Vampire Academy

CHAPTER THIRTY NINE

CHAPTER THIRTY NINE

ZEIAH

Abala ang lahat sa padating na party para kay Luxrine. Napangiti ako habang pinagmamasdan ang mga dekorasyon sa loob ng mansyon ng mga bampira. Dinala ako ni Luxrae dito kasama si Kuya Law. Sinabi na niya kay Master Vhax na si Luxer at Kuya Law ay iisa. Pero hindi niya pa sinasabi ang tungkol sa akin dahil na rin sa sarili kong kagustuhan.

At dahil na rin sa kagustuhan ni Luxrine. . .

FLASHBACK

Nag-iisa lang ako sa dorm ko ngayon at nanonood ng movie mag-isa. Hinayaan ko muna si Luxrae na makipag-bonding sa mga kapatid niya dahil ngayon lang sila nabuo.

Biglang tumunog ang doorbell kaya bumangon ako at binuksan ang pinto. Bumungad sa akin si Luxrine kaya ngimiti ako sa kaniya at pinapasok siya sa loob.

"May kailangan ka ba Luxrine? Wala rito si Luxrae eh," sabi ko habang umupo sa sa inuupuan ko kanina. Umiling siya at tumingin sa akin.

"Ikaw ang sadya ko, Ate Zei. I actually wanted to talk to you," aniya at yumuko.

Kumalabog ang dibdib ko. Imposibleng alam na niya ang totoo. Hindi pa sinasabi ni Luxrae ang tungkol sa pagkatao ko. Ayoko pa dahil hanggang ngayon hindi pa napro-proseso ng utak ko. Na ang isang katulad ko na ordinaryong babae lang ay isa palang anak ng pinuno ng mga bampira.

"Tungkol saan?" tanong ko at umupo sa harapan niya. Pinatay ko muna ang movie dahil ramdam kong seryoso ang pag-uusapan namin.

"Ate Zei, y-you are the real vampire princess," diretsang sabi niya na nakatingin nang diretso sa akin. Hindi ako umimik. Hindi ko alam kung ano ang irereact. Dapat ba akong magulat kasi alam niya?

"P-paano mo nalaman?" tanong ko.

"Alam mo, Ate?"

"Noong isang araw pa." Umiwas ako ng tingin sa kaniya. Hindi ko alam kung ano ba ang nararamdaman niya. Galit ba siya sa akin o ano?

Ilang minutong walang umimik sa amin. Hindi ko alam ang sasabihin ko.

"Claim your position, Ate," biglang sabi niya kaya napatingin ako sa kaniya. Ano raw? Hindi ba siya galit o iniisip man lang na baka agawin ko sa kaniya ang lahat?

"Ha?"

Ngumiti siya sa akin at hinawakan ang kamay ko. Naguguluhan pa rin akong nakatingin sa kaniya.

"Dad–I mean, Master Vhax, I owe him a lot and even though, he's not my biological father I still love him. Gusto kong bumawi sa kaniya and this is the least thing that I could do for him." Ngumiti siya sa akin habang naluluha ang mga mata niya.