Enchanted in Hell

Chapter 11

"Insan!"

Nilingon ni Theo si Cliff sa pintuan na kararating-rating lang. Lumapit ito sa kaniya at akmang aakbayan siya pero agad naman niyang iniwas ang sarili at lumipat sa ibang direksyon.

"Lumayo ka," pigil niya rito.

"Ang sungit mo talaga, Insan," nakangusong sabi ni Cliff. "Ito na pala ang pinapadala mo sa akin..." Inabot nito ang folder na may lamang files sa kaniya. "Kumusta na pala ang online business mo?" pag-iiba nito ng usapan.

Umismid si Theo bago mapang-asar na ngumisi. "Ayos naman, mas maayos pa sa hotel na mina-manage mo."

"Grabe ka talaga sa akin Insan. Bakit kasi ayaw mo pang lumabas dito nang mapalitan mo na ako. Sawang-sawa na ako sa pagmamando ni Dad sa akin. Mas malala pa siya sa manok kung pagsalitaan ako," pabirong sabi nito subalit hindi nito maitatago sa mukha ang pagrereklamo.

"If you really don't like to manage our family business, ba't hindi mo na lang sila diretsuhin?" nagtatakang tanong naman niya. Matagal na nitong sinasabi sa kaniya na ayaw nitong mag-manage ng negosyo. Iyon nga ang dahilan nito kaya dumadalaw ito paminsan-minsan sa mansion para kausapin at kumbinsihin siya na palitan na niya ang puwesto nito.

"Insan, wala pa kasing papalit sa akin, tiyak na lalo akong mabubulyawan ni Dad. Kaya nga lumabas ka na rito sa doll house mo para mapalitan mo na ako," pagbibiro ni Cliff.

"Soon, darating din 'yon."

"Kailan pa? Kapag brown na ang uwak?"

Sinamaan ni Theo ng tingin ang pinsan niya bago ini-scan ang laman ng folder na binigay nito.

"Nagtataka rin ako kay Tito Armando. Bakit kailangan pa nitong ilagay ka sa Administrative kung puwede namang ikaw na agad ang maging manager ng kumpanya?" reklamo ni Cliff na ikinatingin niya rito.

"Isa lang ibig sabihin no'n, malaki ang tiwala ni Dad sa 'yo," mapang-asar na sabi niya rito.

"Kung alam mo lang Insan. Gustong-gusto ko nang umalis. Bilisan mo na at magpaka-good image ka na sa Dad mo nang ikaw na ang gawin niyang manager at mapalitan mo na ako."

"Mukhang matagal pa kitang mapapalitan," pang-aasar niya muli.

"Hindi 'yan. Tiyagain mo lang. Ang sabi nga kapag may tiyaga, may fried chicken. Mas bagay kang maging manager kumpara sa akin. Mas deserve mo ang high position," sabi nito sa kaniya.

Alam niyang sinasabi iyon sa kaniya ng pinsan upang hikayatin siya sa business. Iyon naman talaga ang balak niya, ang tumaas ang kaniyang posisyon at magagawa niya lang iyon kapag natulungan niya rin si Cliff na palaguin ang branch sa Manila. 

Binalik niya ang tingin sa folder. "We have four competitors in Manila—Mariata Hotel, Landtelho, Star Hotel and Carialla." Binaba niya ang folder at nagsimulang mag-mix ng drinks para sa pinsan na si Cliff.

"'Yong Kir Royale ha," hiling ni Cliff habang nakatingin sa kaniya na naglalagay ng champagne at iba pang sangkap sa lalagyan. Iyon kasi ang gusto-gusto nitong inumin sa tuwing pumupunta ito roon.

Inabot niya rito ang ginawa niya at nagpatuloy sa pagsasalita. "Among those competitors, tayo ang lowest ranking. It's embarrassing," sabi niya habang pinipinta sa isipan ang ama na marahil umuusok na rin ang ilong sa galit. Alam niya ang ugali ng ama, ayaw nitong maging pangit ang image ng business nila. Kaya naman ay lahat gagawin nito para maiangat ang negosyo. Iyon ang sikreto nito kung kaya malagong-malago ang branch nila sa Baguio.

"Ano na ang plano mo? Siraan natin ang mga hotel na 'yon?"

"That's the most stupid idea I ever heard," seryosong sabi niya. Kahit pumangit pa ang image ng ibang hotel kung hindi rin naman maganda ang image ng hotel nila ay wala rin.