CHAPTER 9: Momentary

1K 44 6
                                    

The grey sky restlessly grumbled as the harsh rain obliterated the crystal reflection of the sky. Boom of thunder, thick blackened clouds and the heavy rain poured down over the city. The large drops flooded the sidewalks. It fall so thickly that streets and the roads are covered by water. Wipers cannot keep up with the visibility and traffic slows down.

"May bagyo ba?" Nilingon niya si Madelaine na tahimik lang na naka-upo sa tabi niya habang binabasa pa din ang mga pamphlets na inuwi niya galing sa conference.

"Low pressure area lang daw." She said without throwing a single glance to Gian. It's crazy how much something as casual as reading can leave such an impact on her.

"Kanina ka pa nagbabasa. Hindi ka ba nabo-boring sa binabasa mo? Na-discuss na yan kanina nung speaker." Suway ng binata sa kanya sabay abot ng bubblegum.

"Hindi ako naboboring. Maga-" Don pa lang siya napalingon kay Gian.

He is chewing the bubblegum in the most artistic way that it looks so sexy to her, it stopped her from talking. She started to have dirty thoughts on the sight of his finger slightly drumming the steering wheel. She can't help but to gaze at his hands and lips in lavicious way.

Pati pagnguya niya ng bubblegum? Yung abs maiintindihan ko pa eh! Yung lips, pasok yon! Pero pati pagnguya ni Dok Gian? Pati yung kamay niyang wala namang ginagawa sayo, pinagdidiskitihan mo?

Gusto niya mag-iwas ng tingin sa binata pero tila naging bato siya at hindi niya matanggal ang pagkakatitig kay Gian.

"Okay ka lang?" His sensual, scupltured lips curled in amusement.

His voice is so warm and seductive that her breath hitches and she flushed. How can Gian make three words so tantalizing to her ears?

"Oo naman Dok. Okay lang. Mainit lang. Siguro kasi umulan." Tinanggal niya ang blazer na suot niya.

"Mainit ba? Naka-full na ang aircon ko ah." Chineck niya ang aircon kung gumagana ba ng maayos.

Nagsisi si Madelaine na iyon ang sinabi niya. Baka anong isipin ni Gian, pero buti na lang ay naging abala to sa pagmamaneho nang umusad ang sasakyang nasa harap nila.

"Ano ba yan? Ang taas na ng baha! Shit! How can I possibly go home without being stuck? Damn those failed sewerage system." He leans back as the traffic started to snake up again. Gian is rubbing his chin with his long manicured index finger and thumb. Those fingers on that face is beguiling and distracting her.

"Gutom ka na ba? Kasi ako, gutom na. Dapat kumain ako kanina sa conference." Muli na naman itong nagbukas ng bubblegum at ngumuya.

"Malapit na dito yung apartment ko Dok. Gusto mo...magstay ka muna don hanggang sa bumaba ang baha. Para di ka ma-stuck up. Lowered pa naman tong sasakyan mo." She cleared her throat with shaking fingers and stomach twists. Wala namang malisya yung sinabi niya, siya lang ang nag-iisip ng kung anu-ano.

Madelaine had read in some fancy magazine before that lust and love were entirely different things, but she'd never understood until this moment. Gian is unconciously corrupting her innocent eyes and mind.

"Okay lang talaga sayo? Gabi na, baka don na ako matulog sa apartment mo. Off pa naman ako bukas eh. Diba off ka rin? Pareho tayo ng schedule eh." Napansin niyang ilang buwan na silang magkapareho ng duty.

"Oo naman Dok. Wala namang ibang tao don. Pero pagpasensyahan mo na. Maliit lang kasi yon. Iisa lang din ang kwarto. Don na lang ako sa sofa, mas madalas naman akong matulog sa sala kesa sa kwarto."

"Are you not afraid of me?" May pagbabanta sa boses niya pero hindi man lang ito makaramdam ng kaunting pangamba.

"Hmm? Bakit naman? Hindi ka naman nakakatakot."

NURSE MADELAINETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon