Enchanted in Hell

Chapter 47

Lunes sa mansion ng Ledesma. 

Alas onse ng tanghali ay nakahain na sa pahabang mesa ang sari-saring putahe. Mayroong lechong baboy na nakapatong sa dahon ng niyog, mayroong pansit na nakalagay sa bilao kung saan ang ibabaw nito ay nasasahugan ng malutong-lutong at mainit-init pang pinaghalong laman at taba ng karne ng baboy, may gulay at chicharon din iyon. Mayroon ding lumpiang shanghai na nakalatag sa malapad na plato at pinusisyon nang paikot at sa gitna ng plato ay nakalagay ang sawsawan niyon. May letsong kawali na mayroong suka at matamis na sawsawan. May barbeque katulad ng isaw, atay, chicken barbeque na hiniwa sa malilit na piraso at hotdog.

Nakalagay rin sa dalawang malaking bowl ang umuusok-usok pang kanin na puting-puti at maalsa, may tatlong inihaw na bangus na namumutok na ang tiyan kaya lumalabas na rin ang pinalamang kamatis at sibuyas doon, kumakatas na rin iyon at naglalabas ng kaunting tubig na marahil ay nagmula sa kamatis indikasyon na malasado iyon. Mayroon ding adobong manok at bulalo para naman sa sabaw.

"Woah," bungad ni Cliff sa sumalubong sa kanila pagdating nila ng kanyang ama sa mansion.

Kalalabas lamang nina Rina kasama ng kanyang ina mula sa kusina kung saan ay hawak-hawak ng mga ito ang babasaging plato, bowl at mga baso. Kasunod nila ay ang paglabas naman ng dalawa pang kapatid ni Rina na sina Julius at Jan na hawak-hawak ang lalagyan ng kutsara at tinidor.

"Parang nasa piyesta ako," komento ulit ni Cliff.

"Mabuti naman at nandito na kayo." Bumaba si Armando mula sa second floor, nakakapit sa braso nito ang asawa na si Caridad kasunod din nila sa pagbaba sina Theo at Dr. Steve na kanina pa dumating sa mansion.

"You're early, Dr. Steve," bati ni Eduardo sa doktor at saka nilingon ang kapatid na si Armando. Ngumiti sa kanya ang kapatid kaya nginitian niya ito. "Na-late kami," sabi niya.

"No, sakto lang dahil katatapos lang ni Rina at ng mom niya magluto. Tiningnan ni Armando ang katabi ni Rina. "Oo nga pala, siya ang mom ni Rina, si Rosita."

"Hello po," bati ni Cliff. "May pagkakahawig ho ang pangalang Rina at Rosita, a," dugtong pa nito.

"A, 'yon ba? Kinuha kasi namin ang pangalang 'Rina' sa first name naming dalawa ng asawa ko. Rosita at Nardo."

"Nardo?" singit ni Armando nang marinig ang pangalan ng asawa ni Rosita.

"Oho, bakit ho?" takang tanong naman ni Rosita.

"A, wala naman. Ano ba ang nangyari sa asawa mo? Nasa'n na pala siya?"

Nawala ang pagkakangiti sa labi ni Rosita, maging si Rina at ang dalawang kapatid ay napayuko na lamang din.

Inimbitahan ni Armando ang pamilya ni Rina sa araw na iyon para sa isang malaking salo-salo at para na rin magpasalamat kay Rosita sa pagpayag nito na tulungan ng anak na si Rina si Theo. Bukod pa roon, kasama rin sa pagdiriwang ang naging achievement nina Theo at Cliff sa pagma-manage ng hotel sa Manila. Hindi pa nga sana pupunta si Rosita dahil nahihiya ito pero noong pinayagan ni Armando ang pagboboluntaryo nitong magluto, pumayag na itong magpunta sa mansion. 

"Tama na muna 'yan. Magsiupo na tayo," si Caridad at pinangunahan na ang pag-upo.

Nagpatuloy naman sina Rosita, Rina at ang dalawa pang kapatid sa paglalatag sa mesa ng mga plato sa bawat upuan. Magkatulong din ang magkapatid na Julius at Jan sa paglalagay ng mga kutsara at tinidor.

"Namatay ang asawa ko dahil sa hit and run," sabi ni Rosita habang nagpapatuloy sa ginagawa. 

Samantala, pinamutlaanan naman ng mukha si Armando sa narinig. Sabi na niya, unang rinig palang niya sa pangalang 'Nardo' ay masama na ang kutob niya. Tama siya ng hinala dahil ang taong nabangga niya noon at ang ama ni Rina ay iisa.