Black Snipers Gang 2: The Heartless

Not anymore..

                                Rain's POV

After I parked my car in the garage bumaba na ko ng kotse. It was an exhausting day. Napakaraming schoolworks.

Sinalubong naman ako agad ng butler sa mansion na to. Wala pa si Ella. May dinaanan pa sa company. May mga ichecheck lang daw sya na files doon. Though, pauwi naman na sya.

Nakita ko na rin ang butler na nag-aabang sakin sa may entrada ng pinto.

"Good morning young master Rain." I greeted him back. " May nag-iintay po sa inyong bisita sa may guest's lounge."

Bisita? Napakunoot noo ako dahil wala naman kaming expected na bisita ngayon.
"Sino po?"

Tumikhim muna sya bago sumagot. Well, he looked umcomfortable. " Ang lolo nyo po. Si Mr. Ayala."

Napatayo ako ng diretso. Anong ginagawa nya dito? I felt my body grew rigid. I didn't expect na pupunta sya dito. I never met him before. Based sa mga kwento ng kapatid ko ay hindi maganda ang relasyon nila bilang maglolo.

So,why is that naisipan nyang pumunta. I don't think it's a friendly visit para kamustahin lang kami. Wala pa naman si Ella. I have no choice but to face him.

"Sige po. Ako na pong haharap sa bisita namin." I sighed. "But, please call my sister and tell her about this. Pakisabi na kung maaari ay umuwi na muna sya." Tumango naman ito at agad ginawa ang pinakiusap ko.

Nag-umpisa na akong tahakin ang daan papuntang lounge. I tried to calm my nerves. Nakarating na rin naman agad ako pero tinititigan ko muna ang pinto. I breathed deeply at marahas din pinakawalan ito.

I don't have any good feeling about this. Pero binuksan ko pa rin ang pinto at pumasok na. Nakita ko syang prenteng nakaupo at nagkakape. He looked at me.

Well shit. He looked intimidating. Alam ko na ngayon ang sinasabi ng mga tao tungkol sa kanya. Hindi pa bumubuka ang bibig nya pero intimidating na agad ang dating nya.

"Good morning Mr. Ayala. I am Rain." Nagbow na lamang ako dahil di ko alam paano sya pakitunguhan.

"You don't have to bow. Please take your seat. Tutal bahay nyo naman ito." Alam ko na kung saan namana ng kapatid ko ang pagiging malamig. Dito sa Lolo namin.

Umupo na lamang ako.
" Pasensya na po kung naghintay kayo. We didn't expect any visitor."

"Don't worry about it. Halos kararating ko lamang." He stared at me. "Your eyes looked exactly like your father."

I don't know how to respond to that. I just remained quiet.

"Such a shame you're his bastard." Ahh. There's the grandfather my sister was talking about. The ruthless and unfeeling grandfather. I was starting to wonder when will he drop all the formalities and show his true colors.

I wasn't the least bit affected sa tinawag nya sakin. I was used being called that. I grew up na yan na ang tawag sakin ng  mga tao dahil sa lumaki akong walang magulang sa tabi.

I just hope na makauwi na agad ang kapatid ko She knew better how to handle this situation.

                                  Ella's POV

I was driving as if  I was being chased. Nareceive ko ang tawag ng butler na may bisita kami. The unwelcome guest.

I won't let him stay longer in the same place with my brother. Nang makarating ako sa bahay at bumaba ako agad ng kotse. Di ko na naiparada ng maayos. Nakita ko na rin naman naman ang butler na nakaabang kaya binigay ko na lang ang susi at sya ng magdadala nun sa garahe.