Class Code: ERROR

Chapter 13: A Call from the Parallel World

===Zenrie===

March 23, 2020, 08:30 AM

Nakatingin ako sa rice cooker habang hinihintay ko ang pagkaluto ng kanin. Kumuha rin ako ng isang basong tubig saka uminom upang masidlan naman ang aking tiyan. Naging kulay golden brown na rin ang pork cutlet na agad kong kinuha sa kawali upang hindi ito masunog. Gumawa na rin ako ng vegetable salad habang hinihintay kong maluto ang panghuling piraso na inilagay ko kanina.

Kahit makailang beses kong ituon ang aking sarili sa mga gawain, hindi ko pa rin talaga maiwasang lumipad ang aking isipan sa mga naging kaganapan sa virtual world. Sa pag-re-review pa lang ng mga aralin namin para sa midterm exams, kahit may nakukuha ako sa nilalaman ng mga 'to ay sumingit pa rin ang mga iyon lalo na sa munting reunion namin ng mga beta tester nitong Sabado. Sa tingin ko'y hinahabol pa rin ako ng sarili kong bangungot at nakaraan kahit nasa nakakulong kami sa alternatibong mundo.

Dalawang araw ang lumipas matapos kaming makapag-usap ng iba pang beta testers sa dug out ng gymnasium. Napagkasunduan din naming magtulungan upang kumalap ng iba pang impormasyon tungkol sa sinasabing AI at sa mga nangyayari sa aming paligid sa kinabibilangan naming unibersidad. Hindi ko pa rin alam sa ngayon kung ano rin ang mga misteryosong kaganapan sa iba pang mga paaralan bago pa man magpakita si Avicta sa virtual world.

Maliban doon, kumukulo pa rin ang dugo ko sa tuwing maaalala ko ang naging pag-uusap namin ni Jairus at malamang siya ang pinakaunang beta tester sa aming grupo. Simula noong kumalas ako sa guild at hindi na nagparamdam sa kanya, mas gumagawa pa siya ng mga paraan upang makausap ako tungkol sa mga nangyari. Dinaig pa talaga ang kakulitan ng isang 'to kahit makailang beses na akong nagsabi sa kanyang kailangan ko pa ng panahon upang makakuha ako ng sapat na lakas upang harapin siya ulit.

He's even getting secretive and sometimes spewed some surprises. Kapag nakita ko pa siya ulit, talagang sasapakin ko na siya.

Abala ako ngayon sa paghain ng kanin sa mesa. Gaya ng dati ay magkasama na naman kami ng barkada sa pagkain at sinamahan pa ng kuwentuhan. Alam kong kinakabahan na kami sa midterm exams namin sa Miyerkules at pinag-igihan pa ang pag-re-review sa lahat ng mga leksyon namin bawat kurso.

"Hay! Kahit kailan talaga wala pa ring pumapasok sa utak ko para sa isasagot sa exam ngayong Miyerkules," nayayamot na saad ni Mimi.

"Sinabi mo pa Emmie," pagsang-ayon naman ni Ranzou sa kaniya habang tinatapik ang kamay sa mesa. "Kahit ilang chocolate bars na ang nakain ko upang tumalas ang isipan ko ayaw pa rin talaga."

Nakangisi namang tumingin si Emerson sa kanya at muling ginulo ang kanyang buhok. "Anong walang pumapasok na ideya para sa exam? Baka nakakalimutan mong nakatulog ka lang buong maghapon habang abala kami ni Althea sa pag-re-review. Hindi ka na rin namin ginising at baka ilabas mo ulit ang espada mo." Wika naman ni Emerson, sabay alis ng kaniyang kamay sa ulo ni Ranzou.

Marahan namang umiling si Ranzou at hinampas si Emerson sa balikat. "Nagtutulog-tulugan lang ako n'on pero sa totoo lang nag-aaral ako para sa exams. Isa pa, hindi niyo man lang ba nakita ang mga pakete ng tsokolate sa may trash bin? Grabe naman kayo sa'kin!" naiinis na saad ni Ranzou.

"Sa totoo lang nakita ko 'yon Ranzou," pagsuporta naman ni Mimi sa kaniya. "Ako kasi ang nagtapon ng basura kahapon at hindi ko inakalang nasa sampung pakete ng tsokolate na ang naubos mo at malalaki pa. Hinay-hinay ka naman sa pagiging chocoholic mo kahit nasa virtual world tayo." Mahina namang tumawa si Mimi sa kaniya at kumuha ng baso upang makapagsalok ng tubig. Lumapit na rin siya sa akin upang tulungan ako sa paglalagay ng mga pagkain sa mesa.