My Guardian Ghost (Completed)

Chapter 49

“Uy Jell, anong nangyayari sayo?!” Alalang tanong ni Ehan sa akin.

“A-allergy!” Daing ko pa nang hirap na hirap na akong huminga. Di ko naman alam na may pipino pala iyong kinilaw na binigay sa akin ni Jez.

Di alam ni Jez na may allergy ako sa pipino kaya heto ako ngayon, sumisikip ang dibdib at ilang minuto lang mag papass out nanaman ako.

Kakaiba lang ano?

“Allergy saan?!” Sigaw niya habang niyuyogyog ako kaya mas lalo akong nahilo.

Kahit kelan talaga 'tong multong to. Di nag-iisip.

“Pipino...” Matapos kong sabihin yun ay nawalan na ako ng malay.

“Hmm...” Usal ko pa at may naramdamang luha sa mata ko.

Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko at unang nakita nito ay si Jeriche na nakangiti. Agad kong pinunasan ang luhang iyon dahil baka maging muta pa.

Napakapangit ng panaginip ko.

Pinaalala ba naman yung araw na sabay naming kinain ni Ehan ang kinilaw na gawa ni Jez.

Bigla ko lang namiss. Yung panahong makikikain si Ehan sa amin na kung minsan ay aasarin ko muna bago ko bibigyan.

Dahan-dahan akong bumangon.

“Here, let me help you.” Saad ni Jeriche at inalalayan akong makaupo.

Napatingin ako sa damit ko at nakitang mula kagabi pa ito. Naaamoy ko na rin ang masangsang na amoy ng katawan ko.

Kadiri, yak.

“Jeriche? M-may damit ka bang pwedeng masuot? W-wala akong dala at isa pa, wala akong ligo.” Nakayuko kong sabi at napapikit nalang sa hiya.

Di naman kasi ako inform na makakarating pala kami dito. Masyadong biglaang trip e.

Ngumiti ito saka ginulo ang buhok ko. “I bought you some when you're asleep.” Aniya.

Tinignan ko ang paperbags at nakita roon ang mamahaling mga tatak. “Mukhang, napagastos ka pa yata.” Nag palingon-lingon ako at hinanap ang pitaka ko.

Asan na ba yun? Sana may laman naman yun kahit papaano. Mukhang malaki ang mababayaraan ko sa lalakimg 'to. Di naman ako inform na bibili siya ng mga damit mula sa mamahaling brand. Eh ayos na ako sa mumurahin lang e.

Kuripot kasi ako, ayokong gumastos ng malaking halaga.

Napabuntong hininga na lamang ako nang hindi ko makita iyon. “Ano ba kasing hinahanap mo?” Tanong niya nang mapansing palingon-lingon ako at inaalsa ang bawat unan na nakalapag. Baka kasi naipit doon.

“Di ko mahanap yung wallet ko, babayaran na sana kita.” Saad ko pa at nagpatuloy sa paghanap ngunit napatigil ako nang hawakan niya ang mga kamay ko na tila ba pinipigilan.

Napatingin ako sa kanya. Sandaling nagkatitigan kami. “Sabi ko sayo, kung babayaran mo ako e—” Hindi niya natapos ang sasabihin niya nang bumukas ang pinto at biglang kumalampag ng malakas.

Napahinto kami at kunot noong napatingin sa lalaking kasalukuyang nasa sahig at nakadapa.

Anong ginagawa niya dito?

Tumayo ito at kamot ulong humarap sa amin.

“So-sorry, may tumulak sa akin at di ko alam na bukas pala kaya dumiretso ako.” Palusot ni Ehan habang nakatingin sa baba.

Blanko ko siyang tinignan at nang umangat siya ng tingin ay sandaling nagtama ang aming paningin. Puno ng pag-aalala at kyuryosidad ang namutawi sa kanyang mga mata.