"Secrets and Surprises 2"

34 3 0
                                    

THE ONE  - KODALINE

"Ate" I was cut off from my trance when a little girl in a pretty  yellow dress tug the hem of my dress. I looked at her and she handed me a bouquet of sunflower. I felt my tears brimming on my eyes again. Bakit naman kasi ganito? Wala man lang ibinigay na hint sa akin na ito pala ang naghinhintay pag labas ko nang Ospital. Eh di sana todo effort na ako kanina sa pag pa beauty, forever pa naman sa photo frame ang pagmumukha ko ngayon.

My mother just chuckled "Sabi ko sa'yo huwag kang umiyak, papangit ka nyan at magkakaroon ka pa nang runaway groom"

Hindi ko alam kung okay lang ang ganito but I feel my heart is in rampage. Kinakabahan na gustong magwala. Magaling naman na ako sa bago kong puso diba? Wala namang naging complication simula nang magising ako. Pero bakit ganito parang sasabog iyon.

When they opened the door I was greeted by an arch of sunflower in the entrance of the chapel. A carpet with flower petals leading to the small alter with the love of her life waiting for her. When he saw me and smiled at me I know for sure that he will make me happy eternally.

Alam mo yung feeling na hindi ka makapaniwala sa nangyayari at parang  nakalutang ka sa langit?  Heaven and angels singing . Syet! Parang ganito. A dream that is slowly coming true.

Everything is in slow motion. Everything is surreal and when the music start to play parang hindi ako makakilos. 

"Nak" I looked at my father in my right " He's waiting"

I just nodded my head and started walking. Mabuti nalang at nandito ang mga magulang ko sa aking tabi dahil kung hindi siguro natumba na ako sa sobrang kaba.

"Sigurado ka ba Pa na ipapamigay mo na ako?" I jokingly said trying to ease the tension in my chest.

"Mapilit kasi yang boyfriend mo" He chuckled "At alam ko namang mabuting tao sya. Nakita ko kasi yung mga sakripisyo nya para sa'yo and I know your happy with him. Tignan mo nga yang mata mo, nag t-twinkle little star"

Pabiro ko syang hinampas. "Papa naman, huwag kang mag alala bibigyan kita nang maraming apo para maaga kang makuba sa kababantay" 

I looked at my mother and though she was smiling parang malungkot ito "Ma, huwag kang mag alala, araw araw ako sa bahay. Mababanas ka sa pagmumukha ko. Maiingayan ka sa kadaldalan ko"

When I was at the altar I saw Cole standing beside Francisco. Before reaching Francisco hand I hugged Cole first. The warmth and comfort I feel while on his embrace never change. Ito parin ang best friend na minahal nya. The same man who's always been there for her. Her savior and her brother from another mother.

"Thank you for everything Cole"

"Ikaw pa, malakas ka sa akin. Mahal kaya kita" He smiled at me pero hindi ko maiwasang mapuna na malungkot ang mga mata nito. 

Bakit kaya? I honestly feel like were drifting apart. Yung closeness namin dati parang iba na. Parang na guilty ako kasi simula nang maging kami ni Francisco hindi ko na ito masyadong nakakasama. Hindi naman si Cole ang klase nang tao na magdadamdam sa mga ganito bagay and he supported my relationship with Isko. He was one of the person who made me realize that my happiness is beside Franscico.

I shook my head. Maybe I'm just overthinking things. Hindi ito ang oras at araw para mag isip nang kung ano-ano.

Finally, I'm here in front of Francisco. I looked in to his dark brown eyes and it's screaming of love. Nahigit ko ang aking hininga. Talaga naman, everytime I look in to his eyes, I always feel like drowning. It's the feeling na siguro kahit kailan ay hindi na ako masasanay.

"Hey" I whisper "May paganito ka pala hindi ka man lang nagpasabi"

"Surprise?" He chuckled.

"Hindi no. Expected ko na to. Tignan mo nga ang ganda ganda ko, nag make up pa ako, nag dress pa ako" biro ko.

He took my hand and kissed it gently.

"You look stunning. Kahit mag tshirt ka lang ngayon maganda ka parin."

He paused then asked "Marry me"

"what if I say no?" I tease him. Nakonsensya naman ako bigla kasi nalungkot ito sa sinabi ko. You can tell his nervous dahil namamawis na ang kamay nito and its shaking the same time.

"I'm joking, hihindi pa ba ako eh nasa harap na tayo nang pari at ni Lord at alam ko naman kasing ikaw na talaga" Eh r-reject pa ba nya ito eh whole package na. Matalino, mayaman at lalong lalo na gwapo.

"Talaga?"

"Talagang talaga. One hundred percent sure to the highest level. Mas sigurado pa sa kung sino ang tatay ko"

He gave me a manly laugh and pulled me in for a kiss.

"Iho, mamaya pa ang  You may kiss the bride" Sabat ni father na parang matatawa narin. You can tell that he is honestly trying to suppressed his laugh.

I just blushed and he just laughed at me.

_____

The whole afternoon was tiring. Pagkatapos nang simple nilang kasalanan ay dumeretso kaagad sila sa kanilang bahay. Tama nga naman si mama nya, may kaunting salo-salo doon. Kaunti lang din ang bisita kaya mas pinili na nilang doon mag celebrate. It was very simple pero alam ko na pinag-isipan iyon ni Francisco.

"Congratulations Elaine, hindi ko akalain na ikakasal ka agad" I kissed the cheek of Cathrine and was honestly surprise na nandito ito. She visited me when I was in the hospital pero hindi ko akalain na sasama ito sa sorpresa sa kanya ni Francisco.

Siguro ay si Cole ang nag imbita dito.

"Thank you Cath, kayo ba ni Cole ay wala na talagang pag-asa?"

"Wala. Iba ang gusto nun. Anyway were friends, By the way enjoy the married life"

I was about to go to Cole when I felt someone hugged me from my back. Hindi ko na kailangang tignan kung sino iyon. I have memorize his smell.

"Akyat tayo sa taas" he murmured on my neck.

"Bakit?" 

"Para maka advance" Tukso nito sabay kindat.

"Ang landi!"

"Hindi naman, baka kasi pagod ka na, galing ka pa naman sa hospital"

"At plano mo akong pagudin lalo di ba?"

"hahaha, Ikaw pala ang malandi sa atin eh" Then suddenly I realized something that made me somehow sad. 

" Tandaan mo bawal pa akong mabuntis " Sabi kasi ni Cole sa kanya, due to her recent heart transplant bawal muna, baka kasi magkacomplication.

I saw something pass his eyes but it was quick dahil ngumiti lang ito sa akin at biniro lang ulit ako.

"Hindi ko naman ipuputok sa loob" Then laughed .

Hindi ko alam. That day was perfect and I believe the next days will be as well.

Or so I believe.... 

Embracing Sunshine (Completed)Where stories live. Discover now