Enchanted in Hell

Chapter 10

Paulit-ulit na napapahawak sa pisngi si Rina. Kasalukuyan siyang nagpupunas ng pinggan na hinugasan niya ngunit hindi niya pa rin makalimutan ang ginawa ni Theo. Pangalawang beses na siyang hinalikan nito subalit sa pangalawang beses na iyon ay hindi niya maipaliwanag ang kaniyang damdamin. Ang bilis ng tibok ng puso niya, kinakabahan at natutuliro siya. Pakiramdam niya kapag nagkaharap na naman sila ni Theo ay kakabog na naman nang malakas ang dibdib niya.

Napahinto na naman siya sa ginagawa.

"Then help me to understand it." Nilayo na ni Theo ang labi nito sa labi niya at umayos ng upo.

Nanlalaki ang mata niya habang nakatingin sa lalaki. Dahan-dahan niyang hinawakan ang labi.

"What?" tanong nito.

Hindi niya maibuka ang bibig dahil wala rin naman siyang maisip na sasabihin dito.

"Bakit mo ginawa 'yon?" tanong niya. Sa wakas ay nakakuha na siya ng lakas ng loob na magsalita.

"Why? You didn't like it?" nakangising sabi ni Theo. Halatang inaasar siya nito.

"Hindi mo 'yon puwedeng gawin nang basta-basta," paliwanag niya rito.

"I just wanted to know how's the feeling in second time...and I discovered that it was nothing."

"Ang sama mo! Sa akin ka pa nag-eksperimento!" nahihiyang sabi niya at tinalikuran na ang lalaki.

Nagbalik si Rina sa sariling katinuan. Natulala na naman pala siya dahil naalala na naman niya muli ang nangyari kani-kanina lang. Nagpatuloy na lang siya sa pagpupunas ng pinggan.

Kaniya-kaniya sa puwesto ang mga tauhan sa LED hotel branch sa Manila. Bumuo ang mga ito ng isang linya upang salubungin ang pagdating ni Armando Ledesma at ang nakakatandang kapatid nito na si Eduardo Ledesma. 

Bibihira lang dumalaw ang dalawa sa branch na pinamamahalaan ni Cliff. Minsan lang kung mahalaga ang sadya ng mga ito roon.

Sinalubong silang dalawa ni Cliff na nakatayo sa opisina nito. Nakangiti ito at nakapameywang sa kanila.

"Hello Tito," bati ni Cliff saka lumingon sa ama, "Kumusta Dad?"

"Ano ba ang pinaggagagawa mo sa buhay mo?" naiinis na bungad sa kaniya ng amang si Eduardo.

"Let's go to your office," utos naman ni Armando na umakto bilang professional at hindi bilang nakababatang kapatid ni Eduardo. Sinunod naman siya ng mag-ama.

Pagkapasok na pagkapasok sa loob ay bigla na lamang sinampal ni Eduardo ang anak na si Cliff. "Nakakahiya ka. Pinagkatiwalaan ka ng Tito Armando mo sa branch na 'to pero ano 'tong pinapakita mo sa kaniya? Nalulugi na tayo."

Hinawakan ni Cliff ang pisngi na sinampal ng ama. Galit na galit ang ama niya sa kaniya. "Sorry Dad," sabi na lang niya. Wala naman siyang magagawa dahil hindi siya mananalo sa ama kung dedepensahan pa niya ang sarili mula rito.

"You two, calm down," sabi ni Armando.

Lumingon ang mag-ama sa kalmadong si Armando. Nakaupo na ito sa sofa at hinihintay na lang ang pag-upo nilang dalawa.

Tumikhim muna si Armando bago magsalita. "How's Theo?" tanong nito kay Cliff.

"Tito, okay naman ang performance niya. Nagagawa niya nang maayos ang tungkulin niya. Sa katunayan marami siyang ideya na naiisip para mas makilala pa ang hotel."

"Nagpasya na bang lumabas ang anak mo sa kulungan niya?" natatawang tanong ni Eduardo sa kapatid.

"I don't know. Sinabi niya sa akin na tutulong siya kaya binigyan ko siya nang pagkakataon. Hindi ko alam kung kailan siya lalabas ng hawla," seryosong sagot ni Armando.