pagkapasok palang namin doon ay hindi na magkamaliw sa pagtibok ang puso ko, para bang ang saya saya nito.
Nakita ko na ito kahapon pero iba pa rin ang pakiramdam ngayong pinagmamasdan ko ang buong kwarto na punong puno ng gamit ng mga bata, may crib doon at may kama na rin. May mga stuff toys at ilang learning books na sa tingin ko ay may sounds kapag binuksan.
Naramdaman kong yumakap siya mula sa likod ko at sandali niyang binigyan ng halik ang leeg ko.
"Gusto kong magkaroon ng isang masayang pamilya kasama ka." Sambit niya habang yakap yakap pa rin ako, tumulo ang luha ko pero kasabay non ang pag ngiti ko nang haplosin niya ang tiyan ko.
"At sa tingin ko magsisimula na." Siguradong aniya, damang dama ko ang mainit na paghinga ni Andres sa may leeg ko habang nagsasalita siya kaya naman mas lalo kong nagugustuhan iyon.
Pinagmasdan ko ang ng gamit at nakakaramdam ako ng excitement at kasabay non ang pangamba.
"Natatakot ako, Andres. P..paano kung hindi ko kayang alagaan? P..paano kung hindi ako maging mabut--"
"Shhh, ano ka ba, Love." Hinigpitan niya ang yakap sa akin, "Sigurado akong magiging mabuting isang ina ka, nararamdaman ko yon. Dahil sa pagmamahal mo palang sa akin alam kong mas malalim ang magiging pagmamahal mo para sa anak natin." Paliwanag niya, totoong natatakot ako, mag tu-twenty six years old na ako pero hindi ko alam kung paano magsimulang bumuo ng isang masayang pamilya. Kaya ko ba? O makakaya ko ba?
Pinagsalikop niya ang daliri naming dalawa at saka bumulong siya sa tainga ko na talaga namang hinangaan ko ng sobra sobra.
"Sabay nating bubuuin ang pamilyang para sa ating dalawa, magkasama nating haharapin lahat ng saya at lungkot na darating sa pagiging mag asawa natin." Paninigurado niya sa akin at dahan dahan niya akong iniharap sa kanya para matitigan sa mga mata ko.
Hinaplos niya ang pisngi ko at napapikit akong nang angkinin niya ng sandaling halik ang labi ko.
"Mahal na mahal kita, Vanalein." Bulong niya at muling hinalikan ang labi ko ng sobrang lalim. Ipinikit ko ang mata ko at hinayaan kong tugunin ng labi ko ang masarap at mainit na pag halik niya sa akin.
Nabitawan ko ang kumot na hawak hawak ko na nakabalot sa buong hubad na katawan ko pero nabalewala iyon nang buhatin niya ako at ipinulupot niya ang dalawang binti ko sa baywang niya at saka siya naglakad patungo sa kwarto naming dalawa.
Hindi nagbitiw ang labi namin sa paghalik kahit na magkasabay kaming tumalbog sa kama.
"Andres.." Hinihingal na tawag ko sa kanya pero isang malalim na pag ungol lang ang isinagot niya sa akin.
Bumaba ang halik niya sa leeg ko patungo sa kanang dibdib ko habang ang kaliwang kamay naman niya ay nagpapakasawang haplosin ang kaliwang dibdib ko.
"Gosh.." Bulong ko at hinaplos ko ang buhok ni Andres habang abala siya sa paghalik sa dibdib ko!
Napakagat ako sa ibabang labi ko sa kakaibang sensasyong patuloy niyang ipinaparamdam sa akin sa pamamagitan ng paghalik niya!
Huminto siya sa paghaplos sa dibdib ko para hubarin ang pajama at boxer niya pero ang labi niya ay nakatuon pa din doon. Isang malakas na pagsinghap ang pinakawalan ko nang tumama sa hita ko ang sa kanya! Hinaplos niya ang hita ko at hindi ko maitatangging ramdam na ramdam ko ang pag iingat at pagmamahal niya sa akin sa bawat pag haplos niya.
"Shit.." Mahinang bulong ko nang hindi ko mapigilang tanggapin ang sensasyong mula sa mga haplos niya.
"I love you.." Bulong niya at pinagtagpo niya ang mata naming dalawa nang dahang dahang bumaba ang halik niya sa tiyan ko, patungo sa puson ko.
Pinagsalikop niya ang kaliwang kamay namin habang ang kanang kamay naman niya ang ginamit niya upang paghiwalayin ang dalawang binti ko.
Namumula ang mukha ko dahil kahit na hindi ito ang unang beses na hahalikan niya ako doon ay nakakaramdam pa rin ako ng hiya.
"No, no.." Pigil ko sa kanya, pero umiling siya at binigyan ng maliit na halik ang sa akin.
"I need to taste you, Love." Bulong niya gamit ang namamaos na boses at isang mariin na pagpikit ang nagawa ko nang simulan niyang halikan ang sa akin kagaya ng paghalik niya sa labi ko!
Humigpit ang kapit ko sa kamay niya at ganun rin siya sa akin, ni hindi ko malaman kung saan ko dapat ibaling ang ulo ko dahil sa pagpapabaliw niya sa akin sa ganoong paraan!
"Uhmm, A..Andres." Ungol ko.
"Hmm." Sagot niya sa akin!
Panay ang pag urong ko palayo sa kanya pero hinawakan niya ang binti ko at hindi niya tinigilan iyon hanggang sa maisigas ko ng malakas ang pangalan niya!
Nang matapos ko ang lahat ay halos habulin ko na ang paghinga ko, tumayo siya at napalunok ako nang muli kong makita ang sa kanya, sandali niyang hinawakan iyon bago siya nagtaas ng tingin sa akin at dahan dahan siyang pumaibabaw sa akin saka hinalikan ang noo ko.
"You're so beautiful, Love." Maging siya ay hinihingal sa ginawa niyang iyon sa akin, yumakap ako sa kanya at tinanggap ko ang pagyakap niya ng binti ko sa kanyang baywang at halos magkasabay na pag ungol naming dalawa ang narinig ko sa buong kwarto namin nang maipasok niya ang buong sa kanya sa akin!
"I love you so much, Andres!" Hinihingal na bulong ko sa tainga niya. "And so do I, Vana--ahh." Sagot niya at magkasabay naming sinalubong ang pag galaw ng bawat isa!
___
Humarap ako sa salamin at panay at mahinang sampal ko sa pisngi ko. "Damn it, Rhyme, bakit ba pulang pula ang pisngi mo?" Suway ko sa sarili ko dahil kanina ko pa napapansin ang pagkapula ng pisngi ko pagkapasok ko pa lang sa opisina ko.
"Alam na." Napalundag ako sa gulat nang lumabas sa isang cubicle si Jenny na may mapanuyang ngiti, bigla akong nakaramdam na pagka asar kay Jenny dahil hindi ko pa siya napapagalitan sa ginawa niyang pagpapatulog sa akin nung araw na dumating kami dito sa Pinas!
"Alam na, ano? Hoy, ikaw Jenny, may kasalanan ka sa akin." Bulyaw ko sa kanya pero tinawanan niya lang ako na para bang walang katakot takot sa sinabi ko. Naghugas siya ng kamay at pinag masdan niya ang repleksyon ko sa salamin.
"Nakailang round ba kayo at mukhang may kamatis ka diyan sa magkabilang pisngi mo?!" Natatawang pang aasar niya sa akin na siyang nagpa init ng buong mukha ko!
Humalakhak siya at humila ng tissue para magpunas ng kamay.
"Gosh, hindi ako makapaniwala." Pang aasar niya, hinampas ko ang braso niya at tinakpan ko ang bibig niya nang marinig kong may bagong papasok sa cr! Panay ang halakhak niya habang nakatakip ang kamay ko sa bibig niya kaya hinila ko siya palabas ng cr patungo sa opisina ko!
Panay lang ang tawa niya pero natigilan kaming dalawa sa paghihilahan nang makasalubong namin si Kuya Diel at Kuya Kiel.
"Kuya!!" Sigaw ko at itinapon ko ang sarili ko sa kanilang dalawa upang yakapin sila! Grabe miss na miss ko ang dalawang kapatid ko.
"Finally, nagpakita ka rin sa amin!" Natatawang sambit ni Kuya Kiel, humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanila at tiningala ko ang dalawang matangkad kong kapatid.
"Lalo kang gumanda ah, mukhang hiyang sa Singapore ang prinsesa namin ah." Puna ni Kuya Kiel na sinundan naman ng ngisi ni Kuya Diel, narinig kong magsasalita nanaman si Jenny kaya hinampas ko siya! Nagpaalam nalang siya na babalik na sa trabaho niya pero hindi nakatakas sa pandinig ko ang pilyang hagikhik niya.
Natahimik kami nila Kuya pero ilang sandali ay magpapaalam na sana sila sa akin dahil may schedule pa sila, pero pinigilan ko muna sila na h'wag na munang umalis. I need to tell them na maayos na kami ni Andres at napag desisyonan naming dalawa na magpakasal ulit. Pero this time planado na ang lahat.
"I..I need to tell you something." Kinakabahang bulong ko, tumitig sa akin si Kuya Diel na para bang may alam na siya sa sasabihin ko. Si Kuya Kiel naman ay nakatitig lang sa akin at hinihintay ang pagsasalita ko.
Pumasok ako sa office ni Kuya Diel, sumunod naman silang dalawa sa akin at naupo sila doon sa mahabang sofa habang ako naman ay nakaupo sa kaharap nilang single sofa. Panay ang hila ko sa daliri ko at hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang lahat.
"Thanks." Magkasabay na pasalamat nila Kuya nang ilapag ng secretary nila ang tatlong tasa ng kape.
"I...I'm getting married, a..again." Nauutal na sambit ko sa kanila, nag iwas sila ng tingin sa akin at para bang wala silang naririnig.
"I'm sorry, alam kong ngayon ay tutol na kayo sa pakikipag balikan ko kay Andres, pero Kuya Diel, Kuya Kiel, hindi naman masamang bigyan ko ng pagkakataon yung sa aming dalawa lalo na at mahal ko naman talaga yung tao." Kinakabahang paliwanag ko sa kanila, pinag salubong ni Kuya Diel ang dalawang palad niya at tinitigan ang dalawang mata ko na para bang wala akong kawala sa mga sasabihin niya. Hindi ko alam pero may kung anong saya na dumaan sa puso ko nang makita ko sa mga mata ni Kuya Diel ang pagtitig na ginagawa sa akin ni Dad sa tuwing may sinasabi akong importante o isang hiling.
"Nag usap na kaming dalawa kahapon ni Tom, bago ka dumating." Pag amin ni Kuya na siyang nagpaangat sa labi ko.
"Hindi mo ba napansin yung pasa nung gagong yon?" Tanong niya sa akin, umiling iling ako. Pasa? Parang wala naman akong napansin na pasa sa mukha ni Andres, pero napatakip ako ng bibig ko nang maalala ko yung pasa doon sa tagiliran niya nang sabay kaming naligo kanina bago pumasok sa trabaho.
Naihilamos ni Kuya ang palad sa mukha. "Nakita mo?" Tanong ni Kuya Kiel, iiling na sana ako pero tinitigan nila akong dalawa.
Naikuyom ni Kuya Diel ang kamao niya pero napigilan niya ang sarili niya.
"Wala naman kaming magagawa kung sinadiya na niya yang nasa tiyan mo." Ani Kuya na nagpalaki sa mata ko.
"Sigurado na ba talagang meron?" Pagtataka ni Kuya Kiel kay Kuya Diel, pabirong sinuntok ni Kuya Diel si Kuya Kiel.
"Gago ka, hindi mo ba naintindihan yung sinabi nung sira ulong Santos na yon? Bago pa tumulak ng Singapore si Rhyme, alam niyang may mabubuo. Tatlong beses, bro. Hindi naman baog yang kapatid natin." Tuluyan nang nalaglag ang panga ko sa pag uusap nila Kuya pero kasabay non ang pag ngiti ko dahil nakita ko nanaman ang pagkukulitan nilang dalawa.
Matagal tagal ko na rin kasing hindi nakita ang pag uusap nila Kuya sa mga kalokohan dahil kadalasan ay puro trabaho nalang ang naririnig ko sa kanila, pero ngayon ay parang nakita kong muli ang makulit na parte sa dalawang Kuya ko.
"Meron ngang iba diyan limang beses ginawa sa loob di naman nabubuntis." Humahalakhak na kwento ni Kuya Kiel, tumawa si Kuya Diel at para bang may naalala silang barkada nila noong nag aaral pa sila. Napailing ako at tumikhim ako ng sunod sunod na siyang nagpaseryoso sa kanilang dalawa.
Tumikhim din sila, "Ano pa bang magagawa namin? Ang sa akin lang h'wag na h'wag ka na niya sanang masasaktan pa." Paalala ni Kuya.
Tumango ako at hindi ko napigilan ang pagtulo ng luha ko.
"Actually, siya yung ka-meeting namin na naghihintay. Pag uusapan namin kung saan kayo dapat ikasal, gusto sana namin ni Kiel na sa simbahan kung saan ikinasal sila Mama at Dad, doon din sana kayo ikasal." Hiling ni Kuya Diel sa akin, tumango ako sa kahilingan nila.
Napansin ko ang pamumula ng mata nilang dalawa. "Lika nga dito." Tawag sa akin nila Kuya at lumapit ako sa kanila at naupo ako sa gitna nilang dalawa saka nagpayakap ako ng sobrang higpit. Magkasabay nilang hinalikan ang buhok ko.
"Di ka na baby, dahil mag kakababy ka na. Hindi ka na bata dahil mag aasawa ka na." Bulong ni Kuya Kiel sa tainga ko habang hinahawi ang buhok ko, nagpapasalamat pa rin ako sa Diyos dahil binigyan pa rin niya ako ng dalawang mapagmahal na kapatid kahit na muli na niyang kinuha ang dalawang mahalaga sa buhay ko.
"Gusto ko kayong dalawa ang maghahatid sa akin sa altar." Hiling ko sa kanila.
"Aba, syempre naman! Hindi pwedeng hindi! Dahil kailangan maayos kuhanin niyang Santos na yan ang mga kamay mo mula sa amin." Pilyong sabi ni Kuya Kiel, magkakasabay kaming humalakhak habang patuloy ako sa pag iyak dahil sa sobrang kasiyahan.
"Basta, kapag sinaktan ka pang ulit niya. Pinapangako namin ni Kiel, na hindi ka na namin ibabalik pa sa kanya. Dapat ituri niyang reyna ang prinsesa namin." Paalala ni Kuya Diel sa akin, tumango tango ako at niyakap ko sila.
"I love you, Kuya." Bulong ko, narinig ko ang pag ngisi nila at mas humigpit din ang yakap nila sa akin.
"We love you, bunso."
***
A/N: Thank you sa paghihintay ng update! :) Pasensya na kung medyo maikli, yan lang kasi ang nakayanan ko, medyo pagod kasi ako sa trabaho. Pero dahil nangako akong may update ngayon kaya ito hehe. Salamat po! Good mornight! God bless us all!
Love lots.
Ate Ash.