LAVİNİA

Bölüm.15

Asansör durduğunda derin bir oh çekmişti Lavinia.
Orada mahsur kalacak diye ödü kopmuştu. Korkacak ne vardı aptal kız? Korktuğun yetmezmiş gibi bir de kendini rezil ettin. bence Kekelemek yetmez. Bir de çocuklar gibi ağlasaydın tam olurdu. Nerdeyse adamın bacağına sarılıp annesine yapışan çocuk Misali koru beni diyecektin. diyen iç sesini azarlamak istese de yapmadı.
Çünkü her zaman olduğu gibi yine haklıydı zalımın kızı. Utançtan başını kaldırıp Emir'in yüzüne bakamıyordu. Korkmak doğal bir şey olsa da. Duygularını çok uç noktalarda yaşamıştı Lavinia. Emir sorun etmemişti aslında. Kızın kendini iyi hissetmesi için elinden geleni de yapmıştı.
Lavinia rezil oldum diye kendini yiyip bitirse de. Emir tam tersini düşünüyordu. 10 Yıldır kızın bir eve kapatıldığını göz önünde bulunduracak olursa. Kızın panik yapması çok normal bir durumdu.
Bulundukları oda çok güzel dizayn edilmişti. manzaranın tadını çıkarta bilsinler diye boylu boyunca cam yapılmış, müşteri memnuniyeti en ince ayrıntısına kadar düşünülmüştü. deniz manzarasını kolayca görebiliyorlardı.
Denize vuran ay görsel bir şölen oluşturmuştu. Kız denizin seyrine dalıp giderken. Emir resepsiyonu arayıp kendisine bir telefon bulmalarını rica etti.
Ailesine ulaşıp iyi olduğunu bildirmek zorundaydı. Bir haftadır kendisine ulaşamadıkları için perişan olduklarına emindi.
Kapı tıklatılıp istediği telefon getirilince emir görevliye teşekkür edip telefonu aldı. Vakit kaybetmeden konağın numarasını çevirip telefonun açılmasını bekledi. Telefon çalıyor ama bir türlü açılmıyordu.
Hayır olsun inşallah deyip bir daha aradı. Telefon açılınca derin bir nefes aldı. Alo? Diyen sesin sahibi kız kardeşi Asradan başkası değildi. Ağlamaktan sesi kısılmıştı biricik kardeşinin. Üzülmeyi bir kenara bırakıp kız kardeşine cevap verdi. Asra'ma. Benim güzel bacım. Derken özlem ve hasreti sesine yansımıştı Emir'in. AA, abim. Sen, sen yaşıyorsun.
Kız kardeşi sevinç çığlıkları atarken, herkes telefonun başına toplanmıştı. Pür dikkat Emir'in konuşmasını bekliyorlardı. olan biten neyse öğrenip gereğini yapacaklardı.
Bir haftadır Soydemir konağında yas vardı. Bilinmeyen bir numaradan gelen video Soydemir ailesini yas'a boğmuştu.
Yerde kanlar içinde yatan emir kor olup hepsinin yüreğine düşmüştü.
Konaktan yükselen ağıtlar yeri göğü inletirken. Ne emniyet güçleri, ne de aşiret emirden hiçbir iz bulamamıştı. Ben iyiyim. Beni merak etmeyin. Birileri beni vurup ıssız bir ormanda ölüme terk etti. Bir kız bulmuş Beni. Hayatımı o kurtarmış. Emir'in açıklaması üzerine herkes derin bir nefes almıştı. Bir süre daha konuşup telefonu kapattılar. Daha sonra emir sekreteri Umbayı arayıp kendisi ve Lavinia için kıyafet ve telefon getirmesini istedi. Kızın bedenini sormaya çekindiği için Umbaya sadece kapalı olduğunu belirtip kilosu ve boyu senle aynı sanırım diyerek telefonu kapattı. Gözleri dolmuştu Lavinia'nın. İlk defa birisi onun için bir şeyler yapıyordu.
Teşekkür ederim dedi Lavinia içtenlikle. Yapılması gereken neyse onu yaptım Lavinia. Teşekkür etmeni gerektirecek bir durum yok ortada. Bir kaç parça kıyafetin lafı olmaz aramızda. Şimdilik Umbanın getirdiklerini giyersin. Daha sonra alışverişe çıkar ne gerekiyorsa alırız olur mu? Diye soran Emir'e. Olur demişti kız kısaca. Biraz daha konuşmaya devam ederse Ağlayacaktı çünkü biliyordu.
Saat epey geç olmuştu. Biraz uyuyup dinlenmeleri ikisine de iyi gelecekti. Emir koltuğa geçip yatacakken kız engel oldu. Eliyle yatağı göstererek siz orada yatın. Yaranız daha tam olarak iyileşmedi. Burada rahat edemezsiniz. Ben burada uyurum. Diyerek elindeki çarşafı koltuğun üzerine serdi. Emir biraz daha ısrar etse de kızı ikna etmeyi başaramadı. yatağın örtüsünü kaldırarak uzandı.
Günlerdir hiç tanımadığı bir adamla yalnız kalması yetmezmiş gibi, şimdi de bir otel odasında kalıyordu.
Bu kıza hiç doğru gelmesede. Yapabileceği bir şey olmadığı için. Tövbelerine bir yenisini ekleyip gözlerini usulca kapattı.