CHAPTER 8

53 10 0
                                    

WE are now on our way home in Cavite. And we still both silent,no one ever want to talk. Of course lalo na ako, I'm the boss here not the other way around. Ang kinabubwesit ko lang talaga ay ang pagbabago ng attitude at pakikitungo sakin nitong newbie na ito. Ano ba gusto nito mangyari,huh?

She's more than serious today and i really don't want to talk to her right now. Baka lalo lang kaming magclash at mapatulan ko na talaga siya. Oh,well hindi naman ako pumapatol sa babae kapag mga ganitong kababawan lang because gentleman akong tao but not to her. She is a villain with an iconic getup sa buhay ko,kahit hindi siya mukhang kalaban, mukha pa nga siyang kawawa,eh pero wala akong pakialam sa kaniya,haha.

And of course the hell of her out fit naman talaga,it's so annoying. Wala talaga siyang fashion sense. Kapag ako talaga tuluyang napuno at nabadtrip ipapadala ko siya sa isang fashion stylish or salon at ipapamake-over ko siya doon kahit maghapon pa siya ng hindi na ako napipirwesyo.

Ako ang nangangati sa mga sinusuot niyang damit. Ako ang naiirita, ang nananakit ang mata,at.......

"May lamok ba diyan banda sa kinauupuan mo or langgam?"

Nagulat ako ng biglang magsalita itong driver kong sekretarya na badoy.

Wala sa sariling napatingin ako sa kanya na may pagtataka at inis sa mukha.

"What?"tanong ko. Hindi ko napansin na ginagawa ko na pala kung ano ang nasa isip ko pero hindi ko pinahalata ang napansin niya sa akin.

"Sabi ko kako may lamok ba diyan sa pwesto mo or langgam at kating kati ka diyan?"ulit niya.

"Nangangati?lamok?langgam? Are you kidding me?"salubong ang kilay na sagot ko, iretado! syempre hindi ko gets ang pinagsasasabi niya eh!

"Tsk,absent minded ang hanep" bulong niya pero nahagip pa din ng pandinig ko. Sisigawan ko na naman sana siya pero," im driving, stop interrupting me or make any distraction,okay? Kung hindi ka natutuwa na makasama ako lalo naman ako so tiis tiis lang boss. Wag ka na mag-isip ng mag-isip, nakakabaliw yan. Huwag ka na mag-alala sa nangyari kanina sayo it's already under imbestigation and it will never happen again." mahabang litanya niya habang nakatingin pa din siya sa unahan.

"Can i make a reminder here? Im the boss, you're the secretary,my employee not my friend or family so stop talking to me like we are close. And stop bossing me around dahil kapag napuno ako i will sue you with or without my father's concent. Know your place."bunganga ko din sa kanya.

"I know where is my place boss,of course."sarkastikang tugon niya.

Kung babae lang din siguro ako inirapan ko na siya ng mata. Ano ba itong naiisip ko,erase erase erase. Kasalan nitong babaing ito eh,asar! nagiging maligalig tuloy ako.

"So you know where you belong, huh?" pang-aasar ko sa kanya. Hindi niya ako pinansin. "Anyway, paano mo nalaman ang papunta sa amin? You're just a newbie,so how can you bring me there without you knowing?" patuloy ko.

"Your father gave me some sketch and detour" her plain voice replied.

"Ow, i almost forgot, i must know that, thank you. That's new about my father,giving our address without any hesitation to the newbie employee like you. How interesting,ha? So ano pa ba ang mga alam mo?" patuya ko pang sagot.

"You will be shock if i tell you",aniya. ganun pa rin ang mukha niya nakatingin sa unahan ng kalsada at walang mabasa sa ekspresyon niya.

"I must know, but sorry not interested anymore,the hell i care." asar talo kong sagot.

My father really trusted her that much? Hindi lahat ay nakakaalam kung saan banda ang aming tahanan. And its so frustrating, it's killing my mind now. How did this woman here gain my fathers trust that easily? I really have this feeling, a bad bad feeling about it,and its worrying me.

Hindi madaling magtiwala ang aking ama sa kahit kanino at agad agad. Pagsisikapan mo to gain his trust. So what the hell happened for her to have his trust that early and confidently. Aalamin ko ang dahilan, as of now i have to rest first my mind. Nauubos na ang malawak kong pasensya at kaunting kabaitan dahil sa babaeng ito.

Kung ako lang talaga ang masusunod palalayasin ko na siya para mabawasan ang kayabangan sa katawan niya. Ang lakas ng loob, talaga naman.

"Kilala mo ba ang itim na kotse na nasa likod natin na kanina pa sumusunod sa atin?"biglang tanong niya. Lilingonin ko sana ang likod ko ng magsalita ulit siya. "Huwag kang lumingon,mahahalata ka." seryoso masyado ang tinig niya kaya napako ang ulo ko sa unahan at sinunod siya sa hindi ko malaman na dahilan. What the hell? Bigla akong kinabahan sa akto niyang iyon.

Tumingin na lang ako sa rear view merror ng sasakyan para tingnan ang kotseng tinutukoy niya.

"No,it's not familiar at walang plate number ang kotse,paano ko matatandaan.? Bakit mo na tanong? Hindi ko napansin na may sumusunod sa atin kanina pa? Hindi mo man lang sinabi sa akin." bunganga ko.

"Now you know na,kelangan nating iligaw yan,hindi muna tayo dederetso sa house niyo boss baka malaman pa nila kung saan bahay niyo,mahirap na." aniya. May iba talaga the way she acted and speak today. Nakakainis. Hindi ko mahulaan ang lahat ng ipinapakita niya sa akin ngayon. My multiple personality siya,kaloka!
Tapos sumabay pa itong unknown na kotse. Kanina pa daw sumusunod pero hindi ko man lang napansin kanina. Kung saan saan kasi lumalayag ang utak ko eh.

"Baka hindi naman tayo sinusundan niyan. TH ka naman agad."sabi ko

"Lutang ka kasi kaya hindi mo napapansin. Káhit pala lalaki mahilig mag daydreaming,tsk,"banat nito.

"Shut up woman be careful what you are saying i might slash your tongue or pull it off from your felty little mouth ." asar talo kong sagot dito.

"Im scared."she coldly reply. " ililigaw na natin siya so brace your self." wika nito at umarangkada na ng takbo at mabilis na iwanan ang itim na kotseng kaniyang tinutokoy.

Suddenly, more question about her appeared to my mind. And i really don't know which one first i wanna ask. Mysterious is the only description of her as of now to me.

***



My Unexpected SecretaryWhere stories live. Discover now