My Guardian Ghost (Completed)

Chapter 21

Jell’s PoV

Maaga akong nagising dahil sa maingay na excited na multo. Pesteng to, kita na ngang may natutulog eh sobrang ingay.

Kanta ng kanta eh. Nakakairita pa naman ang kinakanta niyang Di ako pakboy. Maganda naman boses niya kahit papaano pero yung kinanta niya? Aba’y di naman talaga siya pakboy. Multo siya!

“Di naman ako tulad ng inaakala mo—” Nagsalita na ako. Imbes di ko ipapahalatang gising na ako dahil gusto ko pang matulog pero wala na. Punong-puno na ako sa multong to. “Ang ingay mo! Tama na kanta, baka umulan pa.” Saad ko. Napahinto siya sa pagkanta at bigla nalang tumalon sa kama ko. Humiga siya ngunit di nakalapat ang ulo niya sa unan bagkus ay nakalapat ito sa kamay niyang inalalayan ang ulo niya.

“Gising ka na! Bangon ka na dali. Bilis.” Aniya. Magkaharap kami kaya kitang-kita ko ng malapitan ang maputla niyang mukha. Siguro kung di ako sanay sa multo, mapapasigaw ka nalang kung ganto kalapit mo siya makikita. Di kasi obvious na multo siya pag sa malayuan eh.

“Psh. Mamaya na. Matutulog pa ako.” Saad ko saka tumalikod sa kanya at tinakpan ng kumot ang ulo ko. Bumuntong hininga ito at nagulat na lamang ako ng hinila niya ang kumot ko at itinakbo ito tungo sa study table ko. “Nyenyenyenyenye..” Aniya na parang bata with matching labas dila. Maiinis na sana ako, buti nalang kyut siya sa lagay na yan.

“Psh.” Singhal ko pa bago umupo. Ginulo ko ang buhok ko. Ano ba yan. Sarap pang matulog eh, alas syete palang naman. Langya. Tumayo ako saka kinuha ang tuwalya ko at inis na pumunta sa banyo. “Jan ka lang ah. Wag kang maninilip!.” Pag iwan ko pa ng salita bago tuluyang pumasok ng banyo. Rinig ko pa ang singhal niya. Tsk.

Nang matapos ako maghanda ay bumaba na ako para kumain. Dumiretso ako sa kusina at nadatnan ko si mama na mag-isang kumakain. “Oh, napaaga ka?” Tanong ni mama. Sanay kasi siya na tuwing walang klase ay tinatanghali na kami ni kuya ng gising kaya laging mag-isa lang siyang kumakain tuwing weekends. “May pupuntahan lang ako Ma eh.” Sabi ko pa saka kumuha ng plato at kutsara bago umupo sa mesa.

“Saan naman yun?” Agad akong napatingin sa likuran ko. Kasalukuyang naglalakad ang bagong gising na si kuya. Gulo-gulo pa ang buhok nito at nakasleeveless tsaka pajama. Aga nitong nagising ah. Himala. Lagi kaya yang nakikipag unahan sa mantika kakatulog.

“Oh, ang aga mo ah?.” Tanong ni mama na siyang itinanong niya rin kanina. Ba't ba pag maaga kaming nagising ganyan ang tanong niya? Psh. “May lakad ako ma eh.” Aniya at ginawa rin ang ginawa ko kanina. Gaya-gaya lang? Tsaka saan nanaman to pupunta? “Uy Jellay, tinatanong kita. Saan punta mo?” Ani kuya nang makaupo siya. Tsismoso talaga kahit kelan.

“Basta. Eh ikaw saan ka?.” Pabalik tanong ko sa kanya. Makatanong akala mo eh wala rin siyang pupuntahan. “Basta.” Aniya. Konting kwentuhan lang ang naganap at humiwalay na kami ng landas. May kanya-kanya kasi kaming pupuntahan eh.

Sumakay na ako sa scooter at takang napatingin naman ako sa gawi ni Ehan. Nakatayo lang ito. Tuwing pinapasakay ko siya laging napapahinto ang taong to eh este multo. May troma ba ‘to?

“Oh, ano pang hinihintay mo? Pagputi ng uwak?.” Tanong ko pa. Wala pang balak eh. Sumimangot naman ito. “Psh. Init ng ulo. Heto na, sasakay na.” Aniya saka sumakay.

Pinaandar ko na ang scooter ko at pinaharurot ito ng mabilis. Sa gitna ng aming byahe ay di ko alam kung saan kami tutungo kaya napatanong ako sa kanya.

“Saan ba tayo pupunta?.” Tanong ko pa. Medyo nginig ang boses ko dahil sa bilis ng pagpapatakbo ko kahit wala pa namang naisip na destinasyon. “Ewan ko. Saan ba?” Pabalik niyang tanong.

Eh siya nga ‘tong tinanong eh.

Any suggestions?

Nagpagasolina muna ako dahil mahaba-haba ang biyahe. Kasalukuyan akong nakatayo sa gilid ng ginagasolinahang scooter ko. Nakita kong panay ngiti ng gasoline boy sa akin. Problema ne’to? Inabot ko ang bayad saka sumakay na ulit sa scooter ko at pinaharurot ito. “Salamat Ms. Ganda, balik ulit!” Pahabol pang sigaw niya. Tsk. Alam ko ng maganda ako, di na niya kailangang ipagsigawan.